Kind met narcisme? Ik weet het niet meer...
Ik moet dit echt even van me afschrijven en misschien hebben jullie ook wel tips etc. Ik voel me als moeder (samen met mijn man erbij) erg eenzaam en alleen erin staan. Ik heb namelijk een narcistische schoonmoeder die bij de geboorte van mijn dochter dacht dat ze recht had op haar eerste kleinkind. ( Inmiddels is zij bijna 14) Schoonmoeder kreeg het voor elkaar om hulpinstanties te bellen voor mij , ze had de pesthekel aan me want ja ik was niet gelovig en zij wel. Ze haatte me en uitte dit in beschuldigingen en dat kleindochter beter bij haar af was. Iedereen geloofde haar ,want ze ging trouw naar de kerk en niemand denkt dat een gelovige vrouw liegt. Ze overtuigde mijn man er bijna van om mij te dumpen, zodat zij voor onze dochter kon zorgen. Gelukkig zag hij ook in hoe zijn moeder uiteindelijk was. Maar ze kreeg het dus voor elkaar om mijn dochter eens per week een hele dag te mogen hebben vanaf de geboorte.
Toen mijn dochter ouder werd kreeg ze veel cadeautjes van oma en werd erg geprezen en hoefde ze van haar niks te eten wat ze niet lekker vond van schoonmoeder. Ze ging totaal tegen de opvoeding in. Mijn man kwam er achter dat ze mij bij mijn dochter compleet zwart maakte . " Mama is niet goed voor je" ," mama is slecht, je moet niet naar mama luisteren" ," geef mama maar overal de schuld van " " die blauwe plek op je knie is van mama he". Ik wilde alle contact verbreken, maar mijn man zag nog niet in dat ze zwaar narcistisch is dus hij was nog welkom met de kids (later toen er nog 2 kwamen) maar ik niet. Ik wist te veel hoe ze was en ik was niet welkom
Eenmaal op school gingen juffen doorvragen toen ze blauwe plekken op haar benen had en je raad het al ze zei dat ik de schuldige ervan was. Daarna gingen de juffen op dezelfde tour als oma door te zeggen , " die blauwe plek is van mama he" en ze zei gelijk overal ja op. Oma had contacten met mensen van school ( was christelijke school en ze konden elkaar van de kerk) Mijn (ons) leven was kapot.. 4 jaar lang heb ik maar enkele ( zeg maar letterlijk 2) juffen in vertrouwen kunnen nemen die ons wel geloofden.
Oma trok haar in alles voor geen cadeautjes voor de rest , alleen voor haar. Zij mocht overal mee naartoe, de rest niet. Op verjaardagen liet ze haar gedrag niet merken en hing ze de lieve gastvrouw uit. Ze had alleen tussen neus en lippen door flauwe opmerkingen naar mij ( niemand zou het horen) , maar in voelde me wel rot.
Schoonmoeder was ook al opgenomen in een rusthuis , omdat ze het te druk vond thuis. Ze had 2 thuiswonende kinderen. Regel was daar toen dat ze daarna wekelijks bij ons op de koffie zou gaan en zou praten met ons om contact te behouden. Die mensen wisten dat ze narcistisch was. Maar ze hield zich niet aan de regel. Alleen mijn man en oudste dochter waren welkom.
Wij hebben echt heel veel voor haar gedaan. Ik heb haar huis schoongemaakt toen ze in dat rusthuis zat. We hebben mijn mans broertje en zusje in huis genomen zodat ze daar geen omkijken naar had. We zijn met haar mee geweest naar de kerk omdat ze zich alleen voelde , waar ze ons bijna paar weken later letterlijk verplichtte om daar belijdenis te doen te trouwen en zo snel mogelijk te dopen. Ookal moest dat zonder mijn toestemming zei ze , ze zou het voor elkaar krijgen.
Paar jaar terug hebben we uiteindelijk de knoop doorgehakt en alle contact verbroken na een paar jaar knipperlicht relatie tussen schoonmoeder en ons en stalkingen van haar kant Ze zette zelfs haar andere kinderen in om ons in de gaten te houden. Ze moest en zou alles weten Het was niet meer te doen. In mijn ogen veel te laat ,maar ik wilde liever dat mijn man het zelf inzag. En dat zag die. Hij herkende alle symptomen van een narcist in haar. Zelfs met zijn jeugd . Ook zijn we nu gestopt met geloof.
Enige punt waar we nu mee zitten is onze bijna 14 jarige dochter.. jarenlang (sinds haar 7de) hulpverlening gehad en we weten niet wat er met haar is...
-Ze liegt tegen school over haar thuis situatie. Ze spreekt het uit tegen vriendin en die zegt het tegen haar mentor. Wij hebben met school dit ook allemaal besproken. Ze geloofd haar eigen leugens en speelt alles mee
- Ze slaat schopt en knijpt ons en schreeuwt ze de hele buurt bij elkaar. Ze gaf me zelfs de karatetrap in mijn rug toen ik 35 weken zwanger was van de 3 de. Ze schreeuwt letterlijk tegen iedereen ook tegen de jongste van 1,5. Vorige hulp zegt dat ze ODD heeft maar ze zeiden dat ze er niet op konden testen. En dochter heeft de vorige hulp de deur gewezen dus niet meer terug gekomen. We hebben nu zelf weer aan de bel getrokken en hopen dat ze nu ook echt geholpen wordt. Zelf denken we dat ze de vorige testen heeft gemanipuleerd... Er kwam maar weinig tot niks uit. Ze laat haar agressief gedrag ook alleen thuis zien. Als we zeggen dat we filmpjes hebben willen haar hulpverlening en school er niks van weten ,want ze willen haar herinneren hoe ze bij hun is. We hebben nu net weer spoedhulp omdat ze erg schreeuwt en kwaad is naar ons , wij hebben er alleen een hard hoofd in dat dit gaat helpen, want eenmaal als de hulp er is zegt ze geen woord , zelfs niet als ze alleen met hun is. Ze heeft echt 0,0 geen empathie voor ons. Alleen op school wil ze haarzelf van haar goede kan t laten zien en als de hulp er is.Dit kost haar veel energie waardoor ze thuis flipt. Ze schiet ook gelijk naar rood. Ze laat ook kenmerken zien van narcisme, maar of dat mogelijk is bij een 14 jarige?? Ik weet het allemaal niet meer. Zoveel tips gehad voor opvoeding etc niks lijkt te helpen. Ze is nog maar een 14 jarige horen we steeds. Hulp heeft haar nog nooit echt op haar gedrag aangesproken, want ze is nog maar 14...
Ik voel me een waardeloze moeder en sommige mensen lijken niet te weten waar je het over hebt. Ze zien alleen het lieve meisje ... Wij houden veel van haar maar het is niet uit te houden met dat gedrag. Eenmaal per week praten met iemand en daarbuiten weerr helemaal flippen op ons gezin lijkt mij ook geen goede hulp meer.
Sorry als het er erg slordig staat allemaal. Met smartphone en dikke vingers en een vol hoofd is het niet makkelijk je verhaal kwijt te kunnen.
Waak ervoor dat ze niet tussen jou en je man in komt en jullie tegen elkaar uit speelt, ala haar oma.
Je bent geen waardeloze moeder want je hebt je retebest gedaan om het gezin bij elkaar te houden. Je had in het begin reden genoeg om je man de deur te wijzen voor het niet opkomen voor zijn vrouw, (dat deed hij later pas).
En van gebeurtenissen in het verleden hebben jullie geleerd; niet meer doen wat iemand je opgedraagt ( eisen van schoonmoeder), terwijl dat tegen je eigen wil indruist. Belangrijk voor in de toekomst.
Of je kind narcistische is? Geen idee, ze was 6 dagen bij jullie en 1 dag bij haar. Daarbij is het ook al weer een paar jaar geleden. Ze heeft wel de leeftijd van een puber bereikt. Bekijk je dochter niet door dezelfde bril als je naar je schoonmoeder hebt gekeken. Je dochter is je schoonmoeder niet.
Je dochter begint te puberen, onuitstaanbaar gedrag hoort daarbij. Zowel bij pubers als bij mensen met narcisme moet je heel duidelijk je grenzen aangeven. Ga dus met je man in gesprek over wat jullie belangrijk vinden en wat jullie laten gaan. Trek één lijn en hou je daar allebei aan.
Een boek over het puberbrein lezen kan ook verhelderend zijn.
(Edit: tegelijk met Flanagan gepost 😀)
wat een verhaal. Weet niet waar te beginnen om te reageren. Maar allerleerst hoop ik dat je hier genoeg reacties krijgt om verder te kunnen.
Ik lees heel veel dingen waarvan ik denk hè?!? Ik snap dat je het deel met sm erbij vermeld. Ik zou alle contact verbreken met sm. Het aandeel van hulpverlening en school vind ik echt te bizar voor woorden.
Is (terug) naar de huisarts een idee?
wow hoe heb je het zolang vol kunnen houden met zo'n schoonmoeder?
Die schoonmoeder klinkt als een heel naar mens en ik vind het bizar dat school en hulpverlening in gaan op haar verzoeken. In principe zijn de ouders contactpersoon, niet een oma.
Als oma slecht praat over haar schoondochter en kind dat internaliseert en zelf ook slecht gaat praten over haar moeder, dan vind ik dat jouw man daar veel te laat stelling in heeft genomen. Ook met de ongelijke behandeling voor de andere kinderen.
Vind hij dat normaal? Wil hij dat accepteren? En tegen welke prijs?
Narcisme is met 14 nog niet vast te stellen, noch uit te sluiten. Ik zou wel met je man duidelijke grenzen stellen aan wat jullie verwachten en waar jullie grenzen liggen en wat de consequenties daarvan zijn. En die ook handhaven.
Is je schoonmoeder officieel getest op narcisme . Bij een erkende ggz instelling?
Mij intrigeert de zin: “Vorige hulp zei dat ze (dochter) ODD heeft, maar … testen”
Welke hulp bedoel je dan? De huishoudelijke hulp? als de huishoudelijke hulp bij jullie diagnoses stelt, dan ben ik benieuwd hoe je aan de diagnose van je schoonmoeder komt. Ze kan ook gewoon een kreng zijn.
En mij intrigeert de zin ‘de hulp heeft haar nog nooit aangesproken op haar gedrag’. Verwacht je dat dan? En denk je dan dat dat zou helpen?
Ik neem aan dat het niet gaat om een huishoudelijke hulp maar iemand van jeugdzorg of iets dergelijks. Ik vraag me ook af of dit wel narcisme is... er is zeker iets niet in orde, maar dit klinkt erger/anders op een bepaalde manier.
Annaniem2023 schreef op 13-06-2024 om 23:10:
Mij intrigeert de zin: “Vorige hulp zei dat ze (dochter) ODD heeft, maar … testen”
Welke hulp bedoel je dan? De huishoudelijke hulp? als de huishoudelijke hulp bij jullie diagnoses stelt, dan ben ik benieuwd hoe je aan de diagnose van je schoonmoeder komt. Ze kan ook gewoon een kreng zijn.
Pinokkio schreef op 13-06-2024 om 23:13:
En mij intrigeert de zin ‘de hulp heeft haar nog nooit aangesproken op haar gedrag’. Verwacht je dat dan? En denk je dan dat dat zou helpen?
Wat een apart verhaal. Hoe komt je schoonmoeder op zo’n jonge leeftijd met thuiswonende kinderen in aanmerking voor een rusthuis? Of bedoel je een psychiatrische instelling?
Ik zou je grieven over je schoonmoeder en het gedrag van je dochter niet aan elkaar koppelen. Okee, je dochter is een aantal jaar 1x per week naar haar toe gegaan, maar ze was 6 dagen per week bij jullie. Dus ik denk toch dat de invloed van je schoonmoeder beperkt is, al kan het wel genetisch zijn.
Je dochter is een puber en misschien is er ‘iets’ met haar, maar dat moet je dan uit laten zoeken. Ik ben niet meteen voor labels, maar een label kan wel maken dat zij en jullie de juiste hulp krijgen. Ik denk ook dat je dat beter nu kunt doen dan wachten tot ze 18 is. Als ze 18 is, kun je als ouders niets meer. De tijd gaat snel.
Ik heb zelf ook een puberdochter. Schreeuwen soms, ja. Ontevreden zijn, ja. Niet mee willen helpen, ja. Soms ongemotiveerd voor school, ja. Als wij grenzen aangeven zijn wij ‘stomme ouders’. Maar wat jij beschrijft zit er bij jouw dochter ook agressief gedrag bij, slaan, schoppen, knijpen van de ouders en andere gezinsleden (?), dat vind ik eerlijk gezegd niet normaal voor een puber van 14.
Het klopt overigens niet dat je ODD niet zou kunnen vaststellen bij een 14-jarige. Je moet alleen dan wel naar een psychiater of psycholoog gaan die diagnoses mag stellen. Hier kun je bijv meer info vinden over ODD bij kinderen:
https://kenniscentrum-kjp.nl/professionals/gedragsstoornissen-odd-cd/
Flanagan schreef op 13-06-2024 om 20:19:
Waak ervoor dat ze niet tussen jou en je man in komt en jullie tegen elkaar uit speelt, ala haar oma.
Je bent geen waardeloze moeder want je hebt je retebest gedaan om het gezin bij elkaar te houden. Je had in het begin reden genoeg om je man de deur te wijzen voor het niet opkomen voor zijn vrouw, (dat deed hij later pas).
En van gebeurtenissen in het verleden hebben jullie geleerd; niet meer doen wat iemand je opgedraagt ( eisen van schoonmoeder), terwijl dat tegen je eigen wil indruist. Belangrijk voor in de toekomst.
Of je kind narcistische is? Geen idee, ze was 6 dagen bij jullie en 1 dag bij haar. Daarbij is het ook al weer een paar jaar geleden. Ze heeft wel de leeftijd van een puber bereikt. Bekijk je dochter niet door dezelfde bril als je naar je schoonmoeder hebt gekeken. Je dochter is je schoonmoeder niet.
Ze is al een paar keer ertussen gekomen, want ze wilde ons graag uit elkaar trekken. Gescheiden ouders waren leuker volgens haar, dat hoorde ze van een klasgenoot. Dan krijg je 2 kamers , 2 huizen etc.. nu heeft ze een vriendin die in een pleeggezin woont en nu wilt ze dus zelf ook in een pleeggezin wonen. Ik weet niet wat ze denkt of doet. We willen haar sowieso laten testen weer, want we kunnen haar zo niet helpen. We hebben idd veel geleerd in de tijd met al die narigheid van schoonmoeder.
IMI-x2 schreef op 13-06-2024 om 20:22:
Je dochter begint te puberen, onuitstaanbaar gedrag hoort daarbij. Zowel bij pubers als bij mensen met narcisme moet je heel duidelijk je grenzen aangeven. Ga dus met je man in gesprek over wat jullie belangrijk vinden en wat jullie laten gaan. Trek één lijn en hou je daar allebei aan.
Een boek over het puberbrein lezen kan ook verhelderend zijn.(Edit: tegelijk met Flanagan gepost 😀)
Ik zou schoppen in mijn rug als ik hoogzwanger was en mij zo vernederen en uitschelden en keihard schreeuwen zodat eind van de straat je het nog kan horen en het hele huis kort en klein slaat als ze een keer een " nee " hoort ,toch niet onder puberen zetten. Grenzen hebben we en consequenties ook, maar niks lijkt te helpen.
Zeesterretje schreef op 13-06-2024 om 20:23:
wat een verhaal. Weet niet waar te beginnen om te reageren. Maar allerleerst hoop ik dat je hier genoeg reacties krijgt om verder te kunnen.
Ik lees heel veel dingen waarvan ik denk hè?!? Ik snap dat je het deel met sm erbij vermeld. Ik zou alle contact verbreken met sm. Het aandeel van hulpverlening en school vind ik echt te bizar voor woorden.
Is (terug) naar de huisarts een idee?
Mijn huisarts is dezelfde als die van mijn schoonmoeder. Zij heeft hem compleet ingepalmd en ons gezin zwart gemaakt, dat ik niks meer met onze huisarts heb. Hij gaat zelf dit jaar met pensioen. Hij kon zich niet houden aan beroepsgeheim. Wij vragen steeds naar vervanging. Maar huisarts kan hier niet veel mee. CJG is het nu die het weer heeft opgepakt.
Ik zou weggaan uit die gemeenschap en naar een grote stad gaan. Daar zijn mensen veel minder snel geneigd een gelovige vrouw te vertrouwen enkel omdat ze Christen is. Dan kan je ook gewoon een huisarts kiezen die niks met haar te maken heeft en een school waar ze niet zo raar doen.
Sorry om het te zeggen, maar jouw man is ook een groot deel van het probleem. Die had al lang het contact moeten verbreken en haar op haar plaats moeten zetten.
Zet in op wegwezen uit die omgeving, zodat je geen gedeelde huisartsen hebt en mede-Christenen die nog rare ideeen over jullie hebben dankzij dat schoonloeder.
Wij hebben verschillende soorten hulp gehad, dochter heeft pmt gehad. Wij Ambulante gezins begeleiding. Al meerdere keren verschillende instanties.. maar schoonmoeder werd erbij gehaald omdat zij ons netwerk was. En dat heeft ze uitgebuit. Nu met deze spoedhulp ( deze week gestart) wilden ze haar ook weer erbij halen maar dit keer duidelijk nee gezegd.
Via de kerk is schoonmoeder in een rusthuis beland.. daar herkenden ze de kenmerken van narcisme. Ze hebben gesprek gehad met alle kinderen toen. Helaas bepaald schoonmoeder ook als wij geen contact meer hebben met haar dan de rest van de familie ook niet. De rest geloofd haar maar gewoon. Ze willen niet tegen haar in gaan Testen wil zo iemand niet , ze denkt dat er niks mis is met der en dat ons gezin het probleem van alles is.
