Onder gewicht
Mijn dochter van 13 168 cm is 33 kilo noemaal is dat 45 kilo wat te doen help
Het zal nog een lange weg worden, maar hulp wordt er geboden. Best snel hoor, over 2 weken al terecht kunnen bij de psycholoog, fijn.
De reden dat ve volgens de huisarts geen doorverwijzijng krijgen is omdat hij denkt/ bijna zeker weet dat het niet lichamelijk is . Ik heb er totaal geen verstand van ik zou het niet weten. Ik ben eigenlijk al heel bij dat we een psygoloog krijgen
Ik vind het echt heel erg raar dat een medische oorzaak niet eerst wordt uitgesloten. Kan het bijna niet geloven en begrijp ook niet dat jij en jouw man niet zijn blijven zitten totdat jullie een doorverwijzing kregen.
wil40 schreef op 14-10-2022 om 19:00:
Het zal nog een lange weg worden, maar hulp wordt er geboden. Best snel hoor, over 2 weken al terecht kunnen bij de psycholoog, fijn.
Zeer snel inderdaad. Er zijn enorme wachttijden.
Madalief58 schreef op 14-10-2022 om 19:35:
De reden dat ve volgens de huisarts geen doorverwijzijng krijgen is omdat hij denkt/ bijna zeker weet dat het niet lichamelijk is . Ik heb er totaal geen verstand van ik zou het niet weten. Ik ben eigenlijk al heel bij dat we een psygoloog krijgen
Je kind weegt 33 kilo! Wat heeft ze aan een psycholoog als ze lichamelijk tot niets in staat is.
Madalief58 schreef op 14-10-2022 om 19:35:
De reden dat ve volgens de huisarts geen doorverwijzijng krijgen is omdat hij denkt/ bijna zeker weet dat het niet lichamelijk is . Ik heb er totaal geen verstand van ik zou het niet weten. Ik ben eigenlijk al heel bij dat we een psygoloog krijgen
Op dit moment is haar gewicht wel een lichamelijk probleem. Ze moet gaan aankomen. Niet te snel want dat kan ook weer gevaarlijk zijn. Ik ken helaas meiden die alleen nog in een rolstoel mochten; vooral niet inspannen om hun hart niet teveel te belasten.
Vaak willen anorexia-patiënten door wat voor reden dan ook, niet meer voelen, het lage gewicht zorgt voor het uitschakelen van het voelen van emoties. Psychische hulp heeft pas zin als er weer ‘gezond’ gewicht is. Eerder komt dit gewoon niet binnen. Er is dus van verschillende kanten hulp nodig.
Is er geen praktijkondersteuner bij de huisarts die alvast gesprekken met haar kan houden over eventuele achterliggende oorzaken?
Madalief58 schreef op 14-10-2022 om 19:35:
De reden dat ve volgens de huisarts geen doorverwijzijng krijgen is omdat hij denkt/ bijna zeker weet dat het niet lichamelijk is . Ik heb er totaal geen verstand van ik zou het niet weten. Ik ben eigenlijk al heel bij dat we een psygoloog krijgen
TO, als het gewicht nog lang zo licht blijft of lichter wordt dan stoppen de organen ermee en ontstaat er onherstelbare schade. Of een internist of een psychiater het oplost maakt niet uit, zolang in een crisissituatie iemand het maar gaat doen. Heb je van je huisarts tips meegekregen over wat je kan doen wanneer je kind in een medische noodsituatie terecht komt? Een psycholoog is veel te licht. Meisje zou acuut hulp moeten krijgen. Dit topic is een grote trigger voor anderen. Wat is de reden dat je dit laat gebeuren?
Madalief58 schreef op 14-10-2022 om 17:51:
hee ik ben vandaag naar de huisarts geweest heb de bloed uitslagen nog niet
Dochter kijkt steeds witter
Huisarts heeft een doorverwijzing naar psygoloog gedaan maar we kunnen pas over 2 wkn terecht
Maar wat als het toch iets medisch is?!
nouja het is in ieder geval een stap
Misschien kan ze inderdaad een keer een roze koek eten ofzo ( misschien anders ipv appel?! )
Dochter kijkt steeds witter en dat was geen alarm voor de huisarts.
Ik geloof dit verhaal steeds minder. Dit gaat geloof ik helemaal niet over jou dochter maar over jezelf
Snel dat je terecht kunt voor de intake.
Als de bloeduitslagen niet juist zijn, volgt daar gewoon actie op. De aanmelding bij een psycholoog kan daar gerust naast bestaan. Beter aangemeld dan dat je dat doet nadat uitslagen nog oké zijn.
Nu staan er 2 lijntjes uit.
huisarts vindt het gewicht ook echt te laag maar vind noueenmaal dat ze niks heeft aan een kinderarts ( althans niks heeft, hij denkt dat een kinderarts haar probleem niet oplost want die zegtwaarschijnlijk ; je moet meer eten om aan te sterken ) ik snap het ook allemaal niet ik heb aan dochter gevraagd of ze überhaupt sondevoeding zou willen antwoord; nee dat doet pijn en ik heb geen trek hoe moet een kinderarts haar dan laten aansterken, behalve als het iets medisch is maar daarvoor heeft ze bloedgeprikt
Als het toch iets mentaals is en ze eten en sondevoeding blijft weigeren is volgens mij de enige uitweg nog een dwang opnamen ik een klinier waar ze je onder dwang sondevoeding mogen geven, maar of dat nu al nou zo’n goed idee is , zelf zou ik eerst graag de bloeduitslagen willen weten om volgende stappen te voorziem , want als het iets medisch is hebben we idd niks aan een psygooloog maar wel iets aan een kinderarts
en ik vind het moeilijk dat ik soms het gevoel heb dat ik dit moet beschermen als jullie me niet geloven of dergelijken dan hoef je dat wat mij betreft niet te laten weten
( er zijn ook mensen die echt goede iedeeen hebben , dank ik denk dat ik er namelijk nèt iets anders tegen aan kijk door mijn eigen eetstoornissen)
Sondevoeding en verplichte bedrust is niet alleen maar in een kliniek. Dit kan ook in het ziekenhuis. Ik zou echt aandringen op een spoedverwijzing naar kinderarts of zelfs dit weekend huisartsenpost bezoeken.
Maar sommige dingen zou ik denken dat je zeker met een eetstoornisverleden zelf wel weet. Daarom dat ik vroeg naar jouw relatie met voeding. Als jij altijd alleen gezond eet onder mom van ik hou niet van zoet, dan neemt een kind dat over. Zeker een ietwat onzeker en perfectionistisch kind.
Het is ook een moeilijke situatie. Je weet ook niet waar je goed aan doet denk ik. Je maakt je zorgen en dat is heel logisch. Als ik jou was zou ik me echt inlezen. Als het een eetstoornis is zijn de boeken 'ouders als bondgenoot' en 'samen de eetstoornis aanpakken' goed en deskundig.
Bij de behandeling van eetstoornissen wordt altijd een arts betrokken. Ik hoop dat de psycholoog ervaring heeft met eetstoornissen zodat er ook gekeken kan worden of dat het echt is. En dat er doorverwezen wordt voor lichamelijke zorg, want dat is ook echt nodig.
Sondevoeding en dwang komen voor maar echt niet zo snel en niet als eerste. De meeste meiden worden echt weer beter, zeker als er snel en kundig wordt ingegrepen. Er zijn goede behandelingen voor.
Als ouders is het wel echt handig om eea te weten. De door mij eerder genoemde website en die boeken kunnen jullie daarbij helpen.
Sterkte
Je kan als ouder ook contact opnemen met een organisatie dat gespecialiseerd is in eet problematiek; mensen die veel ervaring hebben met deze patiënten, individueel maar ook groepstherapie bieden. In link hieronder bv een organisatie van Novarum-Arkin.
ze bieden ook intake gesprek en e-consult.
Misschien dat in je woonplaats ook iets dergelijks bestaat.
https://novarum.nl/eetproblemen/
je hebt niet zoveel tijd; beter aan de slag met een gespecialiseerde psycholoog dan een allround- psycholoog.
Dit lijkt me heel typisch een psychosomatisch probleem. Er is een wisselwerking tussen lichamelijke en mentale problemen. En dat moet beide aangepakt worden, anders krijg je het niet opgelost. Bijvoorbeeld; dochter is onzeker en perfectionistisch, heeft drang naar controle -> vindt die controle in niet/veel te weinig eten -> valt enorm af -> is constant moe, kan niet meer naar school, kan niet meer functioneren -> wordt niet gelukkiger van de hele situatie -> etc.
Met dwangvoeding los je in eerste instantie wel het probleem van afvallen en geen energie hebben op, maar niet de onderliggende problematiek. En een psycholoog kan voor het psychische stuk wel wat betekenen, maar dat kost tijd en in die tijd wil je niet dat ze nog meer afvalt of zelfs geen energie meer heeft voor therapie.
Ik begrijp niet dat een huisarts niet ziet dat alleen een psycholoog niet voldoende is.
MamaE schreef op 14-10-2022 om 22:28:
Dit lijkt me heel typisch een psychosomatisch probleem. Er is een wisselwerking tussen lichamelijke en mentale problemen. En dat moet beide aangepakt worden, anders krijg je het niet opgelost. Bijvoorbeeld; dochter is onzeker en perfectionistisch, heeft drang naar controle -> vindt die controle in niet/veel te weinig eten -> valt enorm af -> is constant moe, kan niet meer naar school, kan niet meer functioneren -> wordt niet gelukkiger van de hele situatie -> etc.
Met dwangvoeding los je in eerste instantie wel het probleem van afvallen en geen energie hebben op, maar niet de onderliggende problematiek. En een psycholoog kan voor het psychische stuk wel wat betekenen, maar dat kost tijd en in die tijd wil je niet dat ze nog meer afvalt of zelfs geen energie meer heeft voor therapie.
Ik begrijp niet dat een huisarts niet ziet dat alleen een psycholoog niet voldoende is.
Ik denk dat bij de intake over 2 weken blijkt waar zij op haar plek is, als een en ander duidelijk wordt met gesprekken en een bloeduitslag. Er zijn meer wegen naar de juiste plek, maar mensen hier zijn best snel in paniek zonder volledige informatie en zijn nogal dwingend in advies, niet altijd gehinderd door enige medische kennis.
Mijn dochter kreeg van een kinderarts te horen dat ze nu wel groot genoeg was om zelf al haar voeding binnen te krijgen. Einde consult. Gelukkig heb ik dan mijn eigen ervaring en werkervaring met artsen, dus ik kom daar wel uit, maar heb je dat niet dan is dat best lastig voor een ouder. De actie is nu ingezet, laat TS dat nu even afwachten. Sondevoeding krijg je ook niet 123.
