Terugtrekken, zelfs op de camping
Hallo allemaal, we hebben een zoon van 12 met lichte trekjes van autisme. In groep 7 ging het super, na jaren van issues met emoties, frustratie, oplpende achterstand op school omdat hij niet begrepen werd en niet kon aangeven wat hij nodig had. In groep 7 had hij vriendjes, lag goed in de groep op school en dpeelde buiten maar gamede ook veel. Groep 8 corona. Alles was weer weg. Hij trok zich syeeds meer terug op zn kamer of achter de pc. Geen vroendjes, online leren vond hij hamdig want niet veel contact nodig. Hij gaat nu naar de middelbare school. Probleem; we zitten op een superleukecampimg met zwembad, ijsjes, kids van zijn leeftijd. We zijn er 10 dagen en hij is 2x een uurtje in het zwembad geweest, 1x gedwongen door ons en dan ijft hij in de hitte in zn tshirt op het bedje zitten. Zit verder in het donker op zijn kamer in de stacaravan. Met zijn telefoon en donald duckjes. Slaapt veel. We doen uitstapjes zoals klimbos en canovaren, daar geniet hij beperkt van maar is dan weer blij dat hij naar de caravan kan. Over 2 dagen gaan we een actieve vakantie doen, 2 dagen wandelen, 2 dagen fietsen en canyoning. Ook geen zin in, hij wil gewoon niets. Herkennen jullie dit? We limiteren zijn telefoongebruik tot 3 uur per dag, dat gaat ok, maar hij verveelt zich en laat de tijd gewoon voorbij gaan, en is super chagrijnig als het anders moet, hij bromt iets en als ik het niet versta wordt hij boos. Gewoon laten zou je zeggen. Doen we ook maar we maken ons wel zorgen. Het is toch niet normaal dat je in Frankrijk op een superleuke camping geen zin hebt in n ijsje of zwembad? Zijn zus van 14 is de hele dag op sjouw.
Hij heeft het misschien gewoon nodig om zich terug te kunnen trekken en de rust te zoeken.
Mijn zoon vindt op vakantie uitstapjes heel leuk, vind het prima als we ergens heen gaan of iets doen. Hij wil wel van te voren weten wat we we gaan doen maar dan geniet hij er oprecht van. Echter buiten de uitstapjes om heeft hij het echt nodig om zich rustig terug te kunnen trekken met een boek of games. Als we terugkomen van een dag bezienswaardigheden bekijken gaat hij daarna echt niet op de camping alsnog vriendjes maken en het zwembad in. Sowieso vind hij het lastig om sociale contacten te maken, zeker als hij zelf op mensen af moet stappen of zo dus dat gaat op vakantie echt niet gebeuren. Dat werkt voor hem niet.
Wij zitten meestal in een huisje en dat is veel relaxter wat dat betreft. Kamperen doen we wel eens een weekend op een natuurcamping en dat is dan ook prima zolang het rustig is. Hij houdt sowieso niet van drukte.
Ik merk nu wel dat mijn twee jongste kinderen het wel heel leuk vinden om op vakantie met andere kinderen te spelen. Dus voor hun is het huisje in de natuur een minder fijne oplossing.Mijn oudste kinderen (niet alleen zoon) hadden/hebben eigenlijk geen behoefte aan met andere kinderen te spelen op vakantie.
Zelfs op de camping:
Juist op de camping zou ik zo zeggen.
Echt, ik hou van kamperen, maar verplicht in zo'n sta-caravan en dan naar het zwembad moeten omdat je ouders zeggen dat het zo leuk is?
Wij doen overigens wel elke dag een activiteit, gaan ergens heen en vaak ook ergens wat eten. Daarnaast zorgen we voor genoeg tijd bij de accommodatie zodat hij zich weer op kan laden. Zwemmen vind hij overigens wel heel fijn maar niet in een heel druk zwembad. De keren dat we een privé zwembad bij de accommodatie hadden was wel heel geweldig. Maar ook een meer of rivier in de buurt is leuk zolang het er maar rustig is.
Ik vind het trouwens wel lastig om de balans te vinden tussen mijn zoon (en sowieso de oudste kinderen) en de jongste twee. Het leeftijdsverschil en karakterverschil maakt het vaak lastiger. Jongste twee willen met andere kinderen spelen, zwemmen, naar het strand en naar de speeltuin. Oudste kinderen willen natuurwandelingen, sportieve activiteiten zoals kajakken en paardrijden, kastelen en musea bekijken... naar het strand vinden ze beperkt wel leuk (omdat ze van zwemmen houden.) Dus die balans vinden is wel lastig. De jongste twee zouden enorm genieten van een drukke camping vol met animatie en activiteiten terwijl dat voor mijn zoon echt niet leuk zou zijn.
De ideeën loslaten die je hebt over wat normaal is en wat gezellig is. Kun jij dat en kan je partner dat ook?
Ik pik twee dingen uit je OP: "het is toch niet normaal dat..." etc. Maar wat is normaal? Wat voor jou normaal/leuk is, hoeft dat voor hem niet te zijn. "Zijn zus is wel de hele dag op sjouw". Stop alsjeblieft met die vergelijking maken waarin zijn zus het overduidelijk 'beter' doet dan hij. Echt, probeer het los te laten (en dat dat af en toe makkelijker gezegd is dan gedaan, weet ik maar al te goed. Maar blijf jezelf er wel bewust van)
-Annabelle- schreef op 26-07-2021 om 14:14:
De ideeën loslaten die je hebt over wat normaal is en wat gezellig is. Kun jij dat en kan je partner dat ook?
Mijn persoonlijke ervaring is dat ouders die het meest bezig zijn met wat normaal is/hoort/moet/“leuk” is, zich het minst kunnen inleven in hun kinderen en dat het voor de kinderen misschien helemaal niet leuk/fijn is. Laat staan die ideeën loslaten.
Wat voor de rest van het gezin 'superleuk' is hoeft hij nog niet leuk te vinden hè....
En dat is hartstikke normaal.
ik heb medelijden met je zoon.
Accepteer hem gewoon zoals hij is.
Met zijn interesses en zijn voorkeuren.
Geforceerd dingen moeten doen omdat een ander die leuk vindt, dat is voor mij echt de hel.
Getuigt van weinig respect voor je zoon
Wasgij schreef op 26-07-2021 om 14:49:
ik heb medelijden met je zoon.
Accepteer hem gewoon zoals hij is.
Met zijn interesses en zijn voorkeuren.
Geforceerd dingen moeten doen omdat een ander die leuk vindt, dat is voor mij echt de hel.
Getuigt van weinig respect voor je zoon
Dat is ook geen erg aardige post. Ze wil dat haar kind het fijn heeft maar het is even zoeken hoe.
Ik begrijp het hoor, je wilt natuurlijk dat je kind zich vermaakt en een fijne tijd heeft Je voelt je daar verantwoordelijk voor en dat geeft jezelf ook een goed gevoel.
Maar hij gaat de puberteit in dus hij is sowieso wat aan het struggelen met zichzelf waarschijnlijk. Daarnaast is het misschien een gevoelige ziel die zich overspoeld voelt bij veel drukte. En hij zal ook jouw druk voelen zich te vermaken zoals jij denkt dat hij zich moeten vermaken.
Ik zou het willen vermaken helemaal loslaten. Hem even laten en kijken wat er uit hem komt. Eventueel neutraal dingen voorstellen maar het prima vinden als hij daar niet voor kiest. wellicht is dat meer ontspannen voor iedereen
Mijn 2 jongens van 13 zijn niet autistisch maar die willen op vakantie ook het liefst de hele dag in de caravan hangen met hun telefoon en ipad. Ze gaan wel braaf mee naar de uitjes die wij verzinnen en vinden dat ook oprecht leuk, maar daarvoor en daarna willen ze alleen maar 'hangen', het liefst ook nog binnen (naast de airco). Wij vinden dat echt helemaal prima, zij vinden het heerlijk, het is ook hun vakantie.
Ma_Flodder schreef op 26-07-2021 om 13:31:
[..]
Lijkt me dat hij vooral bezig is om andere mensen blij te maken en doen wat er van hem verwacht wordt. Niet van een leuke tijd hebben en genieten.
Bedoel je zoon van TO of mijn stiefzoon?
Nog even een aanvulling, mijn stiefdochter zit ook het liefst op haar slaapkamer met de gordijnen dicht en dan op haar telefoon of laptop filmpjes te kijken, liggend in bed. Volgens mij echt typisch pubergedrag. Ik word al depri als ik die donkere kamer zie de hele dag door, zeker nu met dat prachtige weer buiten.
Ik heb er net een week vakantie opzitten met een soortgelijk kind. Met iets meer autisme dan ‘trekken’. Ook 12 jaar. Zit ook het liefst alleen op zijn kamer.
Wij laten hem. Dringen geen ‘normaal’ gedrag of sociale taken op. Dat heeft ook helemaal geen zin, hij kan dat niet. Het is wat het is. Hij is erbij. Meer niet.
