Ik weet het niet meer
het gaat super slecht met mijn 15 jarige dochter.
Heeft een zeer laag zelfbeeld, vind zichzelf te dik, waardoor ze veel momenten heeft dat ze weinig/niet eet.
Heeft depressieve gevoelens, ziet “schaduwen” in huis, waardoor ze het eng vind alleen te zijn, te gaan slapen, snachts te gaan plassen. Wat er in resulteert dat ze vaak om 2 uur nog wakker is omdat ze afleiding zoekt beeldscherm.
Paniekaanvalle, stress van school, zelfverminking..
Ze ziet het leven niet meer zitten.
ze staat op de wachtlijst voor hulp, maar dit gaat zo traag. De jeugdgids die we eindelijk hebben ziet de spoed er wel van in en school, nadat ze vorige week op schoolreis in Tsjechie naar het ziekenhuis is geweest omdat het niet goed ging, ziet nu eindelijk de spoed er ook wel van in.
Maar ja, ondertussen hebben we nog steeds geen hulp en zitten wij als ouders met ons handen in het haar.Geen idee hoe we momenteel ons meisje kunnen helpen.
Wie heeft er tips, ervaringen, wil met mij mee praten? Ik heb zo de behoefte om mijn ei kwijt te kunnen.
Ciska, recentelijk was je dochter tijdens verjaardagsvisite weggelopen maar jullie hebben haar gelukkig wel weer naar de groep kunnen brengen. Dan is een opvang alà de groep waar ze nu in zit een uitkomst.
Nu het duidelijk wordt dat ze zich daar niet haar draai kan vinden en haar vriendin het ook nog eens heeft uitgemaakt, is het niet vreemd dat ze op een keer weigert naar die groep te gaan en liever thuis blijft. Misschien een gekke vraag, maar kan dat? Met ambulante begeleiding of inschakeling familie?
Haar ziekte is natuurlijk niet in een maandje over, maar ik lees momenteel ook weinig progressie bij dochter in de groep waar ze nu is.
Durven jullie een proefweek thuis aan? Of is er dan een kans dat ze weer onderop de wachtlijst komt te staan?
Flanagan, het lijkt me duidelijk dat dat niet realistisch is. Omdat dochter thuis nog altijd/ zeker nu weer een gevaar voor zichzelf is, en dat ook voor Cis en haar man en hele zware emotionele belasting en verantwoordelijkheid is. Ik spreek voor mezelf, uiteraard, maar ik vind het niet prettig dat je steeds opnieuw met dit soort onrealistische ideeën komt, ik denk dat dat het voor Cis niet makkelijker maakt, maar juist een stukje schuldgevoel kan geven omdat ze door hun dochter op dit moment -heel terecht- niet kunnen bieden.
Tijgeroog schreef op 24-12-2023 om 20:11:
Flanagan, het lijkt me duidelijk dat dat niet realistisch is. Omdat dochter thuis nog altijd/ zeker nu weer een gevaar voor zichzelf is, en dat ook voor Cis en haar man en hele zware emotionele belasting en verantwoordelijkheid is. Ik spreek voor mezelf, uiteraard, maar ik vind het niet prettig dat je steeds opnieuw met dit soort onrealistische ideeën komt, ik denk dat dat het voor Cis niet makkelijker maakt, maar juist een stukje schuldgevoel kan geven omdat ze door hun dochter op dit moment -heel terecht- niet kunnen bieden.
Was in geheel niet de bedoeling iemand een schuldgevoel te bezorgen.
Excuus Ciska, als dit bij jou zo is binnen gekomen.
denk aan jullie ….
Flanagan, je snapt het echt helemaal niet, maar ik zal het even uitleggen:
2 weken geleden liep dochter weg en kon man haar nog net op tijd vinden voordat ze de brug af sprong.
De afgelopen 2 weken zijn we meerdere keren gebeld door de groep omdat dochter heeft geprobeerd zich te verwurgen, gisterenavond nog 2x. Ze heeft bij de huisarts gezeten omdat ze zich zo beschadigt heeft dat dit gehecht moest worden. Ze slaapt al weken in een slaapkamer met camerabewaking omdat ze niet veilig voor zichzelf is en doet meerdere malen uitspraken dat het leven echt klaar is voor haar. En dat als ze de kans krijgt ze uit het leven gaat stappen.
Ze slikt al een week haar medicatie niet.
Er is een aanvraag weg voor 1 op 1 zorg.
En jij denkt dat dochter naar huis kan? Dat wij, als 2 ouders die helemaal uitgeput zijn en bij wie niet 1 maar meerdere emmers al helemaal overgelopen zijn, de zorg wel aankunnen voor dochter, dat wij haar veilig kunnen houden hier? Dat wij kunnen bereiken wat niemand tot nu toe bereikt heeft, haar het plezier in leven weer terug te vinden.
Ik heb het al eens eerder gevraagd, maar vraag het nogmaals, zou je aub niet meer in mijn topic willen schrijven.
Ciska 
Wat gaan jullie (en dat al zo lang!) een enorm moeilijke tijd door..
Ik heb net alle pagina's gelezen, tranen in m'n ogen!
Geen tips of wijze woorden maar wel een dikke knuffel
Ciska78 schreef op 25-12-2023 om 08:28:
Flanagan, je snapt het echt helemaal niet, maar ik zal het even uitleggen:
2 weken geleden liep dochter weg en kon man haar nog net op tijd vinden voordat ze de brug af sprong.
De afgelopen 2 weken zijn we meerdere keren gebeld door de groep omdat dochter heeft geprobeerd zich te verwurgen, gisterenavond nog 2x. Ze heeft bij de huisarts gezeten omdat ze zich zo beschadigt heeft dat dit gehecht moest worden. Ze slaapt al weken in een slaapkamer met camerabewaking omdat ze niet veilig voor zichzelf is en doet meerdere malen uitspraken dat het leven echt klaar is voor haar. En dat als ze de kans krijgt ze uit het leven gaat stappen.
Ze slikt al een week haar medicatie niet.
Er is een aanvraag weg voor 1 op 1 zorg.
En jij denkt dat dochter naar huis kan? Dat wij, als 2 ouders die helemaal uitgeput zijn en bij wie niet 1 maar meerdere emmers al helemaal overgelopen zijn, de zorg wel aankunnen voor dochter, dat wij haar veilig kunnen houden hier? Dat wij kunnen bereiken wat niemand tot nu toe bereikt heeft, haar het plezier in leven weer terug te vinden.
Ik heb het al eens eerder gevraagd, maar vraag het nogmaals, zou je aub niet meer in mijn topic willen schrijven.
Ach Ciska toch 
Het klinkt zo zwaar... Ik hoop dat jullie snel wat licht mogen zien.
oh lieve ciska.. kippenvel als ik je laatste berichtje lees.. ik denk aan jullie
Ach, Ciska…
Ciska, wat een niet te verdragen strijd. Ik wens je toe dat je ergens, ik weet niet waar vandaan, een krachtbronnetje kunt aanboren. Heel ontzettend veel sterkte.
Ciska78 schreef op 16-12-2023 om 09:54:
gisteren het gesprek gehad. En wat we eigenlijk al wel wisten is nog eens extra bevestigd.
Dochter wordt erg overvraagd op deze groep. Er word cognitief erg veel van haar gevraag terwijl ze emotioneel veel lager zit en in spanning nog lager. Wat dochter nodig heeft is veel meer bij de hand genomen worden in stres en hoge spanningsmomenten. Wat de groep bijv heel erg doet als de kritische kant heel erg aanwezig is, is dat dochter die gedachtens dan op moet schrijven, waardoor ze dan nog meer in haar hoofd gaat zitten, terwijl ze dan meer heeft aan een stukje lopen, sport, schopkussen.
Maar dit is wel hoe de groep werkt, erg gericht op het cognitieve.
De bedoeling van nu is dat er een lange termijn plan komt te liggen over hoe we dochter veilig gaan houden zonder steeds te moeten op en afschalen, dus meer duidelijkheid hierin.
Een betere en gestructureerdere dagplanning/invulling met zo min mogelijk losse momenten
Verder gaat er een woonplan komen, met adviezen. En wordt er een aanvraag gedaan voor 1 op 1 begeleiding. Want het is wel duidelijk dat wat dochter nodig heeft niet op deze groep gegeven kan worden, in ieder geval niet met de hoeveelheid begeleiding die nu op de groep staat.
Ook gaan we kijken hoe we de thuisbezoeken beter vorm gaan geven, want ook daarin moeten we gaan kijken wat kan en helpend is voor dochter en ons.
Volgende week hebben BC en orthopedagoog in ieder geval een overleg over de korte termijn aanpak.
Gezingsvoogd gaat de aanvraag voor meerzorg inzetten.
Begin januari hebben we weer een nieuw overleg.
Je dochter lijkt liever thuis te zijn dan in de groep; basis voor mijn suggestie. Het is eerder en compliment aan jullie omdat zij thuis, op basis van wat je schrijft, haar gedachten kan verzetten o.a. dmv sportieve activiteiten.
Ja, ik kijk naar haar beleving; groep komt niet over als veilige plaats.
Flanagan, volgens mij was Cis heel duidelijk: ze vraagt je opnieuw om hier niet meer te reageren. Doe dat dan ook!!! En ga niet weer inhoudelijk lopen zeuren, Cis geeft heel duidelijk dat het absoluut onmogelijk is en dat zij haar man volledig overlopen. Ze heeft geen zin, tijd of energie om die ook nog aan jou te moeten besteden.
Ik hoop dat jij heel snel je bericht (laat) verwijderen, voor Cis dit leest, zodat zij zich kan focussen op een hopelijk fijne kerst met haar gezin.
