Hoe mee omgaan , dochter geschopt, geslagen.
Mijn dochter had gisteravond een feestje en we werden gebeld. Ze was in een speeltuin met een groepje en waren hard aan het praten. Er was daar een woning met jongeren die begeleidt wonen. (In de avond zonder begeleiding). Van het groepje van dochter gingen er een aantal naar binnen en zij bleef met 3 andere jongens achter. Er kwamen 2 jongeren naar buiten (want ze vonden dat groepje dochter te luid waren). Een meisje begon al tegen dochter tekeer te gaan, waarop dochter weg liep en haar telefoon pakte om te bellen. Het meisje pakt dochters telefoon, pakt haar bij haar hoofd, trekt haar haren uit haar hoofd, duwt haar op de grond, trekt daar door aan haar haren en geeft haar een paar knietjes. Dochter weet los te komen en rent naar huis waar ze het feestje had. Helemaal overstuur, verder gelukkig geen letsel ofzo. Politie erbij en dochter gaat nadenken over aangifte, gisteren konden ze niks doen. De andere jongeren zijn ook enorm geschrokken en voelen zich schuldig omdat ze niet ingegrepen hebben. Mijn vraag is dat ik niet zo goed weet hoe hiermee om te gaan. Moet ik er luchtig over doen tegenover dochter of hele tijd vragen hoe het gaat. Ook zelf ben ik een beetje in de war, tuurlijk is het niet normaal en vreselijk, maar het is misschien ook hoe we er als ouders mee om gaan. Het voornaamste is dat dochter er dadelijk geen last meer van heeft.
Kleinduimpje schreef op 12-02-2023 om 09:32:
ja, dochter wilde zelf wel aangifte doen
Mooi!
Dat betekent dat ze zich niet laat intimideren.
Het lijkt mij handig als u meegaat naar de aangifte.
En schrijf vooraf op wat je weet, wie de getuigen waren enz.
misschien is contact met Slachtofferhulp ook wel een idee voor je dochter.
dank jullie wel. Waar ze ook wel mee zit is dat haar 3 vrienden hebben staan toe kijken en niks hebben gedaan. Ook 2 vrienden hoorde dat ze aan het gillen was en stonden bij het huis en waren ook super bang en hebben niks gedaan.
Maar misschien ook maar goed ook, want anders was het misschien helemaal uit de hand gelopen.
Zeker aangifte doen, al is het alleen maar om de begeleidende instelling te laten zien dat het niet helemaal goed gaat daar. En voor je dochter natuurlijk, die gerechtigheid moet krijgen. Daar hebben we rechtspraak voor: geen eigen rechter spelen, de dader al helemaal niet. Die agent moet je negeren, hooguit even noemen bij de aangifte.
Ga met haar mee, daar heeft ze meer aan dan dat je steeds vraagt hoe het met haar gaat.
Kleinduimpje schreef op 12-02-2023 om 10:10:
dank jullie wel. Waar ze ook wel mee zit is dat haar 3 vrienden hebben staan toe kijken en niks hebben gedaan. Ook 2 vrienden hoorde dat ze aan het gillen was en stonden bij het huis en waren ook super bang en hebben niks gedaan.
Maar misschien ook maar goed ook, want anders was het misschien helemaal uit de hand gelopen.
De vrienden waren bang en geïntimideerd. Dat is volkomen begrijpelijk. Voor je dochter is het naar, ook daarin kan de politie iets voor haar betekenen. Misschien kunnen de vrienden getuigen? Ik zou het bespreken bij de politie.
Kleinduimpje schreef op 12-02-2023 om 10:10:
dank jullie wel. Waar ze ook wel mee zit is dat haar 3 vrienden hebben staan toe kijken en niks hebben gedaan. Ook 2 vrienden hoorde dat ze aan het gillen was en stonden bij het huis en waren ook super bang en hebben niks gedaan.
Maar misschien ook maar goed ook, want anders was het misschien helemaal uit de hand gelopen.
Helemaal niet gek dat haar vrienden bevroren en niks hebben gedaan, maar ik kan me ook heel goed voorstellen dat dat erg moeilijk is voor je dochter. Ik denk dat ik haar aan zou raden om contact op te nemen met slachtofferhulp. Lijkt me fijn als ze haar hart kan luchten bij iemand die vaker (indirect) met dit soort incidenten te maken heeft.
Het is verhaal van je dochter tegenover het verhaal van een jongedame op begeleid wonen. Dat de vrienden stonden toe te kijken, maakt voor politie moeilijker om een juist beeld van het verhaal te krijgen. Één ding is wel duidelijk; je dochter en haar vrienden veroorzaakten overlast door in de tuin te gaan kletsen zodanig dat de bewoners van het begeleid wonen daar last van hadden en ‘s avonds draagt geluid nu eenmaal verder dan dat je er erg in hebt.
Dat betekent niet dat haren trekken okee is; gedoe los je op met praten maar ik denk dat je dochter zelf ook een boete kleed mag aantrekken.
Ik raad een aangifte doen af maar ik zou de organisatie wel een brief sturen of er langs gaan om het voorval te bespreken. En ook om mijn excuus aan te bieden voor de overlast zodat de jongedame dat zelf ook kan doen voor haar buitensporige actie. Daarna streep eronder.
Persoonlijk kan ik mij ook storen aan buurjongens die in de winter in de tuin staan te roken of te kletsen. Dan denk ik ook: ‘ ga even lekker naar binnen’. Als het lang duurt en/of laat wordt, ga ik op sloffen naar het huis van de buren. Maar ja, ik ben ook iets ouder. Een jongvolwassene pakt het soms directer aan.
Het verbaasd mij dat TO niets schrijft over aandeel van dochter ten aanzien van overlast, behalve dan dat ze het slachtoffer is geworden van agressie.
nee hoor dochter heeft helemaal niks gedaan. Het was 9 uur in de avond en ze waren harder aan het praten in speeltuin. Toen die 2 jongelui eraan kwamen wilde ze weglopen en zeiden " we gaan al". Dus dochter en vrienden hebben helemaal niks gedaan en wilde naar huis gaan. Zij hadden gewoon zin in ruzie en jongen had een mes bij zich. Dochter loopt weg en die vrouw pakt haar. En die vrouw heeft het zelf toegegeven aan andere dat ze had geslagen omdat mijn dochter haar aankeek, en toen is ze snel weggereden in auto en hele avond/nacht is ze weggebleven omdat ze wist dat politie haar zocht.
En waarom raad je aangifte doen af? Weet je hoe mijn dochter is toegetakeld, ze heeft nog enorme hoofdpijn. En paar knietjes midden in haar gezicht, weet je wel hoe het af had kunnen lopen met een knietje in je gezicht?
Je hoeft het gedrag van je dochter niet te verantwoorden TO. Ze praatten te hard, dat is alles.
en daarbij politie gaf haar gelijk hoor. Als hij de vrouw had kunnen pakken had ze deze nacht in cel gezeten, dus je hoeft echt niet te twijfelen of dochter wel iets heeft gedaan.
Kleinduimpje schreef op 12-02-2023 om 09:22:
16
Ja telefoon is terug
Aangieten kan ze doen, maar dan krijgt meisje hooguit taakstraf van paar uurtjes zegt politie.
Je niet laten afwimpelen hoor. Dat zal de politie wel zeggen omdat ze het heel druk hebben en last hebben van onderbezetting, maar geen aangifte doen lijkt me niet zo'n optie.
Hier is een van mijn kinderen een keer betrokken geweest bij overlast en vernieling van een groepje. Hij had zelf niets gedaan (maar ook niet duidelijk afstand genomen) en is dus wel verhoord door politie. Hij kreeg goeie tips over wat je in het vervolg kan doen - verhaal over groepsdruk, wat je kunt doen om te laten blijken dat je het er niet mee eens bent etc. Nu is dit wat met je dochter gebeurd is niet zo'n grote zaak waarschijnlijk, maar het zou mooi zijn als de vrienden die er wel bij waren maar niks durfden te doen ook gehoord kunnen worden. Voor hunzelf ook, want zij zullen ook wel geschrokken zijn.
ja, bij aangifte worden zij ook gehoord.
Uhh, is het zeker dat het meisje of vrouw in de woning begeleid wonen woont of werkt? Het verhaal krijgt een vreemde wending.
Als je dochter een paar knietjes in het gezicht heeft gekregen, dan zal ze wrs een paar blauwe plekken hebben. Daar kan ze foto’s van laten maken als bewijs materiaal. Maar dat is niet de informatie in je eerdere post, waarop ik reageerde.
Zolang niet zeker is of de jongedame daar woont of werkt, kan je idd alleen aangifte gaan doen bij politiebureau en mogen zij verder uitzoeken wie de jongedame is.
Flanagan schreef op 12-02-2023 om 10:33:
Het is verhaal van je dochter tegenover het verhaal van een jongedame op begeleid wonen. Dat de vrienden stonden toe te kijken, maakt voor politie moeilijker om een juist beeld van het verhaal te krijgen. Één ding is wel duidelijk; je dochter en haar vrienden veroorzaakten overlast door in de tuin te gaan kletsen zodanig dat de bewoners van het begeleid wonen daar last van hadden en ‘s avonds draagt geluid nu eenmaal verder dan dat je er erg in hebt.
Dat betekent niet dat haren trekken okee is; gedoe los je op met praten maar ik denk dat je dochter zelf ook een boete kleed mag aantrekken.
Ik raad een aangifte doen af maar ik zou de organisatie wel een brief sturen of er langs gaan om het voorval te bespreken. En ook om mijn excuus aan te bieden voor de overlast zodat de jongedame dat zelf ook kan doen voor haar buitensporige actie. Daarna streep eronder.
Persoonlijk kan ik mij ook storen aan buurjongens die in de winter in de tuin staan te roken of te kletsen. Dan denk ik ook: ‘ ga even lekker naar binnen’. Als het lang duurt en/of laat wordt, ga ik op sloffen naar het huis van de buren. Maar ja, ik ben ook iets ouder. Een jongvolwassene pakt het soms directer aan.
Het verbaasd mij dat TO niets schrijft over aandeel van dochter ten aanzien van overlast, behalve dan dat ze het slachtoffer is geworden van agressie.
Waarom? Het is duidelijk dat fysiek geweld gebruikt is en dit strafbaar is. Dus dochter moet zich maar in elkaar laten schoppen omdat ze met een groepje te hard praat omdat ze het naar hun zin hebben?
Toen ik in elkaar geschopt was heb ik zeker wel aangifte gedaan. En als iemand gezegd had ik raad het af had ik echt keihard in het gezicht uitgelachen.
