Verhuizen
Hallo,
Ik heb een dilemma. Ik heb 2 kinderen, een zoon van 15 en een dochter van 10. Hun vader en ik zijn al geruime tijd uit elkaar en de omgang verloopt prima. We wonen beide in Breda wat maakt dat de kinderen in principe naar hun vader kunnen wanneer ze dat willen. De oudste zit hier op voetbal en op de middelbare school (3 havo) Mijn dochter zit in groep 7.
Ik heb inmiddels 3,5 jaar een nieuwe relatie. Mijn huidige vriend en ik komen allebei uit Roosendaal en hij is bij mij in Breda komen wonen omdat dat het meest logisch was. Nu wil hij terug naar Roosendaal verhuizen. Voor mezelf zou ik dat ook graag willen, maar met twee tieners naar een andere stad verhuizen vind ik nogal een ding. Ik denk dat de jongste het nog wel ok gaat vinden, maar de oudste niet. Ik denk ook dat hij dan bij zijn vader intrekt.
Zijn er mensen die hier ervaring mee hebben? Of iets soortgelijks hebben meegemaakt?
IMI-x2 schreef op 13-01-2023 om 12:06:
[..]
Ik vind het vooral bijzonder dat de volwassenen niet willen reizen (terwijl zij waarschijnlijk ook nog een auto hebben en sneller van a naar b kunnen), maar dat wel van de kinderen verwachten.
Exact
misschien ervaar je dit als een”nare” vraag maar weet je zeker dat je huidige vriend erop zit te wachten dat je richting Roosendaal verhuist met de kinderen? Is dat niet voor hem een manier om afstand te nemen in de relatie? Heb je die discussie al met hem gevoerd?
Verder ben ik het me de rest eens: geen puber ontwortelen! Mijn moeder heeft het met mij gedaan toen ik 13 was en dat resulteerde in een moeilijke crisis van enkele jaren voor mij.
Sini
De meesten praten over je zoon, maar vlak het effect op je dochter van 10 niet uit.
Ikzelf ben ooit op 11-jarige leeftijd verhuisd en heb daar echt lange tijd enorme last van gehad...
Ik zou wel 10x nadenken voordat ik zo'n stap zet. Helemaal als hun sociale leventje net op orde begint te komen (voetbal, vriendjes, naar hun vader wanneer ze dat willen...)
Maar zoals eerder gezegd: wat vinden je kinderen er zelf van?
Nou het is unaniem geloof ik.
Gedane zaken nemen geen keer, jullie wonen immers al samen, maar had jouw vriend al een eigen woning (in Roosendaal) voordat hij besloot bij jou in te trekken? Zo ja, dan vind ik dat hij eerder had mogen bedenken dat het bij jou intrekken ook betekende dat je voor de kinderen niet naar een andere plaats zou (terug)verhuizen. Ik bedoel, het was voor hem destijds het meest logisch dat hij bij jou introk, wat maakt dat dit nu is veranderd voor hem?
Als het wonen in Breda hem niet bevalt, dan zou ik er ook voor kiezen dat het dan een LAT-relatie gaat worden, kun je over een aantal jaren, als kids uit huis gaan, alsnog bij hem intrekken. Kan me haast niet voorstellen dat de relatie om deze redenen zou stranden, het is nl maar op steenworp afstand van elkaar.
Waarom persé verhuizen van Breda naar Roosendaal? Drie keer tuffen en je bent er. En bovendien, ik zou het ook wel weten welke stad ik zou nemen als ik kon kiezen. Wat trekt jou in Roosendaal behalve je vriend?
Voor wat het waard is, ik moest verhuizen naar een hele andere stad. Dachten we. Puberella werd er heel ongelukkig van. En die had niet ook nog eens een scheiding te verhapstukken. Kon ik het overdoen, dan ging manlief maar forenzen.
Sinilind schreef op 13-01-2023 om 12:28:
misschien ervaar je dit als een”nare” vraag maar weet je zeker dat je huidige vriend erop zit te wachten dat je richting Roosendaal verhuist met de kinderen? Is dat niet voor hem een manier om afstand te nemen in de relatie? Heb je die discussie al met hem gevoerd?
Verder ben ik het me de rest eens: geen puber ontwortelen! Mijn moeder heeft het met mij gedaan toen ik 13 was en dat resulteerde in een moeilijke crisis van enkele jaren voor mij.
Sini
Misschien ook een nare vraag, maar hoe verging het jouw puberdochter destijds toen je de stap nam om te emigreren.? Ik herinner me nog dat ik je het destijds afgeraden heb toen je het op het good old OOL voorlegde. Toen was ik volgens mij een van de weinigen.
Soms helpt het om zaken te versimpelen.
Wie vind je belangrijker: je vriend of je kinderen?
Als je kinderen het belangrijkste zijn, reken dan niet alleen hun huidige sociale omgeving, clubjes etc. mee, maar ook dat het voor kinderen over het algemeen erg fijn is als gescheiden ouders dicht bij elkaar wonen, zodat ze makkelijk heen en weer kunnen.
Ik zou het pijnlijk voor je kinderen vinden als je zegt dat jullie gaan verhuizen naar Roozendaal. Daarmee zeg je indirect dat je je vriend belangrijk vindt dat dat je hun vindt.
ArianneH schreef op 13-01-2023 om 15:39:
Wie vind je belangrijker: je vriend of je kinderen?
Ze wil zelf ook graag terug naar Roosendaal. Dus eigenlijk: wat zet je op de eerste plaats, jezelf, je vriend of je kinderen?
En dan woon je in Roosendaal, en dan gaat de relatie toch weer uit. Wat dan? Weer verhuizen?
WendelmoedM schreef op 13-01-2023 om 16:07:
En dan woon je in Roosendaal, en dan gaat de relatie toch weer uit. Wat dan? Weer verhuizen?
Met de dalende huizenprijzen wordt dat dan Rucphen of ' t Heike. 
Niet doen. Als je vriend wil verhuizen staat hij natuurlijk vrij om te gaan, dan wordt het latten. Ik kan me goed voorstellen dat hij dat niet wil, maar dan blijft het in de buurt wonen van vader en de scholen van de kinderen.
Daddy_gijs schreef op 13-01-2023 om 16:01:
[..]
Ze wil zelf ook graag terug naar Roosendaal. Dus eigenlijk: wat zet je op de eerste plaats, jezelf, je vriend of je kinderen?
Vind dit wel een legitieme vraag, want voordat vriend bij haar introk woonde zij ook in Breda. Denk dat het daarom vooral vanuit vriend komt, maar wacht even op haar antwoorden op mijn eerder gestelde vragen 😃
kids bij je ex in laten wonen en jij een weekend regeling.
kenfan schreef op 13-01-2023 om 15:21:
[..]
Misschien ook een nare vraag, maar hoe verging het jouw puberdochter destijds toen je de stap nam om te emigreren.? Ik herinner me nog dat ik je het destijds afgeraden heb toen je het op het good old OOL voorlegde. Toen was ik volgens mij een van de weinigen.
Ze vond het niet leuk, en was blij toen we na 2 jaar terugkwamen naar Nederland. Maar het zit wel een groot verschil in het geval van mijn dochter of in het geval van TO of van mij als kind: we gingen allemaal samen naar Estland, het gezin werd niet uiteen getrokken. Bij mijn geval als kind bleef mijn vader achter (net gescheiden van mijn moeder) en in het geval van TO moeten haar kinderen hun vertrouwde leven EN hun papa achterlaten. Ik probeer niet mijn straatje schoon te wegen overigens, die hele emigratieproject was een ramp. Maar we gingen wel als gezin heen,
Sini
