Aan de pil?

Dokter

Je hoeft het niet aan je moeder te vragen maar aan je huisarts. En mocht je toch toestemming van je moeder hebben vraaghaar dan of ze er klaar voor is oma te worden.

En oja

Een huisarts heeft beroepsgeheim. ALs je bang bent dat je huisarts het toch aan je moeder doorvertelt, kun je ook met je vriend naar zijn huisarts gaan. Neem hem echt mee, anticonceptie is niet alleen jouw zaak, er zijn meer mogelijkheden dan de pil. Misschien is de nuvaring ook een optie, die bevalt een van de jongelui hier erg goed.

zelf regelen

Je bent oud genoeg om niet meer voor alles toestemming aan je ouders te vragen. Het gaat om jouw lijf tenslotte.
Ik vind het nog knap dat jullie al bijna 2 jaar een relatie hebben en "het" nog niet hebben gedaan.
Vroeger toen ik 17 was heb ik het ook zelf geregeld via de (eigen) huisarts. Mijn ouders waren niet zo aanspreekbaar over zulke dingen.

Je bent 16 en dat betekent

dat je medisch gezien volledige zelfbeschikking hebt. Voor welk onderzoek of welke behandeling dan ook hoef je niet met je ouders te overleggen of hun toestemming te hebben.
Iemand zei het al: je huisarts heeft beroepsgeheim en mag niet zonder jouw toestemming dingen over jouw situatie vertellen aan je ouders.
Kortom, jij beslist over jouw lichaam en wat je wilt gebruiken om zwangerschap te voorkomen.

Tot zover het technische deel.

Dan de relatie met je moeder. Jij wilt iets dat zij niet wil.
En de vraag is wat er gebeurt als jij verder gaat met seks dan zij wil. Zet dat dan jouw relatie met haar onder spanning? Volgens mij wel. De vraag is dan hoe belangrijk haar mening uiteindelijk is voor jou. Het klinkt op de een of andere manier als dat haar mening/goedkeuring best belangrijk is voor je.
Andere vraag is: waarom ben je zo bang voor haar reactie als je het er met haar over zou hebben? Vraag haar eens je te vertellen waarom ze zo fel tegen is. Als je niet weet waarom is het lastig echt rekening te houden met haar gevoel. En in gesprek kun je haar misschien ook duidelijk maken waarom het voor jou belangrijk is om verder te kunnen gaan met jouw vriend.

Heel persoonlijk zou ik ook niet staan te juichen als mijn 16-jarige seksueel actief zou willen worden: je bent nog jong, tijd genoeg om daar mee bezig te zijn als je ouder bent en je relatie nog bestendiger is gebleken. Aan de andere kant ben ik realist genoeg om te weten dat pubers zich echt niet altijd iets gelegen laten liggen aan de mening van hun ouders. Dus als mijn dochter van jouw leeftijd net als jij aan seks zou willen beginnen, weet ik dat ik haar niet tegenhoud. Dan liever zonder kans op zwangerschap.

En last but least: overweegt je vriend ook zijn deel van de anticonceptie op zich te nemen trouwens? Dat zou ik nog wel een belangrijk punt vinden. Als jullie samen seks hebben, is het niet alleen jouw verantwoordelijkheid dat er geen ongewenste zwangerschappen ontstaan.

Aagje

Zo maar een idee

want ik ken jou, je moeder en jullie relatie niet. Maar zou je moeder in deze situatie het idee kunnen hebben dat haar mening er niet meer toe doet: jij bent voor, je vader is voor, je vriendje en zijn ouders zijn voor? En dat dat maakt dat ze niet meer happig is om er een echt gesprek over te voeren?

Zou het stellen van een rechtstreekse vraag een opening kunnen bieden: waarom wil jij niet dat ik aan de pil ga? Waarom vind jij het verkeerd als ik aan seks wil doen?
Dan leg je het bij haar neer, zet je even niet jezelf en jouw wens in het middelpunt maar haar en haar bezwaren. Moet je haar natuurlijk niet gelijk het gevoel geven dat haar antwoord er niet toe doet en dat jij toch wel gaat doen wat je wilt. Misschien geeft dat een opening. Een eventuele preek moet je maar even voor lief nemen, mss is die voor haar nodig om het gevoel te hebben dat ze gezegd moet hebben wat ze te zeggen heeft en kun je vandaar uit een echt gesprek voeren over wat er voor jullie beiden toe doet.

Ik weet het natuurlijk ook niet goed op een afstand, ik doe maar een suggestie.

Aagje

Niet je moeders zaak

Je hebt al twee jaar een relatie, je bent bijna volwassen, ik denk dat het volkomen normaal is dat je nu eindelijk wel eens aan seks wilt beginnen. En heel eerlijk gezegd vind ik dat je moeder daar niets over te zeggen heeft, het is jouw lichaam en zo te horen ga je daar echt niet lichtzinnig mee om. Je duikt bepaald niet met Jan en alleman het bed in en je denk vooraf na over anticonceptie. Goed bezig, zou ik zeggen.
Ik denk dat je inderdaad met je vriend naar de/een huisarts zou moeten gaan en advies zou moeten vragen over anticonceptie. Er zijn namelijk heel veel mogelijkheden, met elk zijn voor- en nadelen.
Ik denk dat je een aantal keuzes hebt wat betreft je moeder: ofwel je zegt niks en vertelt het pas na je 18e verjaardag, ofwel je zegt dat je vriend en jij er goed over nagedacht hebben en dat jullie er (goed voorbereid) toch aan willen beginnen. Dat je eventueel zult respecteren dat zij het geen fijn idee vindt, dus dat je het niet in je ouderlijk huis zult doen (er even van uitgaand dat het wel bij je vriend thuis mag).

Misschien kun je die preek ondergaan en dan zeggen: mama, ik hou van je en ik respecteer dat je een andere mening hebt, maar ik ben 16+ (dan mag het wettelijk gezien), dit is mijn lichaam en mijn keuze waar ik lang en goed over nagedacht heb. Wat wil je moeder dan? Dat je het zonder voorbehoedsmiddelen ergens in een steegje doet? Nee toch?

Niki

Natuurlijk heb je gelijk, het is uiteindelijk aan Taya en niet aan haar moeder.

Maar toch....de relatie met een moeder doet er doorgaans ook toe.

Vandaar mijn insteek om via een gesprek in te zetten op begrip zodat hopelijk het ene (Taya maakt haar eigen keuzes) kan, maar ook het andere (de relatie tussen Taya en haar moeder raakt hierdoor niet te zeer beschadigd). Ze moeten normaal gesproken wel verder met elkaar.

Aagje

Aagje

Aagje, onze reacties kruisten elkaar. Ik vind het een heel goede insteek om moeder eerst haar verhaal te laten vertellen. Geen ruzie zoeken, maar echt moeder haar mening vragen, haar bezwaren laten uitleggen. Natuurlijk moet een kind de mening van moeder aanhoren en zo mogelijk respecteren (dus respect opbrengen voor die mening, niet per se volgen!). Tegelijkertijd neemt Taya uiteindelijk zelf een besluit. Het is lastig navigeren voor Taya, maar zij mag zelf beslissen over haar lichaam en haar seksleven.

Niki

Dan zijn we het wel zo’n beetje eens.

Aagje

Taya

Succes ermee! Ik ben benieuwd naar hoe het verder gaat.

Aagje

Pushen

Ouders kunnen hun kinderen niet altijd bijbenen, dan zijn ze verder in hun ontwikkeling dan ouders denken. Het kan handig zijn om het dan toch wat te pushen.

Gewoon doen.

En sommige ouders kunnen helemaal niet over sex praten. Het is dan geen onderwerp. Dat houd je dan voor jezelf.

Succes Taya

Ik begrijp heel goed dat het even slikken is om dat gesprek aan te gaan. Maar als jij respectvol je moeder vraagt of ze jou nog eens wil uitleggen wat haar mening is, en je dat aanhoort en misschien zelfs doorvraagt (kun je uitleggen waarom? waar ben je bang voor?), en als je zelf rustig kunt blijven, dan zou het best nog wel een prettig gesprek kunnen worden. Als je kunt aangeven dat je haar mening respecteert en dat je haar argumenten meeneemt in je eigen overwegingen, maar je eigen besluit moet nemen, denk je dan echt dat ze daar niet mee zal kunnen omgaan? Ik heb zelf twee pubers in huis, ik zou heel trots op ze zijn als ze zo'n gesprek met mij zouden aangaan (maar nu nog even niet, ze zijn jonger dan jij en hebben beiden nog geen relatie).

loslaten

Voor je moeder is het even schrikken dat je (bijna) volwassen bent. Dat heet loslaten. Voor haar lijkt het maar zo kort geleden dat je een klein meisje was.
Maar ik weet zeker dat ze hoe dan ook bijdraait en ze mag trots zijn dat jij zo volwassen bent door aan voorbehoedsmiddelen te denken.
Succes met het gesprek!

Wat misschien ook zou kunnen

is dat je moeder niet zoveel moeite heeft met het feit dat je sexueel actief bent, maar wel dat je je zo jong al settled. Want om nu met je 16e al over je schoonouders te spreken is rijkelijk vroeg. Of misschien is ze gehecht aan haar privacy, en is ze bang voor elke week een loge over de vloer zodat ze niet meer de halve zaterdag lummelend in haar badjas de krant kan lezen. Maar misschien denk ik nu teveel uit mezelf , daar heb ik best even aan moeten wennen.

Hoe dan ook, succes met je gesprek.Toi, toi, toi. En laat nog even weten hoe het uitpakt

Pfoe wat lastig...

Ik begrijp dat je vader en je moeder heel verschillend denken over dit onderwerp. Zijn je ouders samen, of misschien gescheiden ? In het eerste geval kun je de kwestie nog eens met je vader bespreken ?
Heeft je moeder een zus of een goede vriendin met wie je vertrouwd contact hebt? Zou je via zo iemand je moeder kunnen bereiken ?

Heeft je moeder een leeftijd of situatie genoemd waarop ze seks wel erbij vindt horen, als je een relatie hebt ? Hoe eindigde het gesprek ?

Vragen

Het ziet er naar uit dat als je het vraagt bij je moeder dat zij nog steeds het idee heeft dat zij er ook over gaat.
Misschien moet je het niet meer vragen maar er zelf een besluit over nemen en dit bij haar weghouden, het is niet meer haar verantwoordelijkheid.
Kan dat? Wat verwacht je dat er gebeurt als je het stilzwijgend toch zelf doorzet?
Kun je wel een besluit nemen waar je niet de toestemming van je moeder in krijgt?
Je hebt ook nog kans dat als je dit zelf besluit en daar zelf de verantwoordelijkheid voor neemt, stilzwijgend, dat je moeder zich er ook niet mee bemoeit.
En als ze er over begint dat je het gesprek dan afbouwt. Het is niet meer haar zaak, je gaat er zelf over. Laten we het er niet over hebben. Je wil het niet weten.

Reactie

Het is een wat vreemde reactie van je moeder in deze tijd. Vaak heeft dat te maken met eigen ervaringen van iemand. Mogelijk zit er wel een lastig verhaal achter. Of losmakingsdynamiek. Misschien is ze bang om je kwijt te raken en probeert ze dat op deze manier te voorkomen.
Mensen zijn meestal met zichzelf bezig. Maar je hoopt dat volwassenen zich toch ook wat kunnen verplaatsen in het leven van hun kinderen.
Als dat niet lukt is het jammer, maar je bent niet op deze wereld om de hangups van je moeder te verhelpen.

Ik zou het wat laten rusten, en er niet meer op terugkomen. Misschien wel je wat luisterend opstellen, zonder terug te praten. Alleen bevestigend dat je haar hoort.

band tussen jou en je moeder

Ach, wat naar dat dit allemaal zo'n weerslag heeft op het contact tussen jou en je moeder, én tussen je vriend en jou. Ben het met Anne eens, laat het wat rusten.

Woont je vriend ver weg, zodat logeren nodig is? Of was het logeren voor de gezelligheid? Niet meer samen op één kamer zijn als je al bijna twee jaar verkering hebt, dat is wel rigoureus. Kan me voorstellen dat je dan liever vaker van huis bent.

Je moeder en jij zijn al lang samen - of zijn er meer kinderen? Ik denk dat dat samenzijn meespeelt in haar moeite met jouw volwassen worden. Nogmaals - heeft je moeder een zus of een goede vriendin met wie je zou kunnen praten? Het zou heel fijn zijn als jullie contact weer aan kwaliteit wint, ondanks dit lastige gesprek.

relaties

Taya, je bent bijna 17. Oud genoeg om te bepalen welke relaties belangrijk zijn in je leven.

De relatie met je moeder is uiteraard belangrijk, maar dat betekent niet dat zij alles over jou te zeggen heeft. Zoals hier al eerder is aangegeven kun jij ook zelf naar je huisarts om de pil te vragen. Je huisarts zal daarover niet met je moeder spreken.

Aan de andere kant heb je een relatie met je vriend. Waarom zou jij iets verpest hebben in je relatie met hem? Als hij geen begrip heeft voor het dilemma waarin jij verkeert, dan kun je je ook afvragen hoe goed jullie relatie is. Laat je nergens toe aanzetten, maar volg vooral je eigen plan en gevoel. Vertrouw daar maar op, dan komt het hoe dan ook goed!

Rot voor je dat het zo gelopen is

Ik had het je anders gegund.

En nu? Ja, dat is aan jou. Of je naar de huisarts gaat en daadwerkelijk de pil gaat gebruiken, kan niemand voor jou bepalen. Dat besluit kun je alleen zelf nemen.

Je kunt het een tijd voor je uitschuiven omdat je niet wilt ingaan tegen je moeder. Dat is een keuze. Je weet dan alleen niet of en zo ja wanneer het uiteindelijk wel bespreekbaar wordt. Dat risico neem je dan.
Je kunt besluiten door te zetten met je wens de relatie met je vriend ook seksueel te maken. Een afspraak met de huisarts is zo gemaakt en het recept voor de pil eventueel zo uitgeschreven. Ook wel goed om dat met je vriend te doen om alle opties door te spreken (prima dat hij ook condooms wil gebruiken).
Je weet dan in ieder geval dat je vader achter je staat.

Maar wat je ook doet, doe het omdat dat is wat je zelf wilt.
Als je ervoor kiest om niet tegen je moeder in te gaan, laat dat dan zijn omdat het jouw keuze is de relatie met haar niet op het spel te zetten. En niet omdat het van haar niet mag, want je bent oud genoeg om zelf te mogen beslissen.
Als je ervoor kiest om wel seks te hebben met je vriend, doe ook dat alleen omdat je dat zelf wilt. Niet omdat hij het wil of omdat anderen het langzamerhand mss wel ‘natuurlijk’ of tijd vinden. En in dat geval zou ik doen wat AnneJ zegt: strijk haar niet tegen de haren in maar doe het stilzwijgend.
Mss is dat ook wel wat je moeder in die situatie het liefst wil: als je het haar vraagt, moet ze ‘nee’ zeggen omdat dat strookt met haar principes. Als je het haar niet vraagt, hoeft ze geen goedkeuring te geven aan wat ze niet wil en kan ze doen alsof het er niet is.
Het zou mijn keuze als moeder niet zijn, maar niet iedereen is hetzelfde.

Sterkte met alles,

Aagje