Duur cadeau voor puber
Man en ik komen er niet helemaal uit, dus ik ben benieuwd naar jullie mening, ervaring, etc. Onze oudste (16) is binnenkort jarig en wil graag een smartwatch. Ik vind dat een goed gekozen cadeau: hij draagt nu geen horloge en hij heeft echt een mooie uitgekozen. Maar, wel met bijbehorend prijskaartje: bijna 400 euro.
Ik neig ernaar om dat horloge gewoon te kopen, eventueel samen met m’n ouders (z’n opa en oma dus). Normaalgesproken leggen die 50 à 75 euro neer voor een cadeau. Voor ons blijft dus een aanzienlijk deel over. Man vindt het veel te gek voor een verjaardagscadeau en vindt dat we zoon dan maar een geldbedrag moeten geven waarmee hij zelf (verder) kan sparen voor dit horloge. Wij kunnen het echter prima betalen, ik vind het dus een mooi en nuttig cadeau, dus waarom niet?
Wat vinden jullie? Geef je je puber ‘zomaar’ zoiets duurs voor z’n verjaardag?
Nou als je het gwn kunt veroorloven en je wilt het graag voor hem kopen waarom niet..?
Mijn broertje kreeg voor zn 17e verjaardag theorieboek en theorie examen voor zijn rijbewijs. Dit kan ook al met 16 jaar, miss een goed idee? Miss vind man dat wat nuttiger?
Als het makkelijk kan doen.
Zo te lezen kent hij de waarde van geld, biedt aan om bij te dragen, netjes hoor.
Volgens mij zal hij dit erg gaan waarderen, en daar plukken jullie wellicht in de toekomst ook weer de vruchten van.
Ik zou het gewoon kopen. Wij kregen op die leeftijd soms ook wat duurdere cadeau’s waar we wat aan hadden. Nieuwe computer voor studie.
Een smartwatch is best een nuttig ding, ben ik inmiddels achter.
En je kinderen moeten misschien ook gewoon leren dat niet altijd alles op een schaaltje wordt afgewogen. Dat je veel meer hebt aan iets dat op dat moment in je leven past, dan een extra groot cadeau eisen omdat je grote broer een keer een wat duurder cadeau heeft gehad.
Vind het trouwens echt mooi te zien dat hij aanbied om bij te dragen. En dat hij spaart ipv zn geld verkwist.
Refurbished was mijn idee maar meer uit iets milieuvriendelijkere optie plus dat man dan misschien iets minder probleem ermee heeft. 
Eerlijk TO, ik zou het gewoon doen al dan niet met opa en oma erbij. Ik ben wel zeikerd genoeg om te zoeken naar eventuele kortingen en kijken waar ie het goedkoopst is maar verder: hij is zuinig met zijn spullen en klinkt als een bedachtzame kerel.
Ik zou hem zelf wat laten bijleggen. Belangrijkste reden is dat je meestal meer waarde geeft aan en zuiniger bent op spullen waar je zelf voor gewerkt en gespaard hebt, dan op spullen die je 'voor niks' hebt gekregen.
Hier heeft dochter een keer konijnen gehad....leuk voor €30, maar dan komt daarnaast een duur hok, benodigdheden voor €80, vaccinatie, sterilisatie, castratie en wekelijks voer, stro en hooi. Daar valt een horloge van €400 bij in het niet 
.
Als je het doet zou ik niet een goedkopere optie nemen. Zoon heeft duidelijk aangegeven welke hij wil.
Ik heb een tijdje gespaard voor een echt mooi koffieapparaat. Ouders wisten dat en verrasten me met kerst ineens op een koffiezetapparaat. Hartstikke lief, maar niet het apparaat dat ik wilde. Ik had liever zelf bijbetaald dan iets te hebben wat het 'net niet' is. Durfde daarna ook niet het apparaat te kopen dat ik wilde, want dat is wel erg ondankbaar en ook zonde als je net een nieuwe hebt.
Ik zou samen met opa en oma de helft betalen, zoon de andere helft laten betalen. Waarom heb je anders een baantje, toch juist om leuke dingen van te kopen? (ik neem aan dat hij niet spaart voor later...)
Paull schreef op 02-09-2021 om 09:35:
Ik zou hem zelf wat laten bijleggen. Belangrijkste reden is dat je meestal meer waarde geeft aan en zuiniger bent op spullen waar je zelf voor gewerkt en gespaard hebt, dan op spullen die je 'voor niks' hebt gekregen.
Dat kan natuurlijk altijd, maar zoals ik de zoon van TO 'lees', is ook het argument 'zelfs voor papa en mama is dit veel geld' iets wat al even doorslaggevend is, als 'ik heb hier lang voor moeten sparen'. Meer zelfs: die gaat er misschien nog zuiniger op zijn omdat hij een 'stille verantwoordelijkheid' heeft tegenover wie het hem heeft gegund. (misschien de grootouders ook nog)
En TO: ohhhhh, hij wordt 17???? Neen, da's geen speciale verjaardag, dan deed ik het niet! (zot 
)
Siobhan schreef op 02-09-2021 om 10:10:
Hier heeft dochter een keer konijnen gehad....leuk voor €30, maar dan komt daarnaast een duur hok, benodigdheden voor €80, vaccinatie, sterilisatie, castratie en wekelijks voer, stro en hooi. Daar valt een horloge van €400 bij in het niet
Ik vind mezelf waarschijnlijk weer heel leuk, en ik meen natuurlijk niet wat ik nu ga schrijven, maar als je het zo economisch opschrijft: je kunt ze op het einde van de rit nog wel in de pot doen! (Echt niet gemeend hoor, maar ik kon 'um niet laten liggen).
Siobhan, dat is toch een heel mooi kado: jaren plezier van en (omdat er hier in verschillende posts over het opvoedkundige aspect wordt gesproken) ze leert ook nog dat een konijntje krijgen niet voor 1 dag is, maar dat dat kado nog lang een kado is en je voor dat kado ook verantwoordelijkheid moet dragen. Dus, laat ze nog lang van haar beestjes genieten.
Siobhan schreef op 02-09-2021 om 10:10:
Hier heeft dochter een keer konijnen gehad....leuk voor €30, maar dan komt daarnaast een duur hok, benodigdheden voor €80, vaccinatie, sterilisatie, castratie en wekelijks voer, stro en hooi. Daar valt een horloge van €400 bij in het niet
Dat is natuurlijk wel iets dat je vooraf weet en ook bewust voor kiest.
Mijn opa en oma gaven mijn zus en mij toen we 4-5 jaar waren konijnen cadeau zonder dat ze dat met mijn ouders overlegd hadden. Dus die zaten opeens met beesten opgescheept met alle verantwoordelijkheid en kosten die erbij horen. Dat vind ik dan weer niet kunnen, levende dieren cadeau geven aan mensen zonder het te overleggen.
Uiteraard hoeft niet altijd alles op de euro gelijk te zijn, maar ik zou het als ouders wel enigszins gelijk proberen te houden. Als je andere kinderen op dure zomerkampen gaan en hij niet, kun je dat wel enigszins compenseren natuurlijk. Maar 400 euro is en blijft veel geld voor een verjaardagscadeau en als hij zelf wil meebetalen lijkt me dat helemaal prima.
Overigens waren en zijn mijn ouders wel heel extreem van de 'gelijkheid'. Mijn moeder hield ieder jaar bij wat we kregen van iedereen en zelf probeerden ze het ook zo gelijk mogelijk te houden om te voorkomen dat er iemand zich tekort gedaan voelde. Alleen mijn zus had overall gezien zoveel meer nodig/wilde meer hebben dan ik dat ze toen ik uit huis ging maar een bedrag hebben meegegeven om dat te compenseren (wat ik niet nodig vond maar ze stonden er op). Met de kleinkinderen hebben ze dat nog steeds, het moet en het zal zo eerlijk mogelijk zijn. Soms een beetje overdreven misschien, maar er zijn genoeg familieruzies ontstaan om dingen geld of kwesties als dat het ene kleinkind een kleurboek en het andere een ipad krijgt.
-Nienke- schreef op 01-09-2021 om 22:55:
[..]
Hij opperde ook meteen zelf om bij te leggen, hoor! Normaalgesproken krijgen ze niet zulke dure cadeaus.
Voor rijbewijs en studie staat al geld apart.
Ik zou 100 of 150 bij laten leggen
Nou hier maar even een tegengeluid tegenover al het 'ja joh verwen dat jong lekker!'
Ik vind het nogal van de zotten om zo'n duur cadeau te geven, en zeker als het niet iets is wat echt nodig is. Een nieuwe telefoon, laptop of een fiets vind ik alweer van een andere orde dan een 'gadget'. En zeker met vier kinderen kan dit nogal een duur precedent scheppen.
Hij kan gewoon aan iedereen die op zijn verjaardag komt een bijdrage vragen voor dat horloge. En al dan niet van tevoren zijn eigen spaargeld inleggen om 'm wel vast te kopen. Je kunt dan altijd nog het verschil zelf inleggen, als je een keer extra wilt doen.
Irregular_Choice schreef op 02-09-2021 om 08:57:
[..]
Het is toch niet zomaar? Hij is jarig! Heeft hij ook iets gekregen ter compensatie van het zeilkamp bijvoorbeeld? Want dat zal ook vrij prijzig zijn geweest neem ik aan. Als je het zoveel mogelijk gelijk wil houden kan dit daar dan toch tegenover staan? Krijgt de middelste dus een kleiner verjaardagskado.
Het is onmogelijk om je kinderen evenveel te geven.
Oudste heeft gestudeerd en woont op kamers. Jongste deelt samen met mij een auto. Situaties zijn anders
irmama schreef op 02-09-2021 om 12:05:
[..]
Het is onmogelijk om je kinderen evenveel te geven.
Oudste heeft gestudeerd en woont op kamers. Jongste deelt samen met mij een auto. Situaties zijn anders
Ouders van een ex hadden per kind 10.000 gespaard en dat kregen ze als ze gingen studeren of handje contantje als kind bijvoorbeeld reeds betaalde studie ging doen.
