Geen prioriteit
Onze dochter van 15 heeft nu 3 maand verkering met een jongen die ze een jaar kent. 1 ste vriendje
Ons lijkt het dat de jongen haar niet als een prioriteit ziet. Hij wil maar zelden afspreken met haar. Steeds is er een uitvlucht : chiro, met vrienden op stap. Hobby….. Onze dochter is super verliefd en wil hem meer zien. Ze vertelt dit niet aan ons maar we zien dat ze hier heel erg onder lijdt. Tijdens een gesprek geeft ze aan dat het heel gewoon is om elkaar niet vaak te zien. ( smoesje ?)Heel de dag houdt ze haar gsm in het oog met de hoop dat hij haar toch even wil zien. Nooit heeft hij tijd, hoewel hii op 5 minuten van ons woont.
ze zien elkaar ongeveer 3 keer per maand in de vakantie. Ze kruipen dat steeds op haar kamer.
Hoe pakken we dit aan? We vinden het erg dat onze dochter zo afziet.
Die ouders zien ook wel dat het vanuit hem niet heel serieus is. Ze willen dat hij zich gaat concentreren op school.
Izza schreef op 02-09-2024 om 10:09:
Die ouders zien ook wel dat het vanuit hem niet heel serieus is. Ze willen dat hij zich gaat concentreren op school.
En ondertussen mag hij wel lekker de hort op met zijn maten. 😉
Ik vermoed ook dat dit een smoes kan zijn om liefje en/of haar ouders zand in de ogen te strooien.
Veel kinderen die strenge ouders hebben en weinig mogen, worden heel goed in liegen en stiekem doen. Dat is dan de vrucht van een opvoeding vol beperkingen.
Als je geen vriendinnetje mag of er nauwelijks mee mag afspreken, maar wel met vrienden de hort op mag, dan gebruik je die vrienden als smoes.
Dus dat verhaal van die strenge ouders kan best waar zijn, maar dan nog lijkt het er niet op dat hij de prioriteit bij jouw dochter heeft liggen.
Daarnaast betekent dat nog steeds niet dat je dochter afwachtend thuis moet blijven zitten tot hij een keer tijd heeft. Zij heeft ook een eigen leven. En dat is heel goed, stimuleer dat vooral ook!
Misschien zit het die ouders niet lekker dat je dochter toch een stuk jonger is ?
Onder het mom van zoek maar iemand van je eigen leeftijd.
Waar het op neer komt: je kan er niet zo veel mee. Vinger aan de pols houden. Benoemen dat je ziet dat ze het ook jammer vindt dat hij niet meegaat. Vragen of ze het geld niet liever had gehouden voor een andere toepassing (aangeven dat retourneren nog een optie zou kunnen zijn).
De meeste jongeren zijn geen harteloze klootzakken hé. Wel hormonale wezens die nog heel veel moeten uitzoeken en leren. En bovendien is de "verkering" zoals wij die vroeger kenden een stuk ingewikkelder geworden. Het is niet meer vanaf het begin zo duidelijk allemaal.
Persoonlijk heb ik die fase van "delulu" ook niet helemaal als negatief beleefd als ik terugkijk - soms had dat zwelgen in een verliefdheid die niet beantwoord werd ook wel een romantisch/filmisch kantje. Totaal niet realistisch, maar wel horend bij die fase. Je hoeft niet meteen al een volwassenen mature kijk te hebben op relaties toch ? Als ouder houd je dan op de achtergrond een kijkje erop zodat het niet helemaal mis loopt. Ik zou er voor waken om niet meteen teveel met goede raad erbij te staan - wel met zakdoekjes en koppen thee voor de moeilijke momenten van zware luddevuddu.
bedankt voor al jullie feedback.
Ik denk dat het een combinatie is in the end: jongen heeft idd nog andere prioriteiten, moeilijke ouders van de jongen, jongen moet idd nog veel uitzoeken en leren over een relatie ( dochter ook wel), relaties en communicatie is anders dan vroeger. Ook voor ons is dit het eerste liefje van de dochter…. Onze relatie vroeger was onmiddellijk een serieuze relatie op jonge leeftijd. Dit is natuurlijk niet standaard en moeten we ook beseffen.
op sommige momenten doet de jongen super veel moeite.. andere momenten denk ik : wat is dit nu ??
ik denk dat we idd van de zijlijn moeten toekijken maar niet makkelijk..
