Alles zelf bepalen 17 jaar
Titel zegt het al, mijn jongedame van net 17 vindt dat zij prima zelf kan bepalen wat goed en fout is voor haar. Nu weet ik dat daar de pubertijd natuurlijk voor is bedoeld, maar hoe ver ga je daar als ouder in mee?
Een aantal voorbeelden;
Bij ons geldt in principe: geen telefoon op je kamer als je gaat slapen, op doordeweekse dagen. Steeds vaker ontstaat de discussie dat ze dat echt wel zelf kan bepalen, en dat het haar verantwoordelijkheid is dat ze de volgende dag goed is uitgerust.
Ook vertrekt ze vaak zonder ontbijt naar school, en zonder lunch. Een auto kan niet rijden zonder brandstof, je brein niet werken zonder fatsoenlijk eten denk ik dan maar. De enige fatsoenlijke maaltijd op een dag die erin gaat is het avondeten. Natuurlijk regelmatig nog naar de Mac 's avonds laat......grrrr.....
Haar kamer.....een grote bende. Ook de gezamenlijke ruimtes die ze gebruikt laat ze niet erg netjes achter. Nu heb ik gezegd dat zolang ze er zo'n puinhoop van maakt, ik voorlopig niet wil dat er iemand mee naar boven gaat / blijft logeren. Ik schaam me rot als er onverwachts iemand boven komt en zo een rotzooi aantreft. Vindt ze ook weer belachelijk natuurlijk.
Maar.......17 of niet, ik mag toch wel bepaalde regels hanteren?
Ben ik te streng? Jullie advies is welkom!
Cookie
Rommel op eigen kamer: loslaten. Haar probleem, niet dat van jou. En maak je je serieus druk om wat haar vriendje daarvan vindt? Niet doen hoor. Allereerst: de meeste puberkamers zijn een grote bende, daar kijken ze echt niet van op. Maar bovendien: het is haar verantwoordelijkheid. Als haar vriendje niet tegen rommel kan, dan gaat ze misschien toch zo nu en dan opruimen. Of ze heeft daar geen zin en accepteert de gevolgen. Haar keuze. En ja, daar krijgt ze dan misschien spijt van. Helemaal prima: daar leert ze echt veel meer van dan van een moeder die bepaalt wat ze moet doen.
Telefoon: ook loslaten. Ja, misschien gaat ze dan te laat slapen of wordt 's nachts wakker van piepjes. En dan baalt ze de volgende dag misschien omdat ze moe is en zich niet kan concentreren. Dat zijn dan de gevolgen van haar eigen gedrag. Hartstikke leerzaam.
Ontbijten: idem.
Met het krampachtig vasthouden aan regels, zeg je eigenlijk: ik vertrouw je niet. Ik moet je in bescherming nemen tegen jezelf. Je bent niet goed genoeg.
Ik vind dat ieder kind het recht heeft om ook onverstandige dingen te doen. Gewoon, omdat ze daar uiteindelijk veel meer van leren.
Ben je zelf een perfectionist? Ben je teleurgesteld dat je dochter niet perfect is? Ik denk dat jouw dochter volstrekt normaal pubergedrag laat zien. Probeer daar van te genieten in plaats van steeds die (kansloze) strijd aan te gaan. Investeer in de relatie met je dochter en geef haar het vertrouwen dat ze prima voor zichzelf kan zorgen (ook al ziet dat er in jouw ogen anders uit).
loslaten
dat is het beste wat je kunt doen. Je kunt wel van haar verlangen dat ze de gezamenlijke ruimtes netjes achterlaat omdat jullie daar ook last van hebben.
Maar veel dingen lossen zich vanzelf op met ouder worden. Ik heb geen puber meer maar inmiddels een jong volwassene die vanochtend vroeger opstond om zijn ontbijt te maken (jaren zonder ontbijt de deur uit) en zijn lunch in een bakje te doen, dit was een restje van het avondeten van gisteravond wat hij ook zelf gemaakt had, samen met mij overigens.
Rotzooi op de kamer, als je dochter zich zelf gaat schamen voor de troep in geval haar vriendje of vriendinnen komen, dan zal ze heus wel opruimen. Zo niet, is het haar probleem.
