Alles zelf bepalen 17 jaar
Titel zegt het al, mijn jongedame van net 17 vindt dat zij prima zelf kan bepalen wat goed en fout is voor haar. Nu weet ik dat daar de pubertijd natuurlijk voor is bedoeld, maar hoe ver ga je daar als ouder in mee?
Een aantal voorbeelden;
Bij ons geldt in principe: geen telefoon op je kamer als je gaat slapen, op doordeweekse dagen. Steeds vaker ontstaat de discussie dat ze dat echt wel zelf kan bepalen, en dat het haar verantwoordelijkheid is dat ze de volgende dag goed is uitgerust.
Ook vertrekt ze vaak zonder ontbijt naar school, en zonder lunch. Een auto kan niet rijden zonder brandstof, je brein niet werken zonder fatsoenlijk eten denk ik dan maar. De enige fatsoenlijke maaltijd op een dag die erin gaat is het avondeten. Natuurlijk regelmatig nog naar de Mac 's avonds laat......grrrr.....
Haar kamer.....een grote bende. Ook de gezamenlijke ruimtes die ze gebruikt laat ze niet erg netjes achter. Nu heb ik gezegd dat zolang ze er zo'n puinhoop van maakt, ik voorlopig niet wil dat er iemand mee naar boven gaat / blijft logeren. Ik schaam me rot als er onverwachts iemand boven komt en zo een rotzooi aantreft. Vindt ze ook weer belachelijk natuurlijk.
Maar.......17 of niet, ik mag toch wel bepaalde regels hanteren?
Ben ik te streng? Jullie advies is welkom!
hmm wat ik zou doen
Mijn kinderen gingen wel redelijk goed slapen ondanks telefoon, maar op die leeftijd hadden ze nog geen onbeperkt internet,dus als je de wifi uitzet is de meeste lol er wel af. Anders zou ik dat punt ook niet zo goed weten, je kunt zeggen om 0.00 uur moet ie écht uit anders blijf je ervan wakker worden (door het ge-app van anderen)
Voor wat betreft het eten, dat deed ik vroeger ook. Niets meenemen dus, en ook geen ontbijt nemen. Leg wat makkelijke dingen neer in huis om mee te nemen. Sultana's en fruit. Ze kan dan meenemen als ze het wil en anders ziet ze maar, ze verhongeren zichzelf heus niet. En na een paar jaar gaan ze vanzelf weer goed eten. (ik at als puber het liefste alleen maar witbrood met hagelslag en we mochten ook gewoon dagelijks cola drinken) ik leef nog steeds, heb nooit overgewicht gehad en ben uiteindelijk heel normaal en gevarieerd gaan eten.
Die kamer, hééél herkenbaar, bij mijn dochter kon je de vloer gewoon niet meer zien, zoveel kleding slingerde er rond. Ik deed er niets aan, zei er zo nu en dan wat van, maar ook dat ging uiteindelijk over. Omdat ze zelf ook geen vriendinnen meer kon uitnodigen in die puinhoop en op een gegeven moment haar kleding op was, dus dan moest er wel geruimd worden. En ik stemde niet toe met alles zomaar in de was gooien, wat schoon was, netjes terug in de kast (ik herkende het verschil wel bij het uitzoeken van de was) en anders mocht ze het hele proces zelf doen (wassen,drogen, vouwen, ik had instructies in het washok hangen, hoe alles werkte)
De gemeenschappelijke ruimtes, daar zou ik wél een punt van maken. Die moeten gewoon netjes blijven, je leeft samen, dus daar zou ik wel aldoor op hameren, of de zooi die ze daar achterlaat (weet ff niet wat) als het mogelijk is, dumpen op haar eigen kamer. En de sancties van geen logee vind ik dan wel weer een goede, wil ze dat er iemand logeert? Prima, eerst opruimen en anders niet.
Succes!
bij zelf bepalen...
Bij zelf bepalen horen ook verantwoordelijkheden. Volwassen worden betekent ook dat je zelf goed zorgt voor je voeding en je omgeving. Lukt dat niet, dan wordt je erbij geholpen door je ouders, die dan bepalen wat goed voor je is. Geeft niks, je bent gewoon nog niet zo ver.
Mijn dochter was daar gevoelig voor. Als zij iets gedaan wilde krijgen, ging ze laten zien dat ze die verantwoordelijkheid aan kon. En dan kreeg ze hem ook.
Inmiddels woont ze op een studentenkamer, die ze pijnlijk netjes houdt. Had ik vier jaar geleden echt niet durven dromen. Haar studie gaat goed en ze ziet er gezond uit, dus met nachtelijke uitstapjes, junkfood en overmatig alcoholgebruik weet ze in ieder geval verstandig om te gaan.
Pubers
willen los komen van hun ouders en daarvoor zullen ze alles inzetten.
Kijk naar welke dingen voor jou echt belangrijk zijn. Persoonlijk zou ik die kamer helemaal lekker laten. Als zij iemand wil uitnodigen in een rommel is haar zaak. De gemeenschappelijke ruimte is een ander verhaal. Dat moet volgens jouw standaard. Daarbij zien vrienden en vriendinnen dan ook echt wel dat het niet jouw keuze is hoe haar kamer eruit ziet. Ik weet nog goed het rode gezicht van schaamte toen onze uitwisseling student een vriendin te logeren kreeg. Ze was even vergeten hoe haar kamer eruit zag.
Niet ontbijten en lunchen, niet druk over maken. Zie het als intermittent fasting. Er zijn mensen die het prima kunnen hebben en soms zelf beter presteren.
Die telefoon is een lastig verhaal. Misschien kun je proberen het systeem: bij elke vrijheid hoort een verantwoordelijkheid toe te passen. Dus als jij je telefoon op je kamer wil houden, dan krijg je er automatisch de verantwoordelijkheid bij dat jij ervoor zorgt dat je resultaten op school er niet onder lijden (bijvoorbeeld). Daarbij geef je ook aan wat het gevolg is. Schoolprestaties minder -> je kunt de verantwoordelijkheid dus nog niet aan en je moet je telefoon inleveren 's avonds.
Mijn 17 jarige krijgt heel veel vrijheid, maar neemt ook de verantwoordelijkheid erbij. Van sommige dingen wil ze de verantwoordelijkheid nog niet en dus wil ze ook die vrijheid niet. Ze weet ook dat als ze de verantwoordelijkheid ergens nog niet van kan dragen, ik heel makkelijk ben met het intrekken van de vrijheid. Die zaken zijn bij ons onlosmakelijk met elkaar verbonden.
telefoon mee met slapen
...heb ik helemaal nooit een punt van gemaakt. Ze merkt vanzelf wel hoe vervelend het is om steeds wakker te worden geappt. Het heeft mij altijd een zinloze strijd geleken.
Ook ontbijten/eten mee naar school. Mijn dochter is er vanzelf achter gekomen dat die broodjes en marsen toch wel een hoop geld kosten en dat je niet van alleen chocola en hamburger kan leven.
Net als rommel in kamer. Vanaf een jaar of 15 heb ik daar ook geen zeggenschap meer over.
Nu ben ik een week weg geweest. Het huis ziet er tiptop uit, ze heeft redelijk goed gegeten en geslapen en opdrachten van school op tijd ingeleverd (18 jaar) 🤣
Bijna volwassen
Ze is bijna volwassen, of in ieder geval bijna meerderjarig, misschien gaat ze binnenkort wel op kamers!
Ik ben echt een vrij strenge ouder maar dit zijn allemaal dingen die ik los zou laten, op de volgende voorwaarden:
- Schoolresultaten blijven goed en er wordt niet ziekgemeld met klachten als moe, voel me gewoon niet lekker etc. Dat wijst op slaapgebrek en slechte voeding (vaak, niet altijd) dus dan kan ze die vrijheid nog niet aan.
- Gemeenschappelijke ruimtes houdt ze netjes en vuile vaat blijft niet op haar kamer slingeren.
- Wel ontbijten!
onderscheid waar jij en waar zij last van heeft
De weg naar volwassenheid is lastig en een glijdende schaal van loslaten.
Ik houd als stelregel aan dat ik wel eisen kan stellen aan zaken waar ik (of de rest van de huisgenoten) last van heb, maar niet aan zaken waar alleen mijn kind last van heeft.
En dan zit je met de lastige tussencategorie als telefoons en ontbijt. Dat is een glijdende schaal. Daar probeer ik altijd heel kritisch te kijken of het echt een probleem is dat het puberbrein nog niet ziet of dat ik het een probleem vind.
Toen ze 2 waren besliste ik ook of er wel of niet een jas aan moest. Als ze nu bij 0 graden met alleen een T-shirt naar buiten willen mogen ze dat zelf beslissen. Mochten ze met hun puberbrein beslissen dat het een goed idee is om bij -20 in hun badpak naar buiten te gaan grijp ik wel in.
Wat zou je doen als je partner de kamer niet zou opruimen? Wat zou je doen als je partner zonder ontbijt vertrekt. Zou dat een probleem zijn? Zo nee moet je er misschien ook geen probleem van maken als je tiener dat doet. Ténzij je het idee hebt dat je tiener niet kan inschatten dat dat een groot en schadelijk probleem is.
Hier ook een 17-jarige
Onze dochter ontbijt over het algemeen slecht en heeft nauwelijks iets mee naar school voor de lunch. Regelmatig gaat ze met vrienden tijdens tussenuren even de stad in om iets te eten en bij geen tussenuur, tja, dan doet ze het op één boterham. Verhongeren doen ze niet hoor! Als ze echt honger krijgen, gaan ze gerust wel eten.
Die telefoon mee naar de slaapkamer heb ik ook nooit een probleem van gemaakt. Nu moet ik er wel bij zeggen dat mijn dochter altijd haar geluid uit heeft staan en ze niet "vergroeid" is met haar telefoon 
Hoe gaat jouw dochter om met haar telefoon als ze 'm wel mee neemt naar haar slaapkamer? Dat lees ik niet in jouw bericht. Gaat ze inderdaad tot diep in de nacht door met appen, social media, of ben je daar bang voor?
En die rommel... met name op haar kamer is het één grote bende. Ik heb ook al meerdere keren wanhopig geroepen dat ze het moet gaan opruimen, wat ze vervolgens niet doet. Maar... als er een vriendin langskomt, dan gaat ze het als de wiedeweerga opruimen. Dus een tip: vaak vriendinnen langs laten komen, haha
Mijn advies
Ga van haar nek af en ga naast haar staan. Transformeer jezelf van bepalende opvoeder naar richtinggevende coach.
Vraag wat waarom belangrijk is voor haar en kijk vanuit daar mee naar consequenties. Niet bestraffend of controlerend maar inzichtgevend.
Dat heeft bij ons enorm geholpen voor goede sfeer in huis, fijne gesprekken en heel aardig resultaat. Niet perfect maar dat hoeft ook niet.
Maar uit die regelstellende dynamiek stappen is zo’n opluchting, heel fijn
Faciliteren
Ik zou het meeste loslaten. Je bent alleen nog adviseur (geen advizeur).
Faciliteer makkelijke hapjes om zo mee te.pakken. Gewoon een pakje crackers of idd Sultana.
Die kamer? Gooi haar verzamelde rommel uit de andere ruimtes op gezette tijden naar binnen. Deur weer dicht. Vooral geen schaamte hebben, het is haar rommel, niet de jouwe. Laat zoveel mogelijk mensen daar logeren, misschien dat ze dan zelf het inzicht krijgt dat het niet erg leuk is in die troep.
Het enige waar ik me mee bemoei/mee zou bemoeien...
... zijn dingen waar ik last van heb (dus rommel of viezigheid in een ruimte die ik ook gebruik) of dingen die schadelijk zijn.
Hoe haar eigen kamer eruit ziet: boeiuh! Of ze wel/niet ontbijt of haar zakgeld er aan uitgeeft: haar keus.
Telefoon op de kamer: ze mag het in het weekend wel; wat is dan jullie overweging dat het doordeweeks niet mag?
Wel wat streng
Voor 17 jaar vind ik het wel aan de strenge kant. Haar kamer is haar kamer, moet ze zelf weten hoe netjes het is zolang er geen muizen lopen zou ik me er niet druk om maken.
Zelf weten of ze wel of niet ontbint is haar zaak...als ze honger krijgt eet ze echt wel.
Telefoon inleveren bij naar bed gaan is echt not done bij 17..betaald ze hem zelf?
Nou
Ik ben toch niet zo makkelijk als jullie. Met 17 zijn pubers nog niet volwassen. Ze kunnen de consequenties van hun daden nog niet overzien. Daarom mogen ze een aantal dingen nog niet (zoals leningen afsluiten). Ouders zijn verantwoordelijk.
Hier gaat de telefoon dus niet mee naar boven. Gebeurt gewoon niet. Want puber kan wel vinden dat ze prima kan slapen met alle notificaties, maar ik weet beter. Ik zie haar devolgende ochtend doodmoe, bleek en chagrijnig aan de ontbijttafel zitten. Miepend dat ze zoooo'n hoofdpijn heeft, zoooo misselijk is, geen hap door haar keel krijgt, zeker weet dat ze koorts heeft en zo echt dat proefwerk niet kan maken (de dramatische gebaren moeten jullie er zelf even bij denken 😊).
Troep op haar kamer moet ze zelf weten. Wat niet in de wasmand zit (maar op de grond ligt) hoeft blijkbaar niet gewassen te worden.
Knurf
Is inderdaad per puber verschillend. De een kan het wel de ander niet.
Jee
De dingen die je noemt heb ik bij mijn 14-jarige al losgelaten. Ik bemoei me alleen met dingen waar ik zelf last van heb, en herinner haar hooguit aan zaken die belangrijk zijn voor haar toekomst (huiswerk). Bij mijn oudste, die consciëntieus van aard is was zelfs dat niet nodig, maar die heb ik wel eens gemaand om te gaan slapen als ik het te laat vond worden (niet om 23.00 uur, maar wel als ik ‘s nachts wakker werd en nog licht aan zag).
Verschillend per kind
Natuurlijk verschilt het per kind wie wanneer waar aan toe is. Ik denk dat het per leeftijd/ fase wel altijd goed is om aan te geven waarom iets wel of niet mag / wenselijk is. En mijn visie is dat als je bij (de meeste) pubers begint bij hun eigen belang dat het net ff wat soepeler praat dan wanneer je ‘regels stelt’. En ik lees in OP: ‘bij ons geldt in principe’, ik kan me voorstellen dat een puber daar niet lekker op aanslaat.
Ook het verhaal van het ontbijten; ikzelf ontbijt nooit dus als iemand tegen mij zegt dat het moet denk ik echt: waar bemoei je je mee? Als ik echter in gesprek ben en iemand mij inzicht geeft dat ik hangry word als ik te lang niet gegeten heb, of lamlendig, dan kan ik daar wat mee, niet met de vergelijking met een auto, ik ben geen suto
Dingen waar ik zelf last van heb
is dus o.a. die telefoon mee naar boven. Om de reden die Knurf schetst. Mijn 16-jarige puberella verandert echt in een groen monster als ze te weinig slaapt. En daar heb ik dan weer geen trek in. Telefoon beneden, dus. Overigens net als die van ons.
Kamer: wij hebben een hulp, al sinds de geboorte van deze puberella. We zijn dus als gezin gewend alle kamers opgeruimd te hebben voor de hulp komt. Die gewoonte is ingesleten, en daar plukken we nu de vruchten van . Bij puberella bestaat het opruimen wel vooral uit het van de vloer naar op haar bed verhuizen van alle zooi, maar soit.
Was: inderdaad, wat niet tenminste naast de wasmachine ligt (wasmand staat hoog, is vaak nog teveel werk...) wordt niet gewassen. En ik was altijd alleen in het weekend, dat weten ze. Als service roeptoeter ik dat op donderdagavond nog even rond, dat het weer tijd is om de was te verzamelen. Verder ga ik op dat vlak niet (meer).
Ontbijt: tja, ze weet hoe ik erover denk. Meestal ontbijt ze wel wat. Soms ook niet. Maar dat zoekt ze maar uit.
Gelukkig is de oudste een voorbeeldige puber, en intussen door die puberteit heen...
Mijn raad aan jou Cookie, laat losssss ... Het levert alleen maar wederzijdse frustratie op, en dat is het mij in ieder geval niet waard. Ik heb liever dat ze zich later herinnert dat het gezellig was thuis, dan dat het schoon was. Of dat ze zo goed at.
Zat net eens terug te denken
Aan toen ik zelf puber was....in een ver verleden...als mijn ouders zeiden dat ik mijn kamer op moest ruimen/ fruit moest eten/ niet op mijn gameboy mocht....ik het juist toch ging doen
Hihihihi
Dus juist
Geen fruit eten, opruimen en expres extra lang gamen. Pubergedrag verandert nooit.
Waar ik bang voor ben
Waar ik bang voor ben is inderdaad dat ze heel de nacht wakker wordt gehouden door die telefoon, en dan de volgende dag zich niet kan concentreren op school. Daarom doordeweeks liever niet mee naar boven. In het weekend wil ik daar dan niet moeilijk om doen. Ze heeft de telefoon zelf gekocht, het abonnement betalen wij.
"Doordat de rest van het huis netjes is zien haar vrienden echt wel dat het haar keuze is hoe haar kamer eruit ziet". Nou, dat is dus een beetje het probleem. Wij laten het 's morgens netjes achter als we gaan werken. Zodra puberella wakker is zie je een spoor van rommel door het hele huis. Komen er dan vrienden, dan zien ze dus niet alleen de rommel in haar kamer, maar ook door de rest van het huis waar madam geweest is
Pffff, raar he, maar ik kan me daar echt voor schamen. Ze heeft nu net verkering, die jongen zal wel niet denken......
Cookie
Er is niks mis met je dochter maar met jou... Ze zal als ze wakker wordt gepiept heus de foon wel uitzetten en wat maakt jou nu uit wat die jongen denkt? Als die er al wat van zegt dan helpt dat jou toch?
Bedenk eerst eens welke strijd jij wel en niet aan gaat. Denk aan je eigen energie: gemeenschappelijke ruimte netjes als jij thuis komt? Dan telefoon mee naar bed ( 2 problemen opgelost)
Streven
Dat is ook mijn streven, gemeenschappelijke ruimtes netjes als ik thuis kom, maar zelfs dat lijkt nogal veel moeite. Ik word erg moe van die strijd. Moet ik hier dan sancties aan vast hangen, als het niet is opgeruimd? Klinkt ook zo kinderachtig....
Kinderachtig?
Hmm je vindt het geen probleem om te zeggen dat ze geen telefoon mee mag nemen als ze gaat slapen, maar wel om een sanctie aan ongewenst gedrag te hangen? Ik vind dat niet kinderachtig hoor, voort-wat-hoort-wat principe. Anders kan ze dus alles in huis 'flikken' als er geen sancties aan hangen.
Of je hangt er een beloning aan
Gemeenschappelijke ruimte netjes als jullie thuis komen? Die avond mobiel mee naar boven. Niet netjes, mobiel blijft beneden (of wifi gaat uit).
Een beetje kinderachtig voor een 17-jarige maar dat moet soms als een puber geen verantwoordelijkheid neemt.
Dat overdag misschien iemand langskomt voor je dochter en rommel ziet, moet je echt loslaten. Dat went vanzelf.
Wifi uit
Wifi uit daar zitten ze niet mee, ze hebben MB's genoeg helaas....Wat vinden jullie een passende sanctie?
kan van alles zijn
Kan van alles zijn; bijv. het abonnement niet meer betalen,dat regelt ze dan zelf maar.
jemig
je leest ook niet goed. Er is geen sanctie maar een beloning. Ik zei al: mobiel mag mee naar bed als ze de gemeenschappelijke ruimte net zo heeft achtergelaten zoals ze die vond. Dat heb ik toch al gezegd? Twee vliegen in 1 klap.
Ze is 17, moet ze dan straks pas als ze uit huis gaat leren hoe je 's avonds met een telefoon om gaat?
Mijn zonen zetten in ieder geval de nachtversie aan zonder blauw licht (daar is een app voor) als ze vlak voor het slapen in bed nog even kijken en het geluid uit. Dan word je nergens wakker van.
erg?
Hoe erg is het als ze een paar nachten niet slaapt omdat ze nog moet leren met haar telefoon om te gaan? Ze is vast chagrijnig, maar daar heeft ze zelf toch het meeste last van? Hou op met alles gladstrijken, ze is 17!
Heeft ze een bijbaan? Laat haar zelf haar telefoon betalen of hou het anders in van wat ze van jou krijgt. Echt: belonen en/of sancties doe je toch niet meer bij een 17jarige?
Triva
Ik lees wel goed, maar ik reageerde op iemand anders die het er wel over had om sancties te geven (Jasmijn). Je belerende toontje komt niet erg aardig over. Lief dat je tips geeft, dat wel.
koppelen verantwoordelijkheid
Ik ben het ermee eens dat je het kan koppelen aan verantwoordelijkheden als je 17 bent. Gedraag je je als een puber of een kleuren dan behandelen we je ook zo en dan komen er sancties? Ben je verantwoordelijk dan hebben we een gelijkwaardig gesprek. Dus het hele huis een puinhoop dan ben je ook niet verantwoordelijk genoeg om goed met je telefoon om te gaan in de avond/nacht.
Netjes het huis achtergelaten? dan mag je telefoon mee (en ga je kijken hoe ze daarmee omgaat). Na een week slapend op school vanwege telefoongebruik? helaas nog niet oud genoeg om daar goed mee om te gaan. U mag hem weer inleveren in de avond.
Ik zou hierover gewoon rond de tafel gaan.
Jij wil dit, Je bent 17. Snappen we. Daar hoort dit en dat gedrag bij bij bepaalde verantwoordelijkheden. Hoe zie jij dat? (gaat ze schreeuwen? onredelijk doen? ander puberaal gedrag?....Mmmm jammer beetje onvolwassen gedrag als we hier niet normaal over kunnen praten. Wat verwacht je dan precies van ons?
Goed gesprek? dan afspraken maken en haar daar inbreng in geven en zelf bedenken hoe en wat.
nee cookie
Jij kwam zelf met het woord sancties voor Jasmijn in #22 dat deed na mijn reactie over juist belonen.
