Zorgen om mijn brugklasser
Mijn zoon is na de zomervakantie gestart op het VMBO. Hij komt vanuit speciaal basisonderwijs en hij heeft ADHD.
Ik maak me zorgen of hij het op deze manier wel lukt allemaal.
Even een opsomming;
Hij gaat met de fiets naar school (5km), komt geregeld te laat (kan ik zien in het klassenportaal) Hij weet dat ik het fijn vind als hij 20 min voor vertrektijd beneden is om te ontbijten en te vertrekken. Dat is hij vaak niet. Daarna moet hij vaak zijn tas nog inpakken, terwijl ik hem steeds al zeg dat hij dat de avond van te voren moet doen. Vervolgens is er altijd nog wat kwijt: huissleutels, handschoenen, portemonnee. Of er ligt weer een schoolboek bij zijn vader, of de gymspullen lijken van de aardbodem verdwenen.
Hij begint te laat met leren en moppert dan dan hij het toch niet in zijn hoofd krijgt. Ik probeer nu samen met hem voor het leerwerk te gaan zitten. Sommige lesstof lijkt mij ook veel te “abstract” bijvoorbeeld bij biologie. Alle begrippen zijn hem nieuw. Het lijkt daarom zo ver van hem af te staan… Ben nu al de hele week met hem aan het leren voor een toets van morgen.
Ik denk dat het contrast met zijn vorige school heel groot is. In het speciaal onderwijs werd hij altijd opgehaald met de taxi, er was minder onduidelijkheid, minder huiswerk, duidelijkere structuur. En nu verschillende lokalen en docenten. Strengere regels. Hij heeft al een keer moeten nablijven, vanwege de zoveelste keer te laat. Hij leek het niet zo erg te vinden want hij kon dan leren voor een toets, zei hij.
Elke ochtend maak ik hem wakker en ik heb hele tijd het gevoel dat ik hem moet opjutten om naar beneden te komen. En ik vind het zielig als ik dan toch weer zijn handschoenen naast zijn bed heeft liggen, want vanochtend was het wel koud!
Ik weet eigenlijk niet zo goed hoe andere ouders dit doen? Voor mijn gevoel ben ik de hele tijd aan het zeuren; “Kom je naar beneden? Denk je aan de woordenboeken?” Ik vind het gewoon echt niet fijn voor hem ook. Hoe gaan andere ouders hier mee om? Zo van “Hij komt er vanzelf wel achter als hij steeds te laat komt en weer moet nablijven?”
Ik weet gewoon niet zo goed hoe ik mijn zoon kan helpen. Ik kan me ook niet indenken dat hij het allemaal zo leuk vind op deze manier. Dat stemt me somber.
Ga met hem rond de tafel zitten en kom dan samen tot een plan.
Dan bereik je meer dan wanneer jij hem achter de broek zit.
Laat je zoon de vraag beantwoorden waar hij behoefte aan heeft/wat hem zou kunnen helpen
Op welk niveau VMBO zit hij? Is dat passend denk je? Heeft hij wel LWOO? En zo niet, waarom niet? En zou dat alsnog aangevraagd kunnen worden?
Voor 's ochtends denk ik dat er wellicht meer tijd nodig is, dus eerder opstaan en een vaste routine.
Verder heb je het over een boek dat bij vader ligt, is er sprake van co-ouderschap of een weekeindregeling? Als ouders kun je in elk geval ondersteunen in het verplaatsen van de spullen van de ene naar de andere ouder. Voor een ADHD'er is dat vaak slecht te overzien.
Ik snap niet zo goed waarom je die hele verantwoordelijkheid van op tijd komen bij hem legt. De gemiddelde puber is al niet zo goed met plannen en jouw zoon is ‘niet gemiddeld’.
Leg de avond tevoren samen zijn tas en spullen klaar. Zet ze bij de deur (of beter, hang het aan zijn fiets) Doe het desnoods een paar keer ‘voor’ (agenda erbij, de goeie boeken, regenpak, wanten, whatever) en laat hem dan 1 voor 1 een taakje overnemen. Dan hoef je hem in de ochtend niet op te jagen.
Maak vrijdagmiddag een planning voor het huiswerk en check dagelijks even of die planning nog klopt. Wat is gedaan, wat moet nog, wat is erbij gekomen. Schakel desnoods huiswerkbegeleiding in.
Onze dochter met ASS zit in groep 8. Wij houden thuis een vrij strak schema aan en helpen haar waar nodig. Ik leg haar kleren klaar, mijn man smeert de boterhammen en ik pak haar tas in. Wat ze zelf doet: kleding aan, schoenen aan, haren borstelen, ontbijten, tanden poetsen, jas aan en tas mee. Bij thuiskomst pakt ze op mijn verzoek haar tas uit en hangt ze haar jas weg. Vervolgens maak ik boterhammen voor haar en kijken we wat er in haar tas zit. Een blaadje voor een toets of huiswerk. Dat leggen we in het huiswerkbakje. In haar agenda maken we een planning. Op zaterdag en zondag maakt ze na het ontbijt haar huiswerk. Mijn man of ik zitten daar bij om te helpen waar nodig. Toetsen leren we na het avondeten door de week. Ook samen. Etc.
Zoals je wel kunt lezen zijn we als ouders erg bezig om de omstandigheden voor haar zo prettig, duidelijk en gestructureerd mogelijk te houden, omdat ze anders een vol hoofd krijgt en het overzicht kwijt is. We proberen haar stapje voor stapje zelfstandiger te maken, maar het is een lange weg.
Vergelijk je kind alsjeblieft niet met een kind zonder diagnose. ADHD of ASS hebben is bijzonder pittig. Het emmertje loopt vele malen sneller over. Wees alert op overvraging en overprikkeling.
Wauw Lizzyliz, goed geregeld zeg! En wat een geduld!
Mijn dochter heeft geen ADHD of ASS, maar heeft in de eerste drie jaren ook echt moeite gehad met plannen en organiseren en ook hoe ze moest leren. Daarbij heeft ze van mij veel hulp gehad. Stukje bij beetje heb ik dat halverwege de derde klas(pas) wat los kunnen laten. Dus ik kan me heel goed indenken dat wanneer je ADHD hebt, dit nog10x ingewikkelder is.
Ik zit eigenlijk nog steeds bovenop mijn gymnasiumbrugklasser, die voor zover ik weet niks mankeert. Heb je je tas al ingepakt voor morgen? Nee? Dan doe je dat nu. Ga je NU aankleden.
Vooral de eerste weken bleken er op het laatste moment toch nog dingen te zijn als ik vind deze trui stom/ik moet poepen/ik moet iets uitgeprint hebben/mijn telefoon is bijna leeg.
Hier een brugklasser en tweedeklasser zonder diagnoses, maar die hebben hier ook nog hulp bij nodig. Die hulp zit ‘m vooral in structuur bieden. Veel dingen zijn al genoemd. ‘s Avonds voor het slapen gaan de tas inpakken. Vaste plek voor sleutels, telefoon, schooltas, gymspullen, broodtrommel. Op tijd opstaan om niet te hoeven haasten. Vast tijdstip hanteren om de deur uit te gaan, dat ook nog ruimte biedt voor oponthoud onderweg. In de gaten houden of ze langetermijndingen hebben voor school, zoals werkstukken of presentaties, en navragen hoe ze dat denken te plannen. Voor en in toetsweken alert zijn op hun planning (en uitvoering daarvan). Bij onvoldoendes vragen hoe ze denken dat dit komt en hoe ze dat de volgende keer anders willen doen.
Hier een dochter met ASS en ADHD in een VWO brugklas. Ik help haar heel erg met overzicht bewaren. Wakker maken, na 10 minuten kijken of ze wel echt opgestaan is. Vragen of ze alle spullen heeft. Herinneren dat ze haar brood moet smeren en mee moet nemen. Daarna vlak voordat ze weg moet waarschuwen dat ze nog 5 minuten heeft, dus schoenen aan moet doen, jas aan moet doen. Tas inpakken doet ze wel zelf, maar dat moet ik haar elke avond weer even vertellen. Het gaat gewoon allemaal nog niet vanzelf. Ook samen in het weekend kijken naar het huiswerk voor komende week. Samen in plannen van leren voor toetsen ed.
Ik zou het los kunnen laten en haar laten gaan, maar dan zou ze elke dag te laat zijn, en niet eens weten of ze wel of niet een toets zou hebben. Sommige kinderen hebben nu eenmaal langer de begeleiding van een volwassene nodig.
Haar zus met ADHD zit in de 2e en doet het sinds dit jaar redelijk zelf, en die laat ik nu steeds meer los.
DanGun schreef op 18-11-2021 om 12:26:
Ik snap niet zo goed waarom je die hele verantwoordelijkheid van op tijd komen bij hem legt. De gemiddelde puber is al niet zo goed met plannen en jouw zoon is ‘niet gemiddeld’.
Leg de avond tevoren samen zijn tas en spullen klaar. Zet ze bij de deur (of beter, hang het aan zijn fiets) Doe het desnoods een paar keer ‘voor’ (agenda erbij, de goeie boeken, regenpak, wanten, whatever) en laat hem dan 1 voor 1 een taakje overnemen. Dan hoef je hem in de ochtend niet op te jagen.
Maak vrijdagmiddag een planning voor het huiswerk en check dagelijks even of die planning nog klopt. Wat is gedaan, wat moet nog, wat is erbij gekomen. Schakel desnoods huiswerkbegeleiding in.
Helemaal eens. Hij heeft gewoon nog extra begeleiding van jou nodig. Pak samen 's avonds die tas in, zorg dat de gymspullen, handschoenen, lunch (avond van tevoren klaargemaakt) allemaal klaarliggen.
Als dit in elk geval goed gaat, houdt hij ook meer ruimte in zijn hoofd over voor andere dingen, zoals huiswerk.
Kijktip op YouTube: how to ADHD.
https://youtu.be/rC3tG3lbrNM
Overzicht mist.
Dit zelf aanbrengen gaat hem (nog) niet lukken.
Hier heeft hij dus hulp bij nodig.
Hulp van jou, hulp van school en misschien nog wel meer.
De overgang van speciaal basisonderwijs naar regulier middelbaar is gewoon best wel heel groot. Spreek dit ook uit.
Goed dat je signaleerd dat dingen nu niet goed gaan.
Bespreek eerst samen met hem wat jullie beiden kunnen doen, betrek ook zijn vaker hierbij als dit mogelijk is.
Bespreek vervolgens samen met school wat zij kunnen doen. en bekijk wat er eventueel daarnaast nog nodig is aan begeleiding.
Dingen kwijt zijn, niet kunnen plannen, tijd verkeerd inschatten hoort allemaal nij ADHD. Is het te verbeteren? Vast wel.
Blijft het lastig? Zeker weten!
Daglichtlamp schreef op 18-11-2021 om 12:24:
Op welk niveau VMBO zit hij? Is dat passend denk je? Heeft hij wel LWOO? En zo niet, waarom niet? En zou dat alsnog aangevraagd kunnen worden?
Voor 's ochtends denk ik dat er wellicht meer tijd nodig is, dus eerder opstaan en een vaste routine.
Verder heb je het over een boek dat bij vader ligt, is er sprake van co-ouderschap of een weekeindregeling? Als ouders kun je in elk geval ondersteunen in het verplaatsen van de spullen van de ene naar de andere ouder. Voor een ADHD'er is dat vaak slecht te overzien.
Kind gaat naar VMBO Basis. Qua scores vanuit zijn vorige school zat hij net op het randje bij een niveau hoger.
Mijn zoon heeft geen LWOO, ik moet eerlijk zeggen dat ik er ook nog niet eerder van had gehoord. Inmiddels heb ik er wat informatie over opgezocht. Ik denk dat het een goed idee is, om dit verder te bekijken en aan te vragen. De school zelf heeft wel in de eerste twee jaar “structuurklassen” dat betekent onder andere iets kleinere klassen en leerlingen die de hele dag in hetzelfde lokaal blijven. Maar goed, dat advies is niet gegeven door zijn vorige school. Terwijl een aantal andere klasgenoten van zijn vorige school dit advies wel hebben gehad.
We hebben co-ouderschap. Vader woont op fietsafstand. Elke week gaat de krat met schoolspullen heen er weer. Iets waar we als ouders nog beter op kunnen letten.
Bedankt voor de tips!
alhambra schreef op 18-11-2021 om 12:18:
Ga met hem rond de tafel zitten en kom dan samen tot een plan.
Dan bereik je meer dan wanneer jij hem achter de broek zit.
Laat je zoon de vraag beantwoorden waar hij behoefte aan heeft/wat hem zou kunnen helpen
Dat heb ik ook wel geprobeerd. Maar hij weet het zelf ook echt niet goed. Misschien nog maar eens opnieuw gaan proberen, met zijn vader erbij.
DanGun schreef op 18-11-2021 om 12:26:
Ik snap niet zo goed waarom je die hele verantwoordelijkheid van op tijd komen bij hem legt. De gemiddelde puber is al niet zo goed met plannen en jouw zoon is ‘niet gemiddeld’.
Leg de avond tevoren samen zijn tas en spullen klaar. Zet ze bij de deur (of beter, hang het aan zijn fiets) Doe het desnoods een paar keer ‘voor’ (agenda erbij, de goeie boeken, regenpak, wanten, whatever) en laat hem dan 1 voor 1 een taakje overnemen. Dan hoef je hem in de ochtend niet op te jagen.
Maak vrijdagmiddag een planning voor het huiswerk en check dagelijks even of die planning nog klopt. Wat is gedaan, wat moet nog, wat is erbij gekomen. Schakel desnoods huiswerkbegeleiding in.
Dankjewel voor je reactie. Nou dat was ook een beetje mijn vraag, hoe doen andere ouders dit.
Moet ik er wel bij zeggen dat ik zelf nooit het goede voorbeeld van mijn ouders gekregen heb. (Slechte jeugd) En ik heb zelf dat hele wiel uitgevonden, op tijd komen/juiste spullen/alles geleerd. (Wist ook niet dat het anders kon) Dus ik was zelf (te) vroeg wijs. Of zo.
Lizzyliz schreef op 18-11-2021 om 12:28:
Onze dochter met ASS zit in groep 8. Wij houden thuis een vrij strak schema aan en helpen haar waar nodig. Ik leg haar kleren klaar, mijn man smeert de boterhammen en ik pak haar tas in. Wat ze zelf doet: kleding aan, schoenen aan, haren borstelen, ontbijten, tanden poetsen, jas aan en tas mee. Bij thuiskomst pakt ze op mijn verzoek haar tas uit en hangt ze haar jas weg. Vervolgens maak ik boterhammen voor haar en kijken we wat er in haar tas zit. Een blaadje voor een toets of huiswerk. Dat leggen we in het huiswerkbakje. In haar agenda maken we een planning. Op zaterdag en zondag maakt ze na het ontbijt haar huiswerk. Mijn man of ik zitten daar bij om te helpen waar nodig. Toetsen leren we na het avondeten door de week. Ook samen. Etc.
Zoals je wel kunt lezen zijn we als ouders erg bezig om de omstandigheden voor haar zo prettig, duidelijk en gestructureerd mogelijk te houden, omdat ze anders een vol hoofd krijgt en het overzicht kwijt is. We proberen haar stapje voor stapje zelfstandiger te maken, maar het is een lange weg.
Vergelijk je kind alsjeblieft niet met een kind zonder diagnose. ADHD of ASS hebben is bijzonder pittig. Het emmertje loopt vele malen sneller over. Wees alert op overvraging en overprikkeling.
Dank voor deze inkijk. Zeer zinvol. Het mist nu nog zeker aan structuur. Ik ben ook bang dat ik hem overvraag of dat hij overvraagd wordt door school. Ben ook gewoon bang dat ik signalen mis, op deze manier.
