Dochter ‘jat’ uit voorraadkast

Aanvulling

Voor de duidelijkheid: we hebben geprobeerd haar te laten betalen of haar naar de winkel te sturen dat maakte geen indruk. Mijn man wil die nu andere consequenties zoals genoemd. Echter: ze is al bijna 17...,
Kan dat nog?

Vraag

Wat bedoel je met "Laten betalen hebben we al geprobeerd"? Betaalde ze niet of deed ze het de volgende keer weer?
Toen mijn zoon laatst de rookworst gegapt had, kon hij mooi direct naar de super omdat ik zonder worst zat. Maar die is pas 13.

Anders: inhouden op zakgeld, dingen achter slot en grendel. Ik vind 16 helemaal niet te oud. Sterker nog, dan hoor je te snappen dat sommige dingen niet gepakt mogen worden.

Eigen voorraad

Mijn tante haalde altijd van alles in huis en gaf de kinderen ieder een eigen zak drop. Zoiets zou je natuurlijk ook voor haar kunnen doen, haal voor jaar wat je vind wat ze mag en klaar.

Eigen voorraad

Ja ik heb dat geprobeerd, maar het is niet aan te slepen, liefst drinkt ze de hele dag frisdrank, dat vind ik ongezond en ook te duur.
Daarbij wil ik haar leren respect te hebben voor grenzen van anderen.
Wat als ze op kamers woont en ze ‘leent’ de oplader of pakt de chips van een huisgenoot... er zijn ergens grenzen

Toch om de tafel

Ik zou toch nog eens om de tafel gaan zitten. En dan vragen wat zij dan redelijk zou vinden, zodat je afspraken kunt maken waar zij zich ook in kan vinden. Waarom pakt ze eten wat niet voor haar is bestemd? Heeft ze zo vaak honger? Snapt ze dat je niet kunt leven van macarons en chips, dus dat ze gewoon gezond moet eten? Snapt ze dat het niet leuk is dat je telkens mis grijpt, niet eens voor jezelf maar voor andere mensen? Wat ziet zij voor oplossing?

Lukt dat gesprek echt niet dan moet het een luid en duidelijk NEE worden. En dan niet alleen van nee, dit mag niet. Maar ook: jij gaat kopen wat je opmaakt aan etenswaren die niet voor jou bedoeld waren. Niet van haar zakgeld af, ze mag zelf naar de winkel gaan om nieuwe te kopen. Dan ziet ze dat het niet alleen geld kost maar ook tijd.

Afspraken maken

En afspraken maak je SAMEN.
Een kleuter leeg je regels op, met een puber maak je afspraken in overleg.
Een compromis tussen wat jij wilt en wat de puber wil.
Opgelegde regels is in de brugklas wel klaar.
Hier geen problemen. De pubers weten wat ze mogen en wat ze moeten vragen.
Sinds groep 7 hebben ze hun gekregen of zelf gekochte snoep ook op hun kamer en dat gaat prima. Jongste van 15 zou iets vaker kunnen delen van zijn eigen snoep maar dat is alles.
Een zak drop of chips is hier nooit in 1 dag leeg als ze niet met vrienden zijn.
Mijn fiets lenen ze nooit, en heel zwaar ding met maand en fietstassen. Daar wil je niet op gezien worden😊😉

O en op is ook echt op

Ik doe maar 2 keer per week boodschappen.
Wie ergens de laatste van uit de voorraadkast pakt schrijft dat op het blocnote in de keuken. Bij de eerstvolgende ronde boodschappen doen wordt de voorraad dan weer aangevuld.
Dus alle koek op is ook echt koek op.
De nood moet heel hoog zijn wil ik een extra rondje maken. Maar qua snoep en snaai is de nood nooit echt hoog. Als de crackers op zijn dan is er nog beschuit. Als de drop op is eet je maar winegums.

Lastig

Tja Hangkous, daar heeft Karin allemaal niks aan. Heel goed van jou dat jouw pubers zich keurig aan de afspraken houden.

Karin, ik zou er toch consequenties aan verbinden. Als de laatste poging van een serieus gesprek, niet helpt. Liefst directe actie: grijp je mis, dan direct dochter naar de supermarkt om opnieuw te halen en wel van haar eigen geld. Kan gewoon zonder boos te worden, maar wel duidelijk.

En spullen lenen van een ander zonder overleg, daar zou ik echt boos over worden. Deed mijn dochter ook weleens, was gewoon gemakzucht.

Mmhh ik til daar

niet zo zwaar aan moet ik zeggen.
We wonen samen in een huis dus zijn het vnl 'onze spullen', zo ervaar ik dat.
Snoep, frisdrank ed hebben we nooit standaard in huis dus dat scheelt al.
Eten ligt er om opgegeten te worden en vaak plan ik eten maar vaak kijken we ook gewoon wat er is en maken we daar wat van. Ik vind het dus nooit erg als iets op is. Meestal gaat het hier toch om gezonde spullen dus het maakt mij dan niet zoveel uit of ze mijn groenten die ik voor avondeten gekocht had al opeten bij de lunch, bijv.
(er is altijd nog wel wat in huis. En zo niet, kijken we samen even of iemand wat kan halen)
Dochter leent behoorlijk wat en als ik er last van heb dan bespreek ik dat gewoon, meestal beklijft dat wel een poosje. Maar meestal vind ik het geen probleem als ze iets leent. Fiets zou ook altijd kunnen, mits ik 'm nodig heb natuurlijk.

In jouw geval ts zou ik hoogstens je dochter laten opdraaien voor de consequenties. Dus idd meteen nieuwe laten kopen bijv, zo heb jij er ook geen last meer van. Leuker is natuurlijk nog als jullie samen met dochter consequenties kunnen bespreken. Wat vindt ze zelf redelijk etc.

Afspraken maken

Waarom mag fruit sap en brood wel en de rest niet? Zit daar niet toch een betuttelend elementje in?

Ik zou gewoon om tafel gaan en afspraken maken. Hier hebben we een grote kast met meerdere lades. Het is min of meer zo gegroeid dat wat in de ene la ligt door iedereen gepakt mag worden (en inderdaad op = op) en wat gereserveerd is ligt in een andere la. Zoiets zou een idee kunnen zijn.

Hier mogen de kinderen alles pakken

Hier mogen de kinderen pakken wat ze willen. De voorraad is beperkt en op is op. Er is nooit echt veel snoep, koek, chips of frisdrank aanwezig en ze nemen er gelukkig normale hoeveelheden van. Is iets op dan krijgen ze pas op zaterdag, als ik weer uitgebreid boodschappen ga doen, nieuwe dingen. Af en toe fietsen ze daarom wel eens doordeweeks naar de winkel om zelf iets te halen.
Ik vind het echt onzin dat ze zouden moeten vragen of ze iets mogen pakken. Alles is bij ons van iedereen.
Koop ik eens een keer speciaal iets voor bezoek (wat overigens niet echt vaak gebeurd) dan benoem ik direct na aankoop dat ze die aankoop niet mogen op eten en waarom. Zouden ze dat dan toch doen, zeker op 17 jarige leeftijd, dan zou ik ze inderdaad naar de supermarkt sturen om een nieuw pak te halen. Hier gebeurd dat gelukkig niet. Zou ook erg raar zijn als dat wel zou gebeuren terwijl ik specifiek heb benoemd waarvoor het bestemd is en waarom de kinderen het niet mogen pakken.
Misschien ben je te streng? En kan je je dochter meer vrijheid geven te pakken wat ze wil en in speciale gevallen benoemen dat dochter ergens af moet blijven?

hoop

Niet alle pubers zijn even goed opvoedbaar, weet daar ik helaas alles van. Ik koop gewoon minder.
Als je niet wil dat ze zoveel frisdrank drinkt of chips eet is helaas de consequentie dat je dat niet of maar zelden koopt en het meteen inschenkt of serveert voor de gezinsleden of het bezoek.
Toch over praten. Als ze dit in een studentenhuis flikt is ze haar kamer kwijt. Of haar partner
Oplader van broer pikken moet hij met haar uitvechten. Dat is wat broers en zussen doen: ruzie maken, territoriumpje inpikken.
Het is wel typisch gedrag van een puber. Dus er is wel een beetje hoop.

Het is het huis van TS

In het huis van TS bepaalt TS toch hoe het er aan toe gaat, en daar mag niet vrijelijk alles gepakt worden. Dus daar dient het meisje zich aan aan te passen.
Ook al mag er kennelijk bij anderen wel van alles gepakt worden. Ik vraag me af hoe die mensen het dan vinden als de biefstuk voor het avondeten net is opgegeten door een hongerige puber, zulke verhalen ken ik ook.
Het lijkt mijzelf overduidelijk dat bepaalde dingen niet vrijelijk te pakken zijn. Gelukkig wordt het hier bij twijfel nagevraagd door mijn zonen. Behalve die keer met de gesnaaide rookworst.

En die frisdrank

Met de hele dag frisdrank drinken ben ik ook niet blij. Cola bij het ontbijt, jakkes.
Wij kopen dus minder van dat spul. En er zijn genoeg van die drankjes met maar de helft of minder suiker er in (Dubbelfris is al de helft van cola). Verder duwen we oudste regelmatig een kop thee of koffie in handen.

Nou

Als zij zonder te vragen jouw fiets pakt, zet je die toch gewoon voortaan op slot? En als ze de oplader van haar broer op haar kamer legt, is de consequentie dat hij zonder vragen of kloppen haar kamer op mag om de oplader te pakken.

'Mijn man wil nu iets van consequenties gaan afspreken. Niet meer alleen thuis, niet gamen, telefoon afnemen voor een avond'

Dat zijn geen consequenties, maar straffen. En straffen helpt niet, daar worden kinderen alleen maar stiekem van. Het werkt beter als er een directe relatie is met 'het vergrijp'. Dus: naar de supermarkt voor nieuwe koekjes als er visite komt. En zelf dus geen dingen halen die ze niet mag pakken.

ik vind ook

Consequenties.
Behandel haar als niet te vertrouwen persoon: dus fiets op slot zetten en spullen waarvan je niet wil dat ze ze pakt achter slot en grendel. En niet te veel in huis halen is ook handig. Geef zoon anders al een bepaald deel.

En jij vrijelijk pakken van sap en fruit kan je als betuttelend betitelen. Maar betuttelen mag! Als je het omdraait zou je als ouder verplicht worden om ongezonde voedingsmiddelen te kopen /betalen voor je kind.

oh en...

zoon en andere huisgenoten zouden hun kamer op slot moeten kunnen doen of desnoods een bepaalde kast in de kamer. Je moet potverdorie je privacy kunnen garanderen met zo'n meid in huis!

Hier

Ik hou intens van een goedgevulde koelkast en voorraadkast. De kleine Appie noemen de kinderen het hier thuis ook wel. Maar ik hou ook van een beetje voorraadbeheer, en mijn pubers pakken gewoon waar ze zin in hebben ipv eerst op te maken wat er open is of op moet. Derhalve heeft de koelkast inmiddels 1 la en de voorraadkast 1 plank die verboden terrein zijn voor de pubers. Wat daar ligt mogen ze niet pakken. Zo zorg ik dat er voldoende is om vrij te pakken, maar ik zelf niet misgrijp. Werkt hier perfect! Zou je zoiets kunnen afspreken met jouw dochter?

Hmmm

Ik zou er echt niet blij van worden als kind zomaar iets uit de kast pakt. Dat gebeurt hier ook eigenlijk nooit. Maar wij hebben ook meestal geen snoep en frisdrank in huis. Koekjes eten we bij de koffie en chips soms s avonds, maar dan samen. Hier mogen ze sowieso niet in hun eentje snoepen of drinken alleen voor zichzelf pakken, alles wordt gedeeld. Nooit klachten over gehad eigenlijk.

Huis van ts

maar het is toch ook met zo goed het huis vd kinderen, zolang ze er wonen.
Ik vind dat als pubers duidelijk anders ontwikkelen dan past bij jouw normen je je daar ook best deels aan mag aanpassen.
Je kunt gedrag van dochter zien als een opvoeddingetje maar net zo goed als een andere manier van in het leven staan.
Ik ben heus goed opgevoed en zal niet zomaar iets van iemand anders pakken. Maar ben van mezelf uit dus erg makkelijk, de meeste mensen mogen zo vanalles van me gebruiken en zeker mijn kinderen.
En nogmaals dat doe ik niet bij andere mensen maar ik vind het wel net wat leuker als de ander ook makkelijk is in dit soort dingen.

Mijn kinderen nemen bij een ander ook nooit zomaar iets, dat doen ze alleen bij ons thuis.

Misgrijpen

Het gaat volgens mij vooral om het misgrijpen. Als wij eters krijgen, en op het moment dat ik wil gaan koken of iets lekkers op tafel wil zetten en (een groot deel van) mijn ingrediënten zijn weg, dan ben ik niet blij.

Zelfde geldt voor de fiets, de oplader of wat dan ook. Als mijn kinderen mijn fiets willen gebruiken, dan kan dat prima als ik hem zelf niet nodig heb. Ik ben niet blij als ik naar een afspraak moet en mijn fiets staat er niet zonder dat ik van iets weet.

Hannie

Het is ook het huis van de kinderen ja. Maar TS zal toch met man degene zijn die het huishouden bestuurt en over planningstechnische zaken gaat.
Wil je dat ook aan een puber overlaten? Er zijn nou eenmaal verschillen tussen ouders en kinderen.
En ja, kinderen moeten het ook leren, maar dat hoeft niet te betekenen dat je alles maar laat gebeuren.

Afspraken maak je SAMEN

====Tja Hangkous, daar heeft Karin allemaal niks aan. Heel goed van jou dat jouw pubers zich keurig aan de afspraken houden.=====

Ik wil TS laten zien hoe wij het aangepakt hebben. We hebben samen afspraken gemaakt over wat wel een wat niet mag.
Afspraken zijn voor pubers makkelijker vol te houden dan opgelegde regels.
In het maken van de afspraken waren er voor mij wel een paar punten die niet onderhandelbaar waren en daarvan heb ik ook uitgelegd waarom niet. Om te voorkomen dat ze 1 karbonade bakken voor op hun brood en we dus in de avond niet voor iedereen vlees hebben.
Ma en ronde boodschappen doen wordt er altijd even doorgesproken wat er de komende dagen op het menu staat en dan weten ze dus dat de roomkaas met tuinkruiden voor in de macaroni is en niet voor op brood.

Goed afgericht

Wij hebben voor een groot deel ieder onze eigen koek, snoep en chips. Dat is voor iedereen overzichtelijk en zo hoef je ook geen compromissen te sluiten. Momenteel liggen er dus twee zakjes van hetzelfde snoep in de kast, een van jongste en een van oudste (die het niet fijn vindt als haar zus met ongewassen handjes aan haar eten zit). Alleen mijn spullen lijken om onverklaarbare redenen soms voor algemeen gebruik. Hoewel alle afspraken echt in overleg tot stand zijn gekomen, lijkt het voor een buitenstaander alsof ik ze goed gedrild heb. Zo ging er laatst een pakje zalm bijna over de datum. Ik had dat voor mijn oudste gekocht en toen ik haar erop aansprak zei ze dat ze dacht dat het mijn zalm was

Huis van de kinderen, ..... zeker

Maar wij zijn de "baas" en onze stem weegt net iets zwaarder dan die van de pubers.
Altijd mayonaise bij de maaltijd was er zo een. Jongste puber doet dat het liefst overal op. Ik vond alleen bij patat en gebakken aardappelen.
Het compromis is geworden dat het ook op wortelen en bloemkool mag. (De minst favoriete groente). Ze blieven hier geen appelmoes.

Hier

Ook een dochter die van alles pakte en opat (toen ze een vriendje kreeg die bijna niks lustte stond ze dan als ontbijt voor hem onze avondeten-gehaktballen te braden bijvoorbeeld) of leende zonder te vragen; bijvoorbeeld winterjassen van mij of broer, als haar eigen jas nat was, en die dan in haar eigen kamer ergens neergooien..
Allereerst: het wordt beter. Nu, in haar studentenhuis, doet ze het niet, ze kijkt wel uit, het speelde alleen thuis.
Verder hebben we afspraken gemaakt. Zo kwam ze zelf met het idee een slot op de koekjestrommel te zetten. Als ze vraagt, maak ik hem zonder commentaar voor haar open. Als ze iets wil eten dat op avondeten lijkt, vraagt ze het aan mij. Vaak mag het dan gewoon, maar soms moet ze dan zelf voor vervanging zorgen door naar de supermarkt te gaan en daar heeft ze meestal geen zin in. Ze mag echt geen kleding van iemand lenen zonder te vragen, maar als ze het vraagt, mag het bijna altijd.
Straffen helpt echt helemaal niks hoor, daar worden ze alleen maar stiekem van. Gewoon op een rustig moment met haar aan tafel gaan zitten en bespreken hoe dit beter kan voor iedereen. Beseffen dat het beter zal gaan naarmate ze ouder wordt en dat hoe ze thuis doet niet zoveel zegt over hoe ze het bij anderen doet.
En ook bespreken wat er gaat gebeuren als het weer misgaat. Want dat zal ook vast gebeuren.

Oeps

Hier pakken zelfs de vrienden van mijn kind wat te drinken uit de koelkast. En nee, dat hoeven ze mij niet te vragen hoor! Nu heb ik geen kind wat te pas en te onpas loopt te snoepen oid. En ik heb altijd wat in huis aan chips, fris, sap noem maar op.

Maar goed, daar heeft TS niets aan. Kasten die op slot kunnen en haar naar de winkel sturen om iets van haar eigen geld te halen. Verder kom ik niet qua ideeën. Ze is 17 hè, ze zou dit al moeten weten hè! (Tenminste, zo denk ik, na zo vaak zeggen zou ze het moeten weten)

Moeten weten

mwoa. Het zit er ook in, of niet, denk ik.
Sommige mensen zijn nu eenmaal meer vd structuur en planning (dat vlees is voor die maaltijd) en/of gericht op materiële zaken dan anderen.
Zoon hier deelde van heel klein af heel weinig, heeft veel behoefte aan 'van hem' en zal ook niet snel iets van iemand anders pakken, daar heeft hij ook geen behoefte aan. Dat botste soms wel met zus die van kleins af aan juist heel veel deelt en minder die grenzen ziet tussen van haar en de ander. (van beide kanten uit)
Zo at ze vaker zijn snoep op...

Maar goed, beide varianten hebben zo hun voor en nadelen.

net als Hannie

Ik denk bij de term "jatten" toch aan iets anders dan snoep of chips uit de kast pakken. Hier is ook alles voor iedereen en op is op inderdaad. Soms zeg ik wel uitdrukkelijk dat niet aan de koek/chocolade mogen komen omdat die voor bezoek is dat komt. Dat gaat prima
Wat hier wel een voortdurende bron van ergernis is, is het gebruiken van andermans (en ik ben altijd die andersmans) snoertjes en/of opladers. Op een of andere manier krijg ik dat niet goed geregeld.