Vriendje

Deze jongen leeft zijn leven en zijn eigen interesses zijn z’n prioriteiten. Dat hij een meisje heeft, een vriendin ligt aan de zijlijn, 
voor erbij. Daar kan hij gebruik van maken als hij er zin in heeft.
Zo moet je dat zien TO.
Ook al heeft hij geen narigheid in de zin, je dochter zal nooit prioriteit bij hem worden. Dat zie je nu ook, na een half jaar. Ze gaat dat nooit van hem krijgen.

Je dochter wordt verliefd op ‘het gevoel om samen te zijn’. Ze jaagt dat na. Maar ze is niet verliefd op deze jongen want dit is geen leuke jongen.

Ik zou dit bespreken met je dochter. Dat ze in gaat zien wat er aan de hand is. Deze jongen gaat niet veranderen en ze moet haar energie op iemand anders gaan richten, als ze op zoek is naar een echte relatie. Om samen te zijn, dingen te ondernemen en op stap te gaan als stel, samen met vrienden.

ik zou die jongen gaan uitnodigen voor een officiële ontmoeting en voor elk feest en weekend.....dan denk hij vast: geen zin in al dit serieuze gedoe, laat maar... zijn ouders een keer uitnodigen enz. En misschien niet vragend stellen, maar 'stellig aangeven' met datum en tijd.

Maar zo te lezen komt hij maar voor 1 ding....kan je die momenten niet gaan dwarsbomen, in de zin, zodat daar geen gelegenheid meer voor is bij jullie thuis en er voor die "vriend" niks meer te halen valt?

Maar ik zou wel eerst in gesprek gaan met dochter en je zorgen uitspreken. En dat ze geen vriendje lijkt te hebben, maar dat ze vooral gebruikt wordt voor 1 ding en dat je haar een echt leuk vriendje wenst, die wel leuke dingen met haar wil doen en er samen op uit wilt. En vooral het verschil benoemen tussen een echte relatie hebben met iemand of ergens voor gebruikt worden.
Wat zijn rode vlaggen en hoe kan je die herkennen. Wat zou zij zelf het liefste willen en hoe kan je dat bereiken. Wat kan je doen als je rode vlaggen opmerkt. Hoe wil je dat iemand met jou omgaat. Hoe ga je zelf met iemand om. Enz. En niet elke pubber is hetzelfde. Misschien accepteert ze best nog een stukje 'sturing', omdat ze het zelf misschien ook moeilijk vindt of niet weet hoe ze hier verandering in kan brengen...

Maar goed, puberteit is een lastige fase, dus hopen dat je gesprek niet tegen dovemansoren is gericht.

Ken je zijn ouders en het gezin waar hij uit komt? Want heel eerlijk, ik zou het nog best op prijs stellen om als ouder te horen, dat ik nog even in gesprek moet met kind, over hoe je met anderen omgaat en het verschil tussen relatie en iemand gebruiken voor...
Schijnbaar heeft hij dat niet geleerd.

Dus ik zou er niet vreemd van opkijken, als er zoiets speelt, dat ik dan een telefoontje krijg van ouders die aangeven daar niet zo blij mee te zijn. 

Moet je het niet via die weg spelen, dat je je zorgen maakt om dochter en dat je verwacht dat zijn ouders ook een stukje verantwoordelijkheid nemen en in gesprek gaan met zoon. En dat je liever niet wilt dat ze zeggen dat je gebeld hebt.

Je kan volgens mij zijn gedrag niet beïnvloeden. Maar ik zou me denk ik afvragen waarom je dochter dit allemaal pikt. 'Ze is zo verliefd'  lijkt me wel een erg simpel antwoord. Hoe kunnen jullie als ouders haar helpen om steviger in haar schoenen te staan?

Je dochter zit gevangen in een situatie die veel vrouwen overkomt: jezelf wegcijferen en je eigen grenzen steeds verder oprekken, voor iemand die dat helemaal niet waard is! Meestal is dit een teken dat ze weinig zelfwaardering heeft of (gezien haar leeftijd) nog niet zo'n goed beeld van wie zij zelf eigenlijk is en waar haar grenzen lopen.

Misschien kan je haar via die weg stimuleren? Heeft ze vriendinnen die wat rijper/ervarener zijn? Moedig haar dan aan om met die meiden in gesprek te gaan over haar relatie en goed naar hen te luisteren. 

Zit ze nog op school? Vraag dan eens aan de zorgcoördinator of die tips heeft voor een leuke workshop oid die gaat over positieve identiteitsvorming. 'Gezonde seks' is een belangrijk thema in onderwijsland - juist vanuit de invalshoek om goed je grenzen te leren kennen en aan te geven.

Hebben jullie vrouwen in je omgeving in een slechte relatie? Praat daar dan eens over met je dochter. Vraag haar wat zij ziet gebeuren in die relatiedynamiek en wat zij zou doen in die situatie.

Hier heeft dochter ook een tijd een 'vriendje' gehad die nooit tijd voor haar had. Daar hebben we veel gesprekken over gevoerd. Op een gegeven moment merkte ik dat dat een beetje averechts werkte want ze ging hem alleen maar heel hard verdedigen. Toen ben ik er een tijdje helemaal niet over begonnen. Geen ongewenst advies, geen gesprekken over die jongen, niet meer vragen wanneer ze hem weer zou zien, niks. Op een gegeven moment merkte ik dat ze er toen zelf af en toe over begon. Ik probeerde dan zo neutraal mogelijk te reageren, geen richting op sturen, niet laten blijken wat ik er van vond. Enkel benoemen dat het aan dochter zelf is om te bepalen of dit is wat ze wil. Of ze wil accepteren dat dit de frequentie is waarop ze haar vriendje ziet en dit de activiteiten zijn die ze samen doen of dat ze meer wil. En zowaar heeft dochter uiteindelijk besloten op te stoppen met die jongen omdat ze in zag dat hij niet zou gaan veranderen en ze meer wil en meer verdiend in een relatie.

Hoewel ik me kan voorstellen dat je je er druk over maakt en iets anders voor je dochter wenst, lees ik niet perse iets verontrustends wat die jongen doet. Het kan ook onvolwassenheid van zijn kant zijn. Hij is ook redelijk consistent in het niet afspreken met jouw dochter, dus geeft in zekere zin wel een duidelijk signaal. Dit is vooral iets wat jouw dochter moet leren: als een relatie niet is zoals ik wil, hoe ga ik daarmee om. Je kunt haar niet verbieden om met hem om te gaan (dat werkt bovendien alleen maar averechts) en je kunt zijn gedrag ook niet beïnvloeden. Je kunt je dochter wel steunen en haar vragen stellen die haar helpen om duidelijk te krijgen wat zij er eigenlijk zelf van vindt. En het zal een stuk trager gaan dan jij zou willen, maar ze zal er uiteindelijk zelf achter moeten komen dat deze jongen niet zo gek is op haar als zij op hem.

Hebben sommigen onder haar vriendinnen ook een vriendje? En hoe gaat dat? Wat vindt zij daarvan? Wat maakt deze jongen zo leuk?

Leer je dochter niet zo wanhopig en afhankelijk te zijn. Hij maakt geen misbruikt van haar, maar zij laat zich misbruiken. Toen ik die leeftijd had waren vriendjes ook maar accessoires. Ik vind het heel raar dat een 16 jarige zo hopeloos verliefd is. En ze is 16 en niet 13 he. Dus dat ze seks heeft is ook niet zo schokkkend. Of wilde je dat ze ging wachten tot ze ging trouwen? 

Summertime schreef op 15-11-2024 om 07:01:

bedankt.
We hebben de jongen al uitgenodigd voor activiteiten’ met ons’ maar dan daagt hij idd niet op.

ze is zo verliefd en doet alle moeite voor hem. Ze zei dat zo klaar was voor seks en dat hij dit lief gevraagd heeft. Ze heeft na de eerste keer zelfs een ketting gekregen 

ze vindt dit de ideale jongen..ze verbloemt alles. Ik zeg : jullie gaan nooit samen op stap. Blijkbaar enkel seks. 

Lees je eens in hoe loverboys te werk gaan. Cadeaus in ruil voor seks. Weinig persoonlijke aandacht, alleen seks. Geen ouders ontmoeten, want het is geen relatie, alleen seks. 
ik zou niet weten hoe, maar probeer je dochter hier uit te krijgen. Want de volgende stap die loverboys nemen is nog erger. Ik zeg niet dat hij een loverboy is, maar hij handelt wel in die geest. 

Loslaten van iemand waarvan je heel vaak tegen jezelf hebt gezegd dat hij de allerbelangrijkste is in je leven is vreselijk moeilijk. Maar tenslotte komt haast altijd de informatie bij je binnen dat je vaker ongelukkig bent geweest dan gelukkig. 

Je verzet je wel met hand en tand tegen dat nare gevoel; zeker in het begin als er nog heel veel gelukkige momenten zijn. Als je omgeving dan tegen je zegt (goed bedoeld) dat de liefde niet helemaal wederzijds is (met voorbeelden), is dat juist een extra bemoeilijkende factor want daar moet je dan óók nog tegen vechten. Je loyaliteit met je liefste wordt dan op de proef gesteld. Hoe durven ze je grote liefde te beledigen!

Maar tenslotte, door de realiteit die telkens overal uit blijkt, door wantrouwen, door teleurstelling en pijn, door de spanning, of domweg doordat hijzelf de relatie beëindigt omdat hij óók genoeg krijgt van de jaloezie en ruziesfeer en doordat de aanvankelijke prille liefde voorgoed weg is, slaat de balans altijd de kant uit van: relatie beëindigen en verwerken.

Annaniem2023 schreef op 15-11-2024 om 09:28:

[..]

Lees je eens in hoe loverboys te werk gaan. Cadeaus in ruil voor seks. Weinig persoonlijke aandacht, alleen seks. Geen ouders ontmoeten, want het is geen relatie, alleen seks.
ik zou niet weten hoe, maar probeer je dochter hier uit te krijgen. Want de volgende stap die loverboys nemen is nog erger. Ik zeg niet dat hij een loverboy is, maar hij handelt wel in die geest.

Over het algemeen besteden loverboys heel veel aandacht aan de meisjes die ze willen ronselen. Deze jongen heeft juist helemaal geen aandacht voor de dochter van TO. Ze zien elkaar bijna nooit, hij is bijna altijd met vrienden en hobby bezig en maakt maar heel soms tijd voor dit meisje. Dit klinkt niet als een loverboy, eerder als een jongen die niet echt verliefd is en geen behoefte heeft aan een relatie maar dit meisje wel leuk vindt voor op de momenten dat hij toch niks te doen heeft.