Mijn vriend heeft ruzie met mijn zoon
mijn vriend (niet de vader van mijn zoon) en mijn zoon hebben ruzie. Ze praten niet meer met elkaar en ik krijg het niet voor elkaar dat ze het weer bijleggen. Mijn vriend weigert het gesprek aan te gaan en mijn zoon (12) voelt zich niet gehoord. Vind het zo rot voor mijn zoon en vind dit zo'n verotte situatie ik weet echt niet meer wat ik moet doen. Natuurlijk ook voor mijn vriend niet relaxed en als het nu ging om iets heel groots maar het ging echt over iets super kleins en nu zitten we al een maand in een rot sfeer. Heeft er iemand een idee hoe ik dit aan moet pakken?
kerstbeer schreef op 10-03-2024 om 12:40:
Een volwassen man die zich zo gedraagt tegen een jongen van 12 is geen relatie materiaal.
Jij zou je zoon moeten beschermen tegen deze kinderachtige onzin.
Ik heb een hekel aan vrouwen die 1 of andere sukkel voor laten gaan op hun kinderen. Doe niet zo f-ing afhankelijk tegen het mannetje en stop deze achterlijke relatie.
Hekel?
Ik zou eerder een hekel krijgen aan die sukkel. Beetje slachtoffer de schuld geven voor het gebrek aan assertiviteit.
kerstbeer schreef op 10-03-2024 om 12:40:
Een volwassen man die zich zo gedraagt tegen een jongen van 12 is geen relatie materiaal.
Jij zou je zoon moeten beschermen tegen deze kinderachtige onzin.
Ik heb een hekel aan vrouwen die 1 of andere sukkel voor laten gaan op hun kinderen. Doe niet zo f-ing afhankelijk tegen het mannetje en stop deze achterlijke relatie.
En dit is voor mij dan weer een voorbeeld van een reactie waar TO niets aan heeft.
Kennelijk heb jij een totaalbeeld van de partner door wat TO hier gepost heeft, kennelijk weet je ook de oorzaak van dit conflict en daarnaast heb je ook inzicht in de voorgaande negen jaren en de financiële situatie van TO omdat je dadelijk aangeeft dat ze de partner aan de deur moet zetten.
Hopelijk komt TO nog terug want aan de reactie dat ze partner gewoon de deur moet wijzen heeft ze weinig.
Campanula schreef op 10-03-2024 om 12:47:
[..]
Hekel?
Ik zou eerder een hekel krijgen aan die sukkel. Beetje slachtoffer de schuld geven voor het gebrek aan assertiviteit.
Okay, ik had het vriendelijker moeten zeggen. Sorry daarvoor. Ik vind wel dat een ouder hoort op te komen voor haar kind.
Zij kan kiezen met hem samen te zijn. De zoon kan dat niet.
Als dit nu al gebeurt als de zoon 12 is en hij wil maar niet een beetje water bij de wijn doen, dan kan je ongelooflijk veel problemen verwachten in de toekomst.
Overigens lijkt het me wel duidelijk dat ik die vriend een groot probleem vindt.
Ik denk echter in de eerste plaats aan dat arme kereltje dat nu in een scheve machtstrijd is gedwongen door een volwassene.
kerstbeer schreef op 10-03-2024 om 12:53:
[..]
Een ouder hoort voor haar kind op te komen.
Zij kan kiezen met hem samen te zijn. De zoon kan dat niet.
Als dit nu al gebeurt als de zoon 12 is en hij wil maar niet een beetje water bij de wijn doen, dan kan je ongelooflijk veel problemen verwachten in de toekomst.
Overigens lijkt het me wel duidelijk dat ik die vriend een groot probleem vindt.
Ik denk echter in de eerste plaats aan dat arme kereltje dat nu in een scheve machtstrijd is gedwongen door een volwassene.
Begrijp ik. Maar helpt het TO om te schrijven dat ze niet zo f@##king afhankelijk moet zijn? Kan hoor, een wake-up call. Even de prioriteiten scherp krijgen. Misschien ligt het wel anders en heeft dat kind iets vreselijks gedaan. We need to talk about Kevin achtige toestanden. Of slechts een rol drop bij de zelfscan.
Campanula schreef op 10-03-2024 om 13:01:
[..]
Begrijp ik. Maar helpt het TO om te schrijven dat ze niet zo f@##king afhankelijk moet zijn? Kan hoor, een wake-up call. Even de prioriteiten scherp krijgen. Misschien ligt het wel anders en heeft dat kind iets vreselijks gedaan. We need to talk about Kevin achtige toestanden. Of slechts een rol drop bij de zelfscan.
Ik was het al aan het verwijderen, maar jij had het al gequote.
Zoals ik al zei, vind ik nu dat ik het anders had moeten zeggen, dus het antwoord op jouw vraag lijkt mij duidelijk.
Campanula schreef op 10-03-2024 om 12:47:
[..]
Hekel?
Ik zou eerder een hekel krijgen aan die sukkel. Beetje slachtoffer de schuld geven voor het gebrek aan assertiviteit.
Sukkel is dader van de emotionele mishandeling die doodzwijgen is, moeder is facilitator als ze niet ingrijpt. Hoef je geen hekel aan haar te hebben natuurlijk maar ik hoop altijd maar dat moeders de (emotionele) veiligheid van hun kinderen voor laten gaan op het coute que coute hebben van een relatie. Trouwens, dat hoop ik van vaders ook.
Ik zie dat meer dan eens misgaan.
Ja, hij is een #@$%. Maar iemand moet voor het kind opkomen en het kind voor alles stellen.
kerstbeer schreef op 10-03-2024 om 13:04:
[..]
Ik was het al aan het verwijderen, maar jij had het al gequote.
Zoals ik al zei, vind ik nu dat ik het anders had moeten zeggen, dus het antwoord op jouw vraag lijkt mij duidelijk.
Zeker. Het is afdoende en vriendelijk geformuleerd 😉
Lexus schreef op 10-03-2024 om 13:07:
[..]
Sukkel is dader van de emotionele mishandeling die doodzwijgen is, moeder is facilitator als ze niet ingrijpt. Hoef je geen hekel aan haar te hebben natuurlijk maar ik hoop altijd maar dat moeders de (emotionele) veiligheid van hun kinderen voor laten gaan op het coute que coute hebben van een relatie. Trouwens, dat hoop ik van vaders ook.
Ik zie dat meer dan eens misgaan.
Ja, hij is een #@$%. Maar iemand moet voor het kind opkomen en het kind voor alles stellen.
U heeft gelijk en leest mij goed. Ik zal deze man niet meer verdedigen in het belang van het kind. TO moet scheiden.
Campanula schreef op 10-03-2024 om 13:14:
[..]
Zeker. Het is afdoende en vriendelijk geformuleerd 😉
Dank u. Ik waardeer jouw posts altijd erg. Wil ik ook nog even zeggen.
Terug on topic:
Ik dacht dat het hier om minstens een 20-jarige zou gaan die ruzie had met vriend van in de 50 oid toen ik de titel las. De machtsverhoudingen zijn scheef in deze situatie.
Zwijgen is geen oplossing, wat er ook gebeurd is.
Dat je een middag boos bent, dat kan. Een maand naar een kind toe is extreem.
In de kleine waarschijnlijkheid dat het echt iets heel ergs is, dan zijn er ook betere oplossingen dan gewoon nooit meer tegen een kind praten, maar er dan wel mee in hetzelfde huis zitten.
Het kan best dat wat voor jou en zoon iets futiels lijkt, voor je vriend heel belangrijk is, maar er is niks dat een kind van 12 een maand doodzwijgen rechtvaardigt (nou ja, als de zoon de ouders van de vriend heeft omgelegd of zo, maar dat lijkt me geenszins definieerbaar als futiliteit).
Iemand doodzwijgen is het allerergste wat je iemand kunt aandoen, omdat je dan net doet alsof iemand niet bestaat, je neemt iemand zijn waardigheid af.
Mijn ouders hebben me als puber enkele keren een paar dagen genegeerd en dat heeft iets heel fundamenteel kapot gemaakt in mijn vertrouwen in hen.
Ik trek negeren echt zo ontzettend slecht dat ik het ook van een volwassene niet accepteer. Een schoonvader die me al drie jaar negeert gaat dus echt geen bloemetje krijgen voor de verjaardag. Nog geen cactus op zijn graf, mocht de tijd daar zijn.
Vriend en zoon een paar dagen het met elkaar laten rooien zou ik dus nooit doen. Ik zou me als kind enorm in de steek gelaten hebben gevoeld als ik op die manier werd gedwongen om tijd door te brengen met iemand die mijn waardigheid niet respecteert en dat mijn moeder dan gewoon weggaat.
De waardigheid van mijn kind is voor mij heilig. Als je die beschadigt, dan heb je met mij een probleem en niet zo'n beetje ook.
Sowieso lijkt het me goed als vriend kan benoemen wat hij zo erg vindt aan wat zoon gedaan heeft en wat er nodig is om tot herstel te komen. En vooral heel duidelijk maken dat je dit als moeder niet accepteert en er consequenties aan verbindt als hij niet bijdraait. Want deze situatie is voor niemand gezond en leefbaar.
Vriend heeft voor jou gekozen mét kind. En dat kind gaat puberen en is dan niet altijd even gezellig. Desondanks mogen er zeker wel grenzen gesteld worden. Maar er zijn ook grenzen aan het gedrag van vriend. Doodzwijgen is nooit de oplossing, nooit.
Ik vind het erg kinderachtig van jouw vriend om te weigeren om het gesprek aan te gaan. Als ik jou was dan zou ik met zijn 3 aan tafel gaan zitten en met je vuist op tafel slaan en zeggen van jullie gaan het nu uitpraten! Dit bederft heel de sfeer in huis of wilde je nog maanden zo verder gaan? Als ik zoon was dan ging ik fijn bij mijn vader wonen.
vraag eens aan je vriend: "schatje, wat denk jij dat er nodig is of wat heb jij nodig om deze ruzie te kunnen bijleggen? Kan ik iets doen?" En misschien erbij" ik houd heel veel van je lieverd, vergeet dat niet" 
Kill it met liefde
Moederkareltje schreef op 10-03-2024 om 13:31:
vraag eens aan je vriend: "schatje, wat denk jij dat er nodig is of wat heb jij nodig om deze ruzie te kunnen bijleggen? Kan ik iets doen?"
het antwoord dat ik van vriend verwacht: ik wil excuses van je zoon...
zoon wil dat niet, blijkbaar
En dan?
TineWinkel schreef op 10-03-2024 om 13:36:
[..]
het antwoord dat ik van vriend verwacht: ik wil excuses van je zoon...
zoon wil dat niet, blijkbaar
En dan?
Ook als excuses bullshit wordt bevonden door de zogenaamde dader kan die altijd zeggen sorry dat ik jou een naar gevoel gaf door dit of dat en dat was niet de bedoeling of iets dergelijks. Tenzij dader wel intensies had tot pijn doen van slachtoffer.
schrijft TO nog mee?
