Hartsvriendin van dochter in huis nemen?
Hoi lieve lezers.
Al een langere tijd zit ik met een ongerust gevoel. Mijn man deelt overigens precies dezelfde gevoelens.
De allerbeste vriendin (ik noem haar even Emma)van onze dochter zit thuis niet meer op haar plek.
Beide zitten op dezelfde school in de 2e en zijn onafscheidelijk sinds groep 6.
Al vanaf de eerste keer dat ik onze dochter ophaalde na een middagje spelen wist ik dat Emma dr moeder enorm veel drinkt. (Ik heb zelf een vader die drinkt en oude poriën alcohol herken ik meteen) Ze is dan ook vanaf het moment dat het me opviel tot aan vandaag de dag toch zeker een keer of 4 per week goed dronken. Waarbij ze Emma met regelmaat alleen thuis laat, vooral 'snachts. Ook zorgt Emma zelf voor haar natje en droogje, met onze hulp, omdat haar moeder dat vergeet of er geen zin in heeft. Begrijp me niet verkeerd. Deze vrouw zou een hele goede moeder zijn als ze de drank laat staan. Dat verschil is duidelijk te merken als ze beter in haar vel zit, meestal als er een nieuw vriendje in beeld is, en ze dan dus ook niet drinkt.
Emma sprak zich hierover uit tegen me in de zomervakantie van groep 8 naar middelbare. Ik heb haar eerlijk verteld dat ik dat vermoeden al had en sindsdien praat ze wekelijks over haar thuis situatie. Emma zou er graag met haar moeder over praten en ik heb aangegeven dat ik daar zeker bij zal zijn als Emma dat zelf wil, maar ze durft niet. Ik geef vooral aan dat ze ons dag en nacht kan bellen als ze zich niet veilig voelt en dat is dan ook een paar keer gebeurd. Emma moet van mij aan haar moeder laten weten dat ze bij ons is op dat moment via briefje, WhatsApp of telefonisch. Beide keren geen respons.
Nou ken ik Emma haar moeder van mijn jongeren jaren en heb tot aan de dag van vandaag ook contact met haar. Heel weinig, maar ik wil haar wel het gevoel geven dat er goed voor Emma gezorgd word als ze hier over de vloer is.
Emma dr broer is vroeger uit huis geplaatst, ik weet niet precies waarom, maar hij is bij zijn vader gaan wonen. De eerste keer dat ik met Emma daarover sprak of daar wonen geen optie is begon ze te huilen. Papa heeft namelijk alleen maar oog voor zijn vriendinnen, die volgens haar bijna maandelijks wisselen. Haar broer trekt volgens Emma zijn eigen plan op net meerderjarige leeftijd. Ik weet daar verder het fijne niet van dus dat heb ik in het midden gelaten.
Daarnaast verteld Emma mij persoonlijke dingen en gevoelens over zich zelf die ze haar moeder niet verteld of durft te vertellen. Voor ons zijn dat dezelfde puberale issues die onze dochter ook heeft. Verliefdheidskriebels, dipjes, melige dingen, school issues...
Maar nu komt het... Emma is er steeds vaker. En buiten de 4 dagen dat ze hier al was, zijn het er nu 6 geworden. En zelf geeft ze aan dat ze hier alleen niet is op de momenten dat ze niet mag.
Emma heeft eerst aan mij niks verteld, maar onze dochter koppelt, met toestemming, terug dat Emma liever hier zou wonen dan thuis.
Goh... Ook al voelden we die ergens aankomen, dat komt toch wel rauw op je dak zeg maar.
Wij staan daar absoluut voor open. Zeker nadat we er grondig met onze dochter over hebben gesproken. Daarna is Emma daarmee zelf naar ons toe gekomen. Toen ze vertelde dat ze pas sinds ze hier komt een warm gevoel in dr hartje heeft, brak ik.
Dat is wat wij altijd aan onze dochter vragen. Als we willen weten of ze goed in haar vel zit oid dan vragen we...
Hoe gaat het met je hartje?
We hebben verteld dat het helemaal niet erg is als ze twijfels heeft en het misschien toch anders gaat voelen, mochten we dit proces aangaan. Maar er hebben gaat ook heel duidelijk gemaakt dat dit misschien helemaal niet kan of lukt.
Maar met de gedachte dat dat allemaal nog niet zo makkelijk gaat zijn we even verloren in hoe en waar we moeten beginnen om dit uit te zoeken.
Ik vind contact met ouders heel belangrijk(uitzonderingen daargelaten natuurlijk) En we willen bijv geen geld ontvangen om voor haar te zorgen, tenzij dat wettelijk echt zou moeten. We kunnen goed voor haar zorgen financieel, hebben ook de ruimte thuis.
Ik hoop dat iemand ons een beetje de goede richting in kan sturen. Bij het vinden van de juiste (juridische) info.
Mag Emma daarin mee beslissen bijv? Advies over hoe men dit het beste met de ouders kan gaan bespreken bijv is ook meer dan welkom.
Onze dank is enorm groot!!!
Liefs
Is het mogelijk dat de huisarts van Emma en haar moeder wordt ingeschakeld voor een interventie vanwege de alcoholproblemen? Of nog beter, de huisarts en een volwassen familielid? Of familielid en Emma?
Stap 1 is jeugdzorg inschakelen als je sterke vermoedens hebt dat er echt niet goed voor haar wordt gezorgd.
Dat is bijvoorbeeld niet zo als moederlief af en toe op een zaterdag een keer teveel drinkt.
Stel dat jeugdzorg dan vindt dat uit huis plaatsen het beste is, dan gaan ze een pleeggezin zoeken. Het is absoluut niet gezegd dat dat jouw gezin gaat worden.
Denk dat Emma zich dat wel moet realiseren. Dat het maar de vraag is of ze uit huis wordt geplaatst. En als dat niet zo is, dat ze dan bij haar moeder moet blijven, die ze indirect aan heeft gegeven bij jeugdzorg. En dat als dat wel lukt, dat de kans dan levensgroot is dat ze bij wildvreemden komt te zitten.
A12345 schreef op 01-12-2021 om 18:54:
Stap 1 is jeugdzorg inschakelen als je sterke vermoedens hebt dat er echt niet goed voor haar wordt gezorgd.
Dat is bijvoorbeeld niet zo als moederlief af en toe op een zaterdag een keer teveel drinkt.
Stel dat jeugdzorg dan vindt dat uit huis plaatsen het beste is, dan gaan ze een pleeggezin zoeken. Het is absoluut niet gezegd dat dat jouw gezin gaat worden.
Denk dat Emma zich dat wel moet realiseren. Dat het maar de vraag is of ze uit huis wordt geplaatst. En als dat niet zo is, dat ze dan bij haar moeder moet blijven, die ze indirect aan heeft gegeven bij jeugdzorgi. En dat als dat wel lukt, dat de kans dan levensgroot is dat ze bij wildvreemden komt te zitten.
Het klopt dat wat er gebeurt als je probeert de situatie te formaliseren niet goed te voorspellen is. Maar de vetgedrukte zin klopt niet. Als er een pleeggezin nodig is, wordt eerst gekeken of in het netwerk van het gezin een plek te vinden is. Dat heeft twee redenen: er is een enorm tekort aan pleeggezinnen en het is voor een kind beter om in een enigszins vertrouwde omgeving opgevangen te worden. Alleen als een netwerkpleeggezin vanwege de veiligheid niet kan of als er geen geschikte plek te vinden is, wordt er naar ‘wildvreemde’ pleeggezinnen gekeken. Gezien het tekort daaraan, zeker voor pubers, is de kans groter dat het een groep wordt en vanaf 15 jaar een fasehuis of kamertraining.
Wat zielig voor Emma! En wat hartverwarmend om te lezen dat jullie je over haar ontfermen.
Mijn ouders hebben (inmiddels heel lang geleden) ervoor gekozen om mijn neef de sleutel te geven en een kamer voor hem gereed te hebben waarin ook kleding ed zat. Als hij het thuis lastig had schreef hij een brief naar zijn ouders dat hij bij ons was en dan sliep hij bij ons. Dit om te voorkomen dat het zou escaleren en dat mijn neef door jeugdzorg in een pleeggezin terecht zou komen. Het heeft bij ons erg goed gewerkt, hij kon altijd terecht en dat wist hij. Hij is nog steeds mijn verloren broertje en we delen erg veel samen.
Wat ik wil zeggen: kan het niet blijven zoals het is? Emma weet dat ze altijd terecht kan bij jullie, zonder dat hier nare consequenties aan kunnen kleven. Bovendien verandert de verstandhouding als zij permanent blijft wonen (dan ben je opvoeder). Wil je dat ook? Wat als ze tijdens een ruzie tegen je zegt "maar je bent m'n moeder niet waar bemoei jij je mee? Dan ga ik toch weer terug!" Kan je daarmee leven? Ik zie het om me heen en het lijkt me erg pittig..
Ik zou het zo lang mogelijk informeel houden. Zelf ben ik ook opgegroeid met af en toe een extra kind in huis en ook als moeder heb ik een paar keer tijdelijk een extra kind gehad. Dat duurde overigens niet zo lang, hooguit een paar maanden. Het moeilijke hier in huis was het feit dat we geen eigen kamer hadden voor de logé. Dat werd lastig voor het meisje dat hier het langste verbleef en écht niet meer naar huis wilde. Deze 'Emma' moest bij mijn dochter op de kamer. Dat ging natuurlijk een tijdje superleuk, zij waren ook hartsvriendinnen, maar het was toch niet ideaal, zo bleek na een tijdje. Toen het logeren maar duurde en duurde begon het (ook om andere redenen trouwens) te botsen en te schuren tussen mijn dochter en haar Emma.
Ik hoop dat jouw Emma een eigen kamer heeft. En dat je je eigen dochter ook goed in de gaten houdt: gaat het met haar óók goed? Je klinkt als een zeer liefdevolle moeder, dus je ziet het vast wel op tijd als er iets mis is met je dochter. Fijn dat je dit allemaal doet en dat je hier ook verder je licht opsteekt. Heel veel succes de komende tijd voor jullie allemaal.
duizel schreef op 30-11-2021 om 22:35:
Ik vraag me echt af of Emma degene zou moeten zijn die moeder aanspreekt op haar drankgebruik. Dat is geen taak van een dochter. Zou je zelf in gesprek kunnen met moeder? Of ben je bang dat ze boos wordt en jij niet meer de veilige haven kunt zijn die je wil zijn?
Inderdaad. Die angst houd me wel tegen
duizel schreef op 30-11-2021 om 22:35:
Ik vraag me echt af of Emma degene zou moeten zijn die moeder aanspreekt op haar drankgebruik. Dat is geen taak van een dochter. Zou je zelf in gesprek kunnen met moeder? Of ben je bang dat ze boos wordt en jij niet meer de veilige haven kunt zijn die je wil zijn?
Inderdaad. Die angst houd me wel tegen
Aiden schreef op 01-12-2021 om 06:27:
ik zou niets doen naar de moeder en mijn huis volledig openstellen voor Emma, dus een eigen kamertje als dat kan met bed en bureau. Met de naam logeerkamer natuurlijk. Ik zou veel te bang zijn dat ze niet meer mag komen, dat het ontploft en dat Emma naar een onbekend pleeggezin moet en een andere school.
Bespreek met Emma dat ze áltijd welkom is, geef haar een sleutel, maak afspraken (als je naar ons toe komt app je mij) maar zeg dat jij niet in gesprek gaat met moeder vanwege dat jij een veilige haven wil zijn voor haar en dat je wil dat haar moeder jou vertrouwt. Bied wel aan om samen iemand te zoeken om wel het gesprek aan te gaan met moeder (vertrouwenspersoon s hool kan hierbij helpen, of huisarts).
Bedankt!
TanteTheelepel schreef op 01-12-2021 om 19:47:
Wat zielig voor Emma! En wat hartverwarmend om te lezen dat jullie je over haar ontfermen.
Mijn ouders hebben (inmiddels heel lang geleden) ervoor gekozen om mijn neef de sleutel te geven en een kamer voor hem gereed te hebben waarin ook kleding ed zat. Als hij het thuis lastig had schreef hij een brief naar zijn ouders dat hij bij ons was en dan sliep hij bij ons. Dit om te voorkomen dat het zou escaleren en dat mijn neef door jeugdzorg in een pleeggezin terecht zou komen. Het heeft bij ons erg goed gewerkt, hij kon altijd terecht en dat wist hij. Hij is nog steeds mijn verloren broertje en we delen erg veel samen.
Wat ik wil zeggen: kan het niet blijven zoals het is? Emma weet dat ze altijd terecht kan bij jullie, zonder dat hier nare consequenties aan kunnen kleven. Bovendien verandert de verstandhouding als zij permanent blijft wonen (dan ben je opvoeder). Wil je dat ook? Wat als ze tijdens een ruzie tegen je zegt "maar je bent m'n moeder niet waar bemoei jij je mee? Dan ga ik toch weer terug!" Kan je daarmee leven? Ik zie het om me heen en het lijkt me erg pittig..
Heel erg bedankt voor je reactie. Dit geeft een rustig gevoel.
is het misschien een optie om met moeder te gaan praten? Vertel haar dat je merkt dat ze niet goed in haar vel zit en dat alles te veel is. Vraag of ze het misschien een goed idee vind dat emma een tijde bij jullie komt logeren zodat zij zich op zichzelf kan richten tot het beter gaat?
Dan heb je geen verwijten gemaakt en medeleven getoond. En misschien vind moeder het helemaal niet erg. Is ze juist blij dat ze van de zorg af is en ongestoord kan drinken. En logeren js geen wonen. Dus ze kan altijd gewoon haar dochter zien. Wie weet hoe lang een logeerpartij kan duren. Gewoon aangeven dat je het niet erg vind als het nog wat langer duurt bijvoorbeeld.
Abracadabra schreef op 01-12-2021 om 23:10:
is het misschien een optie om met moeder te gaan praten? Vertel haar dat je merkt dat ze niet goed in haar vel zit en dat alles te veel is. Vraag of ze het misschien een goed idee vind dat emma een tijde bij jullie komt logeren zodat zij zich op zichzelf kan richten tot het beter gaat?
Dan heb je geen verwijten gemaakt en medeleven getoond. En misschien vind moeder het helemaal niet erg. Is ze juist blij dat ze van de zorg af is en ongestoord kan drinken. En logeren js geen wonen. Dus ze kan altijd gewoon haar dochter zien. Wie weet hoe lang een logeerpartij kan duren. Gewoon aangeven dat je het niet erg vind als het nog wat langer duurt bijvoorbeeld.
Dat is misschien een optie, maar ergens ook bang dat ze daar Emma juist mee gaat beperken. Als ze namelijk nuchter is is het een hele zachte, lieve vrouw die kort gezegd bijna over zich heen laat lopen maar met drank op heeft ze flinke ruige praat en klinkt zelfs wat agressief. Emma geeft gelukkig wel aan dat het altijd alleen bij woorden blijft. Daar ben ik al heel blij mee.
Weeromstuit schreef op 01-12-2021 om 19:47:
Ik zou het zo lang mogelijk informeel houden. Zelf ben ik ook opgegroeid met af en toe een extra kind in huis en ook als moeder heb ik een paar keer tijdelijk een extra kind gehad. Dat duurde overigens niet zo lang, hooguit een paar maanden. Het moeilijke hier in huis was het feit dat we geen eigen kamer hadden voor de logé. Dat werd lastig voor het meisje dat hier het langste verbleef en écht niet meer naar huis wilde. Deze 'Emma' moest bij mijn dochter op de kamer. Dat ging natuurlijk een tijdje superleuk, zij waren ook hartsvriendinnen, maar het was toch niet ideaal, zo bleek na een tijdje. Toen het logeren maar duurde en duurde begon het (ook om andere redenen trouwens) te botsen en te schuren tussen mijn dochter en haar Emma.
Ik hoop dat jouw Emma een eigen kamer heeft. En dat je je eigen dochter ook goed in de gaten houdt: gaat het met haar óók goed? Je klinkt als een zeer liefdevolle moeder, dus je ziet het vast wel op tijd als er iets mis is met je dochter. Fijn dat je dit allemaal doet en dat je hier ook verder je licht opsteekt. Heel veel succes de komende tijd voor jullie allemaal.
Emma zou hier inderdaad een eigen plekje kunnen hebben 😊
Bedankt voor je reactie!
