Vooroordelen
Ik heb het geplaatst bij pubertijd maar het past ook wel bij andere rubrieken, maar ik moest even kiezen. Mijn 16 jarige dochter heeft een vriendje met een niet Westerse afkomst. Ik dacht altijd dat ik zonder vooroordelen in het leven stond maar ik merk nu toch dat mijn reactie op bepaalde opmerkingen toch iets anders zou zijn als het om een Nederlandse jongen zou gaan. Uiteraard corrigeer ik mezelf, maar het valt me toch een beetje tegen van mezelf. Heeft iemand hier ervaring mee en hoe ga je ermee om?
Je corrigeert jezelf
Prima toch
Niemand is vrij van vooroordelen maar je er bewust van zijn is 👍🏼
Iedereen, maar dan ook echt iedereen heeft wel op enig gebied en in bepaalde mate vooroordelen. En heel vaak zitten die ook nog in je blinde vlek.
Dat je je er bewust van bent en jezelf corrigeert is dus gewoon hardstikke prima!
Leestip: 'De gelabelde' van Dilara Bilgic
wat Roos zegt. Je bent een mens, je hebt vooroordelen. Goed om je ervan bewust te zijn en je er niet te veel door probeert te laten leiden.
Als de beste jongen Floris-Jan, Kevin, Daniel, Mitchel of Henk had geheten, had je waarschijnlijk ook vooroordelen gehad. En ook dat kunnen lieve knullen of bezitterige eikels zijn.
Denk dat het heel menselijk is om veroordelend te zijn. Als je het van jezelf weet én jezelf corrigeert, lijkt me dat er niets aan de hand is.
Dat laat alleen maar zien dat je niet rigide bent en je je openstelt voor dingen die anders zijn dan “normaal”.
Is hij goed voor je dochter? Wordt ze blij van hem? Dat lijkt me het meest belangrijke aspect. Als dat zo is, zou ik hem koesteren, ondanks de verschillen.
Iedereen heeft vooroordelen, bewust of onbewust. Juist door je er bewust van te zijn en jezelf te corrigeren ben je goed bezig. Je dochter is een slimme meid, je kunt er vast met haar over praten, ook als je dingen lastig vindt.
Juist die confrontatie met je eigen tekortkomingen en slechte eigenschappen kan pijnlijk zijn. Als je dat aangaat, kan ik daar alleen maar bewondering voor hebben.
Wat is erger dan iemand met vooroordelen? Iemand die er van overtuigd is geen vooroordelen te hebben!
Het is jarenlang een grote bron van irritatie bij allochtonen geweest, het komt immers neer op een soort gaslighting: nee, het ligt echt aan jouw lange tenen want ík heb geen vooroordelen.
TO, handel je naar je vooroordelen? Kun je jezelf recht in de spiegel aankijken? Ben je eerlijk tegen je dochter?
Dank jullie wel voor de reacties. Het is een hele leuke jongen hoor. En dochter is ook zeker geen meisje dat haar grenzen niet aan kan geven. Dus ik maak me geen zorgen. Op de vraag of ik er naar handel vind ik het lastig om antwoord te geven. Naar hem toe sowieso niet. Maar hij heeft eergisteren een opmerking gemaakt ( over de telefoon) die ik bij een Nederlandse jongen echt meteen als grap zou zien. Bij hem niet. Ik reageerde meteen enigszins gepikeerd naar dochter. Ik betrapte mezelf erop en ging bij mezelf ten rade waarom ik dit deed. Toch vooroordelen. Heb tegen dochter ook uitgesproken dat ik blijkbaar dus toch iets voorzichtiger ben omdat hij een "andere" achtergrond heeft. Dochter zegt, terecht, dat ik echt niet bang hoef te zijn dat zij zich helemaal gaat verliezen en dat het echt een grapje was. Ik heb bij haar aangeven dat ze hem niet hoeft te verdedigen omdat dit echt bij mij ligt. Vandaar dat ik ook even hier wilde toetsen of er een manier is om dit los te laten. Maar eigenlijk weet ik dat dit het proces is. Realiseren dat je ze hebt en bijstellen.
wat goed dat je je dat bewust bent! Je kunt er iets over lezen/leren? Dat hebt mij althans altijd, wat duiding en reflectie.
Het boek van Chanel Lodik, of van Anousha Nzume (hallo, witte mensen) vond ik helpend.
En tegelijk snap ik je lichte zorg ook. Andere culturen hebben andere waarden en normen en die kunnen botsen met die van waar wij/jij mee bent opgegroeid.
En je leest en hoort toch regelmatig dat iemand uit een andere cultuur verwesterd is, maar dat, eenmaal getrouwd, er toch weer hang is naar de traditionele waarden.
Dus, tja vooroordelen... het kan ook gewoon realistisch zijn. Een vooroordeel, maar wel eentje dat bevestigd kan worden, omdat dat stuk in die andere cultuur geworteld zit. En jij gunt je dochter het leven passend bij onze vrijheden en verworvenheden.
TrefleQ schreef op 08-02-2024 om 07:25:
En tegelijk snap ik je lichte zorg ook. Andere culturen hebben andere waarden en normen en die kunnen botsen met die van waar wij/jij mee bent opgegroeid.
En je leest en hoort toch regelmatig dat iemand uit een andere cultuur verwesterd is, maar dat, eenmaal getrouwd, er toch weer hang is naar de traditionele waarden.
Dus, tja vooroordelen... het kan ook gewoon realistisch zijn. Een vooroordeel, maar wel eentje dat bevestigd kan worden, omdat dat stuk in die andere cultuur geworteld zit. En jij gunt je dochter het leven passend bij onze vrijheden en verworvenheden.
Dit dus. Je kan heel respectvol omgaan met andere culturen, maar dat je deze waarden en normen niet voor je eigen dochter wenst. En dat mag gewoon. Omdat het realistisch gezien twee compleet verschillende achtergronden zijn wat beide gevormd heeft tot wie ze zijn en hoe ze denken, voelen en ervaren. En dat kan problemen geven in een relatie en onbegrip. En dat je dat niet wilt voor je dochter is niet heel raar natuurlijk.
Dus je kan gewoon beleefd respectvol blijven en rekening houden met een ander, maar wel met je eigen grenzen, waarden en normen niet te verliezen.
en waarom valt dit je tegen van jezelf? Omdat je die gevoelens niet 'mag' hebben? Waarom?
Je moet het ook een beetje zo zien; zijn cultuur is niet de onze, met eigen gebruiken, waarden en normen, tradities, denkwijzen en wereldbeeld en dat is helemaal prima. Maar heeft hij ook, dat hij zo enorm rekening houdt met jou dochter dat hij zich alleen westers gedraagd, om jou en je dochter niet voor het hoofd te stoten? Waarschijnlijk ook niet toch?
Valt hem dat ook net zo enorm tegen van zichzelf?
ik denk dat je niet zo krampachtig zonder vooroordelen moet willen wezen. Het is denk ik heel normaal om bij iemand uit een andere cultuur iets alerter te wezen bij bepaalde opmerkingen. Het gaat wel over je dochter. We zijn dan wel allemaal gelijk veel waard, maar we hebben niet allemaal de gelijke normen en waarden. Bij culturen die je vreemd zijn wil je toch nog meer de kat uit de boom kijken dan bij iemand uit je eigen cultuur.
was jij nier de TO waarvan haar dochter ruzie had met goede vriendinnen, omdat vriendje via haar telefoon verschrikkelijke berichten had gestuurd naar die vriendinnen, zonder te vermelden dat het van hem afkomstig was? En die vriendinnen zich tegen jou dochter keerde?
Gaat dit om hetzelfde vriendje?
BritgetJones007 schreef op 08-02-2024 om 08:26:
was jij nier de TO waarvan haar dochter ruzie had met goede vriendinnen, omdat vriendje via haar telefoon verschrikkelijke berichten had gestuurd naar die vriendinnen, zonder te vermelden dat het van hem afkomstig was? En die vriendinnen zich tegen jou dochter keerde?
Gaat dit om hetzelfde vriendje?
Nee, dit is haar eerste vriendje en ze zou nooit toestaan dat hij berichten over haar telefoon sturen. Ik herinner me dat topic ook nog wel.
Ik denk dat het altijd goed is om waakzaam te blijven met nieuwe vrienden en partners. Jouw dochter is onervaren en lerende hierin. Het is jouw taak als ouder haar weerbaar te maken zodat ze zelfstandig beslissingen kan nemen.
