zoon toont geen initiatief maar lijkt niet ontevreden
Er zit me iets niet lekker wat betreft een van mijn kinderen. Zoon van 17 is moeilijk vooruit te branden, altijd al een beetje zo geweest dus het zit in zijn aard denk ik. Hij onderneemt zelf niks, heeft wel een aantal hobby's die hij oprecht leuk vindt, maar pas is gaan doen toen wij hem veelvuldig hebben aangemoedigd of zelf hebben opgegeven. Evenzo met bijbaantjes, iets gaan doen met vrienden etc. Hij gaat ook nog graag met ons, zijn ouders, en jongere broertje op stap.
Hij maakt beslist geen ongelukkige indruk, maar is wel onzeker en gesloten. Op school gaat het ook niet denderend, qua cijfers dan. Er zijn recentelijk wat acties geweest waarin hij zich heeft laten meeslepen in activiteiten die hij uit zichzelf niet zou ondernemen, met vervelende gevolgen. Onderhand wordt het echt tijd dat hij zich gaat verdiepen in wat hij zou willen na het eindexamen , maar ook daarin onderneemt hij geen énkele actie (zit nu in het voorlaatste schooljaar, mocht hij overgaan).
Ik heb al geprobeerd hier hulp bij te vinden maar de school/mentor geeft niet echt thuis, en een afspraak met een praktijkondersteuner is hier geen doen want de wachttijden zijn absurd. Wie heeft ook zoiets aan de hand gehad of weet wat we zouden kunnen doen om het kind een beetje op gang te helpen?
Kan er spraken zijn van adhd?
https://mentaalbeter.nl/adhd/kenmerken/
Due-scimmie schreef op 17-05-2023 om 10:52:
Kan er spraken zijn van adhd?
https://mentaalbeter.nl/adhd/kenmerken/
Wel eens aan gedacht aan add inderdaad. De kenmerken in het lijstje bij hyperactiviteit en impulsiviteit, die zijn niet herkenbaar.
Heb je de indruk dat je zoon mist om ergens bij te horen of heeft hij behoefte aan een beetje leiding?
Wij hebben hier veel aan een wekelijks contact voor zoon voor het plannen en bespreken van leerstrategiën van zijn huiswerk en toetsen. Dat “ruimt” veel op en zorgt voor leukere gesprekken aan tafel.
Een vriendin van mij, met 1 kind, heeft voor haar zoon (16) een scholier (toen), student (nu) gezocht, die kwa hobbies en studie/interesses aansloot bij zoon vanaf dat haar zoon 10 was. Die komt 1x per week een paar uurtjes (zij betaalt hem hier ook voor). Hij is enig kind, geen vader, weinig/kleine familie dus kind mist een soort oudere broer/vaderfiguur. In het begin vond ik het apart maar ik snap haar nu wel.
waarom geen agspraak bij de praktijk ondersteuner? Dan staat hij maar vast op de wachtlijst. Die wordt niet korter als je wacht.
Zusterclivia schreef op 17-05-2023 om 11:03:
waarom geen agspraak bij de praktijk ondersteuner? Dan staat hij maar vast op de wachtlijst. Die wordt niet korter als je wacht.
Omdat een afspraak niet eerder mogelijk is dan in de zomervakantie en ik liefst op kortere termijn wat advies zou willen. En ik wil niet de vakantieplannen omgooien voor een afspraak waarvan ik nog niet echt een idee heb of het wat gaat uithalen.
Philou schreef op 17-05-2023 om 11:03:
Heb je de indruk dat je zoon mist om ergens bij te horen of heeft hij behoefte aan een beetje leiding?
Wij hebben hier veel aan een wekelijks contact voor zoon voor het plannen en bespreken van leerstrategiën van zijn huiswerk en toetsen. Dat “ruimt” veel op en zorgt voor leukere gesprekken aan tafel.
Een vriendin van mij, met 1 kind, heeft voor haar zoon (16) een scholier (toen), student (nu) gezocht, die kwa hobbies en studie/interesses aansloot bij zoon vanaf dat haar zoon 10 was. Die komt 1x per week een paar uurtjes (zij betaalt hem hier ook voor). Hij is enig kind, geen vader, weinig/kleine familie dus kind mist een soort oudere broer/vaderfiguur. In het begin vond ik het apart maar ik snap haar nu wel.
Mja, ergens wel een beetje. Hij heeft wel vrienden maar ik merk wel dat hij opkijkt tegen het leuke vriendengroepje van zijn broertje, die bovendien juist veel initiatief neemt op allerlei gebieden. Leiding lijkt hij zeker nodig te hebben, we proberen al tijden hem zelf dingen te laten regelen, maar dan gebeurt er vrij weinig. Ook als we de stappen van een actieplan doornemen en het voor hem overzichtelijk maken gaat het moeizaam. Ik zou zo graag willen dat hij dingen zelf gaat ondernemen, maar het lijkt wel onvermogen. Hij geeft het ook niet aan als hij een probleem heeft.
Oei, dat vind ik ook apart ja, een soort betaalde vriendschap ofzo. Mijn zoon is verder niet een einzelgänger.
Een voorbeeld: Zoon had wel een pinpas bij zijn betaalrekening, maar geen betaalapp op zijn telefoon. Dus op een gegeven moment begon hij te klagen dat dat niet handig was met tikkies betalen van vrienden, mensen van clubje enzo. Ondanks dat we dan zeggen dat hij de app moet installeren en we hem daar wel bij kunnen helpen, doet hij niks. Heeft wel meer dan een jaar geduurd, toen kreeg zijn broertje hetzelfde probleem. Komt zelf al bij ons met de playstore in de aanslag: "hoe zit dat met die bankapp, mag ik die ook op mijn telefoon want dan kan ik een tikkie sturen." Oudste zat er naast toen dat ter sprake kwam en zelfs toen kwam het bij onze oudste niet direct in hem op dat hij het kon gaan regelen. Toen we er op aandrongen "pak je telefoon erbij, zullen we het bij jou dan ook maar in orde maken", viel het kwartje.
Maar zo ook met andere dingen, alles eigenlijk. Doet er weken over om een of ander administratief dingetje te regelen rond vakantiebaantje zodat hij zijn geld kan innen, levert schoolwerk alleen op tijd in als het groepswerk is. Gaat alleen naar open dagen van vervolgopleidingen als vrienden of bekenden ergens naartoe gaan.
Wat betreft "wat te doen na het eindexamen" - ik begrijp dat hij, als hij overgaat, nog een heel schooljaar te gaan heeft. Als hij nu 17 is, is hij na dat schooljaar 18 en dus niet meer leerplichtig. Ik zou hem vooral duidelijk maken dat als hij geen vervolgopleiding gaat doen, hij een baan mag gaan zoeken. Uiteindelijk komt hij dan wel ergens mee, en zo niet, dan kan hij gaan vakken vullen. En dan zal hem tijdens dat vakken vullen vast een beter alternatief te binnen schieten.
Of hij gaat een loopbaan als vakkenvuller tegemoet. Wat vast niet is wat je voor ogen had, maar op zich ook weer niet direct een ramp. Uiteindelijk moet de vervolgstap toch uit hemzelf komen. Als hij geforceerd een vervolgopleiding kiest en dan die opleiding na korte tijd opgeeft omdat het niet bevalt, kost dat meer energie en geld dan wanneer hij een of ander baantje neemt totdat hij wel weet wat hij wil.
Add met bijbehorende motivatie/dopamine problematiek, lager performaal IQ dan verbaal IQ, laag zelfbeeld opgebouwd want nog niet uitgevonden hoe je zelf regie kan nemen.
Zoiets?
Gr Angela
Temet schreef op 17-05-2023 om 11:34:
Wat betreft "wat te doen na het eindexamen" - ik begrijp dat hij, als hij overgaat, nog een heel schooljaar te gaan heeft. Als hij nu 17 is, is hij na dat schooljaar 18 en dus niet meer leerplichtig. Ik zou hem vooral duidelijk maken dat als hij geen vervolgopleiding gaat doen, hij een baan mag gaan zoeken. Uiteindelijk komt hij dan wel ergens mee, en zo niet, dan kan hij gaan vakken vullen. En dan zal hem tijdens dat vakken vullen vast een beter alternatief te binnen schieten.
Of hij gaat een loopbaan als vakkenvuller tegemoet. Wat vast niet is wat je voor ogen had, maar op zich ook weer niet direct een ramp. Uiteindelijk moet de vervolgstap toch uit hemzelf komen. Als hij geforceerd een vervolgopleiding kiest en dan die opleiding na korte tijd opgeeft omdat het niet bevalt, kost dat meer energie en geld dan wanneer hij een of ander baantje neemt totdat hij wel weet wat hij wil.
Eens, maar er lijkt een soort onvermogen tot vervolgstappen. Voortdurend zitten we op onze handen toe te kijken tot hij (geen) actie onderneemt. Ik heb onderhand niet het idee dat hij uit zichzelf op zoek gaat naar een vervolgopleiding, laat staan een baantje gaat zoeken. Het is ook niet zo dat hij ontzettend puberaal tegendraads of lui is.
troelahoep schreef op 17-05-2023 om 11:40:
[..]
Eens, maar er lijkt een soort onvermogen tot vervolgstappen. Voortdurend zitten we op onze handen toe te kijken tot hij (geen) actie onderneemt. Ik heb onderhand niet het idee dat hij uit zichzelf op zoek gaat naar een vervolgopleiding, laat staan een baantje gaat zoeken. Het is ook niet zo dat hij ontzettend puberaal tegendraads of lui is.
Ik zou ook uitgaan van onvermogen, geen onwil. Ik heb een zoon met ADD (en ASS). Veel van die dingen die jij noemt heeft hij samen met zijn begeleider op school gedaan. Die zal jouw zoon niet hebben, maar misschien kunnen jullie als ouders wel naast hem gaan staan en het samen doen.
Mijn posting en jouw laatste posting kwamen tegelijk. Nu ik dat voorbeeld van die app lees, denk ik toch dat het misschien inderdaad beter is wat hulp te zoeken, want initiatiefloos (of initiatiefarm) is éen ding, maar het probleem lijkt bij jouw zoon wel wat verder te gaan.
Wat niet wegneemt dat ik nog steeds vind dat iemand die niet weet wat voor vervolgopleiding hij/zij wil gaan doen maar beter aan het werk kan gaan in plaats van zomaar een opleiding te kiezen.
Angela1967 schreef op 17-05-2023 om 11:35:
Add met bijbehorende motivatie/dopamine problematiek, lager performaal IQ dan verbaal IQ, laag zelfbeeld opgebouwd want nog niet uitgevonden hoe je zelf regie kan nemen.
Zoiets?
Gr Angela
Nou, dat zeker. Dat van PV of V-kloof zou allebei kunnen als ik de kenmerken daarvan lees.
IMI-x2 schreef op 17-05-2023 om 11:43:
[..]
Ik zou ook uitgaan van onvermogen, geen onwil. Ik heb een zoon met ADD (en ASS). Veel van die dingen die jij noemt heeft hij samen met zijn begeleider op school gedaan. Die zal jouw zoon niet hebben, maar misschien kunnen jullie als ouders wel naast hem gaan staan en het samen doen.
En hoe ben je erachter gekomen dat hij dat heeft? En kreeg hij een begeleider nadat hij een diagnose kreeg, of hoe ging dat?
troelahoep schreef op 17-05-2023 om 11:52:
[..]
En hoe ben je erachter gekomen dat hij dat heeft? En kreeg hij een begeleider nadat hij een diagnose kreeg, of hoe ging dat?
Hij heeft idd een diagnose, sinds halverwege de middelbare school. Daarna had hij recht op hulp. Maar hij had het geluk dat hij voor die tijd ook al hulp kreeg op deze school. Hij had een leerkracht die veel verstand van ASS had en die wist welke (soms kleine) maatregelen of hulpmiddelen hem konden helpen.
