Dochter (5havo) doet niks/weinig

Eén ding is zeker, haar vader moet haar niet dwingen in een richting die ze niet wil, maar als ze de opleiding vindt die goed bij haar past, kan ze zo maar hoge cijfers halen. Dat kan ook zonder overspannen te raken. Zomaar cijfers gaan eisen zonder dat het haar interesseert, zal niet gaan. Ik dacht dat mijn voorbeeld dat duidelijk aantoonde.

Het gaat goed; houden zo!

Mlah! schreef op 12-04-2023 om 20:46:

80 - 20 regel, werd me zelfs aangeraden op hbo 😳
(oftewel met 20% tijd/inzet haal je 80% van het resultaat, en de rest was eigenlijk verspilling van energie voor een klein verschil, volgens mentor)

Haha geweldig! 

Een van onze kinderen deed op de middelbare school net genoeg om erdoor te zijn, 50 procent dus was het doel. Gewoon geen interesse voor de meeste vakken. Aan de universiteit plots 85 tot 90 procent. Werkt opeens heel gedisciplineerd (zeker niet belachelijk hard). Het is dus niet altijd waar dat je het op school geleerd moet hebben om regelmatig te werken.
Soms kunnen ze je verbazen, die kinderen …

Beseft ze dat ze over een maand examen doet? 
Blijkbaar biedt de havo geen uitdaging voor haar als ze zo makkelijk scoort. 
Wil wel meegeven dat tegenwoordig er niet meer zoveel thuis gedaan hoeft te worden als vroeger, veel kunnen leerlingen in de les doen. Dit is ook de periode waarin het PTA afgerond wordt en ze vooral examentraining hebben. 
Straks met een paar uurtjes per dag oude examens oefenen en leren gaat ze al ver komen. Ik denk dat jullie je drukker maken dan nodig is. 
Als je toch iets wil ‘eisen’ dan zou ik haar in de meivakantie in ieder geval 2u per dag laten leren. Oude examens oefenen enz. Tijd zelf in te delen. 

Zo was ik vroeger ook. Even 1x  een half uur de lesstof doornemen en dat was voldoende voor een 6 of 7. Vaak had ik zelfs voldoende aan de lesstof in de klas. Tja, welke puber gaat er dan nog meer tijd in steken?

Je dochter zit waarschijnlijk een niveau te laag maar daar doe je in 5 havo niet zoveel meer aan. Zelf ben ik uiteindelijk een gevalletje avondstudie geworden. (Na havo diploma 0 motivatie om door te gaan )Niet ideaal, maar uiteindelijk ben ik "op m'n pootjes, terecht gekomen".

Wat doet ze wel dan, zo’n hele dag, als ze niet leert? En waarom zit het je man zo dwars, het is toch haar leven? Of doet ze ook niks in huis?

Ben het helemaal eens met de mensen die zeggen dat een 6 ook een voldoende is en dat ze daarmee gewoon ook een diploma haalt, dus waarom zou ze meer doen??
Eén kleine kanttekening: mijn dochter had dezelfde instelling, maar verprutste door ziekte haar centraal schriftelijk. En was dus gezakt. Iéts meer armslag was dus achteraf wel fijn geweest. Maar no use crying over spilt milk natuurlijk. En bovendien is ze toch prima terecht gekomen, ze had al een mavo-diploma en is gewoon naar het MBO gegaan waar ze het prima deed. Maar voor jouw dochter is het dus toch wel een beetje een risico. Misschien toch goed om haar dat nog een keer te zeggen. Verder zou ik het onderwerp laten rusten. Ik werd destijds echt helemaal gek gemaakt door mijn moeder die zelf meer stress had dan ik, en die om alles ontplofte en me op mijn nek zat. En  die het me daardoor erg lastig maakte om me te focussen. Heb dus meer ondanks dan dankzij haar ‘stimuleren’ mijn diploma gehaald…

Wat doet ze naast school ? Ik bedoel: er zijn zoveel dingen waar je energie naartoe kan en cijfers zijn maar cijfers.  Mijn kind spant zich ook niet super in voor school (komt ook een beetje aanwaaien zeg maar en doet echt geen cent teveel), maar: ze is bezig met haar rijbewijs, heeft leuke vriendenkring, zet zich in als vrijwilliger en heeft een bijbaan en een oppaskindje.  Dus neen, ik lig niet bepaald wakker van een 6 of een 7. 
Waar wordt je kind wel enthousiast van als het niet school is ?

Vekaloeka schreef op 13-04-2023 om 15:47:

Ze volleybalt 2 keer in de week, heeft een oppasgezin en ze bezoekt eens in de week een psycholoog (ze is al langer herstellende van een eetstoornis maar zit aan het eind van haar traject) verder spreekt ze veel af met vriendinnen.

Dat ze lekker in haar vel zit en zich (ook) op andere vlakken goed ontwikkelt zou voor mij vele malen belangrijker zijn dan die cijfers. Zelfs als ze het niet zou halen. Er is echt heel veel meer in het leven dan leren voor school. En hoe ze zich voelt en emotioneel ontwikkelt is belangrijker voor haar toekomst dan een opleiding.

Vekaloeka schreef op 13-04-2023 om 15:47:

Ze volleybalt 2 keer in de week, heeft een oppasgezin en ze bezoekt eens in de week een psycholoog (ze is al langer herstellende van een eetstoornis maar zit aan het eind van haar traject) verder spreekt ze veel af met vriendinnen.

Zo te horen mogen jullie jezelf gelukkig prijzen met zo'n dochter! Koester haar en vertrouw op haar.

Vergeet zeker ook niet om te benoemen wat goed gaat. Dat jullie zien dat ze op vele vlakken vooruit gaat.  

Vekaloeka schreef op 13-04-2023 om 15:47:

Ze volleybalt 2 keer in de week, heeft een oppasgezin en ze bezoekt eens in de week een psycholoog (ze is al langer herstellende van een eetstoornis maar zit aan het eind van haar traject) verder spreekt ze veel af met vriendinnen.

Wat fijn dat je dochter nu al  zo goed in haar vel zit dat  ze dit allemaal al kan doen. Je mag je handen dichtknijpen.  Bij een eetstoornis is de kans op terugval altijd aanwezig, en echt het  domste wat je man kan doen is haar nu op haar huid zitten om nog beter te presteren.