Fietsen VO depressieve puber

Twee maanden

Over ongeveer twee maanden begint de school weer. Kun je niet van de zomer met haar iedere week een paar keer erheen fietsen? Ik kan me voorstellen dat ze er als een berg tegenop ziet omdat ik vermoed dat ze in haar depressieve periode voornamelijk thuis zat. Dan is weer naar school gaan spannend, erheen reizen spannend, alles is spannend.
En als ze dan in de komende vakantie er al talloze keren met jou, je man, haar broer of zus is heengefietst, dan ziet ze zelf dat je binnen 20minuten die 5km fietst. Sowieso lijkt een weg die je goed kent korter dan een weg die je voor het eerst reist.

Hmmmm

Ik vind 5 km echt niet ver. Dan is ze een kwartiertje onderweg. En ze kan gewoon vertrekken wanneer ze wil, niet afhankelijk van een dienstregeling.
Hoeveel tijd kost het reizen met de bus?

Als dit een vraag voor een gezonde 19jarige zou zijn zou ik er om moeten lachen. Maar in haar geval is het blijkbaar lastig.

Goed idee, een opbouwschema

Met als doel dat ze zonder problemen die 5 km kan fietsen.
Misschien hebben jullie wat favorieten op 1, 2, 3, 4, 5 km afstand waar je samen heen kan fietsen. Een lekker ijsje kan veel doen

Rustig opbouwen

Niet helemaal hetzelfde maar mijn dochter van 17 is lang overspannen geweest en heeft echt heel langzaam haar conditie moeten opbouwen vanaf nul. Pas toen ze weer echt duidelijk een stukje kon fietsen op een normaal tempo zonder daar vreselijk moe van te worden, na ruim een jaar was dat, heb ik gezegd: je mag nog steeds met de bus, maar ik ga dat niet meer betalen. Al die tijd is ze (ook vijf kilometer) met de bus gegaan, die inderdaad sneller is in haar geval. En op onze kosten dus. Dat kon ook echt niet anders, ze kon eigenlijk gewoon niet meer fietsen, qua conditie. Het was ook nog best lastig om een moment te bepalen dat het inmiddels wel een beetje onzin was geworden, die bus.

Leg uit dat het heel prettig is om conditie te hebben, dat je daar bij al het andere ook profijt van hebt: leren, gezelligheid, alles is makkelijker met een beetje conditie. En door het opbouwen van conditie herstelt je fysieke vermoeidheid ook sneller. Als ze daar nu aan gaat werken, en er misschien zelfs wel plezier in krijgt, dan zal de reistijd naar school in september wel meevallen. Maar ik zou er dus niet keihard tegenin gaan. Ze heeft er meer aan als ze rustig aan kan opknappen en wat conditie opbouwen.

Bus met eigen bijdrage

Kun je haar de bus laten nemen, mits ze die (naar vermogen) zelf betaalt? Soms kan een "betaaldrempel" net de prikkel zijn om toch te gaan fietsen.

Juist fietsen

Juist om uit de depressie te komen moet je bewegen ik zou zeggen hoppa op de fiets naar school en haar van de zomer alvast lekker meenemen op fietstochtjes.

Beloning

Mijn zoon had geen problemen zoals bij jouw dochter maar is wel lichtelijk gemakzuchtig aangelegd. Daarom heb ik toen met hem afgesproken dat hij het geld voor de bus van mij kreeg en dat mocht houden als hij fietste. Dan kon hij zelf kiezen of hij die 17 km/klein uurtje ging fietsen of dat hij de bus nam.
Zoon ging overwegend met de fiets want de bus kostte veel extra tijd en de verbinding was slecht.
Hier werkte belonen altijd goed.

Goed bedoeld, maar...

"Juist om uit de depressie te komen moet je bewegen ik zou zeggen hoppa op de fiets naar school en haar van de zomer alvast lekker meenemen op fietstochtjes."

Hoppa, lekker bewegen! Termen waarmee je mensen met een depressie meteen weer terug in hun wolk laat schieten...

Zelf beslissen

Iemand die depressief is heeft moeite om tot besluiten en actie te komen. Ga je besluiten afnemen wordt het nog een beetje moeizamer om weer zelf op gang te komen.
Dus ik raad het in elk geval af om voor haar te beslissen of haar door belonen of straffen te sturen.
Probeer haar liever een keer te verleiden om samen die fietstocht te maken. En geef haar de kans om te kiezen voor de bus of voor de fiets. Haar keus. Niet jou keus.

Het is belangrijk dat ze het gevoel heeft zelf controle te houden over haar leven.
En weer naar school gaan kan al veel gevraagd zijn als je uit een dal komt. Je kunt ook zaken in de kiem smoren door de drempel te vroeg te hoog te leggen.

Sally

Nou nee die woorden moet je bij de puber niet gebruiken maar bewegen is wel het eerste advies wat een psycholoog geeft. Dus inderdaad hoppa bewegen met die puber.

ik zou

om de hele zomer niet te verpesten zeggen: of we gaan nu twee keer per week die route fietsen zodat je er aan went of je houdt de rest van de zomer hier over op en we zien wel als de tijd daar is.

Verder zou je kunnen zeggen dat je haar een bedrag van bijv 40x bussen geeft en dat ze zelf maar moet zien of ze dat geld daarvoor gebruikt of niet. Ze kan zo eens per week de bus pakken en vertel haar dat bussen bij mooi warm weer echt een ramp is en dat fietsen dan veel lekkerder is. Het regent in Nl maar 8% van de tijd dus met 1x per week kan ze prima met de bus bij slecht weer als oplossing.

Maar nogmaals ik zou niet accepteren dat ik dit nog twee mnd moet aanhoren

Lui of moe

Volgens mij zit ts met de vraag of dochter nu vooral lui is of moe. Heeft ze gewoon geen zin om te fietsen of kampt ze nog stevig met de naweeën van een depressie? Het kan best zijn dat ze dat zelf ook niet zo goed weet. In elk geval zou ik niet inzetten op 'hoppa lekker bewegen', daar kun je iemand die echt oververmoeid of depressief is juist vreselijk mee de put in krijgen. Ze kan het niet, ze wil het niet, hoe het ook precies zit, maar die boodschap gaat niet aankomen. Een goede psycholoog zal dat bij een echte depressie ook nooit zo hard erin gooien. En het hoeft toch ook niet? Gun haar liever de tijd om rustig aan te wennen aan het weer naar school gaan én aan het fietsen.

Kent ze de route?

Want angst voor het onbekende kan ook nog een rol spelen.
Ik zou denk ik voorstellen om een paar keer de route te fietsen, samen. En dan als het te ver blijkt onderweg stoppen. Flesje water mee, en een versnapering. Desnoods doen jullie er de eerste keer een halve dag over, of keer je halverwege om. Maakt niet uit, doel is dat het gezellig is, ze de route leert kennen en erop durft te vertrouwen dat ze het redt, die fietstocht.

Mjin zoon is dit schooljaar, na uitval op het regulier onderwijs (overspannen en depressief), gestart op het VSO. School is bijna 3 kwartier fietsen. Hij is zegge en schrijve 1 x met het OV gegaan, hij vindt het vreselijk en geniet juist van het uitwaaien op de fiets. Ook al fietst hij dwars door de stad. Dat had hij zelf van tevoren niet zo ingeschat. Ik weet natuurlijk niet of het het voor jouw dochter ook zo gaat werken, maar de kans acht ik groot. Alleen moet ze het inderdaad wel opbouwen.

Succes! Ik vind het fantastisch dat ze weer naar school toe gaat, een hele overwinning op zichzelf denk ik zo tussen de regels door te lezen.

Bedankt allen

Bedankt allemaal voor de vele reacties.

De route naar school kent ze. Het is zelfs 1 rechte weg er naar toe. Na een kleine bekering zou ze in het slechtste geval, als ze een heel jaar lang elke dag de bus zou pakken, een kleine 300 euro kwijt zijn. Dat is gelukkig te overzien. Ik was al bang (beetje naïef) dat het in de duizend euro zou vallen.

Ik denk dat ik haar de eerste week nog met de bus laat gaan. Als ze gewend aan de school is kan ze het fietsen gaan oppakken.

Nu vast beginnen met stukjes fietsen (2 km, 3 km) is een goed idee. Haar psycholoog zit op 6 km fietsen, misschien kunnen we als doel stellen om daarheen te fietsen voordat school weer begint. Als ze die 6 km kan, kan ze die 5 ook naar school.

En als de bus niks is, de fiets 'saai', kan ze altijd nog gaan lopen.. In mijn ogen blijft 5 km een basisschool afstand, maar ja, soms moeten we even stilstaan om daarna verder te groeien.

19 jaar?!

Sorry, maar ze is geen puber meer, maar toch echt een volwassene.
Oké, voelt vast anders omdat ze wellicht nog zorg nodig heeft etc, maar JUIST bij haar problematiek is eigen regie ZO ontzettend belangrijk.

Dus ik zou zeggen, probeer het zo te regelen dat ze geen kans krijgt om zich 'klein' en onverantwoordelijk op te stellen en zorg dat ze gewoon zelf alles kan kiezen.

Ik kan me er trouwens alles bij voorstellen dat school zoveel oproept en kost dat ze de stress vh fietsen er niet bij wil. Ik zou dat positief duiden!
(en stiekem zou ik uiteraard voorwaarden creëren waardoor fietsen laagdrempeliger voor haar wordt. Maar volledig zonder druk/dwang. Haar keuzes!!)

19 jaar!

Juul, mijn ene negentienjarige is echt nog een puber hoor, ook al heeft hij stemrecht. Dus hoe jij van achter je computer zo stellig over de dochter van AnaXel kan oordelen, is me een raadsel.

plezier

Je zegt dat ze zeurt over dat fietsen. Na wat ze heeft doorgemaakt en wat nog niet helemaal over is zou ik het iig geen zeuren noemen. Natuurlijk heeft ze geen zin om te fietsen als ze dat nog nooit gedaan heeft en in deze situatie.
Ga samen met haar fietstochtjes maken, picnic onderweg en zorg dat ze er een beetje plezier in krijgt. Als het meezit zal ze de fiets gaan gebruiken en ook wel eens de bus nemen. Maak er niet zo'n punt van. Je kunt haar wel nog een echte puber vinden van 19: ze is geen kind dat nou maar eens even flink moet worden aangepakt.

Ik heb te doen met je dochter

Oh wat zal het moeilijk zijn voor haar om weer naar school te gaan (been there, done that met onze (jongere) puber).
En om dan maar te roepen van "hoppa gewoon fietsen" vind ik erg naar.

Onze puber (die ook kampt(e) met angststoornis etc) hoeft ook maar 5 km naar school te fietsen. Echter is er bij ons altijd de afweging: willen we dat ze naar school gaat of willen we dat ze gaat fietsen?
Het zou goed zijn als ze zou fietsen. Goed voor haar conditie, goed voor haar angsten. Tenminste: wij denken dat dit goed zou zijn. Maar nogmaals: wij hebben liever dat ze naar school gaat. Dus wordt ze dit schooljaar bijna elke dag gebracht en gehaald (lang leve hele lieve opa & oma).
Natuurlijk kun je met haar gaan oefenen. Maar ik heb gemerkt bij ons dat het iets niet willen soms/vaak een symptoom kan zijn voor iets niet durven.

Heel veel sterkte en een dikke knuffel voor je dochter.

Voordelen van fietsen

Fietsen kan gezellig zijn; gezellig met klasgenoten nog even babbelen terwijl je samen richting huis fiets.
Fietsen maakt dat je sneller met een vriendin thuis nog even een kopje thee of een blikje cola drinkt, of je dochter bij haar klasgenoten.
Fietsen betekent niet meer op de tijd hoeven letten want de fiets staat paraat.
Fietsen betekent de bus niet voor je neus zien weg rijden.

Fietsen biedt vrijheid.

Even geen gedoe over gezondheid want daar is een puber toch niet mee bezig.
Ze komt er zelf wel achter hoe praktisch fietsen is als ze haar klasgenoten wel gezellig op de fiets ziet wegrijden, terwijl ze in dat bushokje staat te hangen.

elektrische fiets

Hoi Xelia,
waarom los je het probleem niet op met een elektrische fiets? Kan ze als ze moe is gewoon inschakelen, maar als ze met andere schoolgenootjes fietst weer uitschakelen. Er zijn tegenwoordig hele stoere puberfietsen met mand voorop, welke elektrisch zijn. En er zijn tegenwoordig ook genoeg tieners die op zijn fiets rijden (waaronder mijn puberdochter), dus ze hoeft zich echt niet te schamen.
Kan ze toch fietsen zonder moe te worden. Wie weet kan ze dan over een jaar weer op een gewone fiets.

Beetje anders

Mijn zoon vindt fietsen naar school lastig, dat er mensen hem inhalen of dat hij anderen moet inhalen, daar heeft hij veel moeite mee. En ook dat het saai is, nu moet hij 17 kilometer heen en 17 terug, dat is wel wat verder, maar voor een gezonde sportende jongen prima te doen. Hij mocht tot mei elke dag met de bus en vanaf die tijd moet hij drie dagen fietsen en mag hij twee dagen met de bus, door deze keuze heeft hij het gevoel zelf de regie in handen te hebben en fietst hij nu (meestal) zonder moeite drie en soms zelfs vijf dagen.

Dees (ietwat ot)

"Nou nee die woorden moet je bij de puber niet gebruiken maar bewegen is wel het eerste advies wat een psycholoog geeft. Dus inderdaad hoppa bewegen met die puber."
Gelukkig zijn er ook psychologen die verder komen dan dat "ga toch lekker bewegen dan kom je wel van je depressie af" advies. De relatie tussen bewegen en (voorkomen/genezen) depressie is lang niet voor iedereen aanwezig.
https://www.rug.nl/research/portal/publications/pub(625e1e97-2fcd-4ee7-b6da-ea62753c8c11).html

Alkes

Ja een depressie heeft wel wat meer nodig. Maar bewegen is een onderdeel daarvan.

Budget

De bus kost geld. Ik neem aan dat jij dat dan moet betalen. Misschien kun je haar het geld als budget geven. Zoveel dagen naar school met de bus kost zoveel. Dan kan ze zelf kiezen of ze met de bus gaat of met de fiets en geld overhoudt.

Tsjor

19 jaar

Ze is 19 ik neem aan dat ze de bus zelf zal moeten betalen. Maar als je het betalen wilt zou ik 3 dagen bus betalen en haar de rest zelf laten bijleggen. Kans groot dat ze dan alsnog voor de fiets kiest.

Een titel?!

@mutsje, ik heb inderdaad over een elektrische fiets nagedacht. Maar ik vind ze écht heel duur. Juist omdat school ook heel duur wordt, kan ik hier niet nog extra voor betalen.

Ben daarnaast bang dat er weinig andere kinderen op de fiets zullen zijn. Veel kinderen komen uit omliggende plaatsen.

Als ik naar d'r kijk weet ik technisch gezien dat ze 19 is (en zou ik dit topic eigenlijk verkeerd geplaatst hebben) maar qua gedrag, houding, uiterlijk en weerbaarheid is ze gewoonweg nog niet volwassen. Ik zie nog steeds een 15-jarige voor me staan, zo kwetsbaar dat ze nog is. Maar ja, haar leeftijd zegt toch wat anders.

Ik denk inderdaad dat ik haar moet laten oefenen om kleine stukjes te fietsen. Steeds ietsje verder.

Volwassen

Je dochter is 19 en dus een volwassen vrouw. Zo zou ik haar ook behandelen. Het is haar beslissing of ze gaat fietsen of met de bus gaat. Aangezien ze nog op school zit zal ze financieel in elk geval deels van jullie afhankelijk zijn. Ik zou haar een bedrag geven voor vervoer met de bus. Dat hoeven niet de gehele kosten te zijn maar bijvoorbeeld de helft of een kwart. Dan kan ze zelf kiezen of ze dit helemaal opmaakt, juist met de fiets gaat en het voor iets anders te gebruiken of zelf aanvult en elke dag met de bus gaat. Ik weet niet of ze een bijbaantje heeft of gaat nemen (misschien is dat te veel) dus daar zou ik het een beetje van af laten hangen hoeveel ik haar zou geven. Je hoeft zeker niet alle bus kosten te betalen.

Als ze geen bijbaan heeft of kan hebben dan neem ik aan dat jullie haar sowieso kleedgeld/zakgeld geven. Dan kan je busgeld daarbij doen. Dan kan ze zelf bepalen of ze meer geld aan de bus wil besteden (en dus minder geld aan andere zaken) of juist minder geld aan de bus. Die beslissing ligt dan verder bij haar.

Aan de andere kant,

@ TS, als je dochter de auto nergens kwijt kan, neem ik aan dat ze een auto heeft. Geld lijkt mij in deze niet zo’n rol te spelen. Haar op bus-budget zetten heeft voor jou minder prioriteit dan dat ze het komende jaar haar papiertje gaat halen.

Als ze eenmaal haar diploma heeft, ben je de kosten aan de bus ook vergeten.
Oftewel, maak er niet zo’n punt van. Het is belangrijker dat ze met plezier naar school gaat en haar huiswerk maakt.

Dees

Je hebt overduidelijk geen ervaring met depressieve pubers. Iedere belemmering die je opwerpt kan ertoe leiden dat ze het helemaal niet meer zien zitten. Dat is geen luiheid he. Ik zou haar faciliteren zoveel je kunt, weer wennen aan school en een dagritme is het allerbelangrijkst.