Vooroordelen
Ik heb het geplaatst bij pubertijd maar het past ook wel bij andere rubrieken, maar ik moest even kiezen. Mijn 16 jarige dochter heeft een vriendje met een niet Westerse afkomst. Ik dacht altijd dat ik zonder vooroordelen in het leven stond maar ik merk nu toch dat mijn reactie op bepaalde opmerkingen toch iets anders zou zijn als het om een Nederlandse jongen zou gaan. Uiteraard corrigeer ik mezelf, maar het valt me toch een beetje tegen van mezelf. Heeft iemand hier ervaring mee en hoe ga je ermee om?
Kimdekim schreef op 08-02-2024 om 08:38:
[..]
Nee, dit is haar eerste vriendje en ze zou nooit toestaan dat hij berichten over haar telefoon sturen. Ik herinner me dat topic ook nog wel.
Oh ja nu weet ik het weer. Dat was een ander topic waarbij een logeerpartij escaleerde, toch?
Ik vraag dit, omdat ik merk aan jou topic, dat je jezelf in de weg zit qua grenzen en wat je acceptabel vindt voor je dochter ten overstaan eventuele vooroordelen. Maar ik denk, zoals meerdere hier al aangeven, dat jou dochter nog jong is en met haar beperkte levenservaring nog niet goed kan inschatten wat haar grenzen zijn en wat ze mag en zelf verwacht van een relatie. En hier mag je als moeder best ondersteunen.
Waarom zou dat minder belangrijk zijn, omdat jij het gevoel hebt dat dat niet mag.
Ik denk dat je dochter op 1 staat en wat goed voor haar is, ook als ze consequenties op lange termijn niet overziet.
Conclusie; respectvol en beleefd en vriendelijk, maar binnen de grenzen van jou en je dochter en vooral respecteren de waarde van je dochter en wat goed is voor haar.
BritgetJones007 schreef op 08-02-2024 om 10:24:
[..]
Oh ja nu weet ik het weer. Dat was een ander topic waarbij een logeerpartij escaleerde, toch?
Ik vraag dit, omdat ik merk aan jou topic, dat je jezelf in de weg zit qua grenzen en wat je acceptabel vindt voor je dochter ten overstaan eventuele vooroordelen. Maar ik denk, zoals meerdere hier al aangeven, dat jou dochter nog jong is en met haar beperkte levenservaring nog niet goed kan inschatten wat haar grenzen zijn en wat ze mag en zelf verwacht van een relatie. En hier mag je als moeder best ondersteunen.
Waarom zou dat minder belangrijk zijn, omdat jij het gevoel hebt dat dat niet mag.
Ik denk dat je dochter op 1 staat en wat goed voor haar is, ook als ze consequenties op lange termijn niet overziet.
Conclusie; respectvol en beleefd en vriendelijk, maar binnen de grenzen van jou en je dochter en vooral respecteren de waarde van je dochter en wat goed is voor haar.
Uiteraard. Maar ik vertrouw ook op het oordeel van mijn dochter. Zij is iemand die haar grenzen goed bewaakt en een heel duidelijk kompas heeft.
Het valt me van mezelf tegen omdat de opmerking an sich helemaal niet verkeerd was. En bij een Nederlandse jongen zou ik ook nooit er een verkeerde lading aan hangen. Dan zou ik het zien als grapje. Ik vind dat ik voor iedereen dezelfde reactie mag hebben. Controlerend gedrag vind ik niet thuis horen in een relatie of iemand nou Nederlands is of een andere afkomst heeft. Alleen label ik dus blijkbaar iets eerder als controlerend als het bij een niet Nederlandse jongen is. Dat vind ik niet goed.
klinkt heel prima in mijn oren hoor kimdekim. Je ziet hier misschien ook wel een beetje extra argwaan obv vooroordelen. Het is stom om ineens bij jezelf te merken dat je geen culturele vooroordelen wil “botvieren” op mensen en je dan ineens merkt dat je het doet. Herken ik ook van mezelf. Beter ben je je ervan bewust en probeer je jezelf te corrigeren dan te doen alsof ze er niet zijn of ze rechtpraten.
De vriend van je dochter verdient het om op zijn eigen persoonlijkheid gekend te worden. Wie hij ook is. Hoop dat ze veel plezier hebben samen en een hoop leren over wat ze wel en niet willen in een relatie. Met vallen en opstaan en zonder al te grote kleerscheuren.
En jij denkt dat de familie van dat vriendje geen vooroordelen heeft over wel-Westerse mensen?
Panama831 schreef op 08-02-2024 om 21:50:
En jij denkt dat de familie van dat vriendje geen vooroordelen heeft over wel-Westerse mensen?
Dit idd, de vooroordelen zijn van elke kant net zo groot, heel menselijk ook.
zolang je de familie niet kent, mag je daar niet zomaar vanuit gaan.
Panama831 schreef op 08-02-2024 om 21:50:
En jij denkt dat de familie van dat vriendje geen vooroordelen heeft over wel-Westerse mensen?
Ook een vooroordeel “dat vriendje zijn familie zal ook wel vooroordelen hebben over wel-Westerse mensen“.
Panama831 schreef op 08-02-2024 om 21:50:
En jij denkt dat de familie van dat vriendje geen vooroordelen heeft over wel-Westerse mensen?
Zou kunnen maar ik wil zo niet in het leven staan. Dus zij moeten zelf kijken wat zij doen met hun vooroordelen. Ik wil me er bewust van zijn en er mezelf op corrigeren. Overigens zijn ouders alleen maar super lief tegen dochter.
Kimdekim schreef op 08-02-2024 om 22:10:
[..]
Zou kunnen maar ik wil zo niet in het leven staan. Dus zij moeten zelf kijken wat zij doen met hun vooroordelen. Ik wil me er bewust van zijn en er mezelf op corrigeren. Overigens zijn ouders alleen maar super lief tegen dochter.
Nothing else matters.
Bij een reactie zoals je die beschrijft, onbegrip, afkeer, ben je blijkbaar op een waarde gestuit die voor jou erg belangrijk is. Probeer dat helder te krijgen, dan kun je daar ook over communiceren. Het is niet zo dat die 'belangrijke waarde' van jou er niet zou mogen zijn of ondergeschikt is. Het is iets dat eigenlijk voor jou heel vanzelfsprekend is, zo vanzelfsprekend dat je niet eens weet dat je die waarde hebt. Ik zie het daarom eerder als een bewustwordingsmoment: hé, er is iets wat ik heel belangrijk vind voor mijn dochter.
Tsjor
tsjor schreef op 10-02-2024 om 09:23:
Bij een reactie zoals je die beschrijft, onbegrip, afkeer, ben je blijkbaar op een waarde gestuit die voor jou erg belangrijk is. Probeer dat helder te krijgen, dan kun je daar ook over communiceren. Het is niet zo dat die 'belangrijke waarde' van jou er niet zou mogen zijn of ondergeschikt is. Het is iets dat eigenlijk voor jou heel vanzelfsprekend is, zo vanzelfsprekend dat je niet eens weet dat je die waarde hebt. Ik zie het daarom eerder als een bewustwordingsmoment: hé, er is iets wat ik heel belangrijk vind voor mijn dochter.
Tsjor
Precies dit. Je moet voor jezelf helder hebben wat je belangrijke waarden en normen vind voor je dochter en hoe je wilt dat een ander met haar omgaat.
Dat is de basis. Niet of je de ander daarmee kwetst. Want je hebt het over verschillende culturen.
ik herken het en hier ook precies dezelfde situatie: dochter van 16 met niet westerse vriend. Ik schrok ook van mijn vooroordeel: hoe zullen zijn ouders zijn, laat hij haar wel vrij etc. En ja hoor, zijn ouders ontmoet en hele aardige mensen die mijn dochter met open armen ontvangen hebben. En vriendje stimuleert dochter om lekker haar eigen ding te doen, haar best te doen op school en dat doet ze ook. Verder is het een enorme lieverd en super attent, ook naar mij.
stukken beter dan het vriendje dat mijn oudste ooit had, Nederlander maar wat een claimeriger en niet vriendelijk figuur was dat en die ouders vonden zichzelf geweldig. maar ik schrok ook omdat ik in eerste instantie die vragen en vooroordelen dus niet had bij hem.
