Puber vindt zichzelf te dik, ontwikkelt eetstoornis

Sinds een maand of 3 is mijn dochter bezig met haar lijn. Hoewel ze niet te dik was, kon het geen kwaad dat ze gezonder ging eten. Meer fruit, minder jus en andere vette dingen. Helaas is ze nu erg aan het doorslaan. Ze was al geen grote eter bij het warme eten, maar nu is het helemaal minimaal. Ze is bijna 10 kg afgevallen en haar bmi is nu 20. Verder eet ze veel fruit en rauwkost, dus ik ben niet bang voor tekorten ofzo.
Ik zag alleen wel dat ze steeds ongelukkiger werd. Afgelopen weekend kwam het hoge woord er uit: ze vindt zichzelf veel te dik. Staat 10 keer per dag op de weegschaal en is diep ongelukkig omdat ze zo dik is (in haar ogen; ik zie een geweldig mooie meid). Vanmorgen zijn man en ik zonder haar medeweten naar de huisarts geweest en hij raadt aan meteen hulp te zoeken. Dat had ik haar trouwens al gevraagd of ze met iemand wilde praten, maar ze zegt dat dat alleen kan helpen als ze eerst meer afvalt. Vanavond gaan we met haar in gesprek en hopen dat we een afspraak met de psycholoog kunnen maken.
Ik ben zo verdrietig dat mijn meisje zo ongelukkig is. Objectief gezien heeft ze alles mee in het leven, en toch is ze zo verdrietig. Ze is op de basisschool gepest en ik ben bang dat dat nu een rol speelt. Op haar huidige school heeft ze het heel erg naar haar zin, hoewel ze nu haar klasgenoten ziet als allemaal slanke dennen en dat zij daar als moddervet figuur tussen loopt.
Ik ben nu op mijn werk, maar de tranen zitten hoog. Wilde hier even stoom afblazen.