tot hoever meegaan met puber
Ik heb al eens eerder een topic geplaatst over mijn puberdochter met autisme.
Er is nu sprake van volledige schooluitval, nauwelijks sociaal contact (terwijl ze hier wel behoefte aan heeft) en angst om alleen te zijn.
Ik ben alleenstaand moeder en ze gaat met vallen en opstaan nog een halve week per 2 weken naar haar vader.
Die halve week rust per 2 weken heb ik ook hard nodig, want ik zit aardig tegen overspannen aan door alle spanning en zorg de afgelopen periode.
Nu is het zo dat ik hierdoor nauwelijks naar mijn werk kan gaan. Gelukkig kan ik thuiswerken, maar ik zal af en toe ook wel eens op kantoor moeten verschijnen. Ik ga nu 1 dag per 2 weken heen, meer zit er niet in maar die ene dag lukt mij ook niet altijd omdat ik zo moe ben en eigenlijk het liefst niks meer doe op die dagen.
Inmiddels is het wel duidelijk dat de problemen niet zomaar voorbij zijn en áls ze volgend jaar al naar school gaat, dan zullen we haar moeten brengen en halen want zelfstandig op de fiets zit er niet in.
Maar dat betekent dat voor een niet te bepalen tijd in de toekomst op de dagen dat ze bij mij is, ik niet naar kantoor kan gaan en geen sociaal leven heb.
Wanneer ze hier is, dan is ze ook beneden, want alleen op haar kamer houdt ze niet vol. Dus als ik bijv een vriendin hier laat komen kunnen we niet vrijuit praten, of we moeten al even buiten gaan zitten oid (gaat nu gelukkig wat makkelijker met mooi weer). Ik kan wel even een uurtje weg om ergens een kop thee te drinken hoor, maar ik wil ook wel eens langer weg kunnen of een avond visite hebben zonder dat ze erbij zit.
Nu ik het zo nalees, dan denk ik... dit kan toch niet veel langer zo?
Ik heb volgende week een gesprek met de bedrijfsarts, omdat ik niet wil gaan uitvallen en ik denk dat het ook verstandig is dat ik therapie ga opstarten.
Maar hebben jullie misschien ideeën, tips hoe ik toch goed voor mezelf kan zorgen en rust kan pakken zonder mijn dochter tekort te doen?
Er is al begeleiding en een gezinscoach, zij denken wel mee maar het gaat allemaal zo langzaam....
AnnaPollewop schreef op 02-07-2023 om 23:01:
[..]
Ik heb mijn dochter destijds st Janskruid gegeven en toen ik dat aan de psychiater vertelde vond die dat prima. Later is ze wel overgegaan op fluoxetine, omdat St Janskruid niet meer voldoende deed maar het haalde in het begin toch de scherpte er een beetje af.
Mijn kind is aan de pil, slikt dit ook langdurig door (niet als anticonceptie maar wel om langdurig menstruatie tegen te houden) en de werking van de pil wordt verminderd bij St Janskruid helaas, dus helaas geen optie.
