Wat doen jullie mannen met/voor de kinderen qua verplichtingen en afspraken?
Een vraag wat jullie mannen doen met/voor de kinderen qua verplichtingen en afspraken?
Denk aan dokters afspraken, ziekenhuis afspraken, tien-minuten gesprekken op school, cadeautjes regelen voor kinderfeestjes e.d.
Wat doen zij, Zijn ze daar bij? Nemen ze daar dan vrij voor?
Mijn man werkt fulltime, ik werk 25 uur onregelmatig en doe eigenlijk alles. Logischerwijs omdat ik minder werk. Maar ik merk soms dat het me stoort dat hij niet aanbiedt vrij te nemen of eerder naar huis te gaan om zo mee te kunnen naar een school gesprek of zoals wij morgen hebben; een afspraak bij de KNO arts.
troelahoep schreef op 11-10-2024 om 14:54:
[..]
Andersom komt net zo goed voor natuurlijk. Voor we gaan zeggen dat het allemaal alleen maar mannen zijn die verantwoordelijkheden thuis ontlopen.
Nee hoor, ik heb een ontiegelijke hekel aan tuinieren, dus ik wacht tot mijn man dat gaat doen.
MamaE schreef op 11-10-2024 om 15:00:
[..]
Nee hoor, ik heb een ontiegelijke hekel aan tuinieren, dus ik wacht tot mijn man dat gaat doen.
Ja, maar in de tuin groeit dan hooguit wat extra onkruid ofzo. Op de een of andere manier heb ik hier toch de taken die echt wekelijks of dagelijks moeten en hij de dingen die je ook wel een keer wat langer uit kunt stellen.
Als ik veel reacties hier lees dan vind ik dat wij het goed gedaan hebben met ik als huisvrouw en mijn man die voor het geld zorgde. Wij hadden nooit onenigheid over taken. Het was ook niet zo dat mijn man helemaal niks deed in huis en als ik ziek was dan nam mijn man de huishouding op zich. Uitslapen in het weekend deden we om de beurt.
Mijn ervaring is dat een man die veel van huis is nauwelijks beseft wat voor 'kleinigheidjes' er zijn die zijn vrouw opvangt en regelt. De enige manier om daar meer inzicht in te laten ontstaan, is als vrouw een week of wat langer weggaan (en dan niet alles van tevoren regelen en klaarleggen en opschrijven 
)
Gebleken is dat de 6 weken verlof voor mannen na de komst van een kindje al enig effect sorteert in het bewustzijn.
watertoren schreef op 11-10-2024 om 16:10:
Als ik veel reacties hier lees dan vind ik dat wij het goed gedaan hebben met ik als huisvrouw en mijn man die voor het geld zorgde. Wij hadden nooit onenigheid over taken. Het was ook niet zo dat mijn man helemaal niks deed in huis en als ik ziek was dan nam mijn man de huishouding op zich. Uitslapen in het weekend deden we om de beurt.
Als je daar beiden tevreden mee bent kan dat natuurlijk een prima optie zijn. Maar stel dat jij wel graag hadden willen blijven werken, was je man dan ook bereid geweest om thuis te blijven of minder te gaan werken om het samen te doen? Tegenwoordig is het veel vanzelfsprekender om samen te werken, willen vrouwen ook graag zelf pensioen opbouwen, vinden het zonde van hun diploma's om er niks mee te doen en vinden fulltime thuis zijn ook lang niet altijd leuk.
Lieveheersbeest schreef op 11-10-2024 om 10:10:
[..]
Met zo'n instelling is het linksom of rechtsom toch de schuld van de vrouw.
Echt hoor, wat nou lat. Als ouder (vader of moeder) hoor je je kinderen de juiste nutriënten aan te bieden.
Sterker nog, als 1 van de ouders consequente met de pet ernaar gooit en bij wijze van spreken de helft van de week friet haalt, dan moet je dus als normale andere ouder altijd zorgen voor gezonde kost om die kinderen toch nog wat vitaminen mee te geven. Je kunt haast niet zelf een keer zeggen dat je dan friet of pizza haalt.
Mevrouw75 schreef op 11-10-2024 om 12:28:
[..]
Je kan wel weer zo’n voorbeeld geven, maar in zowel het geval waar op gereageerd is en in mijn beschreven geval ging het dus écht niet om zeikerig met een doekje achter je man aan lopen en ik ga er maar vanuit dat je die posts gewoon gelezen hebt, dus het is een beetje flauw om met zo’n tutvoorbeeld te komen.
Ik vraag het me nl echt af: hoe laag leg je de lat en wanneer ben je niet de zeikerd van wie het ‘toch echt eigen schuld dikke bult’ is.
Dat is een interessante vraag maar of daar een eenduidig antwoord voor is vraag ik me af. Ik denk dat factoren als communicatie maar ook hoe je het zelf ervaart en dingen kunt accepteren mee kunnen spelen. Daarmee bedoel ik absoluut niet dat je alles maar moet goed vinden, zeker niet.
Kijk jij gaf aan dat jullie de afspraak hebben dat je man het wekelijkse stofzuigen voor zijn rekening hoort te nemen en dat hij dat vervolgens maar 1x per maand doet waardoor het huis zo vervuild is dat jij je ervoor schaamt. Dat is best heftig. Staat tegenover dat het blijkbaar toch een hele leuke vent is want je bent nog steeds samen. Is er dan voor het huishoudelijke deel geen andere oplossing? Als het nu na al die jaren niet gelukt is om in overleg met elkaar tot een oplossing te komen, kun je het dan loslaten? Kan bv een stofzuigrobot, iemand die komt schoonmaken of wellicht toch een andere taakverdeling een oplossing zijn?
Temet schreef op 10-10-2024 om 21:57:
In dezelfde trant: een vrouw die hier op het forum vertelde hoe zij het gros van de zorgtaken deed, want man was zo druk als zelfstandig ondernemer, terwijl vrouwen bij bosjes als zelfstandige aan de slag gaan, want dat valt zo goed te combineren met de zorg voor de kinderen...
Ligt misschien ook wel aan de aard van het werk; doe je bv werk in de bouw als zelfstandige en heb je een opdracht van X dagen aangenomen ben je minder flexibel als een zelfstandige die altijd thuis kan werken.
Wel zie je veel dat als er bv een kind ziek is, het vaak de vrouw is die vrijneemt van haar werk. Ook vaak wel omdat ze dat zelf graag zo willen en lang niet altijd omdat manlief weigert zorgverlof op te nemen. Ik had dat onlangs met een docente; meldde zich af omdat haar kind ziek was. Dat kwam die dag best onhandig uit ivm geplande oudergesprekken dus de suggestie van " kan je man niet vrij nemen", werd afgedaan " nee want hij moet naar zijn werk". Ja oke maar jij moet eigenlijk ook vandaag naar je werk maar nee dat was volgens haar toch " heel anders". Ik denk dat vanuit beide groepen nog wel ruimte is voor verbetering en dat bedoelde ik met taken naar zich toetrekken; veel vrouwen willen een hopen dingen perse zelf doen om vervolgens te klagen over " dat ze zoveel moeten doen". Maar is dat ook zo?
Net zoals op de school van mijn kinderen; daar zijn de laatste jaren veel vaders actief als hulpouder. Bij mijn kinderen bv nu geen klassenmoeder maar een klassenvader. Lijkt me een goede ontwikkeling, zeker gezien het feit dat vrouwen jarenlang liepen te klagen dat ze altijd zoveel moesten helpen. Maar wie doen er nu weer moeilijk over....juist, een groepje moeders. Want nu vaders ook meer doen komen zij minder snel in aanmerking voor bepaalde taken en dan mag bv die klassenvader wel bij het kerstdiner zijn en dat vinden ze dan ook weer niet leuk. Sommigen hebben zaniken ook wel tot een kunst verheven.
MamaE schreef op 11-10-2024 om 10:07:
[..]
Nou, groenten bevatten belangrijke vitamines die mensen gewoon nodig hebben.
Een keer geen groente eten is niet zo erg, maar als je beeld van koken is dat er nooit groenten bij hoeven, dan is dat niet gezond.
Stel je gaat scheiden en je kinderen krijgen de helft van de tijd geen groenten en alleen maar afgehaald eten. Zou je dat echt oké vinden?
Natuurlijk heb je groenten nodig. In dit geval ging het om één keer in de week ‘koken’. Hordes gezinnen die eens per week een p-dag hebben.
Nicole123 schreef op 11-10-2024 om 10:14:
[..]
Jij zou het oké vinden om nooit groente te eten? En als je daar anders over denkt dan leg je de lat te hoog? Kom nou. En als de man groente eten zeker wel belangrijk vindt, maar denkt ‘Ik kook 1x per week, die groente eten ze dan die andere 6 dagen maar weer en dan is het prima’ dan legt hij het dus wel neer bij zijn vrouw, dat zij het oplost/compenseert. Want als zij hetzelfde zou doen als zij dan zouden ze onder de lat van beiden terechtkomen. Dit is echt niet oké als man eenzijdig beslist dat zijn kookdag de niet-groente-dag is. Wel als het een gezamenlijke beslissing is, bijv. omdat de dag waarop man kookt een dag is waarop kinderen vroeg naar sport moeten, omdat man groente koken ècht niet kan (al lijkt dat me sterk), of wat voor gezamenlijk afgestemde reden dan ook.
Joh, in het voorbeeld ging het om eenmaal per week. Overdrijven is ook een vak.
Tjilp schreef op 11-10-2024 om 16:26:
Mijn ervaring is dat een man die veel van huis is nauwelijks beseft wat voor 'kleinigheidjes' er zijn die zijn vrouw opvangt en regelt. De enige manier om daar meer inzicht in te laten ontstaan, is als vrouw een week of wat langer weggaan (en dan niet alles van tevoren regelen en klaarleggen en opschrijven
Gebleken is dat de 6 weken verlof voor mannen na de komst van een kindje al enig effect sorteert in het bewustzijn.
Ben wel blij dat in dat laatste meer schot komt qua verlof voor mannen. Voor mannen is een baby ook gewoon kneiter pittig. Ook al hoef je lichamelijk niet te herstellen.
SuzyQFive schreef op 11-10-2024 om 18:05:
[..]
Natuurlijk heb je groenten nodig. In dit geval ging het om één keer in de week ‘koken’. Hordes gezinnen die eens per week een p-dag hebben.
Natuurlijk. Maar het is toch niet eerlijk als die ene dag die de man kookt dan de p-dag is? Ik heb geen man, maar als ik er wel een had en we hebben de verdeling 6 dagen zorg ik voor het eten en 1 dag hij, zou het voor mij wel krom voelen als hij zich er die ene dag zo gemakkelijk afmaakt. ík zou die p-dag willen hebben als één van míjn 6 dagen. Of 5 dagen zorg ik voor een gezonde maaltijd, 1 dag hij voor een gezonde maaltijd en de 7e dag is p-dag. Anders kun je toch net zo goed zelf alle 7 dagen voor je rekening nemen en 1 dag p-dag houden? Hoef je tenminste ook niet 'in je handjes te knijpen' omdat je een man hebt die 'het een dag van je overneemt'.
Gingergirl schreef op 11-10-2024 om 18:03:
[..]
Ligt misschien ook wel aan de aard van het werk; doe je bv werk in de bouw als zelfstandige en heb je een opdracht van X dagen aangenomen ben je minder flexibel als een zelfstandige die altijd thuis kan werken.
Wel zie je veel dat als er bv een kind ziek is, het vaak de vrouw is die vrijneemt van haar werk. Ook vaak wel omdat ze dat zelf graag zo willen en lang niet altijd omdat manlief weigert zorgverlof op te nemen. Ik had dat onlangs met een docente; meldde zich af omdat haar kind ziek was. Dat kwam die dag best onhandig uit ivm geplande oudergesprekken dus de suggestie van " kan je man niet vrij nemen", werd afgedaan " nee want hij moet naar zijn werk". Ja oke maar jij moet eigenlijk ook vandaag naar je werk maar nee dat was volgens haar toch " heel anders". Ik denk dat vanuit beide groepen nog wel ruimte is voor verbetering.
Net zoals op de school van mijn kinderen; daar zijn de laatste jaren veel vaders actief als hulpouder. Bij mijn kinderen bv nu geen klassenmoeder maar een klassenvader. Lijkt me een goede ontwikkeling. Maar wie doen er weer moeilijk over....juist, een groepje moeders. Want nu vaders ook meer doen komen zij minder snel in aanmerking voor bepaalde taken en dat vinden ze dan ook weer niet leuk. Sommige hebben zaniken ook wel tot een kunst verheven.
Mijn man is juist altijd de sjaak bij een ziek kind omdat ik anders een klas thuis heb zitten. Maar dan gaan wel de schriften om 15.00 de kast in zodat man ook nog wat uurtjes kan maken. Dat zie ik bij collega's ook terug.
Mijn kinderen zijn al wat ouder 18 en 17 maar ouderavonden ( 10 mintengesprekken) deden we samen of hij alleen ( ik werk in de zorg dus soms heb ik late dienst). Verder heb ik altijd alles gedaan. Mijn kinderen vroegen ook naar mij bij doktersafspraken, problemen op school, kappersafspraken etc. Ik vind dat ik niet zo erg. Ik werk minder en hij doet weer andere dingen met de kids. Zo heeft hij altijd het voetbalteam van mijn zoon getraint en is hij assistent trainer van mijn dochter bij het team dat zij nu traint.
LydiaDietz schreef op 11-10-2024 om 18:56:
[..]
Mijn man is juist altijd de sjaak bij een ziek kind omdat ik anders een klas thuis heb zitten. Maar dan gaan wel de schriften om 15.00 de kast in zodat man ook nog wat uurtjes kan maken. Dat zie ik bij collega's ook terug.
Ja precies zo kan het ook en dat is tegenwoordig gelukkig heel gewoon. Zo onwelwillend zijn de meeste mannen niet.
