Mee bemoeien of niet....?
Ik een mijn man hebben een beetje een discussie en ik vraag jullie mening. Het is de laatste tijd wel raak hier.
Kleine situatieschets:
Mijn dochter ( (15) heeft in oktober een jongen (17) leren kennen. Deze jongen zat bij haar op school. Ze hebben een tijdje veel contact gehad via snap. Ze gaf een feestje met halloween bij een vriendin en had gevraagd of hij ook wilde komen. Het feestje was best saai en hij was er om 23.00 nog niet, dus ze had hem gestuurd dat hij niet meer hoefde te komen. Hij wilde perse toch komen maar toen hij kwam was het feestje al afgelopen. Hartstikke vervelend want het is voor hem best wel een stuk fietsen.
Daarna hebben ze gewoon contact gehouden, maar rond december zei hij meer te willen. Mijn dochter wilde gewoon vrienden blijven. Hij kon niet goed met die afwijzing omgaan en deed soms echt lullig. Zo erg dat mijn dochter het contract helemaal verbroken heeft in in januari.
In maart heeft mijn dochter een andere jongen leren kennen, uit hetzelfde dorp als jongen 1. Zij klikten heel goed en zijn elkaar aan het leren kennen. Op een feestje waar deze jongen was bleek ook jongen 1 te zijn en blijken ze vrienden te zijn. Op dit feestje hebben jongen 1 en mijn dochter het weer goed gemaakt. Omdat mijn dochter goed met de vrienden van jongen 2 wilde zijn heeft ze hem ook weer toevoegd op snap.
De afgelopen weken is er gewoon weer leuk contact geweest. Jongen 1 flirt soms wel maar dochter houdt dat af.
Nu vroeg jongen 1 of mijn dochter naar hem toe wilde komen om wat te hangen. Hij was met twee vrienden en dochter met 1 vriendin. Jongen 2 zou ik nog komen.
Het was dus in een ander dorp en ik wil niet dat mijn dochter alleen of met zijn tweeën door het donker fietst dus ik zou ze brengen.
Het was 25 minuten rijden, en het adres bleek niet te kloppen. Uiteindelijk hebben ze elkaar toch gevonden.
Ik ben naar huis gereden en toen ik nèt thuis was belde dochter op of ik haar kon halen.
Nu blijkt dat de jongens ( muv jongen 2 want die wist echt van niks) met voorbedachte rade de meiden het verkeerde adres gegeven hebben. Ze hebben ook heel lullig gedaan en na een half uur gezegd dat zij weg moesten en de meiden dus ook. Allemaal als wraak voor het halloween feestje wat dus een half jaar geleden is. Op zich beetje puberale streken, maar wat ik heel vervelend vindt is dat de jongens 2 15 jarige meiden in het donker in een onbekend dorp in landelijke omgeving op straat hebben gezet. Ik moest nog een half uur rijden. Ik vind dit echt onveilig. Mijn man wil de ouders van die jongen nu bellen een aangeven dat dit echt onacceptabel is, maar ik denk laat maar. Er is niks gebeurd en dat gaat ook niet meer gebeuren want dochter heeft jongen 1 op alle sociaal media geblokt en wil hem nooit meer spreken. Wat zouden jullie doen?
Lastige situatie...ik zou zelf voorgesteld hebben dat ze eerst bij dochter thuis kwamen chillen. Ik zou zelf wel eerst willen weten met wie ze uithangt en ja ook graag nummers uitwisselen met ouders voor geval dat, altijd handig voor als er iets is.
Dat zou voor mij persoonlijk al veel meer ruimte en vertrouwen geven voor meer vrijheid geven en stukje 'loslaten'.
Heb ik het idee dat het goede vrienden zijn, dan is de situatie al anders, dan bij 'vage gasten', waarbij ik geen goed gevoel heb.
Inderdaad 2 meisjes bij een groep jongens brengen, dat zou ik ook niet zo gedaan hebben en al helemaal niet als ze ouder zijn en geen toezicht. Dan maar een 'zeikouder' zijn in ogen van pubber, jammer dan, maar nee.
Op je vraag of de ouders geïnformeerd moeten worden denk ik vanuit mijzelf: ja! Omdat ik het zelf wel zou willen weten en zeker hier flink boos over zou zijn en mijn zoon dan zijn excuses mag maken en we hierover even een duidelijk gesprek over zouden hebben.
Vanuit pubberdochter snap ik dat zij dit niet wil, juist vanuit de angst dat het op een vervelende manier bij haar terug komt.
Wat is wijsheid...
Maar ik snap je, hier zou ik ook flink boos over zijn. Precies dit soort situaties wil je niet
alleen toch een 'leer voor een volgende keer', ik vind 15 jaar nog jong en persoonlijk had ik dat stukje vrijheid nog niet gegeven zonder toezicht, al is het op de achtergrond
Kimdekim schreef op 24-04-2023 om 16:18:
Het valt me op dat er weer een hoop ingevuld wordt. Het is me wel duidelijk dat sommige mensen er nogal op gebrand zijn om te bewijzen dat ik echt onnodige risico's neem.
Dus nog om even alles te ontkrachten. Ik wil niet dat mijn dochter door de weilanden fiets voor een uur als ze maar met zijn tweeën zijn. Het is echt een fietstocht met een heel stuk geen huizen en langs het kanaal.
De jongens die de vorige situatie uit de hand hebben laten lopen waren er niet bij, haar "vriendje" ( die nog niet echt haar vriendje is) wel. Hij was alleen niet op de hoogte van het plan van zijn vrienden ( was er pas net, eerst gewerkt) en moest naar huis ivm eindexamen. Hij heeft zijn vrienden toen hij het hoorde aangesproken en dat loopt dus ook niet lekker.
In mijn omgeving is het heel normaal om bij iemand te zitten. Ze gingen nu naar een vriend van jongen 1 ( en jongen 2). Deze vriend had mijn dochter vaker ontmoet maar omdat ze niet in hetzelfde dorp wonen, kom je ook niet zomaar bij iemand thuis. Pas als je uitgenodigd bent.
Mijn dochter heeft niks gedronken, en haar vriendin ook niet. Dat hadden ze al samen afgesproken. De jongens zouden ook niks drinken.
Ze heeft eerder met jongen 1 alles uitgesproken en duidelijk gemaakt dat ze alleen maar vrienden wil zijn. Hij heeft aangegeven dat hij dat zou accepteren. Hij is daarna ook gewoon alleen maar aardig geweest. Er is geen enkel moment geweest dat mijn dochter twijfelde aan zijn oprechtheid en ze hebben elkaar vaak gezien ( want op dezelfde school). Bij de vorige situatie was hij just de jongen die het meest geholpen had.
Ik geef je groot gelijk dat je , je dochter en haar vriendin dat stuk niet laat fietsen in het donker. Als het al een half uur enkele reis met de auto is, is dat een flink stuk fietsen.
Dat het gebruikelijk is om bij elkaar te zitten en pas bij elkaar komt nadat je bent uitgenodigd snap ik door de afstand ook.
Wat ik alleen niet begrijp is dat je er geen enkel " gevaar" in ziet om haar 's avonds in het donker naar een plek te brengen waar ze; nog niet eerder geweest is en ze niet zelfstandig weg kan mocht er zich een vervelende situatie voor doen. Ik zou dan eerder zeggen ga daar een keer overdag chillen als je er op de fiets heen kunt en iets zelfredzamer bent ipv afhankelijk van jou zijn. Het is niet bedoeld jou aan te vallen hierin maar het komt zo naief/ te goed van vertrouwen over.
Je schrijft dat je dochter niet twijfelde aan zijn oprechtheid, dat snap ik. Maar ze wordt uitgenodigd, jij brengt haar en dan blijkt het adres niet te kloppen...dat is toch vreemd lijkt mij.....wie geeft nou zijn eigen adres verkeerd door 
Gingergirl schreef op 24-04-2023 om 19:19:
[..]
Ik geef je groot gelijk dat je , je dochter en haar vriendin dat stuk niet laat fietsen in het donker. Als het al een half uur enkele reis met de auto is, is dat een flink stuk fietsen.
Dat het gebruikelijk is om bij elkaar te zitten en pas bij elkaar komt nadat je bent uitgenodigd snap ik door de afstand ook.
Wat ik alleen niet begrijp is dat je er geen enkel " gevaar" in ziet om haar 's avonds in het donker naar een plek te brengen waar ze; nog niet eerder geweest is en ze niet zelfstandig weg kan mocht er zich een vervelende situatie voor doen. Ik zou dan eerder zeggen ga daar een keer overdag chillen als je er op de fiets heen kunt en iets zelfredzamer bent ipv afhankelijk van jou zijn. Het is niet bedoeld jou aan te vallen hierin maar het komt zo naief/ te goed van vertrouwen over.
Je schrijft dat je dochter niet twijfelde aan zijn oprechtheid, dat snap ik. Maar ze wordt uitgenodigd, jij brengt haar en dan blijkt het adres niet te kloppen...dat is toch vreemd lijkt mij.....wie geeft nou zijn eigen adres verkeerd door
Het huisnummer klopte niet ( was nummer 5 ipv 15 nummer 15 bestond niet). En jongen 1 had dat doorgegeven ( adres van zijn vriend). Misschien was dat naïef van mij. Ik ging uit van een oprechte vergissing. Ik heb de jongens nog gesproken toen ik de meiden afzette, en ze deden nog van oh wat dom verkeerd nummer. Ik verwacht ook niet dat iemand waar ze dus al een half jaar mee omgaat zoiets achterbaks doet.. Zeker omdat hij dus bij het vorige voorval echt een steun was geweest. Ik dacht oprecht dat het een goede jongen was.
Sorry perongeluk
Ik had bij het ophalen van de meiden even aangebeld en die jongens er meteen op aangesproken.
Poezie schreef op 24-04-2023 om 19:36:
Ik had bij het ophalen van de meiden even aangebeld en die jongens er meteen op aangesproken.
Die waren al weg. Reken maar dat ik dat anders had gedaan.
Kimdekim schreef op 24-04-2023 om 19:46:
[..]
Die waren al weg. Reken maar dat ik dat anders had gedaan
Waar waren die jongens naartoe dan? Sowieso woont 1 van die jongens daar, was die niet thuis?
Ik zou ze er nu niet meer op aanspreken. Je dochter heeft al maatregelen genomen.
Poezie schreef op 24-04-2023 om 19:48:
[..]
Waar waren die jongens naartoe dan? Sowieso woont 1 van die jongens daar, was die niet thuis?Ik zou ze er nu niet meer op aanspreken. Je dochter heeft al maatregelen genomen.
Ze zeidenn tegen de meiden dat ze weg moesten en dat de meiden daarom ook weg moesten en zijn toen vertrokken.
Ik ga ze er ook niet meer op aanspreken. Maar gisteren was ik er wel toe in staat.
De jongens hebben overigens excuses aangeboden ( via snap van een van de andere jongens) Mijn dochter heeft ze geaccepteerd in de zin van ik wil geen ruzie maar ook geen contact meer. Ze heeft tegen de twee meelopers gezegd dat ze het enorm kinderachtig vind maar dat ze hun excuses accepteert maar dat ze jongen 1 gewoon niet meer wil spreken.
Jongen 2 voelt zich echt rot, maar voelt zich ook wel tussen 2 vuren. Ik vind jou leuk maar misschien laat je me vallen en mijn vrienden zijn er altijd. Lastig ook voor hem. Dochter ziet het alleen wel even anders. Ze zei mijn vriendinnen zouden dit uit respect naar mij, jou nooit aandoen. Ik zou het echt rot vinden als jongen 1 met dit gedrag ook nog een beetje heeft zitten stoken in de vriendschap tussen 2 en dochter.
Kimdekim schreef op 24-04-2023 om 20:03:
[..]
Ze zeidenn tegen de meiden dat ze weg moesten en dat de meiden daarom ook weg moesten en zijn toen vertrokken.
Ik ga ze er ook niet meer op aanspreken. Maar gisteren was ik er wel toe in staat.
Andermans kinderen kan je niet opvoeden. Stel je steekt er energie in, betekent niet dat je iets gedaan krijgt. Je weet ook niet welk gesprek ze met hun ouders voeren, sowieso een waar dochter en jij niet heel goed uit komen. Die ouders zullen hun kinderen eerder geloven dan andermans kinderen. Zo weet je niet of die jongens wraak op je dochter gaan nemen door haar een outcast te maken. En dan nog, als je die jongen hebt opgevoed, stapt jouw dochter doodleuk de volgende valkuil in.
Concentreer je op je dochter. Jouw dochter heeft niet een heel goed gevoel voor wie vrienden zijn en wie niet, wat de sociale clues zijn en hoe dingen zich verhouden. Zij kan dat onderscheid nog niet goed maken. Dat hoort bij de puberteit waarin je experimenteert en domme fouten maakt. Voor hetzelfde geld zijn ze allemaal op snap of insta weer dikke mik met elkaar. Ik heb het idee dat die jongens jouw dochter niet heel serieus nemen, een soort puppy (kijk, je kan haar gewoon op een nep afspraak laten komen en ze komt ook nog), en dat er een soort afrekening plaatsvond richting dochter en potentiële nieuwe vlam. Die zijn haast vakkundig gesplitst (zijn door een derde tegenover elkaar komen te staan). En ze is er met beide benen in gesprongen. Dit raakt natuurlijk bekend en er wordt om gegrinnikt. Zo gaat dat. Hoe groot is de kans daarmee dat uit de vage kennissenhoek van jouw dochter de volgende misplaatste grap komt? Wordt een grap die wel of niet uit de hand loopt, eentje met of zonder alcohol/drugs? Denk je dat ze jou zal bellen of je haar komt ophalen de volgende keer (hoor je die jongens al een opmerking maken over het bellen naar haar moeder?). Je kan wel solidair lijken met elkaar maar ook dikke vriendinnen kunnen vakkundig gesplitst worden. En dan sta je alleen met een sociale afgang in werking tegenover de buurt, school, vrienden.
Het is aan jou en jouw man om daar iets kritischer in te zijn en vragen te stellen hoe ze de volgende afspraak voor zich ziet, hoe goed kent ze die, waarvan, hoe oud zijn ze, tot welke vriendenkring horen de anderen, waarom komen ze niet hier etc. Je mag wel iets kritischer zijn bij het promoveren van een kennis naar een vriend.
Philou schreef op 24-04-2023 om 20:55:
[..]
Andermans kinderen kan je niet opvoeden. Stel je steekt er energie in, betekent niet dat je iets gedaan krijgt. Je weet ook niet welk gesprek ze met hun ouders voeren, sowieso een waar dochter en jij niet heel goed uit komen. Die ouders zullen hun kinderen eerder geloven dan andermans kinderen. Zo weet je niet of die jongens wraak op je dochter gaan nemen door haar een outcast te maken. En dan nog, als je die jongen hebt opgevoed, stapt jouw dochter doodleuk de volgende valkuil in.
Concentreer je op je dochter. Jouw dochter heeft niet een heel goed gevoel voor wie vrienden zijn en wie niet, wat de sociale clues zijn en hoe dingen zich verhouden. Zij kan dat onderscheid nog niet goed maken. Dat hoort bij de puberteit waarin je experimenteert en domme fouten maakt. Voor hetzelfde geld zijn ze allemaal op snap of insta weer dikke mik met elkaar. Ik heb het idee dat die jongens jouw dochter niet heel serieus nemen, een soort puppy (kijk, je kan haar gewoon op een nep afspraak laten komen en ze komt ook nog), en dat er een soort afrekening plaatsvond richting dochter en potentiële nieuwe vlam. Die zijn haast vakkundig gesplitst (zijn door een derde tegenover elkaar komen te staan). En ze is er met beide benen in gesprongen. Dit raakt natuurlijk bekend en er wordt om gegrinnikt. Zo gaat dat. Hoe groot is de kans daarmee dat uit de vage kennissenhoek van jouw dochter de volgende misplaatste grap komt? Wordt een grap die wel of niet uit de hand loopt, eentje met of zonder alcohol/drugs? Denk je dat ze jou zal bellen of je haar komt ophalen de volgende keer (hoor je die jongens al een opmerking maken over het bellen naar haar moeder?). Je kan wel solidair lijken met elkaar maar ook dikke vriendinnen kunnen vakkundig gesplitst worden. En dan sta je alleen met een sociale afgang in werking tegenover de buurt, school, vrienden.
Het is aan jou en jouw man om daar iets kritischer in te zijn en vragen te stellen hoe ze de volgende afspraak voor zich ziet, hoe goed kent ze die, waarvan, hoe oud zijn ze, tot welke vriendenkring horen de anderen, waarom komen ze niet hier etc. Je mag wel iets kritischer zijn bij het promoveren van een kennis naar een vriend.
Even over dat laatste, uiteraard is dat gebeurd. Die vragen zijn allemaal gesteld.
Daarnaast is mijn dochter echt niet goedgelovig of dom. Geloof maar niet dat ze die jongen nog eens een kans geeft. Mijn dochter kan echt heel zwart-wit zijn in die dingen. Ik denk niet dat ze haar zien als puppy, mijn dochter is niet gemakkelijk met jongens en het kost echt wel wat moeite om een beetje contact te krijgen, maar ze is wel met beide benen in de afrekening gesprongen. Daar heb je gelijk in. En jongen 2 ook btw.
Kimdekim schreef op 24-04-2023 om 21:38:
[..]
Even over dat laatste, uiteraard is dat gebeurd. Die vragen zijn allemaal gesteld.
Daarnaast is mijn dochter echt niet goedgelovig of dom. Geloof maar niet dat ze die jongen nog eens een kans geeft. Mijn dochter kan echt heel zwart-wit zijn in die dingen. Ik denk niet dat ze haar zien als puppy, mijn dochter is niet gemakkelijk met jongens en het kost echt wel wat moeite om een beetje contact te krijgen, maar ze is wel met beide benen in de afrekening gesprongen. Daar heb je gelijk in. En jongen 2 ook btw.
Ik denk dat je je dochter meer helpt door kritischer naar haar plannen en acties te kijken. Nu verdedig je alles wat ze doet. Daar heeft ze niks aan. Ze kan hiervan leren, maar dan moet ze wel leren wat haar eigen aandeel is. Want dan weet ze ook wat ze de volgende keer anders kan doen. En als haar ouders dit bij haar weghouden leert ze zelf ook niet om kritisch na te denken over haar eigen acties. Het gaat er niet om dat ze alles goed moet doen, maar wel dat ze ervan leert.
ik verdedig echt niet alles wat ze doet. Ik merk alleen dat ik het heel lastig vind als er aannames gemaakt worden die niet kloppen. Dan zeg ik dat het anders zit. Ja dan komt het misschien over dat ik alles goed praat maar dat is oprecht niet. Al vind ik wel dat ze in deze gewoon niet zoveel fout heeft gedaan. Iemand heeft met voorbedachte rade besloten haar avond te verzieken ws alleen uit een soort van woede om de afwijzing. Uiteraard leert ze daarvan maar dit zijn ook geen situaties die je kan voorkomen.
Kimdekim schreef op 24-04-2023 om 22:08:
ik verdedig echt niet alles wat ze doet. Ik merk alleen dat ik het heel lastig vind als er aannames gemaakt worden die niet kloppen. Dan zeg ik dat het anders zit. Ja dan komt het misschien over dat ik alles goed praat maar dat is oprecht niet. Al vind ik wel dat ze in deze gewoon niet zoveel fout heeft gedaan. Iemand heeft met voorbedachte rade besloten haar avond te verzieken ws alleen uit een soort van woede om de afwijzing. Uiteraard leert ze daarvan maar dit zijn ook geen situaties die je kan voorkomen.
Het gaat er niet om of ze foute dingen doet, een "slecht" meisje is, of jij een foute ouder. Je staat hier niet terecht.
Het gaat erom dat je ziet dat je soms teugels kunt laten vieren en ze soms ets strakker kan trekken. En dat zul je vast al met van alles doen, maar ik zie een jonge puber op ontdekkingstocht en daar moet een heel gezin nog aan wennen. Das niet erg, het zijn geen aanvallen; we kennen jullie immers niet, maar soms kun je er je voordeel mee doen als anderen iets (voor)zien uit ervaring of door professionele kennis.
Kimdekim schreef op 24-04-2023 om 22:08:
ik verdedig echt niet alles wat ze doet. Ik merk alleen dat ik het heel lastig vind als er aannames gemaakt worden die niet kloppen. Dan zeg ik dat het anders zit. Ja dan komt het misschien over dat ik alles goed praat maar dat is oprecht niet. Al vind ik wel dat ze in deze gewoon niet zoveel fout heeft gedaan. Iemand heeft met voorbedachte rade besloten haar avond te verzieken ws alleen uit een soort van woede om de afwijzing. Uiteraard leert ze daarvan maar dit zijn ook geen situaties die je kan voorkomen.
Jawel, deze en de vorige situatie had ze wel kunnen voorkomen. Haar voelsprieten staan sociaal nog niet goed afgesteld. Dat is niet raar, want ze is nog jong, maar ze brengt zichzelf en haar vriendin nu al twee keer in een potentieel onveilige situatie. Daar moet je met haar over in gesprek. Hoe kun je beoordelen of mensen oprecht zijn. En de volgende vragen stellen. Wat is dit voor jongen, waarom op die plek, waarom zo laat, wie komen er nog meer, heeft haar vriendje ook zelf tegen haar gezegd dat hij zou komen, wat weet ze over die jongens. En als ze de antwoorden niet weet, laat haar dat dan onderzoeken voordat je toezegt haar te brengen. Want in feite faciliteer je dit onveilige gedrag.
