Ben ik de enige? (Telefoongebruik)
Hi allemaal, ik voel me regelmatig alleen in de afspraken die ik (we) probeer te maken met onze dochter (13).
Waar andere kids geen schermtijd of afspraken (nodig) hebben bij naar bed gaan, doen wij dat wel. Als we dat niet doen isoleert ze zichzelf op haar kamer en doet ze niets anders meer dan snapchatten, tiktokken, videobellen etc. De enige momenten dat ze dat dan niet doet is tijdens sporten en gitaar spelen.
Maar het levert hier zo'n enorme strijd op, we zijn redelijk radeloos. Helemaal toen we gisteren ook nog eens gebeld werden door school vanwege wangedrag met haar telefoon.
Ik herken mijn eigen dochter soms niet meer terug en geef social media voor een groot gedeelte de schuld. En ik heb het hier niet over 'normaal' pubergedrag, dit is categorie hysterisch als ze niet online mag voor een uur/(halve)dag.
Ik hoop op wat (h)erkenning 
.
zelfde hier hoor, mijn 12 jarige is helemaal fan van een popgroep en zit als t aan haar ligt konstant op tiktok en instagram om videos van hen te kijken.
Als ik haar telefoon afpak wat ik elke dag een paar uur dan huilt ze en is kwaad waardoor huiswerk dan ook maar half lukt en om de 10 min vraagt ze om haar telefoon, het is echt vreselijk!! Ik heb ook een hekel gekregen aan heel dat social media gedoe nu pff maar ja.... het is echt een strijd en heb helaas geen tips.
Maar als het zo extreem is, is de beeldschermverslaving van jullie dochter dan niet een teken van iets anders? Sociale angst bijvoorbeeld, ik noem maar iets.
Ik snap wel heel goed dat je het zorgelijk vindt trouwens.
Ik vind huilen/schreeuwen/hysterisch doen bij een uurtje geen telefoon mogen wel extreem. Dat duidt wel op verslaving.
Wat bedoel je precies met telefoongerelateerd wangedrag op school? Heel de les op tiktok zitten? Ongevraagd filmpjes van anderen online zetten? Grote bek als de telefoon weg moet?
In ieder geval gaat ze naar school om te leren en is dat daar prioriteit nummer één.
Ze heeft nu laten zien dat ze de verantwoordelijkheid die bij de telefoon hoort nog niet aan kan, dus dan is terugschakelen daarin wel een logisch gevolg in mijn ogen. Ze kan die privileges dan terugverdienen door stapje voor stapje te laten zien dat ze het wel aan kan en er op een normale manier mee om kan gaan.
Ik weet wel dat voor pubers hun telefoon hun lifeline is. Kinderen moeten ten koste van alles goede contacten en goede posities in hun belangrijkste groepen blijven houden. Een kleinigheidje en je ligt eruit. En dan is dat voor heel lang. Ouders denken te logisch en pubers met hun gevoel.
Dus ik wou het even voor het kind opnemen. 
Niet dat ik er iets op weet.
pubers trekken zich sowieso terug in hun eigen hol maar zo extreem reageren is niet gebruikelijk en vaak een teken dat er meer aan de hand is.
Ik zou zeker het gesprek aan gaan, het kan de al eerder genoemde sociale angst zijn, maar ook bedreigingen bv loverboy of afpersing van haar of bv door haar. Online gepest eerden of dat zij online pest.
ik vind het bij onze zoon (12) ook wel een ding. Altijd z'n neus in de telefoon, niks zelf willen pakken (alsof er geen pauzeknop op zit), alleen maar 'wacht! Eerst dit af kijken!'.
Maar bij bedtijd legt hij de telefoon netjes weg en gaat slapen. Dus gelukkig geen hysterische taferelen.
Man heeft nu tijdelijk alle elektronica (telefoon en game consoles) geconfisqueerd als straf na onwenselijk gedrag van zoon. En zoon is echt wel een stuk gezelliger... Tuurlijk is hij het er niet mee eens, maar het gezeur was na 1 dag wel over.
Een van onze kinderen maakte zich een tijdje erg zorgen over een vriendin, dus als ze daar geen berichtjes van kon ontvangen raakte ze in paniek. Als de reactie zo heftig is, zou ik ook proberen uit te zoeken wat er precies achter ligt.
Wij hebben ook een dochter van dezelfde leeftijd waar het gebruik van de telefoon ook vaak een issue was. Ook zij is veel in haar kamer en (video)belt, snapt of tiktokt dan.
Ik kan me er druk over maken, en dat hebben we ook heel lang gedaan, maar dit is hoe het tegenwoordig is. We hebben ons er tot op zekere leeftijd bij neergelegd. Hun wereld speelt zich grotendeels online af. De schermtijd per dag is er inmiddels niet meer, behalve dat dat ze hem 's avonds om 21.00 uur uit moet zetten en hem op de kast moet leggen. Tijdens het eten mag ze hem niet gebruiken en als we of anderen haar iets vragen dan moet ze fatsoenlijk antwoord geven en tijdens een gesprek moet dat ding aan de kant. Ook op school mag de telefoon tijdens de lessen niet gebruikt worden, tenzij dit voor een bepaalde les bijvoorbeeld nodig is.
Kortgeleden op school bij de intro-avond van de brugklas kregen we als ouders een presentatie over het gebruik van de telefoon en de online wereld waar ze zich in begeven. Daar kwam ook een kopje aan bod over verslaving en als ik jou was dan zou ik misschien beginnen om daar wat informatie over op te zoeken en te kijken hoe je ermee om kan gaan want jouw dochter haar reacties vind ik persoonlijk heftig.
Wij hadden (en hebben) bijna geen regels mbt telefoongebruik. Alleen tijdens het eten gaat de telefoon weg en als ik met ze praat wil ik graag hun aandacht. Toen ze wat jonger waren gaf ik de kinderen altijd op een bepaalde tijd nog een kus voor het slapen en dan zetten ze hun telefoon op vliegtuigstand en dat zijn ze blijven doen. Het belangrijkste was voor mij of ze nog voldoende andere bezigheden hadden, je nog normaal met ze kon communiceren (zowel ikzelf als anderen) dus zijn ze nog leuk gezelschap en ze hun telefoon weg kunnen leggen als het moet (bijvoorbeeld tijdens werk, school, eten, slapen, fietsen).
Strenge regels werken denk ik averechts bij pubers. Maar als jouwdochter zo heftig reageert zelfs bij beperkte regels, zoals bovenstaand, dan zou ik me wel zorgen maken en hulp zoeken want dat is niet normaal en klinkt als een verslaving.
Hier is het voor mijn nog thuiswonende kids (bijna 12, 13 en 15, allen op het VO) :
- geen telefoon tijdens het eten en klusjes
- geen telefoon bij het huiswerk maken
- om 21:30 ligt je telefoon en tablet beneden.
Ik werk zelf in het VO en ben heel blij met hoe soepel het gaat dat ze geen mobiels meer in de lessen mogen.
Beetje offtopic, maar in wat staan jullie toe qua contacten op snapchat? Wie mogen jullie kinderen toevoegen?
Edjekroketje schreef op 29-09-2023 om 17:45:
Beetje offtopic, maar in wat staan jullie toe qua contacten op snapchat? Wie mogen jullie kinderen toevoegen?
Voor alle online contacten (dus ook gaming etc.) hebben wij met zoon afgesproken dat hij alleen met mensen mag connecten die hij irl kent. Dus eigenlijk alleen klasgenoten, sportvrienden etc.
SuzyQFive schreef op 28-09-2023 om 18:35:
Hier is het voor mijn nog thuiswonende kids (bijna 12, 13 en 15, allen op het VO) :
- geen telefoon tijdens het eten en klusjes
- geen telefoon bij het huiswerk maken
- om 21:30 ligt je telefoon en tablet beneden.
Ik werk zelf in het VO en ben heel blij met hoe soepel het gaat dat ze geen mobiels meer in de lessen mogen.
Hoe werkt het bij jullie thuis qua geen telefoon bij huiswerk maken? Staat de laptop open voor het huiswerk?
SuzyQFive schreef op 28-09-2023 om 18:35:
Hier is het voor mijn nog thuiswonende kids (bijna 12, 13 en 15, allen op het VO) :
- geen telefoon tijdens het eten en klusjes
- geen telefoon bij het huiswerk maken
- om 21:30 ligt je telefoon en tablet beneden.
Ik werk zelf in het VO en ben heel blij met hoe soepel het gaat dat ze geen mobiels meer in de lessen mogen.
Geen mobieltjes met in de les ben ik het helemaal mee eens maar geen mobiel tijdens het maken van huiswerk/studie is na vo wel afgelopen. De (gepersonaliseerde) opdrachten staan in een systeem dat werkt met tweetrapsverificatie waarvoor ze dus een sms op de mobiel ontvangen. Ook het inleversysteem werkt daarmee, zodat zeker is dat het werk dat Pietje inlevert ook echt van Pietje is en niet van een lolbroek die namens Pietje een onzin uitwerking inlevert.
Onze kinderen hebben wel schermtijd. De oudste is 13. De reden hiervoor is dat er bij haar anders van huiswerk maken niets terecht komt. De jongste heeft schermtijd omdat ze anders weinig anders meer deed. Ze ging van haar mobiel naar de ipad naar de tv en weer terug en werd ondertussen heel chagrijnig van het kijken. Het ‘wacht even, nog even afkijken’ is hier ook af en toe en dan weet ik dat ik de teugels weer wat moet aantrekken.
Dit soort dingen had ik eerlijk gezegd nooit verwacht. Ik had ook het idee ‘als ze maar genoeg andere dingen doen’, maar dat werkt in de praktijk bij mijn kinderen niet. Maar volwassenen zijn geen haar beter. Laatst haalde ik mijn kind op bij gym en al die ouders zaten op hun mobiel te staren, niemand zei hallo.
Over het toevoegen van contacten enzo. Alleen mensen toevoegen die ze irl kennen, dat hebben wij ook afgesproken, maar hoe controleer je dat? Controleer je dat? Houden jullie kinderen zich daar allemaal braaf aan? Ook het meelezen wat wel wordt aangeraden, dat lijkt leuk, maar in zo’n klassenapp zijn soms maar zo 200 berichten met allemaal onzin.
