Puber belonen/straffen voor (gebrek aan) inzet

Wij (twee mannen in de vijftig, geen kinderen) hebben sinds een aantal maanden de zorg over een achterneefje van 15 jaar. Omdat hij wegens omstandigheden niet bij zijn vader kon wonen (had geen zin meer om het op te voeden) en zijn moeder letterlijk en figuurlijk (in haar hart en hoofd) niet de ruimte heeft om hem een goede basis te geven, hebben wij aangeboden hem in huis te nemen. Tijdens onze eerste gesprekken hebben wij aangegeven dat wij school heel belangrijk vinden (nummer twee na zijn persoonlijke welzijn). Echter, zijn schoolprestaties blijven onder de maat voornamelijk door gebrek aan inzet en aan intrinsieke motivatie. Binnenkort start hij met huiswerkbegeleiding na school (7 weken, 4 middagen per week), omdat wij denken dat hij nooit heeft geleerd om te leren. Aan zijn intelligentie ligt het in elk geval niet, want voor de vakken die hij wel begrijpt en waar hij niet al te veel moeite voor hoeft te doen, haalt hij wel voldoendes. Nu mijn vraag. Wij denken dat belonen voor inzet positiever is dan straffen voor geen of te weinig inzet. Maar was is een redelijke beloning? Een nieuw paar sneakers dat hij graag wil hebben als hij de 7 weken succesvol voltooid? Of is 7 weken een te lange periode voor een puber en kun je hem beter elke week belonen met een geldbedrag (zodat hij uiteindelijk die sneakers kan kopen). En als hij er volledig met de pet naar gooit? De regels van huiswerkbegeleiding zijn overigens duidelijk. Bij geen inzet is het einde verhaal en maximaal twee dagen afwezig (met een goede reden).