Hoe pak ik dit aan? Zoon van 16
hoi! Ik ben hier nieuw. Ik heet Karlijn, ik ben alleenstaande moeder van 3 kids van 16, 14 en 10.
Mijn kinderen zijn lief, intelligent, verantwoordelijk en zelfstandig. Dat is een groot gelukkie! Om elke dag blij mee te zijn!
Ik heb toch een vraag: mijn oudste zoon is nu 16 en in het eerste jaar van zijn mbo. Hij was een late leerling en een zachtaardige jongen, altijd lief en ruimdenkend. Op dit moment gedraagt hij zich alsof het hier een hotel is. Hij sport en werkt 5 dagen in de week en verwacht dan op elk uur het eten klaar etc. Ik snap dit wel en ben trots op wat hij doet, maar ik werk 40 uur en ben moe als ik thuis kom.
Ik heb vroeger thuis veel geholpen in het huishouden, mijn moeder was ook alleen en dat was toen normaal, en merk dat ik me irriteer aan hef feit dat hij denkt dat alles altijd op zijn tijden klaarstaat. Ik wil graag dat hij meehelpt en ook n x kookt bijv....
Mijn kinderen vertellen me dat dit ouderwets is, niemand hoeft te helpen... hier wel...hoe zit dit in deze tijd, hoe hebben jullie dit geregeld?
Hier is er weinig kibbel over. We zijn ook maar met zijn tweeën dus dat scheelt denk ik. En ik ben zelf ook best flexibel in die zin dat ik niet sta op bepaalde vaste klussen of een bepaalde verdeling uit principe. Nee, we hebben altijd het motto gehad: teamwork. En de ene week heb ik het minder druk en dus meer puf, en dan neem ik eens wat meer voor mijn rekening en hoef kind haast niets te doen. Bijvoorbeeld als kind proefwerkweek heeft, eis ik haast niets. En de andere week heb ik een hartstikke drukke agenda en geef ik dat al van te voren aan en vraag ik of ze een paas keer wil koken. En wat dan. Gewoon in overleg dus. Strijd is het hier nooit geweest (bijna 18 nu). Wel heb ik vaker de deur van de kamer gewoon dichtgetrokken - niet mijn zooi dacht ik dan.
Eten is simpel: ik kook ruim, dus er zijn altijd bakjes in koelkast of vriezer. En desnoods is het tosti apparaat je beste vriend. Hier is nog nooit iemand verhongerd 
