Dochter ‘jat’ uit voorraadkast

"Moeten weten"

Toen ik zwanger was van ongerust hadden we een gezin met jong volwassen kinderen naast ons wonen die een "goed" voorbeeld gaven van hoe ik het later niet wilde hebben. Altijd herrie over wie wat van iemands anders opgegeten/opgedronken had.
Ik heb daar echt van jongs af aan met de kinderen aan gewerkt. En eigen zakje snoep dat eerst beneden bleef maar al vrij jong mee naar de kamer mocht.
Jong geleerd is oud gedaan.

geeltjes

Pubers die van alles aan hun hoofd hebben (hormonen, onzekerheden enz) luisteren ook vaak slecht, denken alleen aan hun eigen belangen. Ik leg ook wel uit dat een kaas voor het avondeten is bedoeld. Dat helpt wel.
Als dat niet helpt zou ik geeltjes plakken op de spullen met teksten als: "niet pakken", is voor het bezoek vanmiddag. "Eerlijk delen" of "Ik koop deze cola alleen op vrijdag. Op is op".
Zou dat helpen? Als het hier bar en boos wordt ga ik dat eens proberen.

Dank voor alle tips

Mensen bedankt voor alle tips en jullie ervaringen!
We hebben het nogmaals met dochter besproken. Ze snapt ons punt goed. Probleem is ook dat als iemand eens iets van haar wil lenen dat daar dan nooit ruimte voor is. We kopen een in onze ogen verantwoorde hoeveelheid lekkers/ frisdrank etc. Het is voor broer wel heel vervelend als er dus voor hem niets overblijft..
Daarnaast vind ik het ook ongezond: het ontbijt/ brunch van cola en een paar koekjes of een paar lepels hagelslag...
Vandaag waren wij met broer van een dag weg. We hebben in overleg was spullen klaargelegd voor haar die ze lekker vindt. Dat pakte goed uit. Ze heeft lekkers gehad, maar ook gezond gegeten.
Daarbij heb ik met haar afgesproken dat als ze zonder overleg iets opmaakt dat ze dan direct op eigen kosten naar de winkel mag om dit te gaan oplossen...

opladers

die hebben een vaste plek, die laat je niet slingeren. Pas als ze een keer niet de oplader van haar broer kan pakken beseft ze dat ze beter op haar oplader moet letten. Door dit toch telkens te kunnen doen (pikken) ziet ze dat niet.

Laat broer zijn oplader (als zijn deur niet op slot kan) een poos op zijn kamer verstoppen en het probleem lost zich vanzelf op. Of ze koopt een tweede oplader die altijd op haar kamer blijft, de andere kan ze dan meenemen als dat echt nodig is.

OT; hier een nieuwe telefoon met een snellader, ik ben er nu al mee verwend, zo snel dat dat ding vol is.

Helpen

Ik zou haar wat meer gaan helpen, een gezond eetpatroon is best moeilijk voor sommigen als er (teveel) aanbod is.
Als er van alles in huis ligt blijf ik er ook van eten, zeker op zwakke momenten.
Ik maak het mezelf makkelijk door niks in huis te halen.
Ik zou voor haar ook niks meer in huis halen.
Ze kunnen zelf lekkers gaan halen als ze dat willen?
En wil je toch iets voor bezoek, kun je dat op laatste moment halen of het even wegleggen.
Als ze eenmaal een gezonder eetpatroon heeft aangewend dan kan vast weer meer.

Triva, wij hebben niet genoeg (favoriete)plekken om op te laden, hebben verschillende opladers die dan gewisseld worden.
Zelf ga ik ook de mist in, als ik bijv door drukte mijn oplader niet kan vinden maar er wel bijv lastminute eentje mee moet nemen naar mijn werk.
Jaja, goede organisatie ed, ik weet, maar sommige dingen blijven nu eenmaal een terugkerend issue als je met een paar chaoten samenwoont.

Sommige oplossingen zijn hier niet zo simpel

Maar dat is natuurlijk per gezin anders. Hier ook op een gegeven moment een puber die iets te makkelijk alles op at. Dus de borrelhapjes (luxe kaasjes, vleeswaren, salades) op een broodje smeerde, liefst dik haha waardoor ik misgreep. Kort van te voren inkopen zit er zelden in, we hebben een (fijn) vol leven en wonen niet tussen de winkels.
Ik heb erg gelachen toen etenswaren gele briefjes kregen. Zo riepen de gehaktballen die teveel waren van het avondeten ‘ik ben lunch voor papa, eet mij niet op’. Dat werkte goed.
Dus sommige etenswaren communiceren hier via gele briefjes over hun lotsbestemming, snap dat niet iedere puber daar goed op reageert maar de onze wel 😎

Is al heel wat

Ik zou nu niet meteen doorstomen naar 'geen koekjes meer kopen' en dat soort dingen. De dochter van Karin snapt het probleem, wil er iets aan doen en heeft nieuwe afspraken gemaakt. Dat is al heel wat!

Wat werkt dat werkt

Lou, maar ik geloof niet dat het zo simpel is.
Zie bericht, ze hadden al vanalles geprobeerd.

Een puber die ontbijt met allerlei ongezonds, die is al een paar stappen te ver.
Moet iedereen natuurlijk zelf weten, maar ik zou dat niet willen voor mijn kind.
Hoe langer dochter dat gedrag vertoont, hoe steviger deze gewoonte zal wortelen.
Voorkomen werkt echt nog altijd het best.

En ik bedoel het echt niet als straf, gewoon als aanmoediging, steuntje in de rug. Je hebt koekjes en frisdrank toch niet nodig in huis?
Over een jaar ofzo wil ze misschien wel uit huis, dan houdt je invloed op. Nu kun je haar nog wat meegeven.

Hier koop ik alles voor de pubers wat ze maar willen. Ze hoeven het maar te vragen en ik koop het onmiddellijk voor ze.
Blijkbaar is dat een drempel die de ergste eet-impulsen laat verdwijnen, want ik krijg de laatste jaren nog maar zeer zelden een vraag om lekkers.
Terwijl ze het altijd aten toen het standaard/vaak in huis was.

Hannie

Ja, ze hadden al van alles geprobeerd en dit is blijkbaar dan toch iets wat nu werkt. Dan zou ik dus niet er de volgende dag al een schepje bovenop doen. Voor voorkomen is het nu een beetje laat, zoals je zelf ook al schrijft.

Overigens ben ik het op zich wel met je eens dat ongezond eten niet in huis halen vaak goed werkt. Ik doe het zelf ook op die manier en eigenlijk is iedereen er hier in huis juist blij mee. Maar voor de dochter van Karin, die deze nieuwe stap al zo moeilijk vond, is het misschien een beetje veel tegelijk om aan te wennen.