Ik weet het niet meer
het gaat super slecht met mijn 15 jarige dochter.
Heeft een zeer laag zelfbeeld, vind zichzelf te dik, waardoor ze veel momenten heeft dat ze weinig/niet eet.
Heeft depressieve gevoelens, ziet “schaduwen” in huis, waardoor ze het eng vind alleen te zijn, te gaan slapen, snachts te gaan plassen. Wat er in resulteert dat ze vaak om 2 uur nog wakker is omdat ze afleiding zoekt beeldscherm.
Paniekaanvalle, stress van school, zelfverminking..
Ze ziet het leven niet meer zitten.
ze staat op de wachtlijst voor hulp, maar dit gaat zo traag. De jeugdgids die we eindelijk hebben ziet de spoed er wel van in en school, nadat ze vorige week op schoolreis in Tsjechie naar het ziekenhuis is geweest omdat het niet goed ging, ziet nu eindelijk de spoed er ook wel van in.
Maar ja, ondertussen hebben we nog steeds geen hulp en zitten wij als ouders met ons handen in het haar.Geen idee hoe we momenteel ons meisje kunnen helpen.
Wie heeft er tips, ervaringen, wil met mij mee praten? Ik heb zo de behoefte om mijn ei kwijt te kunnen.
Ik denk aan jullie 🙏🏻
vrijdag is er weer een overleg, dan gaan we zeker meerdere punten bespreken, waaronder medicatie en hoe verder hiermee.
Dochter mag niet zeggen dat de medicatie wat deed.
De meerzorg aanvraag is de deur uit, maar dat kan nog wel even duren.
Gezinsvoogd heeft contact gehad met het preventie suïcide team , die aan hebben gegeven dat er een ggz instelling mee moet kijken, nou dit roepen wij al heel lang, maar die ggz instelling had zich noujuist terug getrokken.
Hoe bijzonder het dan ineens is dat de bc van de ggz instelling beaamde gisteren dat er inderdaad ggz moet gaan mee kijken 🤬
Weet je, alles frustreert op dit moment, er gebeurt (naar mijn gevoel) gewoon weinig, maar dit komt ook door dochter, daar is zitten op veiligheid momenteel gewoon het belangrijkste.
De vervolgplek(nr 2) waar ze al een jaar op ingeschreven staat, daar staat ze pas op nr 5, en die wachtlijst staat helemaal vast.
Ze gaat nu ook ingeschreven worden op een andere plek maar ook daar is de wachtlijst een half jaar tot jaar.
Ik ben wel benieuwd, wat die vervolgplek haar dan te bieden zou hebben. En dat is dus niet een GGZ-instelling? Kan die 'behandeling' nu dan niet al ingezet worden? Wat gaat het suicide-preventieteam bieden, behalve het advies dat een GGZ-instelling mee moet kijken? Bellen zij die GGZ-instelling dan? Steeds meer hulpverleners die zich verzamelen en hun agenda hiermee vullen, terwijl er bijna niemand is eigenlijk enig idee heeft over wat hij/zij kan doen, Ondertussen is op dit moment stevig toezicht ter bescherming eigenlijk het enige effectieve. Het zou al mooi zijn als de mensen die eigenlijk geen idee hebben van wat er zou kunnen ter behandeling zich terug zouden trekken en de mensen die wel enig idee hebben zich daar dan ook voor zouden inzetten om dat op korte termijn te realiseren. Maar ja, papieren invullen en dan maar weer afwachten en daar heel druk mee zijn is wel zo gemakkelijk.
Bijzonder frustrerend. Gekmakend. Ciska78, ik hoop dat je iets kunt met mensen die in hetzelfde schuitje zitten, zoals bij Labyrinth of bij naastentraining.
En misschien toch maar eens ergens anders gaan kijken, bijvoorbeeld in België: https://www.upckuleuven.be/nl/campus-gasthuisberg/observatie-en-therapiestart-jonge-tieners
Tsjor
Die vervolgplek is een ggz instelling, waarbij echt uitgebreid behandelt gaat worden, gespecialiseerd in autisme en niet bang van automutileren en suicide gedachtens. (Wat bij heel veel plekken al een no go is).
Het suicide preventie team sluit nergens aan, onze gezinsvoogd heeft met hun contact gehad om te kijken of er nog stappen gemist zijn in het hele proces. (Wat ze vooral doet is zich indekken mocht het ondenkbare wel gebeuren, want dan wil de gezinsvoogd wel dat ze alle juiste stappen heeft genomen en geen onderzoek aan haar broek krijgt)
Er zitten momenteel echt niet teveel mensen aan tafel, die zijn er al af. Diegene die nu aan tafel zitten zijn de mensen die we echt nodig hebben om nu de juiste zorg te kunnen bieden voor dochter tot ze naar een open plek kan.
Sterkte Cis, ultiem frustrerend dat alles nog altijd zo vast zit en dat ze na een jaar nog steeds pas op plek 5 staat.
Ciska ik stuur je een pb.
Wat een moeilijke, verdrietige start van het nieuwe jaar. De machteloosheid is ‘niet te doen’ maar hij is er nou eenmaal dus jullie hebben het er maar mee te doen ☹️. Ik vind het zo erg dat er voor jonge mensen met zulke ernstige psychische problemen en hun ouders zo weinig geboden kan worden. Het maakt me ook boos. Waar zijn de sponsoracties en crowdfunding voor onderzoek en behandeling, de logeerhuizen en ondersteuning voor gezinnen, de aandacht in de media, de warmte en steun vanuit de samenleving die er voor andere ernstige aandoeningen wel is? Terwijl je kind ernstig ziek is en je als ouder zoveel zorgen en pijn hebt, is de context waarin je in de zorg en in de maatschappij terechtkomt zo totaal anders. Ik denk net als Tsjor dat lotgenotencontact belangrijk kan zijn, omdat dat de mensen zijn die weten hoe het is.
Ik wens je zo van harte dat het dit jaar wél langzaam de goede kant op zal gaan, stap voor stap. Ik denk aan je Ciska!
Het maakt mij ook boos. Ggz activiste Charlotte Bouwman heeft in 2020 meer dan 1000 dg moeten wachten op een behandeling.
Dat zal je bij kanker moeten doen .
maar goed lieve Ciska , hier heb je niks aan .
weet dat ik mee leef en probeer mee te denken
Het is opeens zo rustig hier....hoe is het Ciska? Ik lees meestal mee, moest aan jullie denken
tja, ik kan gewoon weinig positiefs vertellen momenteel. Dochter zit echt weer diep momenteel en ik zie even niet hoe we haar uit dit dal gaan krijgen.
Morgen weer overleg met bc en CCE.
Maar ik zie het momenteel gewoon even erg somber in
Heftig en zwaar. Knuffel voor jou
