Vind jij je kind mooi?
Dit is misschien wel een hele rare, maar vind jij je kind mooi? Als ik naar mijn dochter kijk zie ik veel uiterlijke kenmerken van mijzelf waar ik zelf niet tevreden mee ben. Wij hebben allebei te grote oren, hoog voorhoofd en een prominente neus. Ik was\ben daar nog best onzeker over en mijn dochter (6 jaar) is nu op een leeftijd dat zij ook begint te merken dat zij bijvoorbeeld de grootste oren van de klas heeft. Er zijn ook veel meisjes in de klas waar zij zich mee vergelijkt. En dan zegt ze dingen als Marietje is veel mooier dan ik. Ik noem dan andere kwaliteiten op zoals aardig zijn of slim zijn. Twee dingen waar mijn dochter wel in uitblinkt. Ik weet dat mijn moeder altijd zei dat ik ook mooi was, maar ik zag zelf ook wel dat het niet zo was. Hoe gaan jullie daarmee om?
Ja ik heb wel knappe kindjes, ik vind hun moeder ook erg knap dus het kon haast niet anders dat zij ook knappe kinderen kon produceren.
Ha ha: ik heb leuke knappe kinderen. Maar toen ze hun tanden aan het wisselen waren, en er kwamen grote tanden voor in de plaats, dacht ik wel eens: die kunnen niet van mij zijn...Kinder lichaam met hazen tanden.....
Mooi? Dat weet ik eigenlijk niet. Ik vond en vind mijn kinderen leuk om te zien, maar vooral vind ik ze aardig, empathisch, humor hebben en stevig in hun schoenen staan.
Mooie vraag. Goh ja lastig. Mijn kind heeft bepaalde (niet mooie) trekken van mij niet geërfd en heeft verder een leuk gemiddeld uiterlijk. Als hij die trekken wel had gehad, had ik dat ook best confronterend gevonden.
Lexus schreef op 05-12-2024 om 10:09:
Mooie vraag. Goh ja lastig. Mijn kind heeft bepaalde (niet mooie) trekken van mij niet geërfd en heeft verder een leuk gemiddeld uiterlijk. Als hij die trekken wel had gehad, had ik dat ook best confronterend gevonden.
Daar heb ik dus last van. Ik zie in mijn dochter alles waar ik bij mijzelf een hekel aan heb. Ik hoop dat zij daar later dan geen last van krijgt zoals ik dat had.
ik vind dit een verdrietige vraag. Jij worstelt enorm met je eigen zelfbeeld en je geef je dit misschien onbewust over aan je kind? Je kind zal zien dat ze jouw oren of neus heeft en je reactie mag dan zijn: ja wat fijn! Ipv ja wat verdrietig. Of dat ze merkt dat jij onzeker bent over iets wat zij hetzelfde heeft
je bent nu haar basis zelfvertrouwen aan het leggen maar dat kan het beste als je dit zelf ook hebt! Ga aan de slag met niet alleen accepteren maar ook liefhebben van jezelf en leer het je dochter ook!!
Een volmondig Ja! Ik vind mijn kinderen prachtig! Vanaf het moment dat ze geboren werden.
Ik dacht eigenlijk dat elke moeder haar eigen kind mooi vond?
Zilver_gray schreef op 05-12-2024 om 10:28:
Een volmondig Ja! Ik vind mijn kinderen prachtig! Vanaf het moment dat ze geboren werden.
Ik dacht eigenlijk dat elke moeder haar eigen kind mooi vond?
mwa. Ik had het er gisteren toevallig over met een collega. Ik vind mijn kind leuk uitzien, maar ik zie prima dat er mooiere kinderen bestaan. Alsnog zie ik de mijne het liefst. Toen ze geboren werd na een lange bevalling was ze behoorlijk samengeperst en opgezwollen. Toen vond ik haar echt niet zo mooi. Ik denk dat ik daar te nuchter voor ben. Mijn collega had hetzelfde bij haar 2e kind. Mijn schoonzus daarentegen vond mijn neefje idd meteen de mooiste baby ooit. Terwijl zelfs de opa's en oma's zich afvroegen of het goed zou komen (prematuur, super mager, met donshaar in het gezicht was het net een aapje, maar het kwam goed). Ik denk dat ik mijn kind altijd heel leuk en mooi ga vinden, maar dat ik ook nog wel kan zien hoe het 'objectief' uitziet. Hoe meer ik van mijn baby hield (ook dat had ik niet direct) hoe mooier ik haar vond trouwens.
Mijn zus heeft een zoon die als klein kind volgens de norm niet bepaald mooi om te zien was, maar zij was de enige die dat niet zag. Sterker nog: ze snapt nu helemaal niet meer hoe zij dat toen niet kon zien. Totale blinde vlek, maar wel heel goed voor de zoon: het is een knapperd geworden met veel zelfvertrouwen en geen issues over zijn uiterlijk.
Zelf had ik als jong kind een brilletje met twee verschillende glazen en scheef geknipt haar. Ik vind het nu zelf niet mooi, maar zelfs ík werd ook wel eens 'het mooiste kind van Nederland' genoemd.
En mijn dochter toen ze 5 was met net zo'n brilletje en door haarzelf scheefgeknipte haartjes: ik smolt helemaal.
Ik vind mijn kind echt prachtig. Ook altijd gevonden. Ze is nog maar heel klein, ik hoop dat ze altijd zo prachtig blijft 
Het heeft vast gedeeltelijk ook ermee te maken dat ik haar moeder ben. Als ze in een ruimte is met leeftijdsgenootjes vind ik haar altijd de knapste en meest schattige. Objectief gezien zal dat vast niet altijd zo zijn.
Ja.
FruitMoeder schreef op 05-12-2024 om 10:18:
[..]
Daar heb ik dus last van. Ik zie in mijn dochter alles waar ik bij mijzelf een hekel aan heb. Ik hoop dat zij daar later dan geen last van krijgt zoals ik dat had.
Wat verdrietig om te lezen. Hopelijk geef je dit gevoel niet mee aan je dochter, al dan niet onbewust natuurlijk.
Om op je vraag terug te komen, ik vind mijn zoon de knapste van allemaal. Natuurlijk weet ik dat er knappere kinderen zijn. Maar, hij heeft een perfect neusje (en niet de ietwat grote neus van vader). Zijn gezichtje is aardig goed in symmetrie en hij heeft mooie ogen en schattige oortjes.
Nu de fase komt dat hij zijn tanden gaat wisselen komen we in een iets minder mooie fase aan 
eerst een fietsenrekje, en daarna tanden die eigenlijk nog te groot voor zijn mond zijn. Ach, die periode hoort er ook bij.
Waar een mens van houdt vindt ie het mooiste
Je moet toch ergens heen met je aanhankelijkheid
Is een liedje hoor. 
Als je met "mooi" bedoelt een optelsom van goed ogende onderdelen zoals in de Kardashian familie, dan zal dat sommige mensen aanspreken maar mij niet. Zit hem meer in de echtheid, in de herkenbaarheid, in het glimlachje, dus iets wat jou "pakt" in een gezicht.
Hoeveel correcte neuzen en oren iemand heeft, interesseert me niet als het geen charmante persoon is. Die lijkt dan eerder op de chirurg.
Veel kinderen zien er leuk uit. Ze hebben ontdekt hoe ze pappa om hun vingertjes kunnen winden en hoe ze zich moeten presenteren.
Ik heb een enkele keer gekeken naar Toddlers and Tiaras en die kindjes zijn op een bepaalde manier wel knap maar of ze echt leuk zijn weet ik niet. Je moet wel intelligent zijn als klein kind om te weten hoe je die rol moet spelen op toneel. Dus ze komen er wel.
ja, allebei bloedmooi. Vader is ook heel knap. Ik krijg regelmatig complimenten over mijn kinderen als we buiten zijn. Dochter was toen ze net geboren werd de eerste paar dagen, weken, niet zo mooi. Ze was een gigantische samengeperste aardappel met een horizontale plooi tussen haar ogen. Maar ze is zo mooi opgedroogd nu al.
Ik dacht altijd dat ouders hun eigen kinderen sowieso mooier en leuker vinden dan andere kinderen omdat liefde blind maakt. Je vind je partner als het goed is toch ook knap al dan niet door je liefde.
Ik heb mijn zoon altijd mooi gevonden. Hij is nu 31 en ik vind hem een mooie man. Ik hoor dat ook van andere mensen.
