Advies gevraagd vriendinnen ruzie en ouders
Dochter van 16 is al zeker 13 jaar bevriend met vriendin. Vriendin is altijd al jaloers geweest op dochter. Omdat dochter te goed is heeft ze heel veel gepikt van vriendin. Door haar jaloerse gedrag probeert ze mijn dochter te kleineren. Dochter ziet er leuk uit , is heel lief, veel vriendinnen en vriendin had nooit vriendinnen omdat iedereen haar al snel doorhad, ze is zelf super onzeker, vandaar dat ze een ander naar beneden probeert te halen en altijd de aandacht op haar wilt hebben. Nu hebben ze een vriendengroepje met jongens en als dochter maar iets van aandacht kreeg was ze jaloers. Een jongen vond dochter leuk, maar dochter wilde niet. Nu heeft ze die jongen zo ver gekregen om dochter belachelijk te maken. Nu is er vorige week iets gebeurt en heeft dochter er genoeg van en is er klaar mee. Dochter heeft het aangegeven in gesprek en later op whatsapp, vriendin reageert niet meer. Nu wil dochter eigenlijk niet bij dat vriendengroepje weg, maar ze wil niet meer met vriendin omgaan en zegt dat ze het niet fijn vindt om niks tegen elkaar daar te zeggen, maar de vriendschap hoeft voor haar niet meer. Ik zit er zelf wel mee, en weet niet wat ik haar moet adviseren. Want hoe ga je dan nog om met dat groepje en ook heel raar vriendin niet meer reageert. Ik heb wel gezegd het haar zet is (vriendin).
Nu is er nog een probleem, want haar ouders zijn onze vrienden. Ik heb altijd al het idee dat dochter zeer negatief is weggezet bij vriendin's ouders, terwijl dochter juist net veel te goed is geweest. Maar vriendin verdraaid de verhalen. Ik ben al langer bang, want merk dat moeder vriendin iets tegen mijn dochter heeft. Ik ben best wel kwaad ook op wat er vorige week is gebeurd, mijn dochter is echt belachelijk gemaakt, dat doe je niet als vriendin. Maar goed, nu hebben we donderdag een verjaardag bij hun. Dochter gaat niet mee door het gedoe. Maar wat moet ik zelf ermee? Moet ik er wel iets mee, als ouders hebben wij er eigenlijk niets mee te maken? Maar het zit me allemaal niet lekker, ook omdat ik het oneerlijk vind dat ze denk ik alle verhalen niet weten hoe het echt zit. Graag advies.
Kleinduimpje schreef op 18-06-2023 om 12:27:
ja, maar hij zegt het iedere keer,dus dat is heel lastig
Ik raad haar aan hem te blokkeren. Als ze dat niet meteen wil doen: laat ze hem zeggen dat ze hem hier niet mee kan helpen, dat hij professionele hulp moet zoeken en dat ze hem bij een volgend bericht hierover blokkeert. Dat ze best contact wil maar geen hulpverlener is of wil zijn.
Jij bent er om je dochter te beschermen. Dit klinkt heel hard en dat is het ook wel, maar ze kan hem echt niet helpen.
Kleinduimpje schreef op 18-06-2023 om 12:27:
ja, maar hij zegt het iedere keer,dus dat is heel lastig
Niet jullie probleem. Jij, als ouder zijnde, zou dit wel een keer bij zijn ouders kunnen aangeven als je er echt wat mee wil.
ja, jullie hebben gelijk, ga het haar zeggen.
Ik zou haar wel laten gaan, maar afspreken met haar en haar bestie dat ze samen een pact hebben en jullie ze bij gezeik komen halen.
En af en toe even inchecken hoe het is.
Kleinduimpje schreef op 18-06-2023 om 12:27:
ja, maar hij zegt het iedere keer,dus dat is heel lastig
Dan elke keer bellen. Hij leert het dan wel af, hoor.
Kleinduimpje schreef op 18-06-2023 om 12:27:
ja, maar hij zegt het iedere keer,dus dat is heel lastig
Elke keer zijn ouders of een ambulance bellen. Hij heeft dringend echte hulp nodig.
En als hij niet stopt, inderdaad hem blokkeren.
Het is niet eerlijk van hem om dit op de schouders van jouw dochter te dumpen. Echt heel schadelijk.
Ik ben ook voorstander van de vakantie verbieden. Hier gaat je dochter slechter van worden, in plaats van beter.
Ik was erg van loslaten, maar hier zou ook ik voor vasthouden kiezen. Ja, je kind mag leren. Door als er iets onverwachts gebeurd erop te moeten reageren.
Maar nu zal het niet onverwachts zijn maar gegarandeerd. En dan biedt een verbod van jou haar een uitweg. Niet laten gaan.
Over die zelfmoord dreiging; ze kan hem op het moment dat hij daar niet over vertelt, aangeven wat de keuze gaat zijn; zijn ouders bellen, de ambulance of de huisarts. En dat consequent ook doen als hij weer dreigt. Want dit is een veul s te grote last voor je dochter. Hij zal ongetwijfeld iets roepen als ‘ja maar met jou kan ik praten en de rest van de wereld begrijpt me niet’ - maar je dochter gaat met bellen van een volwassene zichzelf en uiteindelijk ook hem beschermen.
Met een beetje geluk krijgt hij hulp of leert hij de gewoonte af.
Je hebt loslaten en je hebt de zoek-het-maar-uit methode. Loslaten is gezond, dit lijkt meer op het tweede. Stel grenzen voor je dochter, het is echt heel zwaar wat die jongen op haar schouders legt. Stel hij doet niets, dan blijft dit maar door etteren. En stel hij is het serieus van plan, dan kan dochter ook niets doen.
Niet laten gaan op vakantie, dit is het recept voor problemen. Teveel verantwoordelijkheid voor je dochter om deze jongen in het gareel te houden. Bovendien kan je dochter er ook op aan gekeken worden, aangezien ze samen op vakantie zijn.
Ik vind jou dochter wel wijs als ze die vakantie niet meer ziet zitten door zijn gedrag.
Ze haalt niks uit dit contact met hem, kan het beter afgekapt worden. Als hij haar belt van ik maak er een einde aan, wat iemand hier boven zei; ambulance bellen. Dan kan er misschien ook gewoon hulp komen voor hem.
Biebel schreef op 18-06-2023 om 13:36:
Ik was erg van loslaten, maar hier zou ook ik voor vasthouden kiezen. Ja, je kind mag leren. Door als er iets onverwachts gebeurd erop te moeten reageren.
Maar nu zal het niet onverwachts zijn maar gegarandeerd. En dan biedt een verbod van jou haar een uitweg. Niet laten gaan.
Over die zelfmoord dreiging; ze kan hem op het moment dat hij daar niet over vertelt, aangeven wat de keuze gaat zijn; zijn ouders bellen, de ambulance of de huisarts. En dat consequent ook doen als hij weer dreigt. Want dit is een veul s te grote last voor je dochter. Hij zal ongetwijfeld iets roepen als ‘ja maar met jou kan ik praten en de rest van de wereld begrijpt me niet’ - maar je dochter gaat met bellen van een volwassene zichzelf en uiteindelijk ook hem beschermen.
Met een beetje geluk krijgt hij hulp of leert hij de gewoonte af.
Of doet ie gewoon een succesvolle poging.
Nick90 schreef op 18-06-2023 om 13:56:
[..]
Of doet ie gewoon een succesvolle poging.
Wat op geen enkele manier haar schuld is. Noch door haar te voorkomen is.
Wandelvrouwtje schreef op 18-06-2023 om 14:05:
[..]
Wat op geen enkele manier haar schuld is. Noch door haar te voorkomen is.
Dat zeg ik ook niet.
Dus deze jongen heeft een alcohol- en vermoedelijk drugsprobleem, heeft regelmatig agressieve uitbarstingen en dumpt zijn shit bij jouw dochter.
Wat is er eigenlijk leuk aan die jongen, dat ze bevriend met hem is? Het lijkt me iemand om met een heel grote boog omheen te gaan
Ik heb niet alles gelezen dus als ik dubbel ben, bij voorbaat mijn excuses. Ik las het eerste stuk van dit topic, en vervolgens de laatste 'paragraaf' over de vriend en zijn dreigementen. Ik zou dochter verbieden om op vakantie te gaan met iemand die dit soort dingen roept en dit soort gedrag vertoont. Ze is zestien en lijkt niet goed in staat haar grenzen aan te geven, dat blijkt wel uit het feit dat deze jongen dit herhaaldelijk blijft doen. Niet zo vreemd ook, want ook jij klinkt me daarin wat wiebelig in de oren. Ik vind dat ook herkenbaar, het medeleven dat je voelt met iemand en dat je wil helpen. Het Voorstelbaar, maar niet ten koste van je kind dat nog vollop in ontwikkeling is,wat Biebel al schrijft, een veel te grote last.
Daarnaast klinkt dit ook gewoon als een behoorlijk ernstige situatie. Het is vreselijk verdrietig dat het zo slecht met deze jongen gaat, en hij heeft duidelijk hulp nodig. Die hulp kan jouw dochter hem niet bieden en er bestaat de kans dat er op vakantie dingen gebeuren die vervelend of zelfs traumatisch zijn. Ik denk dat het heel belangrijk is om je dochter te sterken in de intuitie dat ze op deze manier niet op vakantie wil. Je mag een bepaalde verantwoordelijk niet aangaan omdat die schadelijk is voor jou. Help haar hierbij als moeder, daarmee laat je haar zien dat het okee is om goed voor jezelf te zorgen.
Ik heb ervaring met een geslaagde zelfmoord in mijn tienervriendengroep, dat is wat met nu triggert om te schrijven, dus vergeef me mijn ietwat gekleurde reactie. Ondanks dat ik oprecht denk dat niemand er iets aan kon veranderen, hebben meerderen van ons jarenlang met een schuldgevoel en het trauma van de ontdekking geworsteld(we zijn nu begin dertig er spreken elkaar nog veel). De onschuld was er voor altijd vanaf. Een ouder van een vriendin waarmee we onze zorgen bespraken zei tegen ons dat iemand die roept dat hij zelfmoord gaat plegen dat nooit doet. Wij waren toen onterecht gerustgesteld. Sommige mensen doen dat wel, en de impact van zoiets kan heel groot zijn als je dat van dichtbij meemaakt.
Succes met de situatie!
Temet schreef op 18-06-2023 om 14:28:
Dus deze jongen heeft een alcohol- en vermoedelijk drugsprobleem, heeft regelmatig agressieve uitbarstingen en dumpt zijn shit bij jouw dochter.
Wat is er eigenlijk leuk aan die jongen, dat ze bevriend met hem is? Het lijkt me iemand om met een heel grote boog omheen te gaan
Ja en dit inderdaad. Je mag voorwaarden stellen aan het gedrag van de mensen waar je mee omgaat.
