Geen vriendinnen
Mijn Dochter wordt binnenkort 16 en ik heb haar gevraagd wat ze wil doen..een sixtien party ofz.Maar ze heeft totaal geen vriendinnen of hobby’s.We hebben dit al geprobeerd ook op school hebben ze haar in een groepje geplaatst om contact te zoeken maar die zegen ..wat kom je doen ? Zijn geen leuke meiden zegt ze..te populair zij is niet zo.Ik vind het jammer dat ze zo veel leuke dingen mist,zeker als ik het verkijk met mij vroeger,altijd buiten met vrienden.Ze heeft allen haar telefoon en x-box.cijfers op school zijn goed.
ik had mazzel, ik kwam in 4vwo in een super leuke klas.
Maar mijn beste vrienden ken ik van een hobby waaraan ik begon toen ik 18 was.
(Terwijl ik totaal geen aanleg ervoor heb).
Dus eigenlijk denk ik dat ze haar eigen interesses volgen moet.
Opdringen aan een groepje werkt niet.
schoolcijfers zijn goed, heeft ze intellectuele interesses?
(zou ze voor de lol Russisch leren, of sudoku oplossen)
Zoals ik je OP lees belast je haar (onbewust) met jouw verwachtingen en met “hoe het eigenlijk hoort” en vind je dat ze daaraan niet voldoet. Je geeft daarmee een afwijzende boodschap aan je dochter, wilt haar veranderen en accepteert haar niet zoals ze is. Ik zou ervoor waken om die boodschap en dat gevoel over te brengen aan je dochter.
Als ouder zou ik wel willen onderzoeken of het een vrije keuze is van je dochter of een “onvrije” (doordat zij zich bijvoorbeeld belemmerd voelt in contact met anderen vanwege pestgedrag op school), maar uit je OP blijkt dat niet.
eens met Pino. Je zegt ook dat je dochter geen hobbies heeft en noemt daarna naar Xbox. Heeft zij een probleem, of vind jij dat ze een probleem heeft?
Het is niet lief om aan een meisje zonder vriendinnen te vragen of ze een sweet sixteen party voor haar verjaardag wil.
Mijn dochter kreeg pas echt vriend(inn)en toen zij de juiste opleiding ging volgen. Naarmate je ouder wordt verzamel je meer mensen van je eigen gade om je heen. En dan nog: zij is nou eenmaal geen allemansvriend. Ze is naar feestjes geweest en ze heeft veel gespeeld met anderen op de basisschool vooral, maar ze heeft ook veel tijd alleen doorgebracht. Ik ben totaal het tegenovergestelde: ik pas me altijd aan en daardoor kom ik altijd wel mensen tegen waarmee ik optrek. Dat noemt zij dan een spelletje en daar heeft zij echt helemaal geen zin in. Het is gewoon zo. Ik kan er ook wel bewondering voor hebben: iemand die zo helemaal bij zichzelf kan blijven 
Zegt ze zelf dat ze het mist of vind jij dat ze dingen mist?( oprechte vraag)
Bolmieke schreef op 31-12-2022 om 09:04:
Het is niet lief om aan een meisje zonder vriendinnen te vragen of ze een sweet sixteen party voor haar verjaardag wil.
Nou dit, ik snap ook niet waarom je dit zou aanbieden aan je dochter, als je toch al weet dat ze hier niet op zit te wachten. Daarmee geef je haar misschien het gevoel dat ze in jouw ogen niet goed genoeg is, of dat je haar totaal niet kent. Biedt iets aan wat ze wel leuk zou vinden ipv zo'n feest.
Hopelijk kun je loslaten dat het 'zo hoort'. Ik had vroeger al een hekel aan een discotheek: de smerige sigarettenrook, drukte, harde geluiden, met niemand een echt gesprek kunnen voeren, vele drank, alles ging tegen heel mijn gevoel in. Velen kijken mooi terug op hun tienerjaren. Ik ben vooral blij dat ik daar doorheen ben en dat ik nu volwassen mag zijn. Kies zelf nu wat ik leuk vind en wat niet. Zonder dat mensen meteen het oordeel 'saai en raar' bij me neerleggen. Als je geen groepsmens bent, niet van drukte houdt, dan zit er toch al gauw een oordeel aan vast. Terwijl ik juist vind dat dat vaak de interessantste, leukste en meest geïnteresseerde mensen zijn. Dus laat haar op een manier volwassen worden die bij haar past, is mijn advies.
Eens met Pino: niet steeds benadrukken wat zij niet heeft. Vier het hoe zij het wil en wanneer dat met familie is of met jullie naar de film: waarom zou dat fout zijn? Heeft zij hobbies buiten school?
Zou je zelf een soort American dream puberteit willen herbeleven via je dochter?
Met sweet sixteen moet ik alleen maar denken aan MTV brats die 15-20 jaar geleden populair waren met feestjes die een ton kosten.
Ik had ook geen goede vrienden of vriendinnen op de middelbare school. Ik hield van gamen, lezen, en bordspellen; geen populaire hobbies. Er was wel een groepje jongens dat ook erg van gamen hield, maar voor hen was ik weer teveel een wijf (en geen lekker wijf, dus daar was geen beginnen aan). Op de universiteit is dat helemaal goedgekomen. Je kring wordt dan veel groter, en dan kom je wel die mensen tegen die bij jou passen.
Ik vond het soms wel moeilijk zonder vrienden, maar heb geen spijt dat ik mezelf ben gebleven. Als je jezelf blijft, vind je uiteindelijk je plekje wel. Als je jezelf geweld aan gaat doen, duurt dat veel langer.
Mijn dochter had op de middelbare school 2 goede vriendinnen en nog een meisje waar ze op school wel mee omging. Dat was eigenlijk precies wat op dat moment bij haar paste. Haar sweet 16 hebben we gevierd met een high tea met deze meisjes, maar je kunt natuurlijk ook een paar familieleden vragen voor zo'n tea. Dan vier je het toch op een beetje een speciale manier, zonder dat het opvalt dat er geen vriendinnen zijn.
Pas tijdens haar studie kreeg mijn dochter meer vriendinnen, een vriendje en via hem ook mannelijke vrienden. Inmiddels is het haast niet meer bij te houden. Allemaal wel hetzelfde soort mensen, serieus met hun studie en bezig met de toekomst. Ze heeft haar plekje echt gevonden. Komt wel goed met jouw dochter, Christo, ze is prima zoals ze is.
is ze ook daadwerkelijk ongelukkig of depressief?
Zo nee dan even lekker loslaten en je kind zichzelf laten zijn
Bolmieke schreef op 31-12-2022 om 09:04:
Het is niet lief om aan een meisje zonder vriendinnen te vragen of ze een sweet sixteen party voor haar verjaardag wil.
Eens! Vraag haar zonder het al in te vullen wat ze graag zou willen doen met haar verjaardag of doe een voorstel waarvan je zeker weet dat ze het leuk zal vinden en waarvoor geen vrienden nodig zijn. Bijvoorbeeld zullen we voor jou 16e verjaardag: een dagje shoppen in Den Haag, van mij krijg je 100 euro shoptegoed, of zullen we een dagje en nachtje naar Amsterdam gaan, of zullen we met het gezin uit eten gaan bij jouw favoriete sushi restaurant. Bedenk iets wat leuk voor haar is in plaats van het organiseren van een feest voor te stellen terwijl je weet dat ze geen vrienden heeft. Echt sneu.
Ik herken me een beetje in dochter. Mijn school was niet echt super en de aansluiting kon ik niet echt vinden in vooral de eerste jaren, achteraf bleek dat voor een deel te liggen aan hb en hsp, ik vond iedereen kinderachtig want ja voor mij was dat ook zo omdat ik die fase al voorbij was. Vrienden komen vanzelf wanneer er gelijkgestemden op pad komen. Je kan altijd wel vragen of het wel fijn is op school, en of pesten eventueel een rol speelt.
Wat hobby’s betreft, ik kon mijn hobby als buikdanseres nogal goed verborgen houden voor ouders etc. De paar vriendinnen die ik had op de middelbare vonden het ook cool, en dan deed ik dat stiekem bij feestjes. Als ik OP was, zou ik geïnteresseerd zijn in haar games etc en er oprecht vragen over stellen, misschien blijk jij de hobby ook leuk te vinden, of blijkt dochter iets leuk te vinden waarvan je niet wist dat ze het leuk vond. Uiteindelijk heb je dan mogelijk een geweldige hobby om samen met dochter te doen.
Net zoals andere reacties hier is het belangrijk om te laten zien dat jij haar accepteert zoals ze is, sommige mensen zijn enorm extrovert en hebben veel vrienden en gaan graag uit, andere introverts verslinden liever een game of een boek, of zelfs beide. Iedereen is anders en dat maakt de wereld leuk, dus zeg dat ook tegen haar. Mogelijk kunnen jullie samen iets leuks doen voor sweet16, uiteindelijk is een feestje prima maar ook een gedoe waarvan je soms, uit ervaring sprekende, denkt dat een goed cadeau en een lekker restaurantje nog fijner was geweest, want pfjuuu dat schilt een hoop stress voor ouder en dochter.
Op zich ben ik het wel eens dat je niet moet vragen of je dochter een feestje wil geven als ze geen vriendinnen heeft.
Toch snap ik dat TO zich wel wat zorgen maakt. Soms komt het ook wel goed wat vrienden betreft maar ik vind het te makkelijk om te zeggen dat ze niet moet zeuren en haar wil niet moet opleggen .
Want eerlijk is eerlijk soms komt het niet of maar met moeite goed.
Ik had net als Apiejapie een bloedhekel aan discotheken en ging dus niet. Maar ik had nog wel vriendinnen die daar ook niet van hielden. Je kunt niets dwingen maar ik zou wel proberen het gesprek met haar aan te gaan en kijken wat ze wel leuk zou vinden. Dan bedoel ik niet alleen voor een feestje maar helemaal. Wellicht is dit kind super onzeker. Om jezelf te ontwikkelen moet je toch ' sociale meters' maken. Als dat niet op school lukt dan wellicht ergens anders. Misschien weet de mentor raad? Een groepje wat zegt ' wat kom je doen' dat is ook dodelijk voor je zelfvertrouwen. Zou ze ergens willen kijken? Mijn kinderen vinden scouting heel erg leuk en dat zijn vaak heel accepterende groepen. Of iets met muziek, een bepaalde sport..Soms moet je toch een duwtje in de rug hebben.
Lastig en verdrietig, je zou zo graag willen dat ze beter in haar vel zat. Heeft ze broers of zusjes? Zoja onderneemt ze daar wel eens dingen mee?
