Ik weet het niet meer
het gaat super slecht met mijn 15 jarige dochter.
Heeft een zeer laag zelfbeeld, vind zichzelf te dik, waardoor ze veel momenten heeft dat ze weinig/niet eet.
Heeft depressieve gevoelens, ziet “schaduwen” in huis, waardoor ze het eng vind alleen te zijn, te gaan slapen, snachts te gaan plassen. Wat er in resulteert dat ze vaak om 2 uur nog wakker is omdat ze afleiding zoekt beeldscherm.
Paniekaanvalle, stress van school, zelfverminking..
Ze ziet het leven niet meer zitten.
ze staat op de wachtlijst voor hulp, maar dit gaat zo traag. De jeugdgids die we eindelijk hebben ziet de spoed er wel van in en school, nadat ze vorige week op schoolreis in Tsjechie naar het ziekenhuis is geweest omdat het niet goed ging, ziet nu eindelijk de spoed er ook wel van in.
Maar ja, ondertussen hebben we nog steeds geen hulp en zitten wij als ouders met ons handen in het haar.Geen idee hoe we momenteel ons meisje kunnen helpen.
Wie heeft er tips, ervaringen, wil met mij mee praten? Ik heb zo de behoefte om mijn ei kwijt te kunnen.
Sterkte lieve Ciska. Knuffel
spannend Ciska, ik leef met jullie mee! Hoop dat het onderzoek handvaten biedt.
Ciska78 schreef op 15-12-2023 om 06:53:
Vandaag het gesprek met het CCE met de uitkomsten van de observaties en onderzoeken ben erg benieuwd wat daar uit gaat komen.
Oh spannend zeg!
Ik denk aan jullie 
Sterkte en succes vandaag Ciska.
Ik denk aan jullie.
♥️
Ik hoop dat je wat optimisme uit het gesprek hebt kunnen putten!
gisteren het gesprek gehad. En wat we eigenlijk al wel wisten is nog eens extra bevestigd.
Dochter wordt erg overvraagd op deze groep. Er word cognitief erg veel van haar gevraag terwijl ze emotioneel veel lager zit en in spanning nog lager. Wat dochter nodig heeft is veel meer bij de hand genomen worden in stres en hoge spanningsmomenten. Wat de groep bijv heel erg doet als de kritische kant heel erg aanwezig is, is dat dochter die gedachtens dan op moet schrijven, waardoor ze dan nog meer in haar hoofd gaat zitten, terwijl ze dan meer heeft aan een stukje lopen, sport, schopkussen.
Maar dit is wel hoe de groep werkt, erg gericht op het cognitieve.
De bedoeling van nu is dat er een lange termijn plan komt te liggen over hoe we dochter veilig gaan houden zonder steeds te moeten op en afschalen, dus meer duidelijkheid hierin.
Een betere en gestructureerdere dagplanning/invulling met zo min mogelijk losse momenten
Verder gaat er een woonplan komen, met adviezen. En wordt er een aanvraag gedaan voor 1 op 1 begeleiding. Want het is wel duidelijk dat wat dochter nodig heeft niet op deze groep gegeven kan worden, in ieder geval niet met de hoeveelheid begeleiding die nu op de groep staat.
Ook gaan we kijken hoe we de thuisbezoeken beter vorm gaan geven, want ook daarin moeten we gaan kijken wat kan en helpend is voor dochter en ons.
Volgende week hebben BC en orthopedagoog in ieder geval een overleg over de korte termijn aanpak.
Gezingsvoogd gaat de aanvraag voor meerzorg inzetten.
Begin januari hebben we weer een nieuw overleg.
dit klinkt alsof er nu goed naar dochter en haar behoeften gekeken wordt, Ciska. Dat is bemoedigend en hopelijk kunnen ze haar snel gaan ondersteunen zoals zij nodig heeft.
Geeft dit jullie ook moed? En hoe reageerde dochter op deze bevindingen? Of is het nog niet met haar gedeeld?
Pffft, het is toch wat dat het zo lang duurt voordat dit duidelijk wordt, maar fijn dat er nu meer naar haar gekeken wordt
klinkt als een goed gesprek. Volgens mij hebben ze nu echt je dochter gezien en wat ze nodig heeft.
Fijn.
Vanuit ,ijn directe omgeving weet ik van iemand die uiteindelijk een stuk is opgeknapt door de sport (boksen). Structuur, regels, luisteren en vooral het negatieve eruit stoten. Hopelijk knapt je dochter ook op van sport en het schopkussen!
Dikke knuffel voor jou!
Hoe gaat het nu met dochter Ciska? Ik hoop dat het op de groep nu wel meer opgepakt wordt dat ze op momenten dat het niet gaat meer fysiek inzetten ipv haar gevoelens op laten schrijven. Of doen ze daar nog niks mee?
De BC heeft gisteren samen met de orthopedagoog en mentor gezeten om te kijken wat dochter precies nodig heeft in haar dagprogramma. Het ingewikkelde is, dat er nu eigenlijk weinig ruimte is kwa begeleiding. Er is wel een aanvraag voor meerzorg weg, maar dat is niet zomaar goedgekeurd natuurlijk.
Maar de BC ging kijken wat er nu al te regelen is. We hebben echt een hele goede BC momenteel die echt mee kijkt en denkt.
Met dochter gaat het helaas niet lekker, ze slikt sinds 2 dagen haar medicatie niet meer en is aan het rommelen met het eten. Spanning is erg hoog en er is maar 1 pad, de dood, op dit moment
Wat zwaar Ciska. Het is fijn dat er nu oog is voor wat dochter nodig heeft, maar erg jammer dat dit (nog) niet geboden kan worden en dat het niet goed gaat met haar.
Ik vind het zo verdrietig dat ze het leven al zo lang als uitzichtloos en zwart ziet.
Wat frustrerend dat wel duidelijk is wat ze nodig heeft maar dat het er niet is. Verdrietig om te horen dat ze weer zo somber is. Ik wens jullie de kracht om het vol te houden Ciska .
Ook van mij
Ach gatsie Ciska, wat een zware weg gaan dochter en jullie toch. Ik vind het zo verdrietig om te lezen en ontzettend naar voor jullie.
Ik weet dat het een stom cliché is / lijkt, maar deze dagen vallen zorgen ook zwaarder en ik wens jullie daarom heel veel sterkte de komende tijd en hoop van harte dat jullie ook wat kunnen gaan genieten.
