Bijbaantje maar niet te porren tot extra werken
Ik vind dit een lastige hoor. Zoon is ruim 16 en heeft een bijbaantje, voor 3 uurtjes per week (vrijdagavond) en af en toe een zondagmiddag.
En hij vindt dit wel genoeg.
Hij kan gemakkelijk meer werken. Eerder werkte hij op een doordeweekse middag ook 2 uurtjes maar gezien ander schoolrooster en trainen ging dit niet meer. Nu er winterstop is van die sport doordeweeks kan hij mákkelijk die uren weer oppakken. Maar hij wil niet, vind het wel best.
Ook is hij komende weken regelmatig een dag vrij, maar aanmelden om extra te werken? Of voor de zaterdagen tijdelijk aanmelden zolang er geen wedstrijden zijn? Nee hoor. Allemaal gewoon geen zin in. (en het is de maar de vraag of je extra kunt werken natuurlijk, maar aanbieden kan altijd!). Voor vakanties komt het ook niet uit hem zelf. Ik moet dan vaak aandringen dat hij moet aangeven dat hij extra kan werken. Doet ie uiteindelijk pas heel laat en natuurlijk is er dan geen ruimte meer en werkt ie hooguit af en toe 2 uurtjes extra in een hele vakantie (ja ook in de zomer). En de rest is hangen en gamen. Daar is het ook vakantie voor natuurlijk en dat mag ook zeker, maar af en toe een hele dag werken kan best.
En natuurlijk hoeft niet élke studiedag weer gewerkt te worden en mag je ook es lekker niksen of er een dagje uit van maken, maar mijn zoon doet het gewoon nooit.
Ik erger me zó aan die luilakkenhouding. Want in de praktijk betekent het dat hij gewoon letterlijk de héle dag zit te gamen als hij vrij is (en dat beetje schoolwerk af heeft, want erg hard loopt hij daar ook niet voor).
Hij vindt het werk wel leuk, heeft een leuk team dat ook buiten werktijd wel es afsprak en het is 5 minuten fietsen. Dus dat is em niet. Maar her boeit em gewoon niet en hij is lui en makkelijk.
Maar qua motivatie is het bij hem heel ver zoeken. Ik zie leeftijdsgenoten wel hele dagen werken en vaak ook meerdere avonden. Maar die van mij vindt het allemaal al gauw goed. Geldnoodzaak is er niet, want hij komt prima rond met die paar tientjes. Telefoon betalen wij en voor de rest maakt hij nauwelijks iets op. Een keertje snacken bij de supermarkt en precorona een avondje wat drinken in een restaurantje (1x per 4-6 wk denk ik). Verdere kosten heeft hij niet. Dus daar zit ook geen drive om wat extra te werken. En hij spaart ook nergens voor. En in huis is ook niks te doen want wij houden alles heel goed bij, dus geen klusjes a la onkruid plukken (hooguit 10 min werk) of blad rapen of auto wassen oid. En daarbij: zoiets een keertje doen of een keer stofzuigen hoort er bij. En hoeven ze eigenlijk ook nooit.
Ik ben dus benieuwd : hoe gaat dat bij anderen? Hoeveel uur werkt jouw puber en hoe vaak werken ze wat extra? Zien zij die momenten waarop er dus extra gewerkt kan worden uit zichzelf (vrije dag, kort schoolrooster, wedstrijden die vervallen etc) of moeten jullie daar ook achteraan zitten?
Als ik het andere bijbaantopic lees, werken de meeste pubers toch wel 6-10 uur of meer in de week. Die van mij vindt 3 uurtjes al meer dan zat. Heel frustrerend.
ja dus
ze had toen dus ook al zeker vier jaar les gehad in Engels toch?
Maar zoals ik al zei haalde mijn zoon op zijn mondeling ook een tien en dat is voor een groot deel door gamen omdat hij daar wel móest praten. Op school durfde hij dat amper. Maar dat neemt niet weg dat hij nog steeds niet goed is in Engels schrijven. Dat leer je niet bij gamen.
Knap
Mijn dochter moest voor haar Schotse universiteit een IELTS-test doen. Ze scoorde een 9, wat gelijk staat aan C2, en ons werd verteld dat dat vrij uitzonderlijk is en de meeste vwo’ers maximaal een 7 of 8 halen. Dat is dus een meisje dat vanaf haar 10e al Jane Austen en Charles Dickens las, en jarenlang alleen essays in het Engels heeft geschreven wanneer dit van een docent mocht. Die moeite had ze zich kunnen besparen, gewoon lekker minecraften 
triva
Dat leerde JOUW zoon dan niet bij gamen. Mijn 11-jarige kan al een tijdje ook al heel redelijk in het Engels schrijven, dus ik geloof best dat andere kinderen dat dan ook opgepikt hebben. Hoe ouder, hoe meer.
Gamen
Mijn oudste kinderen gamen alle drie ongeveer evenveel. Hun niveau Engels verschilt echter enorm. Mijn zoon spreekt en schrijft goed Engels. Hij leest echter veel in het Engels (vrije wil) en is daarnaast sowieso vrij goed in talen. Mijn pleegzoon heeft veel moeite met het Engels. Hij kan het redelijk verstaan maar spreken en schrijven vrij slecht. Mijn dochter is redelijk goed wat betreft spreken maar haar woordenschat is veel beperkter dan zoon. Mijn idee is dat het heel weinig te maken heeft met gamen maar dat het vooral aanleg en interesse is waardoor ze actiever met de taal bezig zijn. Dat versterkt elkaar natuurlijk ook. Pleegzoon zal er alles aan doen om situaties te vermijden waarin hij Engels moet spreken terwijl zoon die situaties juist op zoekt. Dus dan komt het natuurlijk ook verder uit elkaar te liggen.
En het hangt natuurlijk ook enorm van het soort games wat ze spelen en of ze daarin contact met andere hebben. Echter als het Engels vooral geleerd wordt door het chatten met andere spelers dan heeft het natuurlijk niks met het gamen zelf te maken maar zou je precies hetzelfde bereiken als je naar een internationale scouting groep zou gaan elke week bijvoorbeeld.
Welke "games", inderdaad
Mijn dochter zat op een forum waarbij iedereen fantasy-verhalen schreef. Als dan iets niet duidelijk is, word je daarop gewezen. Dat is nog eens een game waarbij je schrijven leert! Ze kreeg likes van over de hele wereld, van Japan tot Amerika.
Mijn zoon zit op Youtube waarbij hij filmpjes met uitleg post en dan praat-ie ook met de hele wereld erover. Ook in het Duits trouwens (daar zit een pluk enthousiasten) dus is hij heel wat vaardiger met spreken in het Duits dan ik.
Ik was als puber al blij met een penvriendin uit Groningen...
Triva
'ze had toen dus ook al zeker vier jaar les gehad in Engels toch?'
Je kent het systeem blijkbaar niet? Vier jaar Engels op een Nederlandse middelbare school levert hooguit een niveau op B2 op (dat is namelijk het niveau van eindexamen havo). Cambridge test het niveau van native Engels sprekers.
Engels leren door te gamen
Van de game zelf leer je misschien niet zo heel veel Engels, maar als je gaat chatten op Discord gaat het hard met je schriftelijke uitdrukkingsvaardigheid, vooral als je aan de praat raakt over andere zaken dan het gamen alleen. En als je dat beginnetje hebt is het makkelijk om andere dingen ook in het Engels te gaan doen. Informatie opzoeken op internet bijvoorbeeld, Engelse boeken of artikelen gaan lezen, met je broer in het Engels gaan praten over games omdat het jargon in het Engels is en dan van lieverlee altijd maar Engels met elkaar gaan spreken. Dagelijks Engels praten, horen en schrijven is een enorme boost voor je taalvaardigheid, daar kunnen de lessen op school niet tegenop. Gamen als gateway drug zeg maar.
skik
Zoon hier
had nog geen enkele les Engels op school gehad toen zijn mondelinge Engels al veel beter was dan het mijne.
Ja, een simpel basislesje op basisschool, dat stelde daar echt niets voor. Hij leerde het echt van games. Niet lang daarna is hij alles (online,boeken lezen) in het Engels gaan doen.
Even terug naar de beginvraag van TS
Wat zit je nou precies dwars?
Probeer dat eerst vast te stellen en ga daar over in gesprek met hem.
Vind je het vervelend voor de werkgever, vind je dat je zoon te weinig arbeidsethos heeft, zou je minder zakgeld willen geven, gun je hem zijn vrije tijd niet, wat is het wat je zo stoort? En is dat ook echt jouw zaak?
Uiteindelijk moeten ze wel zelf hun weg vinden, en dat zal niet altijd precies zijn zoals jij het bedacht hebt.
