Kind 15 non binair en boos
Hoi allemaal,
Ik ben ten einde raad, vandaar dat ik dit bericht plaats. Misschien dat er mensen zijn die hetzelfde hebben meegemaakt of tips hebben.
Ons kind is 1,5 jaar geleden uit de kast gekomen, ze vertelde dat ze lesbisch was. Niet veel langer daarna kreeg ze verkering met een meisje uit haar klas. Een jaar later is ze nogmaals uit de kast gekomen en vertelde ze dat ze non binair was... Voor ons was dit nooit een issue, iedereen mag zijn wie hij/zij/hen is en hebben ons verdiept in het non binaire..We waren zelfs blij en trots dat hen het durfde te vertellen. Nu zijn we een half jaar later, maar ons kind is boos....vooral op mij, de moeder. Ik heb vaak gevraagd waarom, wat er scheelt,... het antwoord is dan letterlijk; je houdt geen rekening met mij en noemt me nog steeds meisje. Ik heb uitgelegd dat ik na 15 jaar meisje gezegd te hebben echt m'n best doe om dit niet meer te zeggen, maar dat het soms lastig is. Ik probeer er de hele tijd op te letten. Als ik naar boven roep dat het eten klaar is, roep ik altijd; kinderen eten.
Maar soms maak ik ook een fout, dan zeg ik meid, ik merk het bijna altijd op en dan corrigeer ik het altijd; sorry kind zeg ik dan.
Ik doe zo erg mijn best, maar het is nooit goed. Ik vind dit zo erg, echt heel ondankbaar ook.
Vandaag heb ik hen ingeschreven bij een psychologen praktijk gericht op genderproblematiek. Dat zal hen zeker niet willen...maar ben btje ten einde raad.
Hebben jullie mss tips of hetzelfde mee gemaakt? Ik zou het graag horen, liefs vlinder
Afzetten is gezond puber-gedrag..vroeger waren het hippies, nozems, punkers, emo's, ...etc en nu zijn er nieuwe hokjes bijgekomen zoals non-binair. Lekker iets wat je oude bejaarde ouders niet kunnen bijbenen en waar je dan fijn op kunt afgeven in de weg van het ontwikkelen van een eigen identiteit.
Volgens mij hebben jullie een normaal-puber-probleem. Zij maakt zich los en dat doet jou pijn.
Waarom mag zij niet boos zijn? Waarom is haar boosheid jouw persoonlijke probleem?
Mijn ex (nu goede vriend) is non-binair. Ik maak nog steeds fouten, net als jij. Gelukkig wordt me dat niet aangerekend, maar ex is halverwege de 30. Jouw kind is non-binair maar ook een puber (het etiketje maakt hen niet minder hormonaal en egocentrisch), en dus zal je het nooit goed genoeg doen. Laat het van je afglijden (teflon laagje) en blijf je kind steunen zoals je doet. Die dankbaarheid komt wel, maar later.
Als kind nog niet klaar is voor een gesprek met een psycholoog, zou ik niet dwingen. Laat hen er zelf maar mee komen, tenzij je echt zorgen hebt omdat kind depressief lijkt bijvoorbeeld (meer dan normale puber moodswings).
Je kind wordt niet minder puber van een psycholoog en zij heeft ook niet perse een probleem. Haar frontale cortex volgroeit pas na de 20. Er is nog veel impulsiviteit en weinig inzicht in oorzaak en gevolg. Wanneer je als ouder het wel perfect zou doen, dan vindt zij wel iets anders om tegen af te zetten. Bijvoorbeeld dat je te perfect bent.
Neem het niet te persoonlijk To. Je doet je best en that's it. Komt vast wel weer goed.
Ik zou een keer boos terug worden en zeggen dat ze zich niet zo moet aanstellen wanneer jij je een keer vergist. Dit is stom pubergedrag.
Mug schreef op 07-12-2022 om 19:36:
Ik zou een keer boos terug worden en zeggen dat ze zich niet zo moet aanstellen wanneer jij je een keer vergist. Dit is stom pubergedrag.
En dit ja. Je hoeft niet elk gedrag te pikken of jezelf aan te rekenen hoor.
Je kind klinkt als een puber, maak je niet te druk.
Hier een inmiddels non-binair nichtje dat op haar 16de uit de kast kwam als lesbisch.
Ze weet dat we ons best doen om haar bij haar nieuwe roepnaam te noemen, dat is genoeg voor haar.
Ze blijft als volwassen persoon gewoon ons lieve meissie, ook zonder dat we haar meissie noemen.
Lesbisch ook geen enkel probleem. Mijn moeder (haar oma) en ik reageerden letterlijk hetzelfde. "Mooi zo, dan komt ze niet met het lijf vol thuis".
Mug schreef op 07-12-2022 om 19:36:
Ik zou een keer boos terug worden en zeggen dat ze zich niet zo moet aanstellen wanneer jij je een keer vergist. Dit is stom pubergedrag.
Ja, dit dus.
Kom nou zeg, wat een aanstellerij. Ik zou inderdaad ook eens flink uit mijn plaat gaan.
Ik denk dat de psycholoog niet nodig is, en wil ze dat zelf wel?
(Ik heb geen kind, en ik wist niet dat kinderen zo onaardig konden doen.)
Hen is meervoud toch? Ik snap de ingewikkeldheid, al die regels die dan inééns door vooral ieder ánder moet worden opgevolgd, nooit zo eerlijk gezegd en hoe flexibel ik ook ben, ik zou met dat gedrag heel snel klaar zijn. Aanpassen lukt alleen als het van 2 kanten komt.
Thanks allemaal...het is idd stom pubergedrag.... ik moet het gewoon loslaten, wil haar te graag helpen, maar dat werkt juist averechts
Dat hele “hen” voor een persoon vind ik al lastig. Hen is voor mij meervoud, ik zou dat niet zo makkelijk aangeleerd krijgen denk ik. Ik vind “gij” dan beter klinken.
ik snap je wel to, ik vind dat hele non binaire ook lastig.
Los daarvan vind je kind (is hen dan nog wel je dochter eigenlijk? Of is daar ook een ander woord voor?) het misschien niet fijn dat je heb nu aanspreekt met kind. 15 jaar is daar wat oud voor, denk ik. Samen afspraken maken over wat wel en wat niet? En de ruimte geven en krijgen om daar met z’n allen aan te wennen….
succes iig, voor jou ook geen makkelijke situatie of periode.
Ik heb 1,5 jaar geleden mijn voornaam veranderd. Mijn moeder doet het nog 80% van de tijd fout. Vindt ze zelf ook erg. Ik verbeter haar regelmatig maar ben niet boos. Ze doet eht immers niet express.
En dat zou ik hen ook duidelijk maken. Dat je snapt dat hen een puber is met puber nukken en heus wel eens boos mag zijn maar dat je echt heel erg je best doet en dat het gewoon een hele verandering is en wennen voor je. Daar hoeft hen echt niet steeds boos over te zijn. Desnoods verbeterd hen je steeds tot het goed gaat.
Ik zie alleen niet zo in waarom hen naar een psych moet? Alleen om het boos zijn, dat is gewoon typisch puber gedrag.
In de Volkskrant van afgelopen zaterdag stond een interessant artikel over gender(beleving). Daar zit meer biologie achter dan ik had gedacht. Het is geen simpel gevolg van X en Y. Zeker een must voor de mensen die non-binaire mensen maar aanstellers vinden.
