Vriend en zoon

waarom als TO aangeeft moeite te hebben met de kritiek, wordt er alleen nog maar harder te keer gegaan?

Jouw eigen gedrag heeft invloed op dat van de kinderen. Niet alleen jouw gedrag, maar ook dat van je vriend, je ex, zijn ex en evt nieuwe partners. Dat is wel erg veel, waarschijnlijk moeten ze zich steeds weer aanpassen. Voelen zich misschien niet gezien of gehoord.
Vraag je zoon dat eens. Een kind wil zichzelf zijn en gerespecteerd worden om wie hij is. En als je vriend dat niet kan bij jouw zoon en blijkbaar ook niet respectvol is tegenover jou, tja.. 
Ik weet niet hoe je relatie verder is, maar ik zou niet meer met de hele bups op vakantie gaan, maar lekker alleen met je zoon en dan evt ook nog eens met je vriend.

Dweedledee schreef op 14-08-2024 om 20:34:

[..]

Even goed lezen Tsjor. Voordat je anderen de les probeert te lezen.

Ze heeft het zelf letterlijk geschreven in twee verschillende berichten.

Nee hoor, ze schrijft dat ze haar vriend een zoen wil geven en zoon van vriend vindt dat niet fijn om te zien en reageert daarop (wat ik wel kan begrijpen van een puber). 

Vervolgens doet zoon vrij klef met zijn vader. Tegen hem aanzitten en veel kusjes geven. Wat TO geen leeftijdsadequaat gedrag vindt. Wat ik ook wel weer begrijp van TO. Maar ik ken ze niet dus er echt een mening over hebben kan ik ook weer niet. 

Ook wil zoon altijd langs vader lopen zodat TO dat niet kan. TO vindt dat niet fijn, voelt zich dan buiten gesloten. Ik snap dat het niet fijn voelt maar als het andersom was liep zoon juist weer alleen wat voor hem niet fijn voelt. TO vindt het dan fijn als haar zoon er ook is. Dan loopt ze niet alleen. Zoon is denk ik ook niet altijd bij jullie maar ook een gedeelte van de tijd bij moeder. Hij lijkt quality-time te willen met zijn vader als hij er is. Hij lijkt ook heel erg zijn band met zijn vader te verdedigen door hem te claimen en een jou een beetje buiten spel te zetten. Dat komt ergens vandaan.. hij voelt wellicht bedreigd? Dit is overigens allemaal invullen. Ik weet natuurlijk veel te weinig van de situatie om dit echt te weten. 

@TO het lijkt me goed om al de dingen die je lastig vindt eens te bespreken met je vriend. Als volwassenen onder elkaar. Allebei aangeven wat je lastig vindt en kijken hoe je elkaar daarin tegemoet kunt komen. Je moet als partners rekening houden met elkaar. Als partners met allebei eigen kinderen met bijbehorende mede-ouders is dat nog veel ingewikkelder. Niet onmogelijk maar ik geloof wel dat communicatie dan heel belangrijk is. Jij moet over je kind kunnen praten met je vriend. Als dat niet kan wordt het, mijn inziens, heel lastig om een relatie te hebben met elkaar. Misschien ook bekeken hoe jullie tijd inplannen allebei om dingen met je eigen zoon te ondernemen. Dat is breed hoor, kan wandelen zijn, of samen gamen. Maar zonder aanwezigheid van de stiefouder en stiefbroer. En tijd voor jou en je vriend samen. 

Het incident in de kerk is natuurlijk veel te groot geworden. Ik hoop dat jullie daar allemaal op kunnen reflecteren en inzien dat er aan alle kanten beter ander gedrag had kunnen zijn. Ook bij jullie als (stief)ouders. Een capuchon op in de kerk wordt inderdaad als respectloos gezien bij sommige mensen. Als je puber bent en niet gelovig opgegroeid bent en misschien wel helemaal geen zin hebt om die kerk in te gaan maar mee moet dan voelt dat als gezeur om niks. Een kind hierin duwen werd door hem ook als respectloos en grensoverschrijdend ervaren. 

Ook dit is invullen. Je hebt een zetje en een zet. Wij weten niet hoe dat gegaan is. En iedereen maakt wel eens een vergissing vanuit oplopende emoties. Zoon lijkt hier niet meer mee te zitten, is weer in contact met to.. wellicht viel het achteraf mee. Wel goed om hierop terug te kunnen kijken.

Ik ben ook erg verbaasd over de toon in sommige reacties, en woorden als "achterlijk",  "mak als een schaap". TO, ik hoop dat je dergelijke reacties een beetje van je af kunt laten glijden, kennelijk worden doen forummers door iets geraakt of zitten ze niet lekker in hun vel vandaag, maar op basis van jouw berichten kunnen wij helemaal niks zeggen over de rest van de dynamiek bij jullie thuis. Er zijn genoeg andere reacties waarin goede vragen en tips staan. 

Radeloos24 schreef op 15-08-2024 om 08:37:

[..]

Ik kus zijn zoon niet!! Ik kus hem! Gewoon een hallo kusje. En dan draait zoon zijn hoofd weg!

Wat is daar het probleem mee dan? 

Radeloos24, ik denk dat een paar mensen een zonnesteek hebben opgelopen.
Kun je iets met de andere reacties? Zoals die van Duizel. Tijd zal het
voorval wat kleiner en minder heftig maken. Het is goed om met elkaar
in gesprek te gaan, waarbij hij ook zijn emoties kan vertellen, en jij
ook. Het is goed om apart ok dingen te doen met ieders eigen kind. En je
moet kunnen praten over je zoon en hij moet bij jou kunnen komen, dat
zal vriend moeten accepteren. Onderste grens.

Voor van Lotje: ze wonen wel nog bij elkaar en wat vaker gebeurt zijn ruzies tussen ouders en pubers op vakantie over 'gezellig doen'. Maar ik ga dingen niet meer recht zetten als er zo agressief gereageerd wordt. 

Tsjor

Nick90 schreef op 15-08-2024 om 09:07:

[..]

Wat is daar het probleem mee dan?

Het is een voorbeeld in een reeks van meerdere voorbeelden over hoe de stiefzoon reageert op Radeloos24. Wellicht even teruglezen.

Tsjor

TO, ik denk dat je inderdaad wat te jaloers bent. Als zijn zoon wegdraait als je je vriend kust of knuffelt, prima toch? Niets van aantrekken. Moet ie zelf weten. Jullie kussen en knuffelen wanneer jullie dat willen. Net zoals deze zoon dat met zijn vader doet. Jij moet hen daarin ook gewoon lekker laten.

En je gaf net een voorbeeld over dat zijn zoon naast hem wil lopen als jullie op een mooie locatie zijn. Gun hen dat moment. Zijn zoon zal altijd op de eerste plek horen, zoals jouw zoon dat voor jou hoort te zijn. Straks zijn zoons volwassen en misschien wel het huis uit. Er is nog genoeg tijd voor jij en je vriend. En voor nu: ga er ook eens met z'n tweeën op uit, dan kan er geen zoon tussen komen. Wanneer er bij een uitstapje wel een zoon bij is, dan mag die naast zijn vader als ie dat graag wil.

Tenzij je vriend nog niet is bij gedraaid wat betreft jouw zoon. Dan moet je hem dumpen.

En als dat gebeurt, is dat nooit de schuld van je zoon. Maar van het onvolwassen gedrag van je vriend.

tsjor schreef op 15-08-2024 om 09:11:

[..]

Het is een voorbeeld in een reeks van meerdere voorbeelden over hoe de stiefzoon reageert op Radeloos24. Wellicht even teruglezen.

Tsjor

Het is eerder een reeks van voorbeelden over hoe TO reageert op haar stiefzoon. 

Ik heb zelf ook te maken met kinderen (pubers), stiefkinderen (volwassen), ex-man en man. Het ligt niet zo makkelijk als sommigen hier doen geloven als het gaat om de nieuwe relatie dumpen omdat er conflict tussen je biopuber en nieuwe relatie is. 
De sleutel is naar mijn mening communicatie. 

@Radeloos: het lijkt me goed als je zelf ook excuses bij je zoon aanbiedt voor de duw (als je dat nog niet hebt gedaan). Toon oprecht begrip voor zijn boosheid van dat moment, en dat je zegt dat je het anders had moeten aanpakken. Hij heeft al heel veel aanpassingen gedaan, en verplicht gezellig een kerk bezoeken is voor pubers echt te veel gevraagd.
Het is nu ook een leeftijd dat gezamenlijke vakanties zo’n beetje ten eind komen. Om reden dat het moeilijk verenigbare interesses en bioritmes zijn tussen ouders en pubers.

Verder zou je dit ook met je lief moeten bespreken. Het voor je zoon opnemen dat je inmiddels wel begrijpt waarom hij zo boos werd. En dat het knap van hem is dat hij excuses heeft aangeboden (geloof me, dat is voor een puber heel moeilijk in zo’n situatie) en dat lief dan ook water bij de wijn zou moeten doen en ook excuses zou moeten aanbieden of op zijn minst begrip tonen richting puber en de excuses van hem zou moeten aannemen.

En dan weer verder, opnieuw beginnen. En voor de vakanties/weekenden bespreken wat de plannen en wensen zijn en daar afspraken over maken. De tijd dat je je kind overal mee naartoe neemt, is met deze leeftijd wel echt voorbij. En ik sluit me aan bij de eerdere adviezen om ook met z’n tweeën op vakantie/uitstapje te gaan, zonder de kinderen.

Sterkte hoor, het is niet makkelijk allemaal.