Mijn kind wil niet naar school, de brugklas
Mijn 12 jarige zit sinds vorige week in de brugklas. De kennismakingsweek was hij al 2 dagen afwezig omdat hij dan helemaal gesloten was en helemaal op slot zat. Na een paar uur draait hij dan bij en begint hij weer met praten. Hij geeft aan dat hij het zo spannend en eng vind.
maandag was de eerste schooldag en wilde z’n bed niet uit.. frustratie bij ons en praten praten praten. De volgende dagen ging hij wel en op vrijdag was het weer raak. Helemaal op slot en hij wilde niet. Hij moet zoveel tekenen en dat is iets wat hij niet wil en kan zoals hij dat zegt. Die middag kunnen we dan weer met hem praten en hij vind het gewoon zo spannend en eng. Gisteren gingen we z’n huiswerk bekijken en hij raakte helemaal in paniek, hij wist niet wat hij moest doen en vervolgens weer de hele avond op slot. Wij weten nu even niet meer wat we moeten doen. Morgen maar de mentor inschakelen…
Hij gaat helemaal alleen naar school en zit met niemand van z’n oude klasgenootjes in de klas. Hij schommelt nu zo in z’n humeur en stemming en wij willen hem zo graag helpen
Ach wat ontzettend sneu, het is ook gewoon spannend, dat als eerst. Ik zou absoluut de mentor inschakelen, wat je zelf ook al zegt.
Mijn dochters hadden zelf weinig last maar heb wel verhalen gehoord over wat kinderen die het lastiger vonden of een beetje een buitenbeentje waren en de mentors hebben dat geweldig opgelost allemaal, net zoiets als Suzy beschrijft eigenlijk. Er werd ook hard aan gewerkt dat niemand alleen was, ze werden als het ware gematcht met andere kinderen dmv van naschoolse clubjes.
Alle kinderen vinden het spannend om naar de brugklas te gaan, maar dit is wel extreem gedrag. Wegblijven is ook zeker geen oplossing, eerder een probleem erbij, want hij mist stof waardoor het overzicht alleen maar minder wordt. Goed dat jullie dit met de mentor besproken hebben. En dat jullie zoon er zelf ook aan wil werken.
Wekelijks één of twee keer even met de mentor samen zitten om overzicht te creëren, een planning te maken en te kijken waar/wanneer het mis gaat is een goed idee, maar het begint toch echt bij opstaan en naar school gaan en die drempel zal hij echt over moeten.
