Mijn zoon met autisme wordt 18
mijn zoon wordt eind juli 18 jaar. Het lijkt me leuk om iets speciaals te doen voor hem omdat deze leeftijd toch wel een mijlpaal is. Hij vindt het zelf erg spannend.
Hij heeft autisme en kan niet goed tegen te veel prikkels van buitenaf of onverwachte dingen.
Hij houdt het even uit maar wil dan het liefst zo snel mogelijk weg.
Het idee was om hem uit te nodigen naar een restaurant waar hij vaker geweest is dus wat hij goed kent.
ik wilde dan de familie (als surprise) uitnodigen die er dan al is.
Ik weet alleen niet hoe hij hierop gaat reageren.
Verder is hij gek op gamen.
Gewoon wel doen, maar dan natuurlijk in overleg met je zoon als je al weet dat hij niet tegen onverwachtse dingen kan. Dus gewoon overleg met hem wie jullie wel en niet uitnodigen. Het feestje moet toch vooral voor hem leuk zijn.
ik zou bij iemand die niet tegen onverwachtse dingen kan geen surprise party organiseren. Maar jij kent je zoon beter dan ik natuurlijk
Ik zou zelf gewoon overleggen en of hij het leuk vind voor zijn 18e verjaardag op jouw kosten zijn hele familie uit te nodigen in zijn lievelingsrestaurant
Niet doen. Absoluut niet doen. Verrassingen zijn NIET leuk voor iemand met autisme. Al helemaal niet in een restaurant met een hoop mensen erbij.
Het is al spannend om 18 jaar te worden, jarig zijn is spannend, uit eten is spannend, en dan ga je verrassingen regelen waarbij hij ook nog eens sociaal wenselijk moet reageren want er zijn allerlei mensen uitgenodigd en die verwachten dat hij het leuk vindt en passend reageert.
Het is alsof mijn man mij zou verrassen met een uitje naar een vogelspinnenboerderij. Met publiek en video. En een jury die mijn reactie beoordeelt.
Als je iets wil vieren, vraag hém dan wat hij leuk vindt en doe dat. Het is zijn verjaardag. En hij is niet jarig voor jouw plezier of dat van de familie.
absor schreef op 29-05-2023 om 10:22:
ik zou bij iemand die niet tegen onverwachtse dingen kan geen surprise party organiseren. Maar jij kent je zoon beter dan ik natuurlijk
Ik zou zelf gewoon overleggen en of hij het leuk vind voor zijn 18e verjaardag op jouw kosten zijn hele familie uit te nodigen in zijn lievelingsrestaurant
Precies dit!
Mijn zoon met ASS heeft ook snel keuzestress. Weet niet of dat voor jullie ook geldt maar door het zo aan te bieden zoals Absor schrijft heeft hij geen onverwachte verrassingen, hoeft niet te kiezen wie/waar en heeft toch ruimte om zelf nog invloed te hebben over wat er gaat gebeuren. Bijvoorbeeld door aan te geven dat het hem leuk lijkt, maar dan liever en ander restaurant of met minder mensen.
Gefeliciteerd alvast!
Je zou ook samen naar het restaurant kunnen gaan wat hij al kent inderdaad met de familie, maar dan zonder het verrassend effect. Denk dat hij dan net zo goed een leuke avond samen heeft. Misschien nog wel leuker omdat hij weet waar hij aan toe is.
Ik sluit me aan bij de anderen. Overleg van te voren met hem wat je zou willen doen. En vraag vooral ook wat hij wel of niet fijn vindt. Een etentje of feest is echt niet minder leuk zonder verrassingseffect.
Ikzelf, ook autisme, kan enorm genieten van een etentje met geliefden. Maar als ik niet van te voren weet wie er komt, waar we heen gaan of wat ik daar te eten krijg, dan is er voor mij geen lol aan. Want dan zit ik me dagen, weken, van te voren al druk te maken met allerlei scenarios.
Ik zou hem zijn eigen verjaardag helemaal laten plannen. Natuurlijk in overleg. Maar laat hem beslissen war hij wil doen, wie hij wil uitnodigen en hoeveel mensen er komen. Wel of geen muziek, slingers, ballonnen of andere prikkels. Geef hem een budget zodat hij ook direct leert over uitgaven en hoe die verstandig te besteden.
Hier hebben we met zoon zijn 18e verjaardag gevierd bij de bowlingbaan met mijn hele familie en wat goede vrienden. Hij had daar eerst weinig trek in, maar hij vond alleen een stukje taart thuis toch ook wat weinig feestelijk. Door het ruim op tijd met hem samen te organiseren was het uiteindelijk echt een groot feest. Wel moest hij daarna ontprikkelen, maar dat wisten we van tevoren en daar kreeg hij uiteraard ook ruimte voor. We kijken allemaal met heel veel plezier en met mooie en leuke herinneringen terug op die avond.
Maar hier dus ook het advies om het verrassingseffect los te laten. Mijn zoon zit op de schaal van autisme wel aan de lage kant, dat scheelt natuurlijk wel, maar dan nog is een verrassingsfeest echt geen goed plan. Hij kende de bowlingbaan al en we wisten dat hij dat heel leuk vindt, ondanks drukte en muziek. Maak juist al een feestje van de voorpret. Bedenk samen wat hij wil doen, en calculeer eventueel dus van tevoren in dat hij erna bij moet komen. Hier vonden we in overleg dat mooie herinneringen maken ook heel waardevol is, en dat het daarvoor soms echt de moeite waard is om over een grens te gaan. Maar wel binnen het behapbare. Was voor ons toen ook nog wel een beetje uitvinden, zoon had toen pas 2 jaar de diagnose.
Gefeliciteerd alvast en succes met de voorbereidingen!
Waarom een verrassingsfeestje voor iemand die niet van verrassingen houdt? Wij doen tegenwoordig bijna alle verjaardagen in een restaurant, met eten of in de middag koffie met gebak. Dan heb je een beperkte tijdspanne en niet al die mensen in je huis.
Wat is precies je vraag? Of had je geen vraag?
Jullie kennen je zoon het beste, dus kunnen beter beoordelen wat hij leuk gaat vinden dan wilvreemde mensen op een forum. Zeker voor een kind met autisme, waarop de 'mainstream' dingen niet van toepassing zijn en ook ieder kind met met autisme is weer anders.
Blijkbaar denk jij dat je kind dat niet van verrassingen houdt, het misschien leuk zal vinden om verrast te worden met familieleden die hij niet verwacht op zijn verjaardag. Daar zal dan wel een reden voor zijn. Of dat een succes is kun jij beter inschatten dan wij.
ik snap niet zo goed waarom je denkt dat een verrassingsfeestje leuk zou zijn voor je zoon met autisme. De kans is erg klein dat hij dat leuk vindt.
Doe vooral iets waarvan je weet dat hij er blij van wordt. Gewoon met zijn vertrouwde clubje mensen in dat restaurant dus en dan lekker gamen. Hij is degene die iets te vieren heeft.
Voorpret en alles zelf in de hand hebben is ook leuk hoor, ik vind surprise parties nogal overrated.
Een vriendin van mij met een zoon met ass, kreeg als tip om verrassingsstress (bij Sinterklaas en verjaardag) om de kadootjes eerst te laten zien en ze daarna in te pakken of in doorzichtig plastic in te pakken en uit te stallen op de dag zelf. Het blijft feestelijk én iemand met autisme is voorbereid. Ik weet niet welke ze heeft gekozen. Het is zo’n mooie oplossing, daarom is die mij bij gebleven.
Betrek je zoon bij zijn verrassing dan is het iets dat hij echt leuk vindt.
Het is zijn verjaardag én hij wordt nu zelfs volwassen.
Waarom moet het gevierd worden op de manier die jij leuk vindt?
Dat je een feestje wil doen waarop hij zich urenlang sociaal wenselijk moet gedragen omdat jij vindt dat een feest en restaurant hoort bij zijn 18de verjaardag is één.
Dat je hem dan ook nog eens gaat verrassen is toch écht een stap te ver.
Als zelf auti zijnde zou ik iedereen thuis uitnodigen en bubbels en hapjes serveren. (Kennelijk heurt het nu éénmaal om iedereen uit te nodigen als je 18 wordt.) En na een uur of 3 iedereen buitenkeren. En op een ander moment uit eten gaan met de "inner circle" dus echt alleen het gezin of wie dat je zoon ook kiest.
