Geen prioriteit

Ik zou die jongen niet afvallen. Maar wel duidelijk maken "geen tijd is geen prioriteit". Die jongen is met totaal andere belangrijke zaken in het leven bezig. En jongens en meisjes zitten ook gewoon anders in elkaar. Hij heeft lol met zijn vrienden terwijl zij zwijmelend op de kamer zit. Meisjes lopen ook nog eens 2 jaar voor op jongens in ontwikkeling en gedrag. 

En in het algemeen gesprekken over anticonceptie. Die heeft ze hopelijk al gehad en daar ga je nu op door. Zij is zelf verantwoordelijk voor haar eigen lichaam en veiligheid. 

Ysenda schreef op 18-08-2024 om 14:55:

[..]

Een kado van €100 is voor een 15 jarige gewoon buiten proportie, daar zou ik zeker ook aandringen op terug brengen.

Dat is eerder een bedrag dat je als kind van je ouders krijgt bij een speciale verjaardag 18 of 21.

Hoezo vind je dat? Omdat dat de bedragen zijn die jij uitgeeft bij die gelegenheden? 

Als ik mijn zoon een cadeau geef van €1000,- mag dat toch? Of rijlessen? Of een brommer? 

Ik zou haar vragen of ze zeker is dat ze zo'n duur cadeau wil geven. Zeker gezien het gegeven hoe weinig tijd hij wil vrijmaken. En dat hij zelfs niet 1 dag mee wil naar een pretpark terwijl hij dus nog 6 dagen kan chillen met vrienden.

Maar uiteindelijk is het haar geld en haar keuze.

Ze komt er vanzelf wel achter of het een goed idee was om iemand na 3 maanden zo'n groot cadeau te geven.

wil40 schreef op 18-08-2024 om 15:15:

[..]

Hoezo vind je dat? Omdat dat de bedragen zijn die jij uitgeeft bij die gelegenheden?

Als ik mijn zoon een cadeau geef van €1000,- mag dat toch? Of rijlessen? Of een brommer?

Nou… 100 euro is voor een 15-jarige ongeveer 20 uur werken. Dat zou hetzelfde zijn alsof ik een prille liefde, die amper tijd voor me heeft, een cadeau van 500 euro zou geven. Dat zijn bedragen die mijn kinderen niet ieder jaar van me krijgen als verjaardagscadeau.

Tuurlijk mag jij dat wel, maar de meesten zullen het niet doen.

MMcGonagall schreef op 18-08-2024 om 16:59:

[..]

Nou… 100 euro is voor een 15-jarige ongeveer 20 uur werken. Dat zou hetzelfde zijn alsof ik een prille liefde, die amper tijd voor me heeft, een cadeau van 500 euro zou geven. Dat zijn bedragen die mijn kinderen niet ieder jaar van me krijgen als verjaardagscadeau.

Tuurlijk mag jij dat wel, maar de meesten zullen het niet doen.

Het lijkt mij in the end toch écht haar eigen keuze dat ze haar hele spaarpot omgekeerd heeft voor die pet. Of daar uren voor moet werken.

Ze komt er vanzelf wel achter of dat een goed plan was.

Hopelijk heeft ze alleen over 3 maanden geen ander vriendje dat ook weer vrij snel jarig is. Want ik gok een beetje dat ze dit bedrag geen 3 keer per jaar kan uitgeven.

Tsja hoe lastig het ook is, ze zal het zelf moeten gaan ervaren. En daarna ook hopelijk leren zichzelf hoger te achten. 

Ik kan me dat nog wel van mn eigen tienerjaren herinneren. Zó verliefd op een jongen dat ik helemaal niet kon, maar zeker niet wilde zien dat dat helemaal niet wederzijds was. Ieder kruimeltje aandacht die hij mij, waarschijnlijk uit verveling toewierp zag ik als een bevestiging dat hij mij toch ook leuk vond. 

Ach ja, you live and you learn. 

Het lijkt erop dat dochter zich de verkering een beetje inbeeld. Misschien wil ze het wel heel graag en speelt hij het spelletje mee als hij eens tijd en zin heeft. Of wellicht ziet hij dit wel heel anders. Met die leeftijd is het ook weinig serieus in veel gevallen. Nog maar 3 maanden. Waarin ze elkaar minimaal zien (en alleen als het hem uitkomt). En ik lees niet dat ze verder samen leuke dingen ondernemen (uitstapjes, eten, bios, zwemmen etc). Ik zou goed opletten dat ze niet gewoon gebruikt wordt voor seks. Dochter is natuurlijk nog zeer jong en naïef. Dus enige bescherming mag wel. 

Summertime schreef op 18-08-2024 om 06:06:

dank jullie allemaal.
Ik denk dat ze het niet met ons wil delen vermits ze verwacht dat we gaan bevestigen dat dit geen goede relatie is. Ze vreest dan ook dat wanneer hij last minute eens belt dat hij haar wil zien we gaan ‘neen , niet met je voeten laten spelen’ zeggen.

En dat moet je dus precies niet doen. Ze moet dit zelf ervaren en uitzoeken hoe ze ermee om wil gaan. Niet omdat pa en ma zeggen dat het niet mag. Aanders geef je haar geen ruimte om zich sociaal te ontwikkelen.

Pippeltje schreef op 18-08-2024 om 19:49:

[..]

En dat moet je dus precies niet doen. Ze moet dit zelf ervaren en uitzoeken hoe ze ermee om wil gaan. Niet omdat pa en ma zeggen dat het niet mag. Anders geef je haar geen ruimte om zich sociaal te ontwikkelen.

Maar inmiddels verder gelezen ben ik toch wel van mening dat je een gesprekje aan moet gaan over het bedrag wat ze uitgegeven heeft voor zijn verjaardag. Dat zou ik toch wel heel zuur vinden. En dan niet in die zin dat je het haar verbiedt maar wel haar na laten denken over het bedrag in verhouding tot het contact wat ze hebben. En of ze op die manier misschien zijn liefde/aandacht wilt proberen te 'kopen'. 

ik denk dat jouw dochter als sekspopje word gebruikt. Met de jongen praten. Zeggen dat als je verkering hebt met dochter dan kom maar eens mee eten, ga maar eens samen op stap. Peil wat je aan been hebt hangen. Ja dochter kont er met de tijd wel achter maar ga niet alleen maar afwachten. Ik zou ook met zijn moeder praten. Hee ans, joop heeft verkering met katrientje, leuk hè wat denk jij? Ik is joop ook zo verliefd. Gaan ze bij jou ook alleen maar seksen op de slaapkamer. Lijkt mij niet oke. Geen voorbeeld voor verkering. Wat gaan we eraan doen Ans. Ons Katrientje vind dit namelijk NIET fijn. 

Moederkareltje schreef op 19-08-2024 om 11:10:

ik denk dat jouw dochter als sekspopje word gebruikt. Met de jongen praten. Zeggen dat als je verkering hebt met dochter dan kom maar eens mee eten, ga maar eens samen op stap. Peil wat je aan been hebt hangen. Ja dochter kont er met de tijd wel achter maar ga niet alleen maar afwachten. Ik zou ook met zijn moeder praten. Hee ans, joop heeft verkering met katrientje, leuk hè wat denk jij? Ik is joop ook zo verliefd. Gaan ze bij jou ook alleen maar seksen op de slaapkamer. Lijkt mij niet oke. Geen voorbeeld voor verkering. Wat gaan we eraan doen Ans. Ons Katrientje vind dit namelijk NIET fijn.

Serieus? Met de ouders van die jongen bespreken dat je niet wil dat ze (alleen maar) seksen op de slaapkamer, en zeggen dat je dochter dat niet fijn vindt?!? Ik hoop dat je een grapje maakt... Hoewel, dat kan wel eens de snelste route naar het einde van de relatie zijn tussen die twee. Maar zeer waarschijnlijk ook naar het einde van een goede band met je dochter.

Ik ben wel met je eens dat ik die jongen beter zou willen leren kennen. Dus een keertje bij je thuis uitnodigen om te komen eten. Of een keer een spelletje te doen of zo, eten kan meteen wel weer heel bedreigend voelen, want die jongen heeft vast geen zin in een gesprek (wat hand in hand gaat met eten natuurlijk). 

En als het serieus is zou ik ook wel kennis willen maken met de ouders van die jongen, dat hebben wij hier ook altijd gedaan. Maar niet om het over de relatie van de kinderen te hebben, dat moeten ze lekker zelf uitvogelen.

Verder vind ik dat eigen geld (en zakgeld hoort daar ook bij) vooral leergeld is. Dus misschien nog een keer aan dochter vragen of ze het wel echt een goed idee vindt om zoveel geld uit te geven aan een cadeau voor iemand die niet zo hard voor haar loopt. Maar ik zou het zeker niet verbieden of haar dwingen het terug te brengen.

Ik snap je zorgen hoor TO, maar ik zou me er niet mee bemoeien. Zoals hierboven al een paar keer is gezegd, vooral klaarstaan met de tissues, maar verder moet ze het zelf ervaren. Je kunt alleen van je eigen fouten leren zei mijn vader altijd, en daar heeft hij gelijk in. Je taak als ouder is om je kind op te vangen als er iets gebeurt, en ze weer overeind te helpen.

Jonagold schreef op 19-08-2024 om 11:38:

[..]

Serieus? Met de ouders van die jongen bespreken dat je niet wil dat ze (alleen maar) seksen op de slaapkamer, en zeggen dat je dochter dat niet fijn vindt?!? Ik hoop dat je een grapje maakt... Hoewel, dat kan wel eens de snelste route naar het einde van de relatie zijn tussen die twee. Maar zeer waarschijnlijk ook naar het einde van een goede band met je dochter.

Ik ben wel met je eens dat ik die jongen beter zou willen leren kennen. Dus een keertje bij je thuis uitnodigen om te komen eten. Of een keer een spelletje te doen of zo, eten kan meteen wel weer heel bedreigend voelen, want die jongen heeft vast geen zin in een gesprek (wat hand in hand gaat met eten natuurlijk).

En als het serieus is zou ik ook wel kennis willen maken met de ouders van die jongen, dat hebben wij hier ook altijd gedaan. Maar niet om het over de relatie van de kinderen te hebben, dat moeten ze lekker zelf uitvogelen.

Verder vind ik dat eigen geld (en zakgeld hoort daar ook bij) vooral leergeld is. Dus misschien nog een keer aan dochter vragen of ze het wel echt een goed idee vindt om zoveel geld uit te geven aan een cadeau voor iemand die niet zo hard voor haar loopt. Maar ik zou het zeker niet verbieden of haar dwingen het terug te brengen.

Ik snap je zorgen hoor TO, maar ik zou me er niet mee bemoeien. Zoals hierboven al een paar keer is gezegd, vooral klaarstaan met de tissues, maar verder moet ze het zelf ervaren. Je kunt alleen van je eigen fouten leren zei mijn vader altijd, en daar heeft hij gelijk in. Je taak als ouder is om je kind op te vangen als er iets gebeurt, en ze weer overeind te helpen.

GELUKKIG

En ik geen zin in een gozer die mijn dochter komt gebruiken. Opgesodemieterd. Gisteren nog. 

Jonagold schreef op 19-08-2024 om 11:38:

[..]

 Dus een keertje bij je thuis uitnodigen om te komen eten. Of een keer een spelletje te doen of zo, eten kan meteen wel weer heel bedreigend voelen, want die jongen heeft vast geen zin in een gesprek (wat hand in hand gaat met eten natuurlijk).

Neen, daar ben ik het niet mee eens. Tijdens een maaltijd KAN er een serieus gesprek gevoerd worden, maar het kan net zo goed over koetjes en kalfjes (of paardjes) gaan. Net zoals je tijdens een spelletje plots een serieus gesprek KAN opstarten, maar ook niet noodzakelijk. Ik zou dat uitnodigen voor eten wel eens doen, geen diepgaand gesprek starten, maar kijken hoe hij reageert en hoe open hij tijdens die slap-gelul-gesprekjes is. Het is goed mogelijk dat hij de uitnodiging voor die maaltijd zelfs afslaat. Want die wil maar op één plaats in huis zijn.

Tsja, te eten vragen ... bij ons vertrekken de kinderen nooit meteen met vrienden (verkering of niet) naar hun kamer. Ook niet als we die vrienden allang kennen. Ze drinken eerst wat beneden en we maken een praatje. Soms blijven ze gezellig aan de keukentafel hangen. Gaat dat niet overal zo? 

Deze jongen komt daar volgens TO +/- 3 keer per maand. Ik neem aan, misschien onterecht, dat ze niet meteen naar boven rennen, maar eerst iets te drinken nemen. Dat moment beneden zou ik gebruiken om mijn verbazing te uiten over dat hij niet met zijn vriendin naar dat pretpark gaat. En waarom dan niet? Zij zou het ontzettend leuk vinden ... klaar.