15 jarige paar dagen alleen thuis?
In de meivakantie gaan we een paar dagen weg. Nu heeft oudste (zwaar aan het puberen) aangegeven niet mee te willen want saai en stom en weet ik het wat allemaal. Hij is dan net 15. Het gaat om 3 nachten. Hem dwingen mee te gaan zal denk ik niet leiden tot gezellige dagen voor de rest van het gezin; maar ik vind het ook nog wel een ding om hem alleen thuis te laten; hoewel hij dat zelf heel graag wil. Hij zit al te bedenken wat hij die 3 avonden gaat koken (hij kookt graag)
Wat zouden jullie doen? Jammer, je hebt geen zin maar je gaat gewoon mee en hebt daarna nog 1,5 week vakantie waarin je je eigen ding kan doen. Of thuis laten?
Logeren wil hij niet.
Hangt van het kind af natuurlijk. Ik weet niet wat zwaar puberen betekent? Als het geen kind is die van de feestjes, vele vrienden, alcohol of drugs en andere ongein is dan zou ik het wel goed vinden. Hier zou ik 2 van de 3 kinderen met een gerust hart alleen thuis laten. En 1 van de 3 zeker niet.
Ik ben er wel uit; we gaan het gewoon proberen. Ik zorg dat er genoeg boodschappen in huis zijn en wat lekkers natuurlijk. We hebben goed contact met alle buren hier in de straat, dus dat stelt ook gerust. En we zullen paar keer per dag appen/bellen. Ik vermoed dat hij de deur niet eens uitgaat die 4 dagen, maar hij is erg verantwoordelijk wat dat betreft en sluit altijd goed af als hij de laatste is die 's morgens weggaat bijvoorbeeld. Sluit ook altijd af als hij weer thuis is; dus echt deur op slot. Daar ben ik niet bang voor; ik ben meer een beetje bezorgd of hij zich toch niet eenzaam gaat voelen (heeft nu wel een grote mond natuurlijk dat hij heerlijk gaat genieten van de rust)
En als hij zich echt niet fijn voelt mag hij altijd de trein instappen en naar oma.
Biscuitje schreef op 03-04-2022 om 21:31:
Hangt van het kind af natuurlijk. Ik weet niet wat zwaar puberen betekent? Als het geen kind is die van de feestjes, vele vrienden, alcohol of drugs en andere ongein is dan zou ik het wel goed vinden. Hier zou ik 2 van de 3 kinderen met een gerust hart alleen thuis laten. En 1 van de 3 zeker niet.
Zwaar puberen betekent in deze: brutaal, alles stom vinden, dingen met het gezin doen niet meer leuk vinden, in eigen wereld leven, hele dagen in het weekend vegeterend achter een scherm doorbrengen. Dat. Niet zwaar puberen in de zin van alcohol en drugs ofzo. Dus ik denk dat we nog in onze handen mogen knijpen hoor, maar ik mis dat kleine lieve jongetje wel zo nu en doen!
grasspriet1980 schreef op 03-04-2022 om 21:33:
Ik ben er wel uit; we gaan het gewoon proberen. Ik zorg dat er genoeg boodschappen in huis zijn en wat lekkers natuurlijk. We hebben goed contact met alle buren hier in de straat, dus dat stelt ook gerust. En we zullen paar keer per dag appen/bellen. Ik vermoed dat hij de deur niet eens uitgaat die 4 dagen, maar hij is erg verantwoordelijk wat dat betreft en sluit altijd goed af als hij de laatste is die 's morgens weggaat bijvoorbeeld. Sluit ook altijd af als hij weer thuis is; dus echt deur op slot. Daar ben ik niet bang voor; ik ben meer een beetje bezorgd of hij zich toch niet eenzaam gaat voelen (heeft nu wel een grote mond natuurlijk dat hij heerlijk gaat genieten van de rust)
En als hij zich echt niet fijn voelt mag hij altijd de trein instappen en naar oma.
En als hij niet genoten heeft van die rust gaat hij dat jullie toch niet zeggen als jullie terug zijn. Dat hoor je dan wel over een jaar of 10, als hij oud genoeg is om het toe te geven. Maar laat hem vooral niet merken dat je hem doorhebt
Kan je hem niet één avond onderbrengen met avondeten? Ik mocht ook wel zolang alleen thuisblijven op die leeftijd, maar m’n ouders zorgden dan dat ik een avond bij m’n opa en oma ging eten, bijvoorbeeld. Vond ik altijd een gezellige onderbreking van de dag!
-Nienke- schreef op 03-04-2022 om 22:00:
Kan je hem niet één avond onderbrengen met avondeten? Ik mocht ook wel zolang alleen thuisblijven op die leeftijd, maar m’n ouders zorgden dan dat ik een avond bij m’n opa en oma ging eten, bijvoorbeeld. Vond ik altijd een gezellige onderbreking van de dag!
Dat kan zeker, maar dat wil hij niet! Ja, bij oma eten wel, maar dat is 1,5 uur reizen met het OV, maar misschien dat ik hem dat toch laat doen; dag 1 alleen thuis, dag 2 naar oma en eventueel 1 nachtje logeren, dag 3 weer naar huis en dag 4 komen wij thuis. Ik kan deze optie aankaarten en met oma overleggen; dan kan hij altijd kijken of hij er gebruik van maakt.
Hoe jij jouw zoon beschrijft dan denk ik dat het wel kan. Met mijn eigen zoon zou ik het niet gedaan hebben toen hij 15 was. Hij zou dan echt alleen maar feestjes hebben gegeven.
Suusje. schreef op 03-04-2022 om 21:30:
Hebben jullie niet met hem een locatie bedacht, zodat hij het niet opgedrongen voelde?
Jawel, maar hij wil gewoon niet weg. Hij mocht omgeving kiezen, luxe huisje etc. Maar hij wil niet. Hij wil gewoon thuis zijn en ergens snap ik het ook wel. We waren in de voorjaarsvakantie naar Spanje en nu wil hij gewoon thuis zijn in de vakantie.
Maar de rest van het gezin is juist in vakanties niet graag alleen maar thuis. Overigens heeft hij wel veel zin in de zomer als we een camperreis door de USA gaan maken😉
Aarggh! Doet me heel erg denken aan mijn eigen jeugd: mijn moeder vond me zoooo zielig als ik alleen was! Super frustrerend, ze geloofde me gewoon niet als ik aangaf het super te vinden alleen te zijn. Mij had je een groot plezier gedaan hiermee!!
Ook zeker niet paar keer per dag bellen of appen! Waarom zou je? Als je het gevoel krijgt dat hij geniet van jullie appjes en erop doorgaat kun je dat wel doen. Maar het hoeft niet, zelfs al is hij eenzaam alleen, daar leert hij toch alleen maar van? En hij kan jullie toch appen of bellen.
Verder klinkt het gewoon perfect voor een 15 jarige; hij plant zelfs al wat hij wil koken. Hij laat echt wel zien je vertrouwen dubbel en dwars waard te zijn: geef hem dat ook.
Mijn ouders vonden alleen zijn ook maar niks. Als ze een keer naar een feestje waren en mijn zus was bij een vriendin logeren of zo gingen ze zelfs voor een avond nog bellen hoe het ging, heel irritant.
Maar dat soort dingen ligt bij de ouders, niet bij het kind.
Een keer per dag appen hoe het is, vind ik dan weer niks mis mee.
MamaE schreef op 04-04-2022 om 00:05:
Mijn ouders vonden alleen zijn ook maar niks. Als ze een keer naar een feestje waren en mijn zus was bij een vriendin logeren of zo gingen ze zelfs voor een avond nog bellen hoe het ging, heel irritant.
Maar dat soort dingen ligt bij de ouders, niet bij het kind.
Een keer per dag appen hoe het is, vind ik dan weer niks mis mee.
Een keer per dag appen is natuurlijk ok, maar dat is iets anders dan een paar keer per dag.
Dat het aan de ouders is, tsja, zal wel wezen. Dat vond ik als jongere erg jammer. Ik probeer wat meer rekening te houden met mijn kinderen. (Lukt ook niet altijd)
Ik zou hem vooral motiveren om zijn schoolwerk te doen.
Ik weet nog dat ik met mijn ouders mee moest, naar Engeland, naar “stomme” vrienden van mijn ouders. Wat was ik boos! Toen was ik 15/16. En ik heb me ook echt niet vermaakt.
mijn kind zou het nog niet kunnen, maar zoals ik het bij jou lees zie ik niet echt iets wat voor problemen kan zorgen. Ik denk zelfs dat het je zoon wel goed kan doen, dat hij het gevoel krijgt dat jullie hem hierin vertrouwen. Dus ja, ik zou het ook echt wel overwegen, en neigen naar ja.
Hij mag thuisblijven; ik ben erg benieuwd hoe hij het gaat vinden en hoe ik mijn huis aantref; het is niet eens onwil maar hij ziet het gewoon niet als het aanrecht niet schoon is ofzo
In dit soort gevallen maken mijn kinderen en ik een afspraak: als het goed verloopt en ik het huis even netjes aantref als ik het heb achtergelaten, dan mag het nog een keer.
Zo niet, dan zijn ze er blijkbaar nog niet aan toe en wachten we een tijdje voordat we het nog eens proberen.
De eerste keren heb ik wel specifiek gezegd wat ik wilde: huis opgeruimd, alle afwas in de vaatwasser (liever nog schoon in de kast), vloeren en toiletten schoon.
Ging prima!
