Zoon (17) weinig vrienden, introvert
Mijn zoon van 17 is heel introvert, heeft weinig sociale contacten en is daar ongelukkig over.... dat snijdt door mijn ziel!
Het erge vind ik dat hij van alles probeert, maar het levert zo weinig op. Hij heeft eindelijk (na 5 jaar vwo) wat 'vrienden' op school, maar hij heeft ze nu uitgenodigd om hier thuis te komen, en slechts eentje reageert! De andere 3 nog niet.
Hij is heel verlegen en stil, ook met vrienden is hij niet de gangmaker. Hij heeft bij AH gewerkt maar vond daar totaal geen aansluiting. Zelfs zijn bazen zagen hem niet staan.
Op zijn sport wordt hij geaccepteerd, maar er buiten nooit mee gevraagd.
En als hij het zelf probeert gaat het mis en gaat hij het natuurlijk niet nog een keer proberen (eigen woorden).
Hij hoeft van mij niet te veranderen, maar hij is zelf niet gelukkig en ik word er heel verdrietig van, maar wil niet dat hij dat merkt, want hij vindt zelf al dat er iets mis is met hem.....
Wat kan ik op deze leeftijd nog doen?!
Wat Alhambra zegt, pak de kans om juist met de ene persoon die gereageerd heeft wat leuks te doen! Denk zelf ook dat je zoon daar juist blijer van kan worden dan een groep.
Ik zelf geef ook de voorkeur van 1 op 1 contact in plaats van een groep. En ik ben niet eens introvert. Denk ook dat het straks allemaal kan veranderen als je zoon echt ontdekt waar hij zich prettig bij voelt en wie hij is. Ik heb bij mijn eigen kinderen ervaren dat je op deze leeftijd op zoek gaat naar wie je bent, wat je echt leuk vind etc.
Lastig TO, maar ik herken mezelf wel in je zoon. Op de middelbare school kreeg ik altijd als opmerking op mijn rapport : TanteTheelepel, laat eens wat meer van jezelf zien. Dus hij is zeer zeker niet de enige.
5 vwo zeg je, dus over een jaartje studeren? Ik zou nu inzetten op een kinderpsycholoog die hem handvatten kan geven, wellicht een assertiviteitscursus en richten op die ene vriend die wél wilde afspreken. Hij kan dan een jaar aan zichzelf werken en op de studie straks zichzelf helemaal opnieuw profileren zoals hij dat wil. Hij heeft nu al een "reputatie" opgebouwd, wat lastig te veranderen is. Straks zijn er allrmaal nieuwe mensen, bij wie hij zich kan voordoen als hij wil. Een beetje fake it till you make it. Op de opleiding heb ik ervoor gezorgd dat ik veel vaker het initiatief nam voor contacten en daardoor ben ik een heuse introverte netwerker geworden. Hij komt er wel, echt waar. Hij heeft nu alleen even begeleiding en tijd nodig. Fijn dat je met hem meendenkt 
Nog een woord over studentenverenigingen. Ik weet niet hoe het nu is, maar toen ik ging studeren had je die in soorten. Het corps, verenigingen die probeerden op het corps te lijken, sociale clubs die niet op het corps wilden lijken en verenigingen die waren georganiseerd adhv een bepaalde interesse. Het lijkt me dat de zoon van ts met een grote boog moet heenlopen om categorie 1 en 2 en misschien zelfs 3, en zich beter kan richten op categorie 4. Een gezamenlijke interesse levert ook meteen gespreksstof op.
En inderdaad: veel mensen die het op het sociale vlak niet zo wil lukken in het vo vinden alsnog hun plek tijdens de vervolgopleiding.
Groeten,
Temet
aanvulling op Temet..helemaal mee eens..en vergeet niet dat studentensportverenigingen ook in die categorie 4 vallen. Daar gebeurt vaak een hoop meer dan een uurtje trainen per week met af en toe een wedstrijd.
Mijn oudste heeft ook nooit enorme vriendinnengroepen gehad. Wel altijd een of twee goede vriendinnen, en wat meisjes waarmee ze dan ook wel eens iets ging doen. In Leiden ging ze regelmatig naar bijeenkomsten van de studievereniging. De meeste studenten zijn alleen lid vanwege de korting op de boeken, maar er zijn ook altijd wat commissies met activiteiten. Er zijn altijd andere studenten die ook geen bruisend sociaal leven hebben en waarmee je dan een op een kunt afspreken.
de indeling van Temet helemaal mee eens, zo was het althans in mijn tijd ook. Waarbij zij opgemerkt dat uit de categorie 3 in sommige steden ook echt wel leuke verenigingen zijn juist voor introverten en andere types die makkelijk buiten de boot vallen.
maar als je tussen de regels doorleest zijn die ook wel herkenbaar tijdens de introweken (bv doordat ze zich afficheren met geen ontgroening, iedereen gelijkwaardig etc).
En nog een aanvulling op IngridT, er zijn ook nog andere interesseverenigingen naast de sport. Ik weet niet of het nu nog steeds is, maar in mijn tijd had je bv studentenzangkoren, fotografieclubs, bijbelstudieclubs, zelfs een club voor middeleeuwse dans. Een weelde aan mogelijkheden om uit te proberen.
Hahaha Ginevra. Absoluut. Maar bij verenigingen gelinkt aan interesse denk ik idd vooral aan die bijbelstudie/ literatuur / koor / toneel of middeleeuwse dans clubs. En dan vergeet je de sportclubs….en dat zijn echt niet alleen maar brallerige hockey of roeiverenigingen, maar ook een hele hoop kleine en bijzonder clubs die ook heel ander publiek trekken. Van boogschieten tot zwerkbal, Curling, stijldansen of schermen. Die vaak ook gezellige activiteiten organiseren buiten de echte trainingen om.
Ik herken veel van je zoon in mijn zoon. Er zijn al veel goede tips gegeven. Misschien hier nog een tip wat betreft bijbaantje: voor mijn zoon is de supermarkt ook geen succes. Hij werkt nu als bezorger (op de fiets) van maaltijden. Het is natuurlijk individueel werk. Maar dat vindt hij fijn. Hij doet het goed, ze zijn tevreden over hem, en zijn zelfvertrouwen groeit er door. En als het rustig is staan er meerdere bezorgers op een vaste plek te wachten op nieuwe bestellingen. Tot mijn verbazing knoopt hij dan ook toenemend een praatje aan, en dat vindt hij leuk. Dat zijn vooral studenten (mijn zoon gaat nu naar 6 vwo). Dat het contact met die studenten makkelijker lijkt te gaan, vind ik heel hoopgevend voor de toekomst.
Mijn zoon (zeer introvert) heeft net zijn eerste jaar universiteit achter de rug. Hij is lid geworden van de bordspellenvereniging. Hij is daar helemaal op zijn plaats. Niets is verplicht. De ontgroeningsopdracht was een creatieve opdracht en zelfs die was niet verplicht. Het zijn leuke mensen die leuke activiteiten organiseren. Ze hebben sowieso elke week een bordspellenavond (tijdens corona online) en eens per maand een rpg-avond, en daarnaast gaan ze soms nog samen wat ondernemen, de stad in of samen gamen. Ongeveer 30% van de leden is meisje, dat viel mij mee.
Is zoiets misschien ook wat voor jouw zoon?
Imi schreef op 23-08-2021 om 09:00:
Mijn zoon (zeer introvert) heeft net zijn eerste jaar universiteit achter de rug. Hij is lid geworden van de bordspellenvereniging. Hij is daar helemaal op zijn plaats. Niets is verplicht. De ontgroeningsopdracht was een creatieve opdracht en zelfs die was niet verplicht. Het zijn leuke mensen die leuke activiteiten organiseren. Ze hebben sowieso elke week een bordspellenavond (tijdens corona online) en eens per maand een rpg-avond, en daarnaast gaan ze soms nog samen wat ondernemen, de stad in of samen gamen. Ongeveer 30% van de leden is meisje, dat viel mij mee.
Is zoiets misschien ook wat voor jouw zoon?
Oh wat gaaf! Dat zou wat voor mij geweest zijn.
Verder inderdaad die categorie 4. Maar heel eerlijk zou ik nu al inzetten op zo'n soort hobby. Ook voor kinderen is er een heel scala aan clubs en kampen waar gelijkgestemden te vinden zijn.
Als ie er geen vrienden op doet dan wellicht wel sociale contacten.
En ik zou zelf wat mogelijkheden creëren. Zijn er geen neefjes of nichtjes in de familie waar ie wat mee zou kunnen doen?
Hey,
Ik herken mezelf ook wel in dit verhaal. Ik ben een meisje van nu 19 jaar oud en ben net begonnen met studeren aan de universiteit. Ik zou niet aanraden om bij een studentenvereniging te gaan eigenlijk. In de introductieweek ging ik wel mee, maar ik heb gemerkt dat daar eigenlijk alleen extreem extraverte mensen rondlopen en er eigenlijk verwacht wordt dat je veel zuipt en feest, danst. Dit is voor mij in ieder geval te ongemakkelijk. Sowieso heb ik gemerkt dat je eigenlijk niet van introvert naar extravert kan veranderen, en dit moet je eigenlijk ook niet willen. Ik merk wel dat het echt lastig is om op deze leeftijd mensen te vinden die ook meer neigen naar introversie en niet zo van zuipen houden, meer van rustige avondjes met een kleinere groep mensen. Ik heb zelf ook geen idee hoe ik deze mensen kan leren kennen. Jammer dat er nauwelijks verenigingen zijn voor meer mensen zoals wij.
Anoniempje, al eens gekeken welke andere verenigingen zijn in de stad waar je studeert? Studenten-sportvereniging? Vereniging op het gebied van cultuur? Of een bordspellenvereniging?
En heeft je studie geen vereniging?
Mijn ervaring is dat er naast de traditionele studentenverenigingen er ook andere verenigingen zijn waar je beter/meer jezelf kunt/mag zijn. Zeker ook als introvert persoon.
Geef dus niet gelijk op, maar ga op zoek.
in mijn tijd waren er idd zat verenigingen voor mensen die wat rustiger of introverter zijn. Nou ben ik al een behoorlijk tijdje geen student meer, maar zou dat echt zo veranderd zijn?
