Puberzoon wil niet mee met klassenuitje

jody schreef op 05-09-2022 om 15:51:

Wat veel reacties al! Dank! Vinden jullie niet dat hij zou moeten leren dat hij soms ook dingen moet doen die hij niet leuk vindt? Ziekmelden voelt zo makkelijk ofzo?

De hele pubertijd bestaat uit dingen die niet leuk zijn Het leven van puber is gewoon ingewikkeld.  Hem erkenning geven en uitleggen waarom je  nu wel een keer mee gaat in zijn vraag, kan hem ook doen groeien. Namelijk luisteren naar je gevoel en daar eerlijk over praten. 

Ik vind het idee dat iemand opperde over de freecard een goede

Wat er verder ook voor tips zijn, ik zou gewoon laten gaan. Ze gaan vast sporten maar dat zal niet het uitgangspunt van de school zijn voor dat uitje, aan het begin van het jaar is de kans groot dat het  samengevoegde klassen zijn en is het doel van het uitje niet sporten maar een goede band met elkaar krijgen. 

Mijn zoon is altijd wel gewoon geweest, zelfs introductie, terwijl hij toen in een rolstoel zat en aan veel dingen niet kon deelnemen. Alleen werkweek, was tevens maatschappelijke stage, heeft hij niet met de klas mee gedaan. Vliegen en daar ergens een dorpje helpen opknappen...... Met vliegangst niet echt handig. Zijn maatschappelijke stage heeft hij toen op het plaatselijke bejaardentehuis vervuld.
Maar verder, gewoon proberen jou. Ik vind teamuitjes ook niet altijd leuk, maar het hoort er nu eenmaal bij.

TrefleQ schreef op 05-09-2022 om 22:54:

[..]

Ik denk dat 'niet leuk' hier te zwak is uitgedrukt.

En nee, ik vind mezelf geen curlingouder. Maar wel: in ons gezin helpen we elkaar. Voor mij zou dit daaronder vallen. Zo heb ik ook wel eens een kind ziek gemeld toen het niet had geleerd voor een belangrijke toets. Een beetje coulance, een beetje liefde, dat is goed voor de ouder-kind relatie. Geeft vertrouwen en veiligheid. Dat kan natuurlijk ook op andere manieren, maar bij ons werkte dit prima.

Serieus over je grenzen gaan is niet leerzaam. Behalve dan: leren dat je dat nooit meer moet doen.

in de OP maak ik er niet op uit, dat het een supergroot probleem is. Hij vindt het niet leuk, is a-sportief en heeft het al een keer eerder gedaan. Nou jammer dan, maar het hoort bij school en dan doe je maar mee. zoek wat anderen op, die het ook niet heel leuk vinden en kom de dag door. Dit is niet over je grenzen heen gaan, dit is leren dat je soms even door de zure appel heen moet bijten. En blijkt het achteraf heel erg mee te vallen en was het toch een leuke dag, want je hebt kennis gemaakt met klasgenoten. 

SuzyQFive schreef op 05-09-2022 om 21:26:

[..]

Wellicht was een school uitzoeken waar die mogelijkheden er wel waren een betere optie geweest?
Ik loop dertig jaar in het VO mee (als leerling en docent) en op alle scholen waar ik gewerkt heb waren die opties er wel. Er waren sportdagen, georganiseerd door de vaksectie LO, en cultuurdagen, met workshops als djembe, gitaarspelen, litho’s maken, toneelspelen, rap enz enz. Veel toneelvoorstellingen.
We zijn net terug van de introductiekampen en daar was ook een afwisselend programma. Zo hebben we met de brugklassen dingen gedaan als bowlen, een zeskamp maar ook muziekquiz, knutselen en ganzenborden (met elk vakje een vraag of opdracht, in kleine groepjes). En ja, het is een kamp maar wel om elkaar zo snel mogelijk te leren kennen en kinderen die liever thuis sliepen konden gewoon thuis slapen.

Door het jaar heen waren er voldoende muzikale en creatieve dingen te doen en normale sportdagen op het veld of in de sporthal en gelukkig had dochter er geen hekel aan dus ging ze gewoon naar die klasseuitjes ieder jaar. Wat ik alleen niet snapte van die school dat het klasseuitje (behalve van de brugklas) ieder jaar iets was van poldersport, zee en zand actief enzovoort. Ieder jaar was aan het begin van het jaar al duidelijk wie een beetje bang was/de stoere allesdurver was. En klasseuitje hoeft toch niet altijd zo extreem? Waarom niet een keer schilderen of zo? 

Dochter heeft 6 fantastische jaren gehad en ging altijd graag naar school maar die klasseuitjes, waar ze altijd heen is geweest, waren niet jaar favoriete dagen.  Ze maakte er wat van in een groepje met andere meiden uit andere klassen die niet zoveel durfden maar de groepsvorming (wat zo'n dag als doel heeft) ging aan haar voorbij. Bij iets creatiefs had zij ook eens de leiding kunnen pakken en kunnen bijdragen aan het "vormen van de groep".

Ik zou ook aan hem voorstellen dat hij mee gaat maar door uitvergrote  “blessure” niet mee kan doen. 
Zo is hij er wel bij maar hoeft hij niet de dingen te doen die hij niet kan of wil. Voor de vrienden die hij graag wil maken is dit wieweetwel een tussen oplossing.
Evt een fotocamera meedat hij foto’s maakt, ook een goed excuus.
Doe ik nog steeds 😂

 Waarom niet een keer schilderen of zo?

Mijn jongste moet vandaag voor het eerst weer naar school en begint de introductieweek met 2 kunstdagen. Zoon was niet zo enthousiast maar ik vond het wel leuk. Een keer iets anders en iedereen kan waarschijnlijk meedoen.

Wij beginnen bij mij op school altijd met kunstactiviteiten of met een andere activiteit waar geen enkele sportiviteit voor nodig is. Sportdingen komen later in het jaar en de echte sportfanaten hebben een speciaal extra sportprogramma door het jaar heen. 
Overigens hield ik hem zeker niet thuis omdat hij het “niet leuk” vindt en “geen zin” heeft. Dat is niet zwaar over je grenzen gaan, dat is iets doen waar je eigenlijk geen zin in hebt en wat hopelijk later toch best leuk blijkt. Speelt er meer dan “geen zin en niet leuk” dan zou ik het misschien overwegen maar dan nog meldde ik niet ziek maar ging ik in gesprek met de mentor. 
Eigen zoon ziet ook vaak op tegen dit soort dingen en als hij dan toch gaat valt het óf mee, óf hij vond het echt niet zo leuk maar dan was je er wel bij en je hoort erbij. Maar dat is mijn zoon, niet die van een ander. Heeft ASS maar is wel zeer sportief. Die heeft weer een hekel aan drukke feesten. 
Maar als je dan toch wil ziek melden dan voerde ik ook een “joker” in: één of twee keer per jaar een baaldag. Maar niet bij toetsen. 

MamaE schreef op 05-09-2022 om 23:31:

Als een kind zwaar gepest wordt en het risico loopt om de hele dag moederziel alleen ergens rond te zwerven zoals het kind van Plantenbak, dan snap ik het wel.
Overigens heb ik in groep 5 in een wat kleiner pretpark op schoolreisje heel de dag alleen rondgezworven (ik was negen) en het prima naar mijn zin gehad want ik heb alleen maar dingen gedaan die ik zelf leuk vond en hoefde met niemand rekening te houden.
En ik heb op de middelbare met een excursie ook wel eens een hele middag alleen door een stad gelopen omdat ik niemand had om mee te gaan. Vond ik toen niet zo tof van mijn klasgenoten, maar ik heb daar later mijn hobby van gemaakt.

Maar ik vind dat dan weer geen reden om een kind 'nooit meer' te dwingen om ergens heen te gaan of iets te doen waar het geen zin in heeft.
Een kind ziek melden als het niet geleerd heeft voor een belangrijke toets zou ik ook niet doen. Daar leert een kind helemaal niks van behalve dat je ouders wel even helpen om verantwoordelijkheden die je zelf niet of onvoldoende hebt genomen te omzeilen. Laat maar een onvoldoende halen en daarna hard werken om die weer op te halen.
Melden jullie je op je werk ook ziek als je geen zin hebt ergens in?

Plantenbak besloot haar kind nooit meer te laten gaan omdat hij diepongelukkig thuiskwam, niet omdat hij alleen door de stad had gezworven. Jij vond het niet zo erg. Dat is het grote verschil.

Ja hoor, hier meldt een deel van de collega's zich ziek als we bv een teambuilding hebben.

Biscuitje schreef op 05-09-2022 om 19:25:

[..]

 En als je heel slecht bent in sport en je moet een sportactiviteit doen wil je juist als je nieuw bent niet overkomen als de sukkel die het niet kan. 

Dan stel je dat moment nu dus uit tot de eerste gymles en komt dat dubbel zo hard bij je terug, want dan kun je niet meer een beetje lachen en dingen overslaan, wat op zo'n uitje waarschijnlijk wel kan. 

Oh jongens, ik ben ook erg verbaasd over het kamp ziekmelden. Een hoop sociale angst hier, stel dat mijn kind gepest wordt omdat ie niet kan sporten, dat ie gepest wordt, dat ie het niet leuk vindt. 

Het kind zal heus niet de enige zijn die sport niet leuk vindt en zo'n dag is dé kans om te leren iets te maken van je dag als je er geen zin in hebt, cursus omgaan met teleurstellingen. Zelfs een dag alleen lopen, hoe ontzettend sneu ook, is niet het eind van de wereld uiteindelijk. 

Friezinnetje schreef op 05-09-2022 om 21:20:

[..]

Leren dat je soms iets moet doen wat niet leuk is, leren ze ook heel veel van.

Werkelijk ik snap echt niet, dat er veel hier roepen, meld maar ziek.

Mijn deelnemers zeggen ook wel eens: Dat doe ik niet, want vind ik niet leuk. Nee, maar mijn werk is ook niet altijd leuk, maar moet ik het toch doen. Curling-ouders hier allemaal.

Laat me raden: jij hebt zelf geen kinderen. Ik zou dat dan zelf ook geroepen hebben. Nu weet ik wel beter.

troelahoep schreef op 06-09-2022 om 10:18:

Oh jongens, ik ben ook erg verbaasd over het kamp ziekmelden. Een hoop sociale angst hier, stel dat mijn kind gepest wordt omdat ie niet kan sporten, dat ie gepest wordt, dat ie het niet leuk vindt.

Het kind zal heus niet de enige zijn die sport niet leuk vindt en zo'n dag is dé kans om te leren iets te maken van je dag als je er geen zin in hebt, cursus omgaan met teleurstellingen. Zelfs een dag alleen lopen, hoe ontzettend sneu ook, is niet het eind van de wereld uiteindelijk.

Maar waarom zou je je kind 1 dag aan deze ellende blootstellen als hij/zij daar nog 3 dagen mentaal van moet bij komen, wat niet kan want ze moeten naar school?

Wat als je kind 's morgens kotsend van ellende voor zo'n dag z'n bed uit komt?

Dat noem ik mentale mishandeling als je ze dan toch stuurt. Geeft ook veel ruimte voor vertrouwen op je ouders. 

Ysenda schreef op 06-09-2022 om 10:41:

[..]

Maar waarom zou je je kind 1 dag aan deze ellende blootstellen als hij/zij daar nog 3 dagen mentaal van moet bij komen, wat niet kan want ze moeten naar school?

Wat als je kind 's morgens kotsend van ellende voor zo'n dag z'n bed uit komt?

Dat noem ik mentale mishandeling als je ze dan toch stuurt. Geeft ook veel ruimte voor vertrouwen op je ouders.

Nou ehh..... dan is er toch heel wat anders aan de hand??? Kom zeg, wat overtrokken. Wat jij omschrijft is wat er gebeurt met mijn neefje van 14 met ASS die op speciaal onderwijs zit. Maar op een VSO pakken ze schooluitjes dan ook echt wel anders aan. 

Mocht je echt een kind hebben waarvan je wéét dat die 3 dagen van slag is en moet kotsen van ellende, dan ben je op school in gesprek met mentor en/of zorgteam en zit je kind hopelijk in een hulpverleningstraject. Anders vind ik het weer een vorm van verwaarlozing (ook mishandeling) dat je geen gerichte hulp zoekt voor je kind met mentale problemen. 

Ik kan een berichtje gemist hebben maar ik lees (in de openingspost) niet dat de zoon van TS een uitzonderingspositie heeft behalve dat hij nieuw is.