Mijn kind wil niet naar school, de brugklas

Is dat “op slot zitten” bekend gedrag voor hem of komt dit uit de lucht vallen? Hier ook een kersverse brugklasser en het eerste huiswerk zorgde ook voor paniek omdat ze het niet overzag. Maar verder gaat het goed; voor zover ik kan bepalen zitten de mentoren er ook bovenop. Ik had vorig jaar ook een kind in de brugklas en de mentor is voor mij echt het aanspreekpunt geweest bij vragen of twijfels. Dus goed dat je daar contact mee gaat leggen. Heel naar dit voor je zoon!

Wat lastig en ook heel sneu! Dat huiswerk en paniek zou ik kijken of je voor nu een schema kunt maken met hem zodat het overzichtelijk word. Is er een reden dat hij alleen naar deze school gaat of gewoon qua niveau hiervoor gekozen? 

wat heeft hij nodig dat het wel lukt

Wat zegt hij op die vraag

neem zo snel mogelijk contact met de mentor. liefst vandaag nog (de meeste leraren werken wel wat in het weekend). vraag vooral aan je zoon wat hij nodig heeft. 
- is het de onbekendheid van de school (dan kan een maatje misschien helpen)
- zijn het alle nieuwe vakken (en lokalen), dan kan de mentor of iemand anders mss meelopen
- is het vooral de start van de dag (dan kan iemand hem mss voor de school opvangen en meelopen naar binnen).
- is het 1 vak? dan kan de mentor de docent op de hoogte brengen en samen met je zoon een oplossing bedenken.

Echt er is zoveel mogelijk. Het is ook superspannend: grote school, heel veel leerlingen (die ws allemaal 2 koppen groter zijn dan jij bent), andere vakken, ineens (veel) huiswerk, nieuwe klas, nieuwe leraren, etc.

Hoe ging het op de basisschool? Was school toen ook al een uitdaging of ging dat wel "vanzelf"? 

Is het "op slot gaan" iets dat alleen gebeurt bij school of ook bij andere dingen?

Inderdaad goed om de mentor zo snel mogelijk in te schakelen. Scholen hebben vaak ook een schoolpsycholoog of in ieder geval een sociaal maatschappelijk werker, dat is ook een goede stap. 

Sandra2212 schreef op 05-09-2021 om 17:11:

op de lagere school ging het goed tot coronatijd, toen heeft hij het even moeilijk gehad. Ik heb de mentor vanmiddag een bericht gestuurd maar die is uiteraard al op de hoogte. Wij dachten dat het wel goed zou komen. Helaas. Ik hoop dat school met een oplossing g komt. Hij praat nu gelukkig weer en hij wil er ook zeker wat aan doen geeft hij aan

Wat je vertelt klinkt niet echt standaard. Ik denk dat school daar geen oplossing voor heeft; je zult zelf met hem aan de bak moeten. Een twaalfjarige die zo bang is voor school dat hij weigert uit bed te komen? Misschien beter beginnen bij de huisarts.

Ik ben leerlingbegeleider en heb meerdere kinderen onder mijn hoede uit de brugklas waarbij dit ook speelt. 
Wat ik doe: 
Vang ze op maandag een kwartiertje voor hun eerste les op. We bespreken even kort hoe het weekend was, bekijken of ze alles mee hebben en of het huiswerk is gelukt. Als er iets niet is gelukt dan stuur ik een berichtje naar de betreffende docent zodat diegene op de hoogte is en dan wordt de leerling er niet op aangesproken. Met een enkele leerling loop ik mee naar de les van het eerste uur. Vervolgens check ik halverwege de dag nog even hoe het gaat (duimpje kan voldoende zijn). 
Verder heb ik een of twee keer per week een individueel gesprek (tijdens een les) en dan maak ik ook vaak met ze een planning en leer ze hoe ze dat zelf kunnen doen (bijv met Plenda). Daarnaast hebben sommige kinderen zoveel spanning dat ik ontspanningsoefeningen doe. Vaak in de vorm van kindermindfulness. 
Hier is de eerste stap de mentor. Dat heb je al gedaan. Denk ook zelf na over mogelijke oplossingen. 

Bekijk Superkrachten voor je hoofd: MINDGYM voor Kids op: https://www.bol.com/nl/p/superkrachten-voor-je-hoofd-mindgym-voor-kids/9200000114043252?referrer=socialshare_pdp_iphoneapp 

Misschien kunnen jullie dit thuis zelf met elkaar doen? Het leert over hoe je lijf en hoofd werkt en wat je kan helpen ontspannen. 

Sandra2212 schreef op 05-09-2021 om 17:11:

op de lagere school ging het goed tot coronatijd, toen heeft hij het even moeilijk gehad. Ik heb de mentor vanmiddag een bericht gestuurd maar die is uiteraard al op de hoogte. Wij dachten dat het wel goed zou komen. Helaas. Ik hoop dat school met een oplossing g komt. Hij praat nu gelukkig weer en hij wil er ook zeker wat aan doen geeft hij aan

Als dit een normale middelbare school, zou ik niet verwachten dat de school met een oplossing komt. Die hebben 100en leerlingen. Als ze allemaal zo'n bijzondere handleiding hebben...

Je kunt het inderdaad met de mentor bespreken en die heeft dat gelukkig al opgemerkt.  Maar sommige zaken zul je echt zelf moeten aanpakken ipv verwachten dat de school dit doet.

Als hij zo op slot gaat, hoe komt hij er weer uit? Hoe kun je dat "eruit komen" versnellen?  Afleiding? Luisterend oor? Heeft hij zelf door dat hij "erin schiet" ? Als hij zich er bewust van is, dan kan hij pas actie ondernemen.

Overzicht creëren. Hier bij beide kinderen enigszins herkenbaar qua niet kunnen overzien. Ze gingen wel zonder problemen naar school maar soms ineens paniek. Ik ging elk weekend met ze zitten. Week doornemen,  huiswerk opschrijven,  samen nadenken over manier van Overzicht? (Agenda, digitaal?). Verder heb ik weer zo'n werkplanning opgehangen op groot papier. Deed ik ook toen ze heel klein waren (wanneer bso,  wanneer gym etc). Nu vooral rondom toetsen en daarin ook privé afspraken,zodat je weet dat je je huiswerk zaterdag moet maken als oma zondag jarig is etc. Dat hielp enorm.
Uiteindelijk is 1 van de kinderen op huiswerkbegeleiding  gegaan omdat er toch steeds stress was in toetsweken en kind niet met ons wilde leren. Dat heeft ook heel goed gewerkt. Maar brugklas vond ik als ouder ook best hard werken haha. Rond kerst zijn ze geland is mijn ervaring. Sterkte

Naast contact met de mentor zou ik ook zeker hulp voor je zoon zoeken. Nu al zo'n angst en paniek voor school vind ik wel heftig hoor. Heeft hij een diagnose? Gebeurde het op slot gaan ook al op de basisschool? Wat hielp er toen?
Ik herken veel van mijn eigen zoon met ASS. Hij liep in de derde van het VO volledig vast. Niet meer naar school willen, angst etc. En pas tijden later kwam er uit wat er allemaal gebeurd was op school.

SuzyQFive schreef op 05-09-2021 om 19:18:

Ik ben leerlingbegeleider en heb meerdere kinderen onder mijn hoede uit de brugklas waarbij dit ook speelt.
Wat ik doe:
Vang ze op maandag een kwartiertje voor hun eerste les op. We bespreken even kort hoe het weekend was, bekijken of ze alles mee hebben en of het huiswerk is gelukt. Als er iets niet is gelukt dan stuur ik een berichtje naar de betreffende docent zodat diegene op de hoogte is en dan wordt de leerling er niet op aangesproken. Met een enkele leerling loop ik mee naar de les van het eerste uur. Vervolgens check ik halverwege de dag nog even hoe het gaat (duimpje kan voldoende zijn).
Verder heb ik een of twee keer per week een individueel gesprek (tijdens een les) en dan maak ik ook vaak met ze een planning en leer ze hoe ze dat zelf kunnen doen (bijv met Plenda). Daarnaast hebben sommige kinderen zoveel spanning dat ik ontspanningsoefeningen doe. Vaak in de vorm van kindermindfulness.
Hier is de eerste stap de mentor. Dat heb je al gedaan. Denk ook zelf na over mogelijke oplossingen.

Wauw, wat een fijne hulp zeg! Dit vind ik dus zo hoopvol. Mijn oudste gaat volgend jaar naar het voortgezet en ik hoop zo dat ze daar ook zo’n mentor treft mocht ze het nodig blijken te hebben!