Ik heb geen enkel vat meer op mijn tienerdochter, zit met de handen in het haar
Mijn dochter van 15 zit volop in haar puberteit. Momenteel weet ik totaal van geen hout nog pijlen te maken.
Er ontstaan ruzies en er is voortdurend onbegrip in twee richtingen.
Twee jaar geleden ben ik gescheiden van haar papa. De scheiding heeft me veel gelukkiger gemaakt, want ik heb door uit elkaar te gaan afscheid genomen van een narcistische man, maar ook weer terug met mezelf kennis gemaakt zoals ik ben.
Het is een zware vechtscheiding geweest, en het loopt nog steeds moeilijk.
Van in het begin was duidelijk dat de impact op mijn dochter erg groot was. Ze is een echt papaskindje zoals ze zeggen. De vechtscheiding en de start van haar puberteit lopen door elkaar, wat niet niks is.
Echter, ik voel dat we alsmaar verder uit elkaar groeien, mijn dochter en ik. Ik probeer met haar te praten, begrip te tonen, haar te prijzen wanneer ze het goed doet, maar ook grenzen te stellen. Maar ik krijg enkel van haar kant nog een positieve respons wanneer ze iets krijgt, iets mag of wanneer ik iets voor haar doe.
Wanneer we van mening verschillen, loopt het gegarandeerd mis.
Zo is de situatie nu weer eens geescaleerd.
Aanleiding was een gebeurtenis afgelopen dinsdag.
We waren met z'n zessen op vakantie. Mijn vriend en zijn kinderen, en ik met de kinderen. Alle kinderen zijn tussen 13 en 18. We waren een spelletje aan het spelen, en op een gegeven moment krijgt mijn dochter een bericht dat een concert waar ze naartoe zou gaan in het najaar, verplaatst is naar het voorjaar van 2022. Ze vertelt dat, en het spel gaat verder. Maar plots, in een vingerknip, slaat haar stemming volledig om. Ze gedraagt zich gepikeerd, is boos, en loop van de groep weg. Ze wil totaal geen uitleg geven.
Ik ben herhaaldelijk naar haar toe gegaan, met de vraag om een woordje uitleg. Maar ze weigerde te zeggen wat er aan de hand was. Dat heeft zo geduurd van 's middags tot 's avonds. Intussen had ik me al wel laten ontvallen dat ik vond dat zij de sfeer in huis verpestte. Zo zagen we dat ook alle vijf, en het was ook zo dat haar houding enorm woog op iedereen.
's Avonds laat kwam ze eindelijk vertellen wat er aan de hand was. Het ging om dat concert, dat stelde haar teleur.
In mijn ogen had ze dat meteen kunnen zeggen, dan had ik haar een beetje kunnen troosten, haar wat laten doen, en kon iedereen verder. Ik zei dat ik het wel erg jammer vond voor haar, maar ook dat het erg jammer is dat dat de dag zo hard bepaald heeft.
Toen ontstond er natuurlijk ruzie, want ze voelde zich volledig misbegrepen. Ze dacht dat ik blij zou zijn dat ze het eindelijk kwam vertellen, maar in haar ogen kreeg ze toen nog harder naar haar voeten.
Zij voelt zich misbegrepen, en ik wilde haar doen inzien dat haar houding een grote impact heeft op iedereen. We hebben het niet echt kunnen uitpraten, maar hebben het naast ons neergelegd, en het beste gemaakt van de volgende dagen.
Vandaag opnieuw geprobeerd om met haar te praten. Ik heb me verontschuldigd bij haar, omdat ik haar te hard gepusht heb en haar een slecht gevoel heb gegeven door te zeggen dat ze de dag verpest had.
Maar zij blijft heeft stug en weerspannig. Alles is mijn fout, en zij heeft helemaal niks verkeerd gedaan. Iedereen had haar moeten laten doen, dan was er in haar ogen niks aan de hand geweest.
En toen kwam het eruit. "Gij geeft mij een kutleven. Het boeit me allemaal niet meer. En het is allemaal doordat gij bij papa zijt weggegaan."
Je kan je voorstellen hoe ik me nu voel...
Dit is 1 voorbeeld, maar er doen zich regelmatig moeilijke situaties voor.
Ik doe mijn uiterste best, maar heb het gevoel dat ik altijd het deksel op de neus krijg. Ik weet het gewoon niet meer.
Granny71 schreef op 18-07-2021 om 20:52:
[..]
Ik ben echt niet de enige die vindt dat TO van alles te verwijten is hoor.
Of mag je alleen maar "Agossie" en "ja, je hebt helemaal gelijk" zeggen?
Als je het zo extreem tegenover elkaar framet is het niet moeilijk jezelf ervan te overtuigen dat je gelijk hebt. Je hebt overduidelijk een aantal medestanders die TO langs de moedermeetlat leggen en dan tot de conclusie komen dat ze zwaar tekortschiet. Maar ik trap niet in die retorische trucs en deel die meetlat niet en ik vind dus helemaal niet dat ze zwaar tekortschiet.
Je kunt haar verwijten dat ze geen vragen besntwoordt. Maar op mij komt het over alsof ze zich zou moeten verantwoorden en daar zou ik persoonlijk ook voor passen. Niemand is hier de maat der dingen.
Dit gesprek is geen uitwisseling. TO wordt beschaamd en klein gemaakt. Wat mij betreft is dit draadje mislukt en dat vind ik met name voor de TO verdrietig. Ik had haar meer opbouwende feedback gegund.
Mija schreef op 18-07-2021 om 23:04:
[..]
Als je het zo extreem tegenover elkaar framet is het niet moeilijk jezelf ervan te overtuigen dat je gelijk hebt. Je hebt overduidelijk een aantal medestanders die TO langs de moedermeetlat leggen en dan tot de conclusie komen dat ze zwaar tekortschiet. Maar ik trap niet in die retorische trucs en deel die meetlat niet en ik vind dus helemaal niet dat ze zwaar tekortschiet.
Je kunt haar verwijten dat ze geen vragen besntwoordt. Maar op mij komt het over alsof ze zich zou moeten verantwoorden en daar zou ik persoonlijk ook voor passen. Niemand is hier de maat der dingen.
Dit gesprek is geen uitwisseling. TO wordt beschaamd en klein gemaakt. Wat mij betreft is dit draadje mislukt en dat vind ik met name voor de TO verdrietig. Ik had haar meer opbouwende feedback gegund.
Deels mee eens. Zoals in het echte leven zijn er diverse manieren van reageren, of hoe mensen je benaderen. Dat is hier niet anders. Pik eruit waar je iets aan hebt.
Er worden naast schetsingen van de situatie en het belichten van het standpunt vanuit de dochter, ook verdiepende vragen gesteld. Ik hoop dat TO die posts eruit weet te pikken, zodat ze daar wellicht mee verder kan. 
Mija schreef op 18-07-2021 om 23:04:
[..]
Als je het zo extreem tegenover elkaar framet is het niet moeilijk jezelf ervan te overtuigen dat je gelijk hebt. Je hebt overduidelijk een aantal medestanders die TO langs de moedermeetlat leggen en dan tot de conclusie komen dat ze zwaar tekortschiet. Maar ik trap niet in die retorische trucs en deel die meetlat niet en ik vind dus helemaal niet dat ze zwaar tekortschiet.
Je kunt haar verwijten dat ze geen vragen besntwoordt. Maar op mij komt het over alsof ze zich zou moeten verantwoorden en daar zou ik persoonlijk ook voor passen. Niemand is hier de maat der dingen.
Dit gesprek is geen uitwisseling. TO wordt beschaamd en klein gemaakt. Wat mij betreft is dit draadje mislukt en dat vind ik met name voor de TO verdrietig. Ik had haar meer opbouwende feedback gegund.
Nou, nou, nu doe je allemaal aannames terwijl je zelf aangeeft dat "niemand hier de maat der dingen is". Iedereen hier reageert vanuit zijn/haar eigen visie en ervaringen, als ouder en/of als puber. Daar kun je het niet mee eens zijn, maar TO is een volwassen vrouw die daar ook zelf op kan reageren.
Libertine schreef op 18-07-2021 om 21:07:
Je bent niet de enige. Maar of dat nou zo'n sterk argument is? Het valt me wel op, de manier van reageren op een hulpvraag van iemand die duidelijk ergens meezit. En ik erger me ook tamelijk aan. Na ruim 16 jaar op dit forum is het duidelijk merkbaar dat er de laatste tijd nieuwe leden bij zijn gekomen, die met een veel gestrekter been lijken te reageren dan ik gewend ben van dit forum. Het ging er altijd wel scherp aan toe maar naar mijn idee echt een stuk minder verwijtend. Er werden in ieder geval meer vragen gesteld ter verheldering voordat er tot conclusies werd overgegaan. Maar goed. Dit wordt zo wat meta.
Wat me aan jouw reactie opvalt is dat je je niet enkel tot APw beperkt, maar je verwijt voor het gemak copy paste op het meerendeel van de gescheiden ouders. En jezelf ook gelijk nog ff op de borst klopt. Dat eerste lijkt me ongepast, onnodig en bovendien niet waar.
Moet dit nu? In een ander topic ook dit onderscheid. Het is echt heel onaangenaam. Dit is een nieuw forum waarbij twee fora samenkomen. Er zijn geen 'nieuwe' leden, twee groepen zijn samengegaan en dat betekent het ontwikkelen van een nieuwe cultuur. Jouw insteek zet het veel meer op scherp, als je niet houdt van het 'gestrekte' been zou het m.i. wijs zijn om ook naar je eigen toonzetting te kijken.
OT: TO ligt er voor jou veel druk op om deze relatie en het 'nieuwe' gezin te laten slagen? Waardoor je misschien iets teveel op de harmonie zat en in dit geval wat te weinig oog had voor het proces van je dochter? Dit is niet verwijtend bedoelt, ik kan mij er namelijk echt wel iets bij voorstellen. Het is niet makkelijk om alle ballen in de lucht te moeten houden en iedereen tevreden te moeten stellen. Ik had toentertijd het 'geluk' dat mijn dochter heel erg jong was en dat mijn nieuwe partner geen eigen kinderen had, maar ook die situatie had zijn eigen uitdagingen. Een nieuwe partner, anderen kinderen, je eigen kinderen (met hun eigen verwerkingsproces), je eigen proces.... het is best wel veel. Is het misschien verstandig om een stapje terug te zetten, zodat er wat meer ruimte voor reflectie komt? voor jezelf en voor je dochter?
Whateffah schreef op 19-07-2021 om 05:51:
[..]
oeps foutje
Whateffah schreef op 19-07-2021 om 05:51:
[..]
Moet dit nu? In een ander topic ook dit onderscheid. Het is echt heel onaangenaam. Dit is een nieuw forum waarbij twee fora samenkomen. Er zijn geen 'nieuwe' leden, twee groepen zijn samengegaan en dat betekent het ontwikkelen van een nieuwe cultuur. Jouw insteek zet het veel meer op scherp, als je niet houdt van het 'gestrekte' been zou het m.i. wijs zijn om ook naar je eigen toonzetting te kijken.
Dit is echt een misverstand. Er zijn nu twee forums: ouders.nl en viafora.nl. Een aantal rubrieken worden gedeeld en verschijnt op beide. Als je via ouders.nl binnenkomt in het gesprek, zit je 'gewoon' op een forum waar je al vele jaren komt en dan reageren daar ineens allemaal nieuwe mensen met een andere forumcultuur. Als je denkt dat Viafora een ander forum is, snap je daar niks van. Je ziet niet dat die mensen eigenlijk in hun eigen café staan, waar het er nog steeds hetzelfde uitziet. Die virtuele ruimtes zijn in elkaar geschoven, als twee ingangen naar hetzelfde café. Alleen is er voor ouders.nl-ers op het oog niks veranderd. Het is dezelfde vertrouwde kroeg. Er staan alleen ineens allemaal nieuwe mensen binnen. Als je vanuit Viafora post, wat nieuw is, heb je dat niet in de gaten. Dan komen er twee groepen bij elkaar op een nieuw forum. Maar ouders.nl is een al jarenlang bestaande community, die het nu kennelijk alleen nog moet doen met een eigen voordeur en verder niks meer mag zeggen over de sfeer op ons forum. Kijk maar eens op https://www.ouders.nl/forum
Whateffah schreef op 19-07-2021 om 05:51:
[..]
Moet dit nu? In een ander topic ook dit onderscheid. Het is echt heel onaangenaam. Dit is een nieuw forum waarbij twee fora samenkomen. Er zijn geen 'nieuwe' leden, twee groepen zijn samengegaan en dat betekent het ontwikkelen van een nieuwe cultuur. Jouw insteek zet het veel meer op scherp, als je niet houdt van het 'gestrekte' been zou het m.i. wijs zijn om ook naar je eigen toonzetting te kijken.
Voor jou is het wellicht een nieuw forum maar vanuit mij bezien is het geen nieuw forum. Ik log nog steeds in op ouders.nl, kwam nooit op het Viva forum en na een kijkje op viafora ook niet meer daar. Omdat het me niet past
Voor mij is er op het forum, zoals ik dat gewend was en qua toon en wijze van communiceren heel prettig vond, behoorlijk wat veranderd door de komst van een flink aantal nieuwe leden. Jouw reactie is daar eigenlijk ook een voorbeeld van. Er worden naar mijn gevoel echt minder open/belangstellende/verhelderende vragen gesteld. Er worden veel vaker meningen gedeeld die met regelmaat gebaseerd zijn op aannames, en er lijkt minder gereflecteerd te worden als daar feedback op wordt gegeven.
Het zegt ook iets over mij. Ik kan blijkbaar minder goed tegen de scherpte van de reacties en heb behoefte aan dialoog en niet aan debat. Ik vind het jammer dat ik dat voor mijn gevoel minder ervaar dan eerst. Ik voel me minder thuis op ouders.nl door een soort verharding. En wellicht zet ik dat scherp neer. Ik voel de behoefte op te komen voor dat waar ik aangehecht ben en veel aan heb gehad sinds ik moeder ben: een warm, belangstellend, kritisch en leerzaam forum.
Tickel schreef op 18-07-2021 om 23:42:
[..]
Nou, nou, nu doe je allemaal aannames terwijl je zelf aangeeft dat "niemand hier de maat der dingen is". Iedereen hier reageert vanuit zijn/haar eigen visie en ervaringen, als ouder en/of als puber. Daar kun je het niet mee eens zijn, maar TO is een volwassen vrouw die daar ook zelf op kan reageren.
Ik geef hier uiteraard mijn eigen visie.
Die suggestie dat TO een volwassen vrouw is en zelf kan reageren, alsof daarmee de hele discussie overbodig is, is voor mij een eenzijdige kijk op de zaak. Ik bevind me in deze community en ik zie hier dingen gebeuren die ik niet OK vind. Het is voor mij niet af te doen met 'stuur haar maar naar een SOVA-training', alsof het aan haar zou liggen. Natuurlijk kan íedere forummer altijd ook naar haar eigen gedrag kijken. Ik ook. Maar dat neemt niet weg dat ik wil kunnen zeggen dat de manier waarop hier het gesprek is gevoerd voor mij gewoon niet OK is geweest. En het feit dat iemand niet reageert, kan voor mij niet als excuus gebruikt worden om vervolgens hijgerig uit de bocht te vliegen. Je gaat over je eigen waarden.
Wednesday schreef op 17-07-2021 om 15:25:
Ik denk dat ik ook enorm mijn kont tegen de krib had gegooid op die leeftijd als binnen twee jaar mijn ouders uit elkaar waren gegaan, er een vechtscheiding was gevolgd en mijn moeder een nieuwe relatie had opgebouwd die al zo serieus was dat er samen op vakantie werd gegaan.
Het is wel heel veel voor een puber en dan is er ook nog corona geweest.
Ja dit, waarom in vredesnaam zo snel gegaan? Ik denk dat ze meer gehad zou hebben aan tijd alleen voor jou en haar. Zonder een vreemd stel wat opeens haar nieuwe gezin moet zijn ofzoiets.
Justagirly schreef op 19-07-2021 om 09:30:
[..]
Ja dit, waarom in vredesnaam zo snel gegaan? Ik denk dat ze meer gehad zou hebben aan tijd alleen voor jou en haar. Zonder een vreemd stel wat opeens haar nieuwe gezin moet zijn ofzoiets.
Verder wens ik je veel sterkte, is het een idee om samen met haar wat 1 op 1 uitstapjes te gaan doen bijvoorbeeld?
Positivevibes schreef op 18-07-2021 om 21:37:
[..]
Dat maak jij er allemaal van.
Ik kan ook vragen "Zelf geen kind van gescheiden ouders zeker?".
In het algemeen durf ik wel te stellen dat te veel gescheiden ouders veel en veel te snel een nieuwe relatie door het strot van hun kinderen douwen ja.
Eens.
Mija schreef op 19-07-2021 om 09:14:
[..]
Ik geef hier uiteraard mijn eigen visie.
Die suggestie dat TO een volwassen vrouw is en zelf kan reageren, alsof daarmee de hele discussie overbodig is, is voor mij een eenzijdige kijk op de zaak. Ik bevind me in deze community en ik zie hier dingen gebeuren die ik niet OK vind. Het is voor mij niet af te doen met 'stuur haar maar naar een SOVA-training', alsof het aan haar zou liggen. Natuurlijk kan íedere forummer altijd ook naar haar eigen gedrag kijken. Ik ook. Maar dat neemt niet weg dat ik wil kunnen zeggen dat de manier waarop hier het gesprek is gevoerd voor mij gewoon niet OK is geweest. En het feit dat iemand niet reageert, kan voor mij niet als excuus gebruikt worden om vervolgens hijgerig uit de bocht te vliegen. Je gaat over je eigen waarden.
Ik begrijp voor een deel wel wat je bedoelt. Maar door te zeggen dat hier 'een gespreksmanier gevoerd wordt die voor jou niet oké is', doe je veel reacties tekort.
Want welke gespreksmanier zie je (zien we)? Kijken we naar de ene gesprekslijn, waarin het mogelijk hard is? Of kijken we naar de andere lijn, waarbij vele goede inzichten (visie vanuit de dochter bijvoorbeeld) en tips langskomen? Waarmee ik bedoel dat het ook te maken heeft met wát je eruit wilt halen.
Door een discussie te gaan voeren over wie wat gezegd heeft (wat ik nu dus ook doe), gaat het feitelijk niet meer over TO of het onderwerp. Dat is heel jammer voor TO.
Mods, hier zou volgens mij Napraat wenselijk voor zijn. (denk ik, want geen ervaring mee)
Tja, scheiden van haar vader, kan jou heel gelukkig maken, maar het is wel haar vader! Dat jij weer gelukkig bent met een andere man en alle kinderen daar in betrekt (in een moeilijke fase in hun leven) en direct 'gezellig' met elkaar op vakantie wil... ik zou ook woest geweest zijn. Natuurlijk neemt ze het jou kwalijk. Jij hebt haar in deze situatie gebracht, sommige kinderen vergeven het hun ouder nooit. Dus wen er maar aan.
Onbegrijpelijk dat er nog steeds ouders zijn die een scheiding voor kinderen zo onderschatten.
Alleen mee jankers stond niet in de huisregels. Wanneer je niet om kunt gaan met verschillende meningen, wat doe je dan op een forum? Maar goed een kind wat een middag en een avond verdrietig is en zich terug trekt vanwege een teleurstelling is een feite niet een puber waar je 0 vat op hebt. Het is ook een kwestie van accepteren dat een kind niet altijd vrolijk is en ook dat er een moment komt wanneer ze niet meer de hele dag doen wat jij wil. Het gedrag van dochter hoort bij volwassen worden en niet dat is niet altijd alleen maar gezellig 24/7.
