geld meebetalen voor kat/emotionele chantage?
Wij (man en ik) zitten met een dilemma. Wij hebben een zoon van inmiddels 25 (ADHD en lichte beperking); hij woont samen met zijn vriend en heeft ambulante begeleiding.
Het contact tussen ons en zoon is al jaren slecht. Hij is ooit van huis weggelopen terwijl hij nog op school zat en is bij zijn oudere vriend in getrokken. Als reden van het weglopen heeft hij nooit iets anders benoemd dan hij ons 'te streng' vond. En dat klopt; we waren streng omdat we daar in begeleidt werden door opvoedingscoaching. We werkten met beloningssystemen en veel vaste structuur. Dat was iets waar we vanaf zijn derde al mee bezig waren omdat hij lastig te begeleiden was.
Het contact is enkele jaren heel slecht geweest en is nu al jaren eigenlijk zo dat wij elkaar enkele keren per jaar zien (2, 3x) en daarnaast app contact onderhouden. Telefoneren wil hij niet.
Regelmatig (in het begin paar x per jaar, momenteel hooguit 1x per jaar) gebeurt het dat wij ineens wel gebeld worden door de begeleider of door zijn vriend en dan is eigenlijk altijd de vraag of we geld kunnen geven want ze zijn op een of andere manier weer in problemen gekomen en dan kan de zorgverzekering niet betaald worden. En dan loopt het snel op. We hebben dit altijd gedaan, uiteraard wel met gesprekjes over hoe ze zaken dan beter moeten regelen om dit te voorkomen. Nu is het eigenlijk al een tijd geleden dat dit gebeurd is. Enkele maanden geleden vertelden ze ons dat ze uit elkaar gaan. Voor mijn zoon betekent dat, dat hij naar beschermd wonen zal moeten. De woonruimte (die op naam van mijn zoon is gehuurd) kan voor de vriend blijven en de poezen moeten dan bij hem blijven want kunnen waarschijnlijk niet met zoon mee. (hij kan er ook niet alleen de zorg voor dragen) Onlangs vernamen wij van de ambulant begeleider dat zij nu toch weer overwogen om toch niet uit elkaar te gaan.
Nu is de volgende situatie aan de hand: zij hebben een poes die geopereerd moet worden. Dit kost heel veel geld en dat hebben zij niet. Dus ineens is er weer contact want wij worden nu gevraagd te helpen met het geld. (Dit keer laat hij dat door zijn vriend aan ons vragen; hij heeft dat altijd door anderen laten doen. Zelf vindt hij dat moeilijk; naar mijn idee maakt hij op zo'n moment eigenlijk een beetje misbruik van zijn handicap; een ander moet de hete kolen uit het vuur halen. Hij vindt het dan moeilijk te verwoorden.)
Wij vinden dit door diverse zaken erg moeilijk:
1 Wij voelen ons nogal misbruikt: alleen als er geld nodig is kunnen ze ons vinden;
2 Als we het niet doen, zijn we bezorgd dat het contact nog slechter wordt;
3 Als zij toch uit elkaar gaan dan zijn de katten van de vriend dus zijn kosten/probleem;
Hoe zouden jullie er mee om gaan?
Flanagan schreef op 17-07-2023 om 15:52:
Ik hou van dieren en als ik voor het dier en zijn baasje ( je zoon) iets kon betekenen, als moeder met ruime portemonnee, zou ik de factuur betalen zonder terugbetaling. Betaalregeling drukt namelijk ook op de onderlinge broze verstandhouding tussen ouders en zoon.
Alleen heb ik de laatste tijd meegemaakt hoe financieel misbruik is gemaakt van diverse kwetsbaren die ik ken; steeds weer zelfde aanpak en eindresultaat. Als in geval van de zoon van Pippeltje, de relatie uit gaat, blijft de vriend in de huurwoning die op naam van je zoon staat, wrs met behoud van meubels etc etc en een kat die op jullie kosten geopereerd is. De enige die er garen bij spint, is de vriend. Ik weet dus niet wat wijsheid is. Misschien toch beter als ze uit elkaar gaan en je zoon de juiste mensen ontmoet op die beschermd wonen - stek. Mensen zonder persoonlijke belangen. Hou je zoon in de gaten!
?? Je schrijft dit alsof het aan Pippeltje is om dat te beslissen. Ik denk dat zij een gat in de lucht springt als ze uit elkaar zouden gaan. Maar dat is aan haar zoon en zijn vriend. En ik vermoed idd dat die vriend het wel prima vindt zo…
Engeltje schreef op 17-07-2023 om 15:55:
[..]
?? Je schrijft dit alsof het aan Pippeltje is om dat te beslissen. Ik denk dat zij een gat in de lucht springt als ze uit elkaar zouden gaan. Maar dat is aan haar zoon en zijn vriend. En ik vermoed idd dat die vriend het wel prima vindt zo…
Dat is niet mijn intentie, dat het aan Pippeltje is om dat te beslissen. De zoon en de vriend wonen al enkele jaren samen, maar of die relatie gelijkwaardig is, is de hamvraag. Nog belangrijker dan de kosten voor het welzijn van de kat. Maar idd, het antwoord ligt bij de jongemannen, die dan opperen uit elkaar te gaan en dan weer niet.
Op zich kan een kat zonder staart daarna nog best een prima en dierwaardig leven hebben. Ik ken iemand wiens kat ooit toen de kat twee was vast zat ergens in met de staart. Die is toen ook geamputeerd en het beestje is inmiddels al twaalf zonder verdere complicaties. Dat vind ik ook wezenlijk anders dan chemo voor een kat van veertien of zo.
Maar ik vermoed toch dat dit vraagstuk niet zo zeer direct over de kat gaat, maar over de gelijkwaardigheid van de relatie van de zoon in kwestie en het gebrek aan financieel overzicht en stabiliteit in het huishouden. Kortom; helpen we onze zoon hiermee of houden we een ongezonde verhouding en dynamiek in stand?
Veilig Thuis is er ook voor volwassenen. En dit klinkt toch allemaal, als ik er als buitenstaander naar kijk, vrij dubieus. Dat praten via de vriend is al een hoop red flags, geld aftroggelen voor een dure operatie van een kat is pure emotionele chantage. Ik zou, al doe je het anoniem, echt eens VT bellen om advies.
Let wel, bij whatsapp fraude denken mensen ook dat ze hun kind helpen.
Doemijdieglazenbol schreef op 17-07-2023 om 07:42:
Ik hoop dat je me deze zijstap vergeeft, maar je schrijft je in je OP dat jullie van zijn ambulante begeleider hoorden dat ze misschien niet uit elkaar gaan. Ik heb geen ervaring met dit soort situaties en ik wil er geen heel ding van maken. Maar ik ben benieuwd of het normaal is dat begeleiders van volwassenen dit soort dingen terugkoppelen aan hun ouders? Hoeft geen discussie te worden, ik ben gewoon nieuwsgierig.
en verder natuurlijk sterkte met de situatie. Denk niet dat ik nog iets toe kan voegen aan het al gegeven advies.
Nee; alleen als de client daarvoor toestemming geeft en dat heeft zoon gedaan.
Index224 schreef op 17-07-2023 om 08:48:
[..]
Dan is dat geen beste dierenarts. Een goede dierenarts weigert euthanasie als het dier volwaardig leven heeft/kan hebben.
Nou.... dat is een mening he?
Dieren lijden ook doordat er tegenwoordig maar allerlei behandelmogelijkheden zijn.
Tover-Feetje schreef op 17-07-2023 om 10:27:
Als eigenlijk de enige reden tot contact het verkrijgen van geld is zou ik niet betalen.
Ik ben een dierenvriend en vind het heel sneu voor de kat maar een volgende keer komt er weer een andere calamiteit waarvoor ze geld nodig hebben.
Zolang je dit blijft faciliteren zal dit bij jullie blijven komen.
Zoals al eerder is gezegd zijn er bepaalde fondsen voor minima die bij kunnen springen, al is het niet zeker dat ze daarvoor in aanmerking komen.
Ik heb geen ervaring met ambulante begeleiding maar zijn deze ook niet om de financiële kant te begeleiden?
Mocht je toch neigen naar betalen om het beetje contact te willen behouden zou ik dat waarschijnlijk ook onder het mom lening doen.
Natuurlijk zie je dat geld nooit meer terug maar bij een volgende financiële vraag kan je vragen/melden hoe ze dat voor zich zien aangezien er nog een lening openstaat.
Het is nou ook weer niet zo dat het echt de enige reden is voor contact: in dat geval was het makkelijk. Maar het contact is sporadisch. En als er geld nodig is kan het ineens wel.
nee, ambulant begeleiders doen alles behalve de financien. Hiervoor dien je een bewindvoerder aan te stellen.
Een lening doen we heel bewust juist niet. Dat kan ervoor zorgen dat ze contact gaan vermijden OMDAT ze niet vlg. afspraken hebben terugbetaald.
Bijtje82 schreef op 17-07-2023 om 14:54:
Wat ik mij eigenlijk afvraag is of de relatie van zoon wel gelijkwaardig is.
Als ik het goed begrepen heb kan zoon niet zelfstandig wonen zonder begeleiding. En die vriend van hem wel?
Is het dan de vriend die geld nodig heeft of je zoon?
Blijft vriend misschien nu alleen bij je zoon omdat jullie overwegen om die operatie te betalen? En is hij daarna alsnog vertrokken?
Ik zou er toch wel mee oppassen dat jullie hij je zoon niet als financiële buffer gebruikt worden door die vriend.
Gelijkwaardig? Nee; absoluut niet.
Ja, vriend is van normaal IQ en is mijn zoon gemakkelijk 'de baas'. Zoon is volkomen afhankelijk van hem.
Wie er geld nodig heeft... tja: momenteel zijn het hun beider huisdieren.
Vriend vertrokken na betaling? Ja, zou zomaar kunnen.
Ïk zou ermee oppassen...". Waarschijnlijk doet vriend dat wel als hij de kans krijgt. En daar kan ik helemaal niets aan doen. Mijn zoon is gewoon wilsbekwaam en wij kunnen hem niets opleggen. Als vriend er niet tussen was gekomen dan hadden wij hem allang aan een bewindvoerder gekoppeld. Wij waren zelfs bezig om dit al te regelen, maar als zoon daar 'nee' tegen zegt (aangesterkt door zijn vriend) dan kunnen wij daar niets tegen beginnen.
Flanagan schreef op 17-07-2023 om 16:21:
[..]
Dat is niet mijn intentie, dat het aan Pippeltje is om dat te beslissen. De zoon en de vriend wonen al enkele jaren samen, maar of die relatie gelijkwaardig is, is de hamvraag. Nog belangrijker dan de kosten voor het welzijn van de kat. Maar idd, het antwoord ligt bij de jongemannen, die dan opperen uit elkaar te gaan en dan weer niet.
haha, dat is dus niet de hamvraag, maar dat lijkt me helder. Zijn vriend heeft nivo4 gedaan op het ROC en is gehaaid als de pest. Nou ja: hij heeft ook echt wel leuke eigenschappen; het is niet alleen kommer en kwel.
Maar gelijkwaardig in de verste verte niet.
AnnaPollewop schreef op 17-07-2023 om 17:17:
Veilig Thuis is er ook voor volwassenen. En dit klinkt toch allemaal, als ik er als buitenstaander naar kijk, vrij dubieus. Dat praten via de vriend is al een hoop red flags, geld aftroggelen voor een dure operatie van een kat is pure emotionele chantage. Ik zou, al doe je het anoniem, echt eens VT bellen om advies.
Let wel, bij whatsapp fraude denken mensen ook dat ze hun kind helpen.
Heeft geen enkele zin. Er is een ambulant begeleider in beeld die de boel in goede baan leidt zo goed en kwaad als dat kan. Verder is het een keus van mijn zoon om zo te leven.
Ik heb het topic wel gelezen, hoor. Ik bedoelde vooral te zeggen dat het weglopen als ik het goed begrijp al wat jaren geleden is. Dat hij begeleiding heeft, begrijp ik ook. Ik dacht alleen dat het misschien het proberen waard zou kunnen zijn om het contact met zoon wat te proberen aan te halen. Misschien dat dat zou kunnen lukken omdat hij toch wat ouder is en er sprake van was dat hij en vriend uit elkaar zouden gaan. Dat lijkt me wel een moment dat hij wel wat steun zou kunnen gebruiken. Maar als dat dan via vriend bijna ex-vriend loopt lijkt me dat als ouders onprettig en vreemd.
Een kat van mij heeft na een ongeval een staartamputatie gehad, maar dat is echt niet zo duur. De kat heeft daarna nog 10 jaar geleefd.
Wij hebben natuurlijk geen glazen bol wat er waar is en wat niet. Of die kat echt ziek is, of ze echt uit elkaar gaan. En we weten ook niet wat er in het hoofd van je zoon om gaat. Of hij jullie wel/niet meer wil zien als jullie wel/niet betalen.
Als je het geld hebt en je zoon vraagt niet vaak om geld, dan zou ik het betalen, nadat ik hem zelf erover gesproken had. Als hij er niet zelf over wil praten, dan is het blijkbaar niet zo nodig zou ik denken. Dan zou het hele verhaal me te wazig en te indirect zijn. Het heeft geen zin om te denken dat je het moet betalen omdat hij anders het contact verbreekt, want hij spreekt nu ook niet met jullie. Daar ontstaat alle onduidelijkheid juist door.
los van de inhoud wil ik je graag een virtuele knuffel geven TO. Volgens mij bevinden jullie je in een hele complexe en pijnlijke situatie. Wat moet je je machteloos voelen 
Lieveheersbeest schreef op 17-07-2023 om 19:18:
los van de inhoud wil ik je graag een virtuele knuffel geven TO. Volgens mij bevinden jullie je in een hele complexe en pijnlijke situatie. Wat moet je je machteloos voelen
Lief dank je. Ja, het blijft veel pijn doen ...ik probeer het zo veel mogelijk los te laten en afleiding te zoeken.
ToetieToover schreef op 17-07-2023 om 15:18:
[..]
Ik heb dat vroeger een keer gedaan, kat laten bestralen voor zijn schildklier want die medicatie kostte €60 per maand. Toen heb ik met kat afgesproken dat hij nog minstens twee jaar vrolijk moest leven, alleen al om het geld er uit te halen maar helaas. Hij gaf het na 1,5 jaar alsnog op. Gelukkig wel zonder dagelijkse strijd over medicatietoediening. Echter de behandeling was heel stressvol voor hem, hij moest afgezonderd zitten vanwege de radioactiviteit en hij kwam daar heel verward uit maar toen mochten wij hem nog weken niet knuffelen. Was heel naar voor de kat. Toen heb ik besloten om niet meer te lang te ‘dokteren’ als er hart- of nierfalen of kanker is geconstateerd.
In de loop van de jaren heb ik meerdere katten gehad met nierfalen. Wel katten op leeftijd >10 jaar. Elke keer werd er gezegd dat er 50% kans was dat de kat het zou halen. Bij verschillende dierenartsen. Toch zijn deze katten (3) overleden. Kost een boel geld, veel stress voor de kat ook. Ik heb nu besloten om dat niet meer te doen.
Toch is het altijd lastig om die beslissing te nemen.
Ik zou vragen om de offerte en zeggen dat jullie die willen bekijken om te zien wat jullie willen bijdragen.
Dan kan je namelijk zien of het echt is. En bepalen wat jullie willen bijdragen. En dat kan uiteindelijk ook een klein symbolisch bedrag zijn.