Is het ok als mijn zoon zomaar dure spullen krijgt
Mijn zoon is 15 jaar en houdt van mooie spullen oa dure merkkleding. Hij krijgt deze niet van ons, dus spaart hij ervoor. Wij hebben buren in de straat – twee mannen van eind 70 jaar – die kinderloos zijn. 1 van hen heeft in de mode industrie gewerkt (en doet dit soms nog) en komt vaak met dure merkkleding thuis (we hebben het over t shirts ter waarde van 500 euro). 1 jaar geleden kreeg onze zoon GRATIS een hele zak met kleding van hun. En sindsdien krijgt hij diverse kledingsstukken, voor niets. Ik had er al vanaf het begin geen goed gevoel bij. We kennen deze mensen als buren, maar niet als goede vrienden. En ik vind het belangrijk dat mijn zoon leert dat dure spullen krijgen – waar niets tegenover staat – gewoon niet ok is. En dat het beter is om te leren dat je werkt voor je geld en daarmee je spullen koopt. Mijn partner vindt het grote onzin en vindt mij homofoob. Een week geleden mailden ze mijn partner met de vraag of onze zoon hun nog nieuwe Mac Book Pro wil hebben (gratis) en mijn zoon zei direct ‘ja’, want zijn school computer is stuk.
Voor mij is dit echt de grens!!! En ik heb gezegd dat ik het er niet mee eens ben. Helaas wil niemand naar me luisteren. Ik heb behoefte aan goed advies waarmee ik in gesprek kan gaan met mijn zoon en partner.
Wij hebben er vergelijkbaar geval gehad. Twee vrouwen dit keer, al jaren samen. Allebei een goed betaalde baan, geen kinderen. Ook geen contact met familie, want die vonden het niet goed dat twee vrouwen samen leefden.
Zij vonden het ongelofelijk leuk om af en toe iets voor onze kinderen te doen. Een laptop die zij niet meer gebruikten (de ene vrouw kreeg iedere twee jaar een nieuwe van haar werk), af en toe een bijdrage voor een vakantie. Ze zagen hoe blij onze kinderen ermee waren. Meer zat er echt niet achter. Ze vonden het fijn om te zien dat hun spullen een goede tweede ronde kregen. Langzaamaan leerden we elkaar beter kennen en kwamen we af en toe bij elkaar over de vloer. Het werden een soort tantes van onze kinderen. Verre familie die zij niet meer hadden.
Ik zou gewoon eens bij ze aanbellen. Dat je het super vindt dat zij dit voor je zoon doen, maar dat het jou wat in verlegenheid brengt. Misschien eens samen koffie drinken. En dan kun je altijd nog kijken wat je gevoel je dan zegt.
Moederkareltje schreef op 16-04-2025 om 20:59:
ik zal jou een geheimpje verklappen:
T shirts van 500 euro bestaan helemaal niet tenzij ze van goud zijn of er diamanten opzitten. Een tshirt voor 500 verkopen omdat het een merk is is al een grote lege luchtballon, als in de nieuwe kleren van de keizer als je dat verhaal kent. Mensen doen interessant onder elkaar. Een T-shirt is een T-shirt, een marge in materiaal daargelaten maar die is geen 500. Heel goed als je je kinderen niet leert 500 euro eraan uit te geven maar te krijgen of de kringloop is ook prima. Materialistisch gedoe, interessant als lege pannenkoeken is voor niemand een goede ontwikkeling. Van die 500 kunnen ze straks een maand boodschappen doen en een tshirt kopen. Leer ze dat maar.
Inderdaad, een T-shirt dat voor 500 euro in de winkel lig is voor mij hooguit 15 euro waard, want voor die prijs ligt dezelfde kwaliteit bij een andere winkel
Voor de ene zal het cadeau krijgen van allerlei spullen of geld veel meer een valkuil zijn dan voor een ander, maar een totaal vreemde zou dat onderscheid weleens niet zo goed kunnen maken. Die is niet zo met het wel en wee van het kind bezig.
Ik zou er de voorkeur geven dat je iemand zo veel mogelijk zijn eigen brood en spullen moet laten verdienen dus het aanvangsniveau zal bescheiden zijn en hij zal er trots op zijn en er ook in de toekomst trots op kunnen blijven en er veel waarde aan blijven hechten.
Het lukraak geven doorbreekt dat proces: ineens lijkt al die moeite waardeloos dus "laten we die rijke oom even gaan bewerken want die is gevoelig voor het gevoel nodig te zijn (dus eigenlijk pleeg ik een goede daad)".
rionyriony schreef op 17-04-2025 om 06:56:
[..]
Alles heeft een reden. Ook als het "uit zichzelf" is. Je mag je misschien niet bewust zijn daarvan, maar je wil er iets mee bereiken. Zelfs al is het iets menselijks als een band. Maar weggeven is geen echt goede, werkzame methode om een goede band te krijgen. Gewone directe blijk van waardering, als die echt gevoeld wordt, is daarvoor een veel beter middel. Geld appelleert aan hebzucht en dat is een negatief gevoel wat je niet moet opwekken bij iemand.
Met negatief gevoel bedoel ik dat dit gevoel geen goede richting aan je leven geeft als je het volgt.
Het boek "A Christmas Carol" gaat erover bijvoorbeeld en je weet wat er gebeurde met Scrooge.
De Zeven Hoofdzonden:
1. Superbia (hoogmoed – hovaardigheid – ijdelheid)
2. Avaritia (hebzucht – gierigheid)
3. Luxuria (onkuisheid – lust – wellust)
4. Invidia (nijd – jaloezie – afgunst)
5. Gula (onmatigheid – gulzigheid – vraatzucht)
6. Ira (woede – toorn – wraak – gramschap )
7. Acedia (gemakzucht – traagheid – luiheid – vadsigheid)Ik ben overigens niet gelovig maar zelfs toen Christus leefde en zelfs nog eerder had men al door wat een enorme verwarring dergelijke emoties konden brengen. En dat ze nergens toe leidden.
Hey, ik heb even wat vet gemaakt in jouw reactie op mijn post.
Geld appelleert aan hebzucht? Alleen als je dat toelaat natuurlijk. Wie is hebzuchtig volgens jou dan? En als je zegt: "dat moet je niet opwekken" dan ga je voorbij aan de eigen wil van de ontvanger. Je lijkt te suggereren dat de ontvanger een willoos slachtoffer is die gulheid niet kan weerstaan. Ik ben het wel met je eens dat er een onderliggende wens aan gulheid kan liggen, in het geval van de buren van mijn ex is dat in mijn opinie een behoefte aan een sociale of familieband.
Ik snap je verwijzing naar Scrooge ook niet helemaal. Ik weet niet beter of Scrooge is een voorbeeld van wat de gevolgen kunnen zijn van hebzucht en gierigheid, niet van gulheid. Gierigheid is een zogenaamde hoofdzonde, niet gulheid. Welk punt probeer je nu te maken? Dat de buren hebzucht opwekken bij mijn kinderen omdat ze gul zijn? Mijn kinderen hebben eerder medelijden met de buren dan dat ze hebzuchtig zijn. Zij zitten echt niet te wachten op giften van de buurtjes.
@Mela - ik had het al verduidelijkt in de post voor de jouwe. Iemands gedrag heeft niet alleen voor hemzelf gevolgen.
rionyriony schreef op 17-04-2025 om 10:05:
@Mela - ik had het al verduidelijkt in de post voor de jouwe. Iemands gedrag heeft niet alleen voor hemzelf gevolgen.
Ja, ik zie nu dat je postte terwijl ik mijn reactie schreef. Maar je blijft onduidelijk.
"No man is an island" ofwel: met zo'n platitude als "Iemands gedrag heeft niet alleen voor hemzelf gevolgen" zeg je eigenlijk niets. Kun je inhoudelijk reageren op mijn post?
Ik heb hier even een totale mindfuck dat er T-shirts bestaat van 550 euro. Wist dat echt niet. En dat mensen dat er dan ook voor betalen. Nu kom ik uit een arm milieu maar was ff perplex bij de geplaatste link.
OT : eens met de meesten. Er hoeft niks achter te zitten maar ik begrijp je scepsis. Misschien idd even een keer afspreken met de mannen en vragen hoe of wat. Kan idd heel goed zijn dat ze verder geen contacten hebben en dit een ander gewoon gunnen onder het mom : weggooien is zonde en verkopen op Marktplaats geeft te veel gedoe.
Ja, onvoorstelbaar dure mode bestaat. Maar TO vertelde dat de buurman in de mode gewerkt heeft, er is een kans dat hij deze stukken gratis gekregen heeft. Een vriendin van me werkte in deze branche en zij kreeg ook een paar keer per jaar een berg exemplaren van ontwerpen die niet helemaal uitgevallen waren zoals bedoeld, goed waren maar toch niet in de handel gebracht werden, zelfs stukken die eenmaal gedragen waren op een show. Ik heb in mijn studietijd regelmatig kleding uit zulke partijen van haar gekregen. Duur spul, gratis. Ik leerde daar echt niet van dat ik voortaan altijd kleding zou krijgen, altijd duur spul moest dragen of dat ik anderen moest afpersen, kom op zeg! Ik heb nu een prima salaris en ik draag nog steeds Hema-onderbroeken en t-shirtjes. Prima spul, niks mis mee.
En wat dan nog als buurman er wel voor betaald heeft, maar die shirts niet meer past of draagt. Zonde om op zolder te leggen, toch? Dan vind ik weggeven een prima optie.
MelaS schreef op 17-04-2025 om 10:25:
[..]
Ja, ik zie nu dat je postte terwijl ik mijn reactie schreef. Maar je blijft onduidelijk.
"No man is an island" ofwel: met zo'n platitude als "Iemands gedrag heeft niet alleen voor hemzelf gevolgen" zeg je eigenlijk niets. Kun je inhoudelijk reageren op mijn post?
Als je delen van mijn antwoord platitudes gaat noemen dan maak je je tekst wel erg onaantrekkelijk om er verder op in te gaan.
Ik zou er wel blij mee zijn. Mijn zoon heeft vroeger van mensen in onze straat grote dozen lego en Knexx gekregen. Hun kinderen waren wat ouder en speelden er niet meer mee. Heb daarna geen lego meer hoeven kopen.
Ga gewoon een open gesprek aan met de buren. Leer elkaar kennen en informeer eens hoe het nu zit.
Betreft het gratis gekregen of gebruikte spullen dan is dat prima. Maar nieuw gekochte spullen zou ik niet ok vinden. Je ziet wel vaker dat mensen zonder kinderen heel veel geld te besteden hebben en daarmee anderen een plezier willen doen.
Bij ons gaat heel veel eerst in de familie app, daarna in de collega app en als we het nog niet kwijt zijn op de stoep met een bordje gratis.
Knex kwam van de ouders van een achterneefje en bleef bij opa&oma.
Duplo kwam van een vriendin en ging later naar een nichtje.
Een professioneel keyboard van een collega in ruil voor babyspullen. Dat keyboard ging later weer naar een ander nichtje.
Mijn oom en tante verhuisden naar een kleinere woning. Of wij de Chinese dekenkist van oma wilden hebben. YES!!
Er is al zóveel op de wereld. De kringloop gooide tot mijn zoons verbijstering ook heel veel weg. (Maatschappelijke stage).
rionyriony schreef op 17-04-2025 om 11:17:
[..]
Als je delen van mijn antwoord platitudes gaat noemen dan maak je je tekst wel erg onaantrekkelijk om er verder op in te gaan.
Oké, wat jij wilt. Dan neem ik het woord platitude terug, zodat je alsnog inhoudelijk kunt reageren op mijn post.
rionyriony schreef op 17-04-2025 om 06:56:
[..]
Alles heeft een reden. Ook als het "uit zichzelf" is. Je mag je misschien niet bewust zijn daarvan, maar je wil er iets mee bereiken. Zelfs al is het iets menselijks als een band. Maar weggeven is geen echt goede, werkzame methode om een goede band te krijgen. Gewone directe blijk van waardering, als die echt gevoeld wordt, is daarvoor een veel beter middel. Geld appelleert aan hebzucht en dat is een negatief gevoel wat je niet moet opwekken bij iemand.
Met negatief gevoel bedoel ik dat dit gevoel geen goede richting aan je leven geeft als je het volgt.
Het boek "A Christmas Carol" gaat erover bijvoorbeeld en je weet wat er gebeurde met Scrooge.
De Zeven Hoofdzonden:
1. Superbia (hoogmoed – hovaardigheid – ijdelheid)
2. Avaritia (hebzucht – gierigheid)
3. Luxuria (onkuisheid – lust – wellust)
4. Invidia (nijd – jaloezie – afgunst)
5. Gula (onmatigheid – gulzigheid – vraatzucht)
6. Ira (woede – toorn – wraak – gramschap )
7. Acedia (gemakzucht – traagheid – luiheid – vadsigheid)Ik ben overigens niet gelovig maar zelfs toen Christus leefde en zelfs nog eerder had men al door wat een enorme verwarring dergelijke emoties konden brengen. En dat ze nergens toe leidden.
??
Voor zover ik het kan beoordelen willen deze heren bereiken dat ze geen dure spullen hieven weggooien of naar de kringloop brengen omdat ze een buurjongen hebben die er blij mee is.
Ik geef ook regelmatig dingen weg. Onlangs een bril voor een een klein meisje. De moeder kon het niet betalen. Daar hoef ik niks voor terug. Ik weet niet hoe zij heet, zij weet niet wie ik ben.
Ik vind het doorgeven van speelgoed en kleding die je toch weg wil doen wel anders dan het weggeven van hele dure nieuwe spullen. En zeker als het structureel wordt.
Ik vind het ook best raar om enorme bedragen te krijgen van buren voor bijvoorbeeld de verjaardag. Ik zou daar moeite mee hebben omdat ik dat niet terug kan/wil geven en ik ergens ook niet mijn kind dat als norm mee wil geven.
