Tiener op z’n kamer

Kaassoufflee schreef op 14-06-2024 om 10:00:

Zoon zorgde voor een grote verrassing: hij wilde de avondvierdaagse lopen. Voorheen hebben we die, na een paar slechte ervaringen wegens overprikkeling en vermoeidheid van die week, altijd overgeslagen. Recent was hij er ook ernstig aan toe toen hij met biovader naar een evenement was geweest. Dus het verbaasde me dat hij wilde lopen. Maar hij heeft het gedaan en raad eens? Hij vond het geweldig! Hij liep individueel, maar alle individuele wandelaars vormden min of meer een vrije onverplichte groep wegens dezelfde starttijd. En zo had hij toch ook wat contacten. De aankomst is hier de laatste avond een muzikaal festijn met luidspreker voor het commentaar bij binnenkomst, maar ook dat viel goed. Hij heeft gemerkt dat wandelen helpt bij negatieve emoties, want die had hij van de week op school n.a.v. iets gehad en voelde beter na 10 km lopen.
Ik ben supertrots op hem! Het geeft weer een positieve impuls en hoop dat hij zijn plek wel gaat vinden.

Wat fijn Kaas! Leuk als je kind je positief verrast 

Zonnig77 schreef op 15-06-2024 om 19:19:

@Mvtj Dank voor je tip. Ik probeer het inderdaad ook zo te doen, al heb ik wel de neiging het vaker op te nemen voor de oudste. De jongste kan wel echt bewust treiteren en de oudste doet meer onbewust irritant Ze zijn ook zó anders... Des te leuker dat ze elkaar nu redelijk vinden i.v.m het EK. Ze bespreken vooralsnog alle wedstrijden en oudste komt weliswaar wat meer beneden.

Als het hier mijn spuigaten uitloopt, dan maan ik ze duidelijk tot ophouden. “Genoeg. Het kan me niet schelen wie er is begonnen, gewoon stoppen, nu.” Dat helpt nog wel goed hier, ook bij namompelen/gemopper, dan is het ook een “uhuh, stoppen” van mij. Misschien kinderachtig maar het helpt hier wel.

Ondertussen hier een vermoeide zoon, alle geluiden en interacties zijn tè. Ik heb hem aangespoord te douchen en gezegd dat hij daar van zal opknappen. Ik weet dat dat meestal zo is, en bij mij ook.

O.a. maandag is vaste douchedag hier, en we douchen dan achter elkaar aan, zodat we de douche maar 1x hoeven uit te drogen. En voor de extra stimulans bepalen we de volgorde al tijdens of voor het eten, en dan ga ik als laatste zodat ik het vervelende werk heb. Mijn voordeel is dat beide kinderen dan weer op tijd schoon zijn, want ik zeg dat het aanbod alleen tot half acht geldt. Daarna ben ik zelf namelijk te moe voor dat soort dingen.

Zonnig77 schreef op 15-06-2024 om 19:19:

@Mvtj Dank voor je tip. Ik probeer het inderdaad ook zo te doen, al heb ik wel de neiging het vaker op te nemen voor de oudste. De jongste kan wel echt bewust treiteren en de oudste doet meer onbewust irritant Ze zijn ook zó anders... Des te leuker dat ze elkaar nu redelijk vinden i.v.m het EK. Ze bespreken vooralsnog alle wedstrijden en oudste komt weliswaar wat meer beneden.

Leuk dat ze een gemeenschappelijke onderwerp hebben in het EK voetbal!

Kaassoufflee schreef op 17-06-2024 om 18:55:

[..]

Als het hier mijn spuigaten uitloopt, dan maan ik ze duidelijk tot ophouden. “Genoeg. Het kan me niet schelen wie er is begonnen, gewoon stoppen, nu.” Dat helpt nog wel goed hier, ook bij namompelen/gemopper, dan is het ook een “uhuh, stoppen” van mij. Misschien kinderachtig maar het helpt hier wel.

Ondertussen hier een vermoeide zoon, alle geluiden en interacties zijn tè. Ik heb hem aangespoord te douchen en gezegd dat hij daar van zal opknappen. Ik weet dat dat meestal zo is, en bij mij ook.

O.a. maandag is vaste douchedag hier, en we douchen dan achter elkaar aan, zodat we de douche maar 1x hoeven uit te drogen. En voor de extra stimulans bepalen we de volgorde al tijdens of voor het eten, en dan ga ik als laatste zodat ik het vervelende werk heb. Mijn voordeel is dat beide kinderen dan weer op tijd schoon zijn, want ik zeg dat het aanbod alleen tot half acht geldt. Daarna ben ik zelf namelijk te moe voor dat soort dingen.

Wat een goed idee, de vaste dag voor douchen! Ik zal er ook eens over nadenken, want ik vermoed dat het twee pubers worden zonder enige aandacht voor hygiëne. Vooral mijn jongste moet ik nu na een week uit z'n kleren jagen, omdat ze echt stinken!

Gisteren kwam jongste zoon thuis van schoolreisje. Ik vind het knap hoe hij zichzelf weet te ontprikkelen. Hij heeft zo'n 2-3 uren op de trampoline gesprongen.

Hoe gaat het hier? Ups en downs, en vandaag weer een flinke down.
 
Een paar weken geleden zijn we samen op stedentrip geweest, als afsluiter van groep acht. Dat was erg gezellig. De dag daarna hadden we kennismaking op de middelbare school - dat ging ook goed. Hij kwam tenminste vrolijk naar buiten. 

Verder vind ik de laatste weken van groep 8, en het schooljaar, een uitputtingsslag. 
Vandaag was er een uitje in de buurt, een klasgenoot die niet zo vriendelijk keek zorgde vooor een woedeaanval van zoon waar de rest van de klas van schrok. 
Komende vrijdag heeft hij ook een uitje, de leerkracht heeft aangegeven dat er een van ons mee moet, anders kan het niet doorgaan. 
Verder had hij vandaag  - na het gedoe bij het uitje in de buurt - een kennismaking met zijn mentor - dat ging niet best. Op bijna alle vragen ' ik weet niet' geantwoord. Pfff. 
Verder moeten we hem continue achter de broek aanzitten mbt zijn huiswerk (hij hoeft alleen nog zijn typecursus af te ronden), en kost het heel veel moeite om hem te laten inzien dat hij ook iets kan doen en leren om te zorgen dat het beter gaat (woedeaanvallen voorkomen, vrienden maken). De combinatie van een laag zelfvertrouwen en tegelijkertijd heel eigenwijs zijn helpt niet mee zeg maar. 

Kortom, man en ik hebben het even gehad. Ook in combi met drukke banen en twee andere kinderen die ook zorg nodig hebben, en ook moe zijn aan het einde van het schooljaar. 
We gaan morgen extra hulp aanvragen (psycho educatie?), en ook lijkt het verstandig om alvast een dossier op te bouwen - we houden er sterk rekening mee dat hij toch naar het speciaal onderwijs zal moeten - dan kunnen we maar beter op voorbereid zijn. En als hij toch op regulier onderwijs kan blijven, is dat ook mooi. 

Om maar af te sluiten met wat positieve zaken: man en ik zitten op een lijn, dat helpt enorm. We hebben qua speciaal onderwijs een hele goede school in de buurt. Het einde van het schooljaar komt er aan. En morgen mag ik weer naar mijn werk, gelukkig leuke job en fijne collega's. 

Het tripje van vrijdag laten we denk ik gaan, voor zoon is het niet heel leuk, en man en ik hebben onze grens ook wel bereikt en even rust nodig. 

Tot zover mijn update. Liefs van mij en ik hoop dat het bij jullie iets beter gaat. 

Stormvogel schreef op 26-06-2024 om 17:45:

Hoe gaat het hier? Ups en downs, en vandaag weer een flinke down.

Een paar weken geleden zijn we samen op stedentrip geweest, als afsluiter van groep acht. Dat was erg gezellig. De dag daarna hadden we kennismaking op de middelbare school - dat ging ook goed. Hij kwam tenminste vrolijk naar buiten.

Verder vind ik de laatste weken van groep 8, en het schooljaar, een uitputtingsslag.
Vandaag was er een uitje in de buurt, een klasgenoot die niet zo vriendelijk keek zorgde vooor een woedeaanval van zoon waar de rest van de klas van schrok.
Komende vrijdag heeft hij ook een uitje, de leerkracht heeft aangegeven dat er een van ons mee moet, anders kan het niet doorgaan.
Verder had hij vandaag - na het gedoe bij het uitje in de buurt - een kennismaking met zijn mentor - dat ging niet best. Op bijna alle vragen ' ik weet niet' geantwoord. Pfff.
Verder moeten we hem continue achter de broek aanzitten mbt zijn huiswerk (hij hoeft alleen nog zijn typecursus af te ronden), en kost het heel veel moeite om hem te laten inzien dat hij ook iets kan doen en leren om te zorgen dat het beter gaat (woedeaanvallen voorkomen, vrienden maken). De combinatie van een laag zelfvertrouwen en tegelijkertijd heel eigenwijs zijn helpt niet mee zeg maar.

Kortom, man en ik hebben het even gehad. Ook in combi met drukke banen en twee andere kinderen die ook zorg nodig hebben, en ook moe zijn aan het einde van het schooljaar.
We gaan morgen extra hulp aanvragen (psycho educatie?), en ook lijkt het verstandig om alvast een dossier op te bouwen - we houden er sterk rekening mee dat hij toch naar het speciaal onderwijs zal moeten - dan kunnen we maar beter op voorbereid zijn. En als hij toch op regulier onderwijs kan blijven, is dat ook mooi.

Om maar af te sluiten met wat positieve zaken: man en ik zitten op een lijn, dat helpt enorm. We hebben qua speciaal onderwijs een hele goede school in de buurt. Het einde van het schooljaar komt er aan. En morgen mag ik weer naar mijn werk, gelukkig leuke job en fijne collega's.

Het tripje van vrijdag laten we denk ik gaan, voor zoon is het niet heel leuk, en man en ik hebben onze grens ook wel bereikt en even rust nodig.

Tot zover mijn update. Liefs van mij en ik hoop dat het bij jullie iets beter gaat.

Wat een uitputtingsslag Stormvogel, goed dat jullie je grenzen voelen en wat dingen aanpast of overslaat. Het is ook wel een superprikkelende ervaring: afscheid basisschool en straks naar de brugklas…was die mentor van het VO? Die zijn wel wat gewend hoor, daar hoef je je geen zorgen over te maken.

Je hebt het over een dossier opbouwen en psycho-educatie, maar is dat dan nog niet gedaan door de instelling die de diagnostiek heeft gedaan? Dat verbaast mij.

Het gaat hier ook met ups en downs, gisteren vooral down. Inderdaad die laatste loodjes van het schooljaar, en zoon heeft geen besef gehad van hoeveel tijd en inspanning een bepaalde opdracht zou nemen. Daardoor was er een mega stresspiek afgelopen weekend. Gelukkig begrijpen we nu hoe dat komt, nu de ASS is geconstateerd. Het is geen onwil maar onmacht. School heeft hem nu 2 weken uitstel van die opdracht gegeven, zodat hij na de laatste toetsweek nog een week (zonder dagelijkse lessen) de tijd heeft voor alleen die opdracht. Maar ja, dat moet ik allemaal wel monitoren, dus vermoeiend.

Met mijn eigen gezondheid gaat het weer de goede kant op gelukkig, en andere zoon gaat ook goed. Beide kinderen zullen met een netjes rapport overgaan dit jaar, al moeten ze de toetsweek natuurlijk wel serieus nemen.

Ook van mij lieve (warme 🥵) groetjes aan iedereen hier 

ha Kaasssoufflee, 

Ik wens jou ook veel sterkte met de laatste loodjes!
Fijn dat jij je weer wat beter voelt. En dat beide zoons goed overgaan.
En dat monitoren...ja dat is zo herkenbaar, dat dat vermoeiend is. Het is mooi dat je zoon uitstel krijgt, maar als je er niet bovenop zit gebeurt er in die twee weken ook niks. 

Qua dossier opbouwen, ja, er is natuurlijk al best wat: de berichten van zijn leerkracht, en de verslagen van degene die hem begeleidt op school. Gaat er wel om dat we dat samenvoegen (denk ik). 
Psycho educatie heeft hij nog niet gehad maar is wel goed om mee te starten denk ik. Hooop dat hij van een vreemde wel wat aanneemt.

Je hebt gelijk, de mentor van het VO is vast wel wat gewend. Een aardige vrouw, wat ouder.. Volgende keer gaat het vast beter.  

Ik lees als moeder van een intussen volwassen zoon (24) met ASS mee met dit draadje. Ik heb de tip al eens gegeven, maar voor al die kinderen die nu gaan starten op het VO (en hun ouders) herhaal ik hem met liefde.
Wij hebben zoon de Kanban-methode aangeleerd (disclaimer: hij heeft daar nog altijd onze hulp bij nodig). Dat houdt in: zijn taken/huiswerk op post-its schrijven en die op zijn kastdeur te plakken (aan de linkerkant). En die taken naar zo klein mogelijke onderdelen uitsplitsen. Dus leren hoofdstuk 3 Economie zou dan worden: 6 blaadjes voor het doornemen van de paragrafen en 6 blaadjes voor het jezelf testen op de kennis (door de vragen aan het eind van de paragraaf te maken bijvoorbeeld). Heb je een onderdeel af, dan gaat de bijbehorende post-it naar rechts. Zo heb je heel duidelijk hoeveel je nog moet doen, en vooral hoeveel je al af hebt. Dat werkt heel stimulerend.
En natuurlijk in de post-its links prioriteren. Ook wel belangrijk.

Als je samen met je kind gaat zitten om dat overzicht te scheppen, kun je ze veel sneller loslaten om het echte werk zelf te doen. Want bij dat uitsplitsen heb je het ook al over wat er precies moet gebeuren, de 'ondertiteling' dus. 

Jonagold schreef op 27-06-2024 om 12:17:

Ik lees als moeder van een intussen volwassen zoon (24) met ASS mee met dit draadje. Ik heb de tip al eens gegeven, maar voor al die kinderen die nu gaan starten op het VO (en hun ouders) herhaal ik hem met liefde.
Wij hebben zoon de Kanban-methode aangeleerd (disclaimer: hij heeft daar nog altijd onze hulp bij nodig). Dat houdt in: zijn taken/huiswerk op post-its schrijven en die op zijn kastdeur te plakken (aan de linkerkant). En die taken naar zo klein mogelijke onderdelen uitsplitsen. Dus leren hoofdstuk 3 Economie zou dan worden: 6 blaadjes voor het doornemen van de paragrafen en 6 blaadjes voor het jezelf testen op de kennis (door de vragen aan het eind van de paragraaf te maken bijvoorbeeld). Heb je een onderdeel af, dan gaat de bijbehorende post-it naar rechts. Zo heb je heel duidelijk hoeveel je nog moet doen, en vooral hoeveel je al af hebt. Dat werkt heel stimulerend.
En natuurlijk in de post-its links prioriteren. Ook wel belangrijk.

Als je samen met je kind gaat zitten om dat overzicht te scheppen, kun je ze veel sneller loslaten om het echte werk zelf te doen. Want bij dat uitsplitsen heb je het ook al over wat er precies moet gebeuren, de 'ondertiteling' dus.

Fijne tip @Jonagold! Ik kijk of het in de brugklas ook gaat werken voor mijn zoon.

Hier merken we ook de laatste loodjes van groep 8. Zoon heeft zich goed door het kamp heen geslagen. Maar wat heeft hij nog veel huiswerk! Dat had ik niet verwacht, maar elke week nog wel een opdracht.

Ik lees al jullie ups and downs. @Stormvogel, goed dat jullie dat uitje skippen, klinkt alsof het voor niemand leuk zou worden.

Wbt gesprek met de mentor. Hier werkt het heel goed om praktische vragen te stellen. Dus niet "hoe was het op school?", maar "had je ook gym vandaag?" En dan er steeds op doorvragen. 

Mvtj schreef op 27-06-2024 om 15:27:

[..]

Fijne tip @Jonagold! Ik kijk of het in de brugklas ook gaat werken voor mijn zoon.

Hier merken we ook de laatste loodjes van groep 8. Zoon heeft zich goed door het kamp heen geslagen. Maar wat heeft hij nog veel huiswerk! Dat had ik niet verwacht, maar elke week nog wel een opdracht.

Ik lees al jullie ups and downs. @Stormvogel, goed dat jullie dat uitje skippen, klinkt alsof het voor niemand leuk zou worden.

Wbt gesprek met de mentor. Hier werkt het heel goed om praktische vragen te stellen. Dus niet "hoe was het op school?", maar "had je ook gym vandaag?" En dan er steeds op doorvragen.

Herkenbaar! Als ik vraag: hoe was het op school? Dan antwoord hij ‘ja’. Oftewel: ik kan niks met die vraag dus krijg je een flut-antwoord. 

Ik kijk per dag even in Magister en vraag dan gericht waar zijn toets geschiedenis over ging (of dat doe ik een dag van te voren al en vraag de dag zelf hoe het ging) en wat ze bij gym hebben gedaan bijvoorbeeld. 

@Jonagold: dat is een goede tip van dat Kanban bord. Op mijn werk gebruiken we het ook. Uitleg en maken  = direct ondertitelen, klinkt een stuk beter. 

@Zonnig: ik wens je zoon veel succes met zijn baantje. Ik hoop dat het hem een positieve ervaring brengt. En ervoor zorgt dat de fixed mindset wat meer een growth mindset wordt .