Wij weten het niet meer. Zoon 9 jaar, ontspoort
Hallo
Wij zijn een gezin van 4 met een jongen van 14 jaar en een jongen van 9 jaar.
Met de jongste zitten we echt met de handen in 't haar.
Hij zit nu nog in Gr 6, maar gaat over naar Gr 7.
Vraag niet hoe, want zijn scores zijn er niet naar, maargoed dat is weer een ander "probleem" wat speelt, en waar we mee bezig zijn.
Eigenlijk zijn we al vanaf Gr 3 bezig een goede manier te vinden om met hem om te gaan.
Hij is heel pittig, had vanaf Gr 3 woedeaanvallen, hier hebben we hulp voor gekregen en hij is door "de molen" gegaan.
Hier kwam niks uit, geen enkele diagnose behalve dat hij erg pittig is.
Hierna ging het op zich erg goed thuis, tot een tijd terug, vaker politie aan de deur gehad, 1x was 't echt voor hem zelf, de andere keren was 't omdat hij ergens bij betrokken was.
Hij liegt veel, uit zich echt heel slecht.
Is niet meer vrolijk, enige wat hij leuk vind is zijn telefoon en buiten met vrienden zijn.
Het lijkt wel alsof hij 't hier thuis en op school niet meer leuk vind...
School zegt hij ook van dat hij dit echt vreselijk vind, maargoed dat is nou eenmaal een moetje...
Wij als ouders weten niet meer wat we moeten doen, en 't is dus ook echt geëscaleerd dat mijn man gezegd heeft ik ben er klaar mee. Ik weet 't niet meer. Het is hij eruit of ik eruit
Dat gevoel heb ik ook, van er klaar mee zijn, maar ook dat we iets moeten doen...
Dus vanmorgen jeugdhulp ingeschakeld, maar die hebben een enorme wachtlijst... Dat is dus wachten..
We lijden er alle 4 onder... Hijzelf 't eerste natuurlijk... Maar zijn broer ook...
Hij zegt ook altijd, ik krijg altijd de schuld, en grote broer nooit!
Tsja, dat is ook eigenlijk zo, omdat de jongste het ook altijd is... Hoe erg ik dat ook vind...
Hij voelt zich niet meer fijn hier, dat zegt hij ook...
We weten niet hoe we deze vakantie door moeten komen... Begint over 2 weken...
We willen gezellig samen leuke weken hebben, maar alles wat we aandragen vind hij saai en niet leuk... Wat moeten we dan.... Nog even een aanvulling, hij is ook nergens blij mee, hij draagt graag kleding van my brand bijvoorbeeld, nemen we hem een leuke broek mee, is er altijd wat mee... Nooit enthousiast over iets... Hij heeft altijd al gehad dat hij bepaalde kleding wilde omdat andere niet lekker zaten... Vandaar dat we met hem de molen in zijn gegaan ook, maar hier kwam niks uit zoals ik hierboven beschreef.
Pfff zie 't effe niet meer zitten, en kwam dit forum tegen... Dacht misschien zijn er mensen die 't herkennen?
Bedankt voor 't lezen.
Dit klinkt wel zorgelijk zeg, met negen jaar al regelmatig met de politie in aanraking komen. Ik heb hier geen ervaring mee, maar er moet natuurlijk wel iets mee gebeuren.
Wat komt er voor antwoord als je vraagt wat jullie voor hem kunnen doen zodat hij geen fout gedrag meer vertoont? Wat heeft hij nodig van zijn omgeving om weer gelukkig te worden?
Dit zijn wel moeilijke vragen voor een kind van die leeftijd trouwens. Maar geef hem anders even tijd om erover na te denken.
Hier geen ervaring met deze situatie. Ik denk dat het goed is dat je jeugdhulp hebt ingeschakeld, wel heel vervelend dat er lange wachtlijsten zijn.
En op afstand een knuffel voor jullie.
Is het een idee dat je de hulp van een wijkagent kan inschakelen om eerder bij de jeugdzorg terecht te komen?
Ik wens je heel veel sterkte!
MamaE schreef op 12-07-2021 om 15:17:
Dit klinkt wel zorgelijk zeg, met negen jaar al regelmatig met de politie in aanraking komen. Ik heb hier geen ervaring mee, maar er moet natuurlijk wel iets mee gebeuren.
Wat komt er voor antwoord als je vraagt wat jullie voor hem kunnen doen zodat hij geen fout gedrag meer vertoont? Wat heeft hij nodig van zijn omgeving om weer gelukkig te worden?
Dit zijn wel moeilijke vragen voor een kind van die leeftijd trouwens. Maar geef hem anders even tijd om erover na te denken.
Hallo, bedankt voor je reactie.
Ja dat zijn idd moeilijke vragen, ik vraag hem wel waarom hij denkt dat hij niet eerlijk kan zijn... Dan zegt hij weet ik niet.
Het is een hele gevoelige jongen ook, hij kan zo ontzettend lief zijn voor onze huisdieren bijvoorbeeld. Dat valt echt enorm op. Dat zeggen we hem ook, dat hij dat zo goed doet, en zo lief is voor ze. Maar altijd als hij buiten is geweest is er wel wat gebeurd, kan iets heel kleins zijn van een ruzietje ofzo. En 9 van de 10x liegt hij erover.
Dalijk als mijn man thuis komt wordt er weer gepraat, maar dit gesprek hebben we echt al veel gevoerd en 't verbeterd niet, met gevolg dat mijn man er dus echt klaar mee is, vind ik ook lastig want ik vind niet dat je zomaar mag opgeven... Dus ja dat geeft flinke strijd.
Lijkt me allemaal erg lastig zeg. Ik snap wel dat jullie het op een gegeven moment niet meer weten. Ik vind het ook lastig om tips te geven want waarschijnlijk hebben jullie al veel tips gekregen en veel uitgeprobeerd. Desondanks toch wat tips. Wat ik (ben docent VO) op mijn werk altijd doe is proberen zulke pittige leerlingen zo positief mogelijk te benaderen, een compliment geven daar waar kan (hoe klein ook). De leerling, en wellicht jullie zoon ook, krijgt zo vaak te horen wat er allemaal niet goed is en worden zo vaak negatief benaderd, dat ze soms niet eens meer de moeite doen om het goed te doen want het is toch nooit goed. Dit probeer ik dus te doorbreken door juist positief te zijn. Juist dat kind een belangrijk klusje te geven/grotere verantwoordelijkheid te geven. Geeft ze de kans om iets positiefs/goeds te doen.
Probeer ook echt te kijken naar de behoefte achter zijn gedrag, wat wil hij nou eigenlijk echt? Gedrag is nooit alleen maar gedrag, hij wil daarmee iets duidelijk maken. Probeer (hoe lastig ook zo jong) hem eens na te laten denken waardoor hij zich zo gedraagt. Is hij bang niet gezien te worden, is hij onzeker en overschreeuwd hij zichzelf, is hij sociaal wat onhandig en merkt hij dat hij door dit gedrag aandacht krijgt/vriendjes maakt. Ik noem maar wat hoor. Maar pas als je weet waar gedrag vandaan komt kan je er echt iets aan doen.
Verder zou ik adviseren met zoontje in gesprek te gaan over de vakantie. Hoe ziet hij de vakantie voor zich? Wat zou hij willen in de vakantie? En "weet ik niet" kan nooit. Hij zal echt wel een verlangen hebben voor de vakantie maar wellicht denkt hij dat het toch niet haalbaar is oid dus spreekt hij het niet uit.
Fuchsia schreef op 12-07-2021 om 15:25:
Is het een idee dat je de hulp van een wijkagent kan inschakelen om eerder bij de jeugdzorg terecht te komen?
Ik wens je heel veel sterkte!
We hebben al contact met de wijkagent gehad ivm dat incidentje. Maar zou hij hier wat aan kunnen doen denk je? Niet over nagedacht eigenlijk.
Zoek eens op de term "geweldloos verzet"
Aardbei_86 schreef op 12-07-2021 om 15:26:
Lijkt me allemaal erg lastig zeg. Ik snap wel dat jullie het op een gegeven moment niet meer weten. Ik vind het ook lastig om tips te geven want waarschijnlijk hebben jullie al veel tips gekregen en veel uitgeprobeerd. Desondanks toch wat tips. Wat ik (ben docent VO) op mijn werk altijd doe is proberen zulke pittige leerlingen zo positief mogelijk te benaderen, een compliment geven daar waar kan (hoe klein ook). De leerling, en wellicht jullie zoon ook, krijgt zo vaak te horen wat er allemaal niet goed is en worden zo vaak negatief benaderd, dat ze soms niet eens meer de moeite doen om het goed te doen want het is toch nooit goed. Dit probeer ik dus te doorbreken door juist positief te zijn. Juist dat kind een belangrijk klusje te geven/grotere verantwoordelijkheid te geven. Geeft ze de kans om iets positiefs/goeds te doen.
Probeer ook echt te kijken naar de behoefte achter zijn gedrag, wat wil hij nou eigenlijk echt? Gedrag is nooit alleen maar gedrag, hij wil daarmee iets duidelijk maken. Probeer (hoe lastig ook zo jong) hem eens na te laten denken waardoor hij zich zo gedraagt. Is hij bang niet gezien te worden, is hij onzeker en overschreeuwd hij zichzelf, is hij sociaal wat onhandig en merkt hij dat hij door dit gedrag aandacht krijgt/vriendjes maakt. Ik noem maar wat hoor. Maar pas als je weet waar gedrag vandaan komt kan je er echt iets aan doen.
Verder zou ik adviseren met zoontje in gesprek te gaan over de vakantie. Hoe ziet hij de vakantie voor zich? Wat zou hij willen in de vakantie? En "weet ik niet" kan nooit. Hij zal echt wel een verlangen hebben voor de vakantie maar wellicht denkt hij dat het toch niet haalbaar is oid dus spreekt hij het niet uit.
Nou, precies wat jijzegt dus... Hij zegt ook constant, ik kan toch niks goed doen... Op school idem... Ze willen hem gewoon niet laten zitten en willen naar ons idee zsm van hem af...
Gezinvan4 schreef op 12-07-2021 om 15:25:
[..]
Hallo, bedankt voor je reactie.
Ja dat zijn idd moeilijke vragen, ik vraag hem wel waarom hij denkt dat hij niet eerlijk kan zijn... Dan zegt hij weet ik niet.
Het is een hele gevoelige jongen ook, hij kan zo ontzettend lief zijn voor onze huisdieren bijvoorbeeld. Dat valt echt enorm op. Dat zeggen we hem ook, dat hij dat zo goed doet, en zo lief is voor ze. Maar altijd als hij buiten is geweest is er wel wat gebeurd, kan iets heel kleins zijn van een ruzietje ofzo. En 9 van de 10x liegt hij erover.
Dalijk als mijn man thuis komt wordt er weer gepraat, maar dit gesprek hebben we echt al veel gevoerd en 't verbeterd niet, met gevolg dat mijn man er dus echt klaar mee is, vind ik ook lastig want ik vind niet dat je zomaar mag opgeven... Dus ja dat geeft flinke strijd.
Waarover willen jullie in gesprek gaan vandaag?Is het een optie om het gesprek vandaag niet aan te gaan? Doe het op een ander redelijk neutraal moment. Als je bij wijze van aan tafel gaat zitten met hem om het e.e.a. te bespreken zet je eigenlijk al een negatieve sfeer neer waarin hij misschien het gevoel krijgt bestraffend toegesproken te worden. Soms is dat wel echt nodig natuurlijk en zijn er dingen die je niet zo kan laten gaan, maar het klinkt alsof dit soort gesprekken vaker gevoerd worden en tot nu toe heeft het weinig opgeleverd?
Aardbei_86 schreef op 12-07-2021 om 15:30:
[..]
Waarover willen jullie in gesprek gaan vandaag?Is het een optie om het gesprek vandaag niet aan te gaan? Doe het op een ander redelijk neutraal moment. Als je bij wijze van aan tafel gaat zitten met hem om het e.e.a. te bespreken zet je eigenlijk al een negatieve sfeer neer waarin hij misschien het gevoel krijgt bestraffend toegesproken te worden. Soms is dat wel echt nodig natuurlijk en zijn er dingen die je niet zo kan laten gaan, maar het klinkt alsof dit soort gesprekken vaker gevoerd worden en tot nu toe heeft het weinig opgeleverd?
Over het voorval van gisteren, hij was weer niet eerlijk, dus mijn man heeft beide kids naar boven gestuurd, en daar zijn flinke woorden bij gevallen. Dus nu iedereen afgekoeld is moet er toch over gesproken worden vind ik...
Gezinvan4 schreef op 12-07-2021 om 15:27:
[..]
We hebben al contact met de wijkagent gehad ivm dat incidentje. Maar zou hij hier wat aan kunnen doen denk je? Niet over nagedacht eigenlijk.
De wijkagent kent al jullie adres en jullie willen aan het werk met zoon.
Ik denk zo maar dat de wijkagent sneller toegang krijgt voor hulp bij de jeugdzorg.
Gezinvan4 schreef op 12-07-2021 om 15:29:
[..]
Nou, precies wat jijzegt dus... Hij zegt ook constant, ik kan toch niks goed doen... Op school idem... Ze willen hem gewoon niet laten zitten en willen naar ons idee zsm van hem af...
Benader hem eens positief, geef hem succeservaringen. Hij lijkt gigantisch met zichzelf in de knoop te zitten en komt er niet uit. Het klinkt mij allemaal als een schreeuw om hulp. En het zal echt allemaal niet makkelijk zijn en vanaf hier hebben wij makkelijk praten natuurlijk.
Enne... Ken je de roos van Leary? Strijden lokt bij de ander ook strijdgedrag uit en daarmee kom je nergens. Kijk er maar eens naar misschien kan het je helpen om je eigen gedrag aan te passen zodat je ook een andere reactie/ander gedrag bij je zoontje uitlokt.
Gezinvan4 schreef op 12-07-2021 om 15:33:
[..]
Over het voorval van gisteren, hij was weer niet eerlijk, dus mijn man heeft beide kids naar boven gestuurd, en daar zijn flinke woorden bij gevallen. Dus nu iedereen afgekoeld is moet er toch over gesproken worden vind ik...
Welk doel hebben jullie met dit gesprek? Wat willen jullie ermee bereiken?
Hoi Gezinvan4, ik heb geen kennis of ervaring waar je iets mee kunt maar wil je wel even een hart onder de riem steken. Lijkt me moeilijk om als ouder zo verscheurd en vertwijfeld te raken door een situatie waar je geen raad (meer) mee weet. 
Ik hoop dat jullie gauw de juiste hulp vinden!
Aardbei_86 schreef op 12-07-2021 om 15:35:
[..]
Welk doel hebben jullie met dit gesprek? Wat willen jullie ermee bereiken?
De waarheid boven tafel krijgen...
