Zoon van 19 ik weet t niet meer
ik ben 45 en al tien jaar gescheiden. Mijn oudste zoon heeft al jaren problemen. Altijd een lastig kind geweest, sinds zijn 14de meerdere keren opgepakt met drugs dealen, blowt al jaren. Verliest continue banen, school niet afgemaakt. Nu werkt ie begin van de avond maar leeft ‘s nachts, ligt hele dagen in bed tot vier uur. Trekt volledig zijn eigen plan, moet mij nog duizenden euro’s betalen, heeft laatste tijd veel gegokt, nu bijv met kerst. Vertikt t om naar beneden te komen voor wat cadeautjes met opa en oma. Ik houd t vol omdat hij om de week bij zijn vader is. En dit is de mega korte versie. Invallen gehad in mijn huis vroeger, zes rechtszaken, nachten vastgezeten, boetes, hulpverlening, reclasering, avondklok, teveel om op te noemen. Nu is hij negentien en wat nu? Dit is niet vol te houden,daarnaast heb ik een kantoorbaan en nog twee baantjes erbij, maar ik ben moe moe moe en ik ben enorm ongelukkig en verdrietig en weet t niet meer. Alles al geprobeerd maar uit huis zetten kan ik echt niet. Wie zit nog in zo’n situatie en voelt dit verdriet.
BritgetJones007 schreef op 26-12-2023 om 09:25:
[..]
En toch vraag ik mij af, of ' dat als iemand eerst flink in de shit raakt, voordat het beter kan gaan' wel waar is.
Dat is ook maar iets wat je ooit geleerd hebt of een zinnetje die je je collega's waarschijnlijk veel hebt horen zeggen. Maar is het echt waar? Klinkt ook iets als een stigmatiserende one liner.
Maar zoals je leest, is dit een jongere, die, zodra je die 'loslaat' binnen no-time in het criminele circuit beland en daar kom je maar moeilijk uit en ook voor deze moed er een risico. Ik geloof daar gewoon niet in.
Is er bij deze jongen een diagnose of diagnoses gesteld die zijn gedrag kunnen verklaren? Want hoe komt het dat hij zo moeilijk 'te bereiken' is, in de zin van, dat hij een ongezond 'oorzaak en gevolg' inzicht heeft en hier ook naar handeld?
Ik doe dit werk al bijna 20 jaar, dit is niet een zinnetje wat ik hoor bij collega's. Dit is de realiteit wat ik al jaren zie.
Deze jongen zal ongetwijfeld al in het verkeerde circuit zitten. En ja er zal waarschijnlijk meer aan de hand zijn waar diagnostisch onderzoek naar gedaan kan worden. Echter op dit moment zal hij dat waarschijnlijk niet willen...hij heeft geen intrinsieke motivatie om hier iets aan te veranderen. Want waarom zou je...hij kan nu doen en laten wat hij wil en heeft zijn onderdak en natje en droogje.
BritgetJones007 schreef op 26-12-2023 om 09:25:
[..]
En toch vraag ik mij af, of ' dat als iemand eerst flink in de shit raakt, voordat het beter kan gaan' wel waar is.
Dat is ook maar iets wat je ooit geleerd hebt of een zinnetje die je je collega's waarschijnlijk veel hebt horen zeggen. Maar is het echt waar? Klinkt ook iets als een stigmatiserende one liner.
Maar zoals je leest, is dit een jongere, die, zodra je die 'loslaat' binnen no-time in het criminele circuit beland en daar kom je maar moeilijk uit en ook voor deze moed er een risico. Ik geloof daar gewoon niet in.
Is er bij deze jongen een diagnose of diagnoses gesteld die zijn gedrag kunnen verklaren? Want hoe komt het dat hij zo moeilijk 'te bereiken' is, in de zin van, dat hij een ongezond 'oorzaak en gevolg' inzicht heeft en hier ook naar handeld?
Oh dat is waar hoor. Ik zie ook heel van deze kinderen (of hun ouders eigenlijk) in mijn werk.
Het gaat er ook niet om dat je je kind volledig loslaat, je wilt juist zoveel als mogelijk in verbinding blijven met je kind maar dat je wel met respect naar jezelf ook grenzen gaat stellen aan het gedrag van je kind en niet meer alles op gaat lossen maar hem/ haar zelf de consequenties laat ervaren.
TO, misschien kun je je eens verdiepen in de methodiek van geweldloos verzet van Hain Omer.
Zijn er opa's of ooms die zouden kunnen helpen?
Hoe gedraagt zoon zich bij zijn vader, heeft hij daar ook schulden? Is het mogelijk dat hij bij zijn vader intrekt?
Index224 schreef op 26-12-2023 om 09:44:
[..]
Je kunt je kind van 19 wettelijk niet op straat zetten. Verplicht om hem onderdak te bieden tm 21e. Maar moeder moet wel stoppen met hem sponseren. Alleen hoognodige bieden; onderdak en eten (evt tegenover kostgeld).
Wat ik terugvind is dat je hem wel uit huis kunt zetten maar verplicht bent om hem tot zijn 21ste te onderhouden.
Dus in dit geval uit huis zetten en vervolgens een bijdrage leveren aan zijn eigen kosten.
De methode Geweldloos verzet is hier boven al genoemd. Die zou ik ook zeker aanraden om zelf goede handvatten te krijgen om hier mee om te gaan. Er zijn boeken voor ouders over deze methode te koop en steeds meer hulpverleners gaan er mee werken.
Daarnaast zou ik contact opnemen met Yes We Can Clinics. Die hebben wachtlijsten maar ook ervaring met het motiveren van jongeren voor behandeling. Vraag eens aan hen hoe je dat aan zou kunnen pakken. Je kunt je zoon dan aanmelden voor een intake, en dat als stok achter de deur hebben.
Sterkte, TO, het is niet niks om zo het gevoel te hebben dat je machteloos staat.
TO wat zul jij je machteloos voelen.
Zijn gedrag kan je op dit moment niet verandereden, wel je eigen gedrag. Ga daarmee aan de slag en zoek daar hulp bij. De meeste verslavingsorganisatie bieden ook ondersteuning voor ouders.
Het moeilijkste, maar ook belangrijkste, is dat je zijn gedrag niet faciliteert. Geef hem dus geen geld meer. Als hij om geld vraagt kun jij vragen waarvoor. Als het iets is wat hij nodig heeft kun je dat voor hem kopen. Maar geef geen geld meer als je dat nog doet.
Hoe is het contact tussen jou en de vader?
Op straat zetten is een hele stap, maar ik zie toch vaak dat die kinderen achteraf hun ouders gelijk geven.
bedankt voor de reacties. Hij is volwassen dus als hij zelf niks wil qua hulp kan je ook niks. Ik neem de reacties mee. Ben idd in enorme twijfel. Ondanks dat ie nachten weg is houd ie contact omdat hij weet dat ik me zorgen maak. Kortom Nog enige controle. Als hij straks op straat staat ben ik bang dat niks hem meer boeit, hij weer gaat dealen want ja Gevangenis is beter dan de straat toch.
Sorry niet goed gelezen, wat moeilijk moet dit voor je zijn, zou nog meer maatschappelijk hulp o.i.d. nog kunnen helpen?
Wat vreselijk voor je TO. Ik ken een vergelijkbaar verhaal van de andere kant. Vriend van mij was in zijn jonge jaren net als jouw zoon. Ik was in die tijd close met hem. De wanhoop van zijn ouders wilde hij niet zien, het interesseerde hem ook niet of nauwelijks. De verslaving en het destructieve gedrag maakten hem onverschillig voor de consequenties daarvan voor anderen. Hoewel hij zich soms wel schaamde en zijn leven wilde veranderen, trok de zelfkant van de maatschappij hem heel erg aan. Hij vond het vooral een heel stoer, meeslepend en interessant leven. Hij vond zichzelf en zijn verslaafde maten een soort gemeenschap van outcast die zich afzette tegen al die sukkels met hun burgerlijke leventje. Wij tegen de rest van de wereld zeg maar.
Zijn ouders hebben hem uiteindelijk op advies van Novadic-Kentron uit huis gezet. Gezorgd dat hij een woonruimte kreeg, die ingericht voor hem en daarna niets meer gegeven. Hem ook niet meer binnen gelaten in hun huis. Die mensen zijn door een hel gegaan. Wat hen een beetje houvast gaf was deze uitspraak, een beetje bot misschien, maar wel waar: “Iedere volwassene (v/a 18 jr dus) heeft het recht om zijn eigen leven te leiden zoals hij dat wil en dus ook het recht om het compleet te verpesten en er is niets wat je daar tegen kunt doen als de persoon zelf niet gemotiveerd is.”
Eenmaal op zichzelf is hij nog veel dieper gegaan. Het heeft uiteindelijk nog 2 jaar geduurd voordat hij op zijn 22e het licht zag.
Ps: hij was ook altijd al een lastig kind, vertelde zijn moeder. Problemen op school, hoorde nergens bij. Op de leeftijd van 29 gediagnosticeerd met ASS en ADHD.
Zonnetje36 schreef op 26-12-2023 om 11:26:
bedankt voor de reacties. Hij is volwassen dus als hij zelf niks wil qua hulp kan je ook niks. Ik neem de reacties mee. Ben idd in enorme twijfel. Ondanks dat ie nachten weg is houd ie contact omdat hij weet dat ik me zorgen maak. Kortom Nog enige controle. Als hij straks op straat staat ben ik bang dat niks hem meer boeit, hij weer gaat dealen want ja Gevangenis is beter dan de straat toch.
Zoek hulp voor jezelf, je kunt alleen je eigen gedrag veranderen. Er zijn genoeg organisaties die hulp bieden aan ouders van verslaafden.
Houdt hij echt contact omdat hij weet dat jij je zorgen maakt? Of is het voor zijn eigen gewin? Bereikt hij iets door contact met jou te houden? Als in dat jij hem geld geeft bijvoorbeeld?
Zonnetje36 schreef op 26-12-2023 om 11:26:
bedankt voor de reacties. Hij is volwassen dus als hij zelf niks wil qua hulp kan je ook niks. Ik neem de reacties mee. Ben idd in enorme twijfel. Ondanks dat ie nachten weg is houd ie contact omdat hij weet dat ik me zorgen maak. Kortom Nog enige controle. Als hij straks op straat staat ben ik bang dat niks hem meer boeit, hij weer gaat dealen want ja Gevangenis is beter dan de straat toch.
Koester dat hij contact met je houdt. Er is dus sprake van verbinding. Zorg dat je die verbinding houdt en eventueel versterkt, maar tegelijkertijd grenzen bewaakt (zoals geen geld geven). Echt, als je dat lastig vindt, lees de boeken over Geweldloos Verzet aka Nieuwe autoriteit. Daar wordt goed uitgelegd waarom verbinding zo belangrijk is als je grenzen wil stellen (zonder connectie is correctie niet mogelijk).
Tuinplant schreef op 26-12-2023 om 13:18:
[..
Houdt hij echt contact omdat hij weet dat jij je zorgen maakt? Of is het voor zijn eigen gewin? Bereikt hij iets door contact met jou te houden? Als in dat jij hem geld geeft bijvoorbeeld?
Dit zou in principe niet uit hoeven maken, en is in de meeste gevallen niet zwart-wit. Mensen zijn complex en doen dingen om verschillende redenen (dus beiden kunnen naast elkaar bestaan). Als jij stevig staat en weet wat je wél doet (in het kader van verbinding) en wat je niet doet (in het kader van grenzen), dan maakt een intentie van de ander niet uit. Dus eens met het eerste wat Tuinplant zegt:
Tuinplant schreef op 26-12-2023 om 13:18:
[..]
Zoek hulp voor jezelf, je kunt alleen je eigen gedrag veranderen.
Je moet stevig staan, en dat is heel moeilijk in zo'n situatie, dus zoek steun voor jezelf. Ook in je omgeving: wie kun je betrekken voor jezelf (en voor je zoon)?
Sterkte! 
Zonnetje36 schreef op 26-12-2023 om 11:26:
bedankt voor de reacties. Hij is volwassen dus als hij zelf niks wil qua hulp kan je ook niks. Ik neem de reacties mee. Ben idd in enorme twijfel. Ondanks dat ie nachten weg is houd ie contact omdat hij weet dat ik me zorgen maak. Kortom Nog enige controle. Als hij straks op straat staat ben ik bang dat niks hem meer boeit, hij weer gaat dealen want ja Gevangenis is beter dan de straat toch.
Maar als hij nachten weg is, waar is hij dan?
Yumi schreef op 26-12-2023 om 10:01:
Hoe gedraagt zoon zich bij zijn vader, heeft hij daar ook schulden? Is het mogelijk dat hij bij zijn vader intrekt?
Goede vraag! Is er idd van de kant van vader enige hulp te verwachten. Of loopt hij tegen precies hetzelfde aan?
Zonnetje36 schreef op 26-12-2023 om 11:26:
bedankt voor de reacties. Hij is volwassen dus als hij zelf niks wil qua hulp kan je ook niks. Ik neem de reacties mee. Ben idd in enorme twijfel. Ondanks dat ie nachten weg is houd ie contact omdat hij weet dat ik me zorgen maak. Kortom Nog enige controle. Als hij straks op straat staat ben ik bang dat niks hem meer boeit, hij weer gaat dealen want ja Gevangenis is beter dan de straat toch.
Er is ook nog een tussenoplossing tussen thuis en op straat. Zoek een kamer voor hem, verhuis zijn spullen, betaal voor een x periode zijn huur en gwl en maak duidelijk dat hij dat na een bepaalde periode zelf moet doen. Eerst stoppen met gwl en daarna stoppen met huur betalen.
